YASAQ-QAÇAQ (hekayə)

YASAQ - QAÇAQ

HEKAYƏ

(anonim məktub əsasında yazılmışdır)

   Onunla aramızda gizli eyni zamanda böyük bir məhəbbət  yaşanmışdı. Həm yasaq, həm qaçaq.

  O bizim kampın həkimi, mən isə yeməkxanada şef pover işləyirdim. Heç bilmirəm necə başladı bu sevgi oyunumuz. Düzünü desəm heç onunla danışmağa, üz üzə gəlməyə belə risk etmirdim. Həm həddindən artıq ağır başlı qadın idi, həm başı aşağı - həyalı.

    İkimiz də evli idik. İşdə məhəbbət məcaralarını çox görüb eşitmişdim amma... Ali savadlı həkim xanım hara, mənim kim qariban aşbaz  hara...  Çevrəmdə onlarca qız varkən kampın həkimiylə məcara yaşamaq mənə qalmışdı? Birdə bu nə mənə, nə ona yaraşmazdı. Yaşımız da az deyildi. 

    Hər axşam əri gəlib onu işdən aparırdı. İlk dəfə onları görəndə aralarında soyuqluq olduğunu hiss etmişdim. Günayın gözlərində hər zaman kədər yatırdı. Heç xoşbəxt görünmürdü. Nə işimə qalıb, ər arvaddır, bir gün küsər bir gün barışar... 

  Bir dəfə iş çıxışı baş ofisə toplantıya getməliydim. Yolun kənarında onların maşınını gördüm. Sürəti azaltdım. Fikirləşdim ki, bəlkə maşınlarında bir problem var, ona görə dayanıblar. Bəlkə kömək edim. Maşınlarına yaxınlaşdıqca gözlərimə inanmadım. Əri Günayı maşının içində döyürdü. Qapı və şüşələr bağlı olsa da qadının çığırıqları taa yola qədər gəlirdi. Keçib getdim amma...

   Heç bilmirəm necə geri qayıtmışam Bir vaxt özümə gələndə Günayın ərini maşının kapotunun üstündə sərili gördüm.Ağzı burnun qanını bir birinə qatmışdım. Boğazı barmaqlarımın arasındaydı. Xırıldayırdı.

    O gündən Günay həkimi kampda görmədim. Fikirləşdim yəqın işdən cıxıb. Yerinə başqa kişi həkim gəlmişdi. O da buraya müvəqqəti təyin olunduğunu deyirdi.   

  Ondan çox nigaran qalmışdım. Görəsən niyə dalaşırdılar, məndən sonra nə baş verdi. Mənim onlara müdaxilə etməyimmi ərinimi əsəbləşdirib? Onu işdən çıxardıbmı,bilmirəm?! Qızlardan Günay həkimi soruşurdum. İşə gəlməmə səbəbini bilməsələr də ailə vəziyyəti haqqında yetərincə məlumat almışdım. 

  Günayın əri polis imiş. Həm də özbə öz əmisi oğludur. Məktəbi qurtaran kimi ailələrin istəyiylə evləniblər. Günay təhsilini ər evində davam etdirib. Əri dövlət işçısı olsa da, qanun saya salmayan qaba bir adam imiş. Deyilənə görə saxladığı da var imiş. Həddindən artıq qısqanc, Günaya gün verib işıq vermırmış. Əsas da qısqanclığından Günayı işləməyə qoymurmuş. Günay isə əzab əziyyətlə sevdiyi həkimlik peşəsinin diplomu əlində batmaması üçün inadına durmuşdu. İşləyirdi.

  Mən bu şirkətə gəlməmişdən neçə illər qabaq o bu şirkətdə həkim işləyirdi. İki - beşinci və yeddinci sinifdə oxuyan uşaqları var. Qadın ərinin işgəncələrindən qurtulmaq üçün dəfələrlə boşanmaq istəsə də ailələr buna qəti surətdə imtina ediblər.

   Bu hadisədən bir neçə gün sonra Müdür məni çağırıb qəti sürətdə tənbeh etdi. Ayıb söhbət idi. Mən evli başlı adam, artıq nəvəm də var. Mənə yaraşarmı ki, belə şeydə adım hallansın? Özümə görə sayılıb seçilən ailəsinə bağlı bir adamam. Hələ bu vaxta qədər ailəmin mənə  zərrə qədər şübhəsi olmayıb, nəinki incikliyi. İndi belə yüngül şeylər həm məni qıcıqlandırır, eyni zamanda da həvəsləndirirdı. 

   - Niyə olmasın? Əlbəttə bu evli qadın olmamalı, amma biriylə münasıbəti qurub həyatına rəng qatmaq pis olmaz - deyə şeytan qulağıma fısıldayırdı. Belə şey düşündükcə  elə bil gəncləşirdim. Qəribə  bir həvəs baş qaldırırdı ürəyimdə. " Lənət sənə kor  şeytan" dedikcə övladlarım, yoldaşım gözlərimin qarşısında canlanırdı. Axı bu vaxta qədər mən onlar üçün çalışmışam. Onların köləsi olmuşam. Özüm dostlarla çıxmamışam, gəzməmişəm, əylənməmişəm. Bütün həyatımı onlara xərcləmişəm. Xanımımı heç kimdən geri qoymamışam, uşaqlarımı utandıracak bir şey etməmişəm. Ev eşik təhsil... Bütün bunların qarşısında bir balaca həyəcan yaşamaq mənə ağır yükdür?  Mənim buna haqqım yoxdurmu? - deyə içimdəki şeytana etiraz etdiyim günlərdə olurdu  haqq verdiyim  günlər də. 

  Sən  saydığını say gör fələk nə sayır. Nə bilirdim ötəri bir istək deyərək  şeytana atdığım qığılcımla bir gün ürəyimdə eşq tonqalı qalanacaqdı. 

    Bir gün işdən evə gedərkən bir neçə maşın yolumu kəsdı. Günayın əri ilə bərabər bir neçə nəfər maşınımı əzib, məni yaxşıca əzişdirdilər. Əri mənimlə Günayın arasında bir şey olduğunu idea edir və nə olur olsun bu şirkətdən çıxmamı tələb edirdi. Dünya pul töküb bu şirkətə işə girmişdim, indi kimlərinsə boş sözüylə, olmayan bir münasibətə görə işimi əlimdən çıxaracağam? Dünya dərəbəylikdir bəyəm? 

   Təbii ki, işdən çıxmadım. Hiss edirdim ki, caterinq rəhbərliyinin də nəzarəti üstümdədir. Deyəsən yuxarıdan tapşırıq gəlmişdi, işdən çıxarmağa bəhanə axtarırdılar. 

   Yoldakı burunlaşmada maşınım babat əzilmişdi. Maşını ustaya vermışdım. Ailəmlə aramda şübhə yaranmasın deyə başıma qələn hadisəni, sadecə talehsiz qəza kimi qələmə verərək ötüşdürürdüm. Lakin qayınımla bu barədə ətraflı danışmışdım. O da polis idi. Bəlkə Günayın ərini tanıya, onunla danışıqlaragırə. Namiqi Günay və mənimlə bağlı axmaq fikirlərindən daşındıra deyə düşünürdüm. Sağolsun, qayınım məni anlayışla qarşıladı. 

    Maşınım təmirdəykən gözləmədiyim bir hadisə baş verdi. Üç polis məmuru iş yerimə gəlib məni polis şöbəsinə dəvət etdi. Maşınımda narkotik tapılıbmış. 

    Uzun sözün qısası... Uzun çək çevirdən, kalan borc xərcdən sonra təmizə çıxdım. İşə qayıdanda isə artıq işim də əlimdən getmişdi, işim üçün qoyduğum pullar da... 

   Nəhayyət uzun çəkişmədən, minnət məşvərətdən sonra təkrar işimə qaytarıldım. 

   Beləcə həyat davam edirdi. Həyat davam edirdi, amma,  daha mən əvvəlki mən deyildim. Başıma gələn haqsız suçlamalar qürurumu tərpətmişdi. Olmayan, ağlımın ucundan keçməyən şeylərlə üstümə atılan iftiralar beynimi pis fikirlərlə doldurmuşdu. Hansısa bir qadını şiddətdən qurtarmısam deyə, kiminsə manyak ərininin gic qısqançlığının uçbatından adıma gəlməyən şey qalmamışdı. İstəməyərək məni pisliyə sürükləmişdilər. Az qala "narkaman" olmuşdum, az qala yuvam yıxılacaqdı, işimdən olmuşdum. Mənə yaxılan qaralara görə az qala qızımın nişanı qaytarılmışdı (nişan qaytarılmadı, amma bu nişanı mən özüm pozdum, yaman gündə heç bir şeydə məni günahlandıran, qınayan qohum mənə lazım deyil heç !). İndi  mən bunları elə belə, heç nə olmamış kimi başınımı buraxacaqdım? Gözüm dönmüşdü. Bir saatlıq da olsa Günay mənim olmalıydı, mənim olmasa da, bunu əri belə hss etməliydi. Vəssalam... 

   Günlərin bir günü iş otağımın qapısı açıldı. Qarşımda ağ xalatlı qadını görüncə elə bildim göydən yerə cənnət mələyi enib. Günlərdən bəri içimdə düşündüklərim bir anda uçub dağılmışdı.Onun ərinə qarşı qustuğum kin indi məni silkələyirdi.

  - Özünə gəl Elşad, bu qadının nə günahı var. Davan var, kişiylə çək, qadını bu işə qarışdırmaq kişiliyə yaraşmayan şeydir.

   Etiraf edirəm ki,özüm özümü ittiham etsəm də gözlərimi qadının saçlarından, yanaqlarından, əti - əndamından cəkə bilmirdim. Aylardır bir yerdə işləməyimizə baxmayaraq bu qadının gözəlliyini həqiqətən indi sezirdim sanki.İçimdə adını qoya bilmədiyim bir duyğu baş qaldırmışdı ürəyimdə.Qəribə bir təsəvvür yaranmışdı məndə. Gözüm qadının əzalarında gəzdikcə haldan hala düşür, eyni zamanda da onu sevib əzizlənmək hissi keçirdi ürəyimdən.  Qəm yükü daşıyan çiyinlərindən tutub bir an onu bağrıma basmaq istəyirdim. Bilmirəm bu mənim ona olan acıma hissim idimi,  ehtirasmı idi, yoxsa əsl sevgi hisslərimi? Qarışıq duyğular yaşayırdım. 

   22 ildir ki, evliyəm.Görücü üsuluyla tanış olub evlənmişdik. Aramızda dəli divanə bir eşq yaşanmasa da aramızda ailə dəyərləri qanun idi. Xoşbəxt - sakit ailəmiz var idi. Böyük qızım 18 yaşında ailə qurmuş bir nəvəm var. İkinci qızım universitetin 1 ci kursunda oxuyur.  Həm də xanımın iş yoldaşının oğluna nişanlamışdıq. İki qızdan sonra oğlum çox çətinliklə dünyaya gəldi. Nələr nəzir qurban... Həyatımda hər şey yolundayken indi  bu yaşımda belə bir hadısədə - hansısa bir təsadüf ucbatından adımın hallanması həm mənə gülünc gəlirdi, həm də məni əsəbləşdirirdi. İndi Günayı qarşımda görüncə qəribə halım da məndə təcüüb doğururdu. Demək olar ki, onu görüncə özümü itirmişdim. Mən boyda sayılıb secılən kişi indi onun qarşısında uşaq kimi olmuşdum. Yerimdən sevincək atılıb onun qabağına qaçmışdım, stulu çəkib onu özüm stula oturtmuşdum. İndi də yadıma düşəndə elədiyim bu yüngüllükdən özüm də utanıram.

  Yoldaşının adına üzrxahlıq etməyə gəlmişdi...

  O gündən işdə məhəbbət məcaramız başladı. Əvvəl yaxşı söhbətdaş, sonra dost, daha sonra sevgili. Bütün münasibətlər də yasaq - qaçaq... 

   Qisasımı isə saxlamışdım kişi kişiyə...

   Ürəyi xəstəymiş, əməliyyat olunubmuş, 7 ildir ürəyi aparatla işləyir. Ona həyəcan, stres olmazmış. Bu da onda mümkün deyil. Stres onun həyatının bir hissəsidi.

   Hər dəfə onunla görüşdüb danışdıqca, onu tanıdıqca Namiqə qarşı daha da kin qusurdum. Günaya daha çox acıyırdım. Zavallı qadın bu dünyada çəkmədiyi əzab qalmayıb. Şiddət ailəsinin təməli, xəyanət və haram isə çörəyi olubmuş

  Ancaq belə həyatdan qurtuluşu yox idi. Boşanması qeyri mümkün olan bir şeydi. Əmi oğlundan ayrılmaq bir nəsilin düşmənciliyi deməkdir. İki qardaş və onların ailələri heç vaxt bu işə əl qoymazdı. Arada Günayın ölməsinə razı olardılar, amma bu evliliyi pozaraq düşmən olmağa yox. Onsuz da Günay çox yaşamayacaqdı. Onsuz da ürəyi xəstədi... 

    Bəli, Günay həyatını mənə danışdıqca mən ona daha çox bağlanırdım. Bu qadın ömründə bir gün də olsa xoşbəxt yaşamağa laiq idi bir gün, bir saat da olsa qadın kimi sevilməyə laiq idi. 

  Eşq pərisi başımıza gec yaşda qonmuşdu. Biz demək olar ki, bir birinin dərdindən ölən, divanə olan, bəlkə də ailəli olsaq da ömrümüzdə əsil sevgini bu vaxta qədər dadmayan, bəlkə də bu yaşımızda iki yaşlı aşıq olmuşduq. Bəlkə də həyatımızin ilk və gecikmiş məhəbbətini yaşayırdıq ikimiz də. 

Gizli görüşmələr, sevişmələr...

  Onu o qədər sevirdim ki, İnanırsız bəlkə də desəydilər sənin ürəyin onu əbədi yaşadacaq ,inanın ki ,ürəyimi ona bağışlayardım. Dünya bir yanaydı, o bir yana.

    İşdə bizi sezmışdılər.Bizim bu məcaramız mənim xanımın da qulağına çatmışdı, Namiqə də . Bu dedi-qodudan sonra Namiq  nə qədər çılğınlıq edib mənə düşmən kəsilsə də, mənim xanımım o qədər sakit və duyarsız davranırdı bu mövzuya. Özünü görməməzdən, eşitməməzdən gəlirdi. Həya edirdi. Nə bilim bəlkə də bu yaşda ayrılmağı, aradan pərdə qaldırmağı lüzumsuz bilirdi. Amma arada iynəli sözlər soxmaqla "ağıllı ol" mesajını da verə bilirdi. Amma ağıl məndən ixtiyarsız uçmışdu, nə gəzirdi ağıl...

   Məsələnin bu qədər şişəcəyin heç ağlıma da gətirməzdi. O  mənim yanımda xoşbəxt idi, mən onun yanında. O mənim qoynumda qadınlığını doya doya yaşadıqca, mən də sanki ehtirasın, sevginin zövqün səmalarında uçurdum. Həyatımda ilk dəfəydi belə qaçaq münasibət yaşayırdım. Bilmirəm bu bütün kişilərdəmi belədir yoxsa tək məndə - mən bu münasibətdən hədsiz zövq alırdım. Elə bilirdim bu vaxta qədər heç yaşamamışam. Bu zamana qədər elə bilirdim kişilik evlənib ailə - uşaq  qayğısı çəkmək, işlə qazan gətir, ev eşik düzəlt, uşaq oxut, qıza cehiz yığ, oğlana qızıl topla, geri yana pul atmaqdan ibarətdir. İndi başa düşürdüm ki, mən ailəm üçün yaşadıqca içimdə sevgi duyğularım üçün  dərin bir boşluq qazırmışam. 

   Mən Günayı tanıdıqdan sonra fikirləşirdim ki, yuxarıda yazdıqlarım həyatın anatomiyası, ömürün mizrabı imiş, qaçaq münasibət isə bəşəriyyətin rəng çalarlariymış. Qaçaq - yasaq olmayanda həyat ağ qara görünürmüş 

   İkimiz üçün də iş işdən keçmişdi, madəm ki, bu məsələ bu  qədər böyüyüb, həddini aşıb Günay da, mən də hər şeyə hazır olmalıyıq. Bəli qərarımızı vermişdik.Yeri gəlsə qaçacaqdıq...

     Son vaxtlar ürək getmələri başlamışdı. Heç özündə deyildi. Bu da məni qorxuzurdu.Ağlım başımdan çıxırdı. Fikirləşirdim ki, onsuz da ürəyi xəstədir. Mən bütün hər şeyi onun üçün yıxıb ona gedərəmsə, o da məni yarı yolda qoyarsa sabah uşaqlarımın üzünə necə baxaram?  Məhz belə şeyə görə çıxılmaz vəziyyətdə qalmışdım. O da bunu hiss edirdi. Məni özündən uzaqlaşdırmağa çalışsa da bacarmırdı. İkimiz də bacarmırdıq. Bəzən bir birimizə söz verirdik ki bir daha görüşməyəcəyik, aramızda ancaq iş, dost, iş münasibəti olacaq. Söz verirdik, indi gəl gör sözümüzü tuta bilirdikmi?  Uzaq başı 1 həftə sözümüzə ciddi riayyət edirdik, 8 ci gün  baxışlarımız oxundan çıxmış yay kimi sancılırdı bir birimizə, ürəyimiz bizə yox desə də baxışlarımız oynaşırdı, sevişirdi... 

    Günlərin bir günü yeməkxanın  həyətinə çıxanda təcili yardım maşınını sanitar binasının qarşısında gördüm. Özümdən asılı olmayaraq oraya götürüldüm. Sanitar kontineyrının qapısında onunla rastlaşdım. Xərəkdə idi. Huşsuz - halsız... 

   Elə bil dünya başıma yıxılmışdı. Sevdiyim dünyanı tərk edirdi deyəsən. 

   Təcili əməliyyata girəndə mən baş həkimin otağında həkimə yalvarırdım

  - Qurban olum həkim, onu ölməyə qoymayın. Nə lazımsa edərəm, lazım gəlsə ürəyimi ona verin təki o yaşasın.

  -Biz əlimizdən gələni edəcəyik. Narahat olmayın! 

    Ailəsi qohumları hamı xəstəxanadaydı. Bilirəm dəlilik edirdim, amma olsun. Mən hər şeyi gözə almışdım. Bu yolda ölmək var dönmək yoxdur. Bəlkə də son günlərini yaşayir. Mən onun yanında olmalıydım. Orda olmalıydım ama 45 yaşa yaraşmayan 19 yaşlı oğlanın etdiyi çılğınlığı edirdim. Məni orda görmək istəməyən ərinə də qardaşlarına da qarşı çıxmışdım.

   Hardansa qaynım da gəlib çıxmışdı. Mənim bu çılğınlığımı, bacısının üstünə gül qoxlamağımı qəbul etməsə, əsil dost kimi də məni başa düşməyə çalışırdı.

   - Başa düşmək istəyirəm səni Elşad, ay tövbə başa düşmək istəyirəm. Bilirəm ki, Emayla böyük məhəbbət yaşayıb evlənməmisən. Bir insan kimi, sən də eşq yaşamaq istərsən, nə bilim bəlkə əksər kişilər kimi sən də könül əyləndirmək istərsən...

  - Bu könül əyləndirmək deyil, sən məni başa düşmürsən. Axı biz uşaqlıq dostu olmuşuq, axı dərdimiz sərimiz bir olub, hisslərimizi duyğularımızı bölüşmüşük.

  - Bilirəm ay  Elşad, bilirəm. Düzdür dost olmuşuq, yenə də eləyik-sözsüz Amma unutma eyni zamanda da biz yeznə qayınıq. Ayıbdir, belə olmaz ee, qadan alım. Düz  gəlmir ee sənin gic sevgindən ötrü bacıla üz göz olum. Uşaqlardan ayıbdır ee, vallah bunu cavanlıqda eləsəydin deyərdim nəysə, amma bu yaşda- babasan ee baba... Belə hərəkətlər yaraşmır vallah sənə. Sabah sənin elədiklərini kürəkənin qızına eləsə necə olarsan? 

   Günahkarca başımı yerə dikmişdim. Haqlıydı. Mənim bacımın əri bacıma qarşı belə eləsəydi allah bilir indi nələr olmuşdu. Halal olsun qayınıma, pərdəni aradan qaldırmaq istəmir.

 - Yaxşı qardaşım, sən allah bağışla. Amma nolar bir dənə bu gün mənə icazə ver. Mən Günayı burda belə qoyub gedə bilmərəm. Bax söz verirəm qurtaracam, vallah qurtaracam... Özüm də əziyyət çəkrəm

  Arada fürsət tapıb palataya kecdim. Əməliyyata hazırlaşdırırdılar. Özünə gəlmişdi. Məni görən kimi gözləri güldü.

  - Günayım. Mənim günəşim! 

   - Niyə gəldin? Görməsinlər səni. 

  -Görsünlər. Mən qorxmuram. 

  - Elşad belə eləmə, qurban olum. Biz bir daha görüşməməliyik.

  -ÖL desən bundan yaxşıdır. Mən həyatımda görmədiyim şeyi səninlə yaşadım Günayım. Bu zamana qədər mənim yaşadığım və qəbul etdiyim ehtiyyac imiş, bu isə sevgidir... 

  Güldü. Qəm dolu baxışlarından şəfəq saçıldı. O gülüş məni məndən aldı. Bir neçə ay bundan əvvəlki bir qəza yadıma düşdü. İşdə əlimi bıçaq çox pis kəsmişdi.baş barmağımın sümüyü görünürdü hardasa. Təcili şantiyenin həkiminə apardılar məni. Qanım dayanmırdı. Tıkış vurmaq lazım idi. Günay təşviş içərisində, eyni zamanda həyəcanlı halda ilk müdahiləni edirdi. Əlimi sarıb boynundan yaylığını açıb boynuma bağladı, sonra da əlimi yaylıqdan asıb incə toxunuşla barmaqlarımın ucundan öpdü.

   Təcili yardımda məni xəstəxanaya gətirib tikiş qoyulanda da o başımın üstündəydi. Məni təsəlli edirdi.

Onun təşvişi mənə qəribə gəlirdi. Onu qorxuzmamaq üçün gülürdüm. 

- İşdir, həkim-dedim- çox qan gedir. Ölüb eləsəm ürəyimi Günay həkimə bağışlayın.

   Əlimə tikiş goyan çərrahın çaşqın baxışına çavab üçün :

   - Bilirsiz həkim, Günay xanımın ürəyi aparatla işləyir. Mənim ürəyimi ona verin. Qoyun ürəyim onda yaşasın. Ürəyim onda olsunki ruhum da  ona qaçsın...

   - Wooo məhəbbətin pik nöqtəsi budurmu görəsən? - Həkim ikimizi də təbrik etmişdi... 

   Beləcə nə az, nə çox düz 3 il gizli sevgili həyatı yaşadıq. Bu aralar məni başqa yerə təyin etdilər. Başqa başqa yerlərdə işləsək də yenə gizlincə görüşürdük. Qayınıma söz vermışdım ama, sözümü tuta bilmirdim. Yalan danışmağa məcbur olmuşdum.  Qayınıma and aman edib onunla görüşmədiyimi desəm də qayınım buna inanmamışdı. Hətta bir dəfə ikimizi bir evdə basıb üzümə tüpürüb getmişdi. Neyləsin, bacısını da çəkib apara bilmirdi. Emma uşaq deyildiki, bacısına sahib çıxıb boşatdıra. Görünür o eldən ar edirdi, mən yox.

   Gözüm Günaydan başqa heç kimi görmürdü. O mənim həyatımın bir parçası idi. Uşaqlarım da artıq bu münasibətin keçici bir həvəs olmadığını görürdülər, onun ailəsi də. İkimiz də ailələrimizə xəyanət etmişdik, dəfələrlə. Bunu ikimiz də özümüzə bağışlaya bilmirdik, amma bir birimizdən də qopa bilmirdik. Qaradan tünd rəng yox idi. Biz hər şeyi gözə almışdıq artıq.

   Taa o vaxta qədər ki, qızım məni qarşısına qoydu uşaq kimi danladı.

  - Bizdən utan, kürəkənidən utan ata. Ayıbdiye. Sabah kürəkəni deyəcək atan bu yaşda eşqə düşüb mən niyə eşq yaşamayım? Mənə yazığın gəlmir? Mənim isti yuvama niyə su çiləyirsən. Ağsaqqal adamsan ee bu yaraşar sənə? Oğlun, kürəkəni səndən nə dərs götürəcək. Bəsdir də. Özümüzü korluğa karlığa göymuşuq, abırımıza qısılmışıq, amma sən... 

  Elə bil yatmışdım yuxudan ayıldım. Özüm etdiklərimdən özüm utandım. Elə bir utandım ki, 22 illik xanımımın üzünə də baxmağa cəsarətim  qalmamışdı. Bu utancdan qurtulmaq üçün, bu sevdanı başımdan çıxarmaq üçün getməliyəm dedim. Mən bu utançla burda qalsam heç nəyi yoluna qoya bilməyəcəm.

Qərarımı vermışdım. Uşaqlarımdan ayrılmaq məni o qədər üzməsə də Günaydın ayrılmaq dəhşət idi. Çox keçmədi ki, svi qoyduğum bir firmadan müsbət cavab gəldi. Türk firmalarının birindən Afrikaya iş təklifi aldım. 

  İlahi, ondan ayrılmaq bir başqa səhnəydi. Yaxşısı budur heç bu səhnəni yazmayım...

    Artıq 10 ildir Afrikada yaşayıram. Arada vətənə gəlirdim. İkinci qızımın toyunu etdim. Oğluma nişan taxdım. Anamın qardaşımın hüzürüna gəldim. Hər gəlişimdə  uzaqdan gedib onu görürdüm, saçlarına dən düşmüşdü, göz ətrafı qırışlarla dolmuşdu. Bənizi saralmış, rəng rufundan xəstəliyi daha da ağırlaşdığını hiss edirdim.

   Bəli, yaş işini görüb deyəsən, kökəlib, yaşlanıb. Elə mən də 50 - ni çoxdan keçmişdim. Hardasa 60 - haqlayacam. Olsun o mənim gözümdə mənim günəşim kimi qalacaq.

  Axırıncı dəfə  karantindən sonra yollar açılanda gəldim. Oğluma nişan taxmağa gəlirdim. Gəlmişkən onu da görüm dedim. Lakin iş yerimiz ordan köçürülmüşdü. Evinə getdim. Daha orda qalmırdılar. Suraxanıda ev tikiblər iş, ora köçüblər. Axtarıb köhnə tanışların birindən nömrəsini tapdım. Əvvəl mesaj yazdım. Uyğun olursa danışaq dedim. Cavab gəlmədi. Lakın aradan 10 dəqiqə keçdi, görüntülü zəng etdi. Bir parkdan danışırdı. İkimizi də qəhər boğmuşdu. Heç danışa bilmədik ki. Boğula boğula : 

   - Elşad, səni heç unutmadım, heç vaxt da peşiman olmadım. Elə bilmə ki, bizim bu sevgimiz bir külək idi əsdi keçdi. Yox! Bu sevgi mənimlə məzar evinə qədər gedəcək-Dedi və halsızlaşdı. Telefonu söndü. O gündən bir daha mən onunla əlaqə saxlaya bilmədim. Deyəsən nömrəsini dəyişmişdi. Çünki Afrikada da zəng edirdim nömrə aktiv deyildi. 

   İndi gələn vətənə qayıtmalıydım  Axtarıb internet səhvəsini tapmışam. Yazdım ona. Əvvəl cavab vermədi. Əngəllədi  Sonra  bir neçə ay sonra yenə dayana bilməyib özü yazdı. Xəstəxanadaymış yenə əməliyyat olub. Məni təsəlli etsə də, danışığından hiss erirdim ki vəziyyəti yaxşı deyıl. Bu dəfə həkimlər əlini üzüb. 

- Gəlim  görüşək - dedim. 

  - Yox olmaz. 

- Səni başa düşürəm ama... 

  - Elşad, yenə iradəmi irəcəyimdən qorxuram. 

   - Başa düşürəm əzizim. Sən necə istəyirsən. Təki sən xoşbəxt olasan. 

  - o xoşbəxtlik məndən gedib...

   - Elə demə əzizim...

   - Onsuz da  yuxularıma gəlirsən, bu mənə bəsdir. 

  - Canım mənim... Şirin dillim... 

- Yadına gəlir? Əlini kəsmişdin, həkimə dedin ölsəm ürəyimi ona verin. Ürəyim onda olursa ruhum da ona qaçar

   - Mənim ürəyim səndədir Günəşim. Səndə olmasa 10 il sonra ruhum sənə can artarmı? 

  - Qurban olum daha yazma. Dayana bilmirəm... 

  - Günay... 

   -... 

       Vətənə  gələndə ilk işim onu tapmaq olacaq. Son günlərində onun  yanında olacam, əlini tutacam. Onunla keçirdiyim heç bir şeyə peşiman deyiləm. Bir daha dünyaya gəlsəydi yenə onu seçərdim. Peşiman olduğum tək bir şey var. Mən onu atmamlıydım, kim nə deyir desin onu da götürüb buralardan getməliydim. Bizi qınamayın. Nə edək ki, bizim taleyimizdə gecikmiş məhəbbəti nakam yaşamaq varmış.

  Böyük ümüdlərlə Bakıya döndüm, oğlumun nişanından sonra onu axtarmağa qərar verdim. Axtarıb ən son işlədiyi yeri tapmışdım. Bəli getdim, ama iş yerinə çathaçatda qayınım maşınıyla yolumu kəsdi :

  - Sür arxamca...

   Taa Suraxanı məzarlığına qədər gəldik.

  - En aşağı, sənə desəydim o yoxdur, inanmayacaqdın. Gəl özün gör...

   Yeni, üstünə qırmızı ipək parça salınmış bir məzarın önünə gəldik  məzarın baş daşını əvəz eliyən kubikin üstünə əlim kəsilərkən boynundan açıb qolumu boynumdan asdığı həmin yaylıq bağlanmışdı.

   Baş daşının yanında çöküb yaylığa toxundum sonra da öpdüm. Hələ də onun qoxusu o yaylıqdan getmənişdi. Burda nə qədər oturduğumu bilmirəm. Qayınımın əli çiynimə toxunanda ehmalca yaylığı başdaşından açıb ayağa qalxdım...

_____son___

FƏRİDƏ NİKBİN

4.12.2021

XATİRƏLƏRİMDƏN VETENE DÖNÜŞ BAŞLADI

Evimizin arxasında, arxa otaqlarının birinin zirzəmisində  çöl tərəfdən balaca fortuçka kimi yer vardı. Mən balaca olduğum üçün ora rahatlıqla girib çıxırdım. Deməli padvalın bir küncündə yer qazılmış, ora taxta sandıq bastırılmışdı, içində köhnə mis qablar, köhnə  ağ-qara şəkillər(şəkilfəkilər kimlər idi bilmirəm, çox güman ki, dədəmin Təbrizdə qalmış ailəsi, repressiya qurbanı olmuş qohumları, dostları idi) , qəzetlər, bəzi aksesuarlar var idi.

    İlk dəfə o sandığı  da mən kəşf etmişdim. Toyuqların yumurtasını tapa bilmirdi nənəm. Mənə dedi ki gir ora bax gör, qanadı qırılmışlar girib orda yumurtlayır? Girdim, yumurta axtarışında  köhnə sandıq tapdım . Bu sandığı toz torpaq  elə basmışdı ki. Sandığı açanda toz duman məni  boğdu.Qorxmuşdum, həmin gün. Eşitmişdim ki, cinlər belə yerlərdə sandıqların içində olur. Qaçıb ordan çıxmışdım. Padvaldan tapdığım yumurtaları da padvalın girişində salıb sındırmışdım. Nənəmdən bir iki kötək yeyəndə özümə gəlib babamın üstünə qaçmışdım. Başıma gələnləri ağlaya ağlaya babama danışanda babam başımı sığallayıb mənə nə desə yaxşıdır?  Dedi ki, sən o cin sandığının sirrini heç kimə yaymasan cinlər sənə dəyməz. Dedi ki, indi sən onların sirrini mənə demisən, cinlər sənə cəza verəcək. Ay allah dəli oldum ki, nə cəza. Dedi ki, qorxma, dədə bala cəzamızı yüngülləşdirəcəyik. Dedim necə. Dedi heç nə ayda ildə bir dəfə cinlərə hədiyyə aparacağıq.  Heç nə başa düşmürdüm. Nəysə o gündən dƏdəm arada bir mənə bir bağlama verirdi ki, apar bunu qoy ordakı sandığın içinə. Amma açıb baxma.  Qorxurdum. Deyirdi ki qorxma, sən onlara hədiyyə verdikcə onlar sənə dəyməyəcək. Mən də 6  7 yaşında saf uşaq... Day nə biləm nə var nə yox. Girirdim o fortuçkadan bağlamaları qoyurdum  sandığa çıxırdım .  Bir dəfə dədəm hay saldı ki, Stepanakertdən bir saat almışdı, qızıl saat idi. O itib. Nəysə axtardıq tapmadıq. DƏdəmə dedim bəlkə cinlər aparıb? Ola bilər dedi amma o sandığı bir sən bilirsən bir mən haa... Heç kimə heç nə demə, sandığın içını qarışdırma. Cinlər saa hirslənər. Qorxma onlar oğurladığıyla biraz oynayıb sora verirlər, qoy oy atsınlar. 

   Nəysə  sora qaçqınlıq düşdü. Mən də böyümüşdüm. Daha ora girə bilmirdim. Fortuçka dar olduğu üçün. DƏdəm də məni inandırmışdı ki orda cin zad yoxdur. Evi tikəndə, bəzi əşyalar ələ keçməmək üçün  sandığı özüm padvala basdırmışdım. Sonra da ora oldu  bizim daxılımız, beş üç manat yamangünnük atmışam içınə.  DƏdəm bu cin sirrini  cözsə də mən dədəminsirrini heçkimə açmamışdım.

   Elə dədəm  hey deyirdi aşağı evin polunu dəyişəcəm. Nənəm də qoymurdu ki, nə var polda, çürük deyil, bir şey deyil. DƏdəm deyirdi, üstündə yeriyəndə cırıldayır. Polluq taxtalar da alıb gətirib daxala yığmışdı. Qalırdı dəyişməyi. Məqsəd polu dəyişmək yox, polu açaraq, sandığı  və ya içindəkiləri ordan çıxartmaq idi. Bu sandığı bir mən bir də dədəm bilirdi. Amma içındə sadəcə o bağlamalarda pul olduğunu bilirdim.  .

   Nəysə qaçqınlıq düşdü. DƏdəm stres və həyəcandan şəkər olmuşdu qaçqınçılıqda vaxtı. 93 dən 95 e qədər xəstə yatdı. Xəstəxalarda can çəkişdi. Şəkər dən gözləri tutulmuşdu. Müalıcələr in də faydası olmurdu  Görmürdü heç nə. Ölürdü ölə bilmirdi yazıq. Nəysə ölən günü məni yanına çağırdı. Dedi o sandığı bilirsən də?  Dedim hə bilirəm. Dedi o sandıqda qızıl saatim, 20 dənə beşlik, 4 dənə onnuq var. Qalanı da zayomla  puldur. Dedim Allah sənə kömək olsun, o pullar çoxdan dəyişib, uje o pullar pul deyil kağızdır. Dedi Ora gedəndə get o sandığı aç, saatı götür. O sənindir,  yadıgar saxla,  heç kimə vermə, sən də verərsən uşaqlarına. Bir də 2 onluq, 3 beşlıyi (Nikolay pulları) sən al, inşallah cer cehizinə qismət olar. Amma saata dəymə saxla  məndən yadıgar. Qalanın ver Adilə (balaca dayım idi, qaçqınçılıqda vaqonda qalırdı) , vaqonda galmasın getsin ev tiksin, birdə  bir xahişim var... Nədir dedim, dedi evimin külündən, yanmış torpağından gətirib qəbrimə tökərsən, gədələrə (Oğlanların deyirdi) inanmıram, birdən yadlarından çıxar . Amma sən yadlarına salarsan ...

   Dədəmin ölümüylə razılaşmırdım. Amma ona söz verdim o sandığı tapmasam da, mütləq yanmış, qaralmış evindən bir ovuc  torpaq, bir balaca kəsək gətirəcəyinə söz verdim... 

   İndi erməninin viran qoyduğu o xarabadan bir kül də görə bilmədik. Bu saat bizim həssas vaxtımızdır. Hamımızın arzumuz idi  o qoyub gəldiyimiz torpaqlardan adı bir daşı görmək, ona qovuşmaq.  O daşla bağlı xatirələrimizi yeniləmək, ən azından dizımızı o xarabalığa dönmüş evimizin yerinə qoyub hönkürə hönkürə ağlamaq. İllərin həsrətini, nifrətinini, kinini içimizdən atmaq... Oralar xatirələrimizdə yaşayır. Ağdamı söküb yenidən tikirlər. Amma kaş ke sökmədən əvvəl şərait yaradaydılar, bir il gec başlayaydılar yenidənqurmaya. İnsanlar gedib o xaraba qalmış torpağından bir ovuc götürsəydi, vətən həsrətiylə ölənlərinin məzarına öz xarabasından gətirdiyi bir dənə balaca daşı qoysaydı

  Ehhh biz ora gedəndə o evin külü də orda olmayacaq. Xeyirlisi olsun deyək...

#feride, #xatirələrim  #Ağdam

https://www.facebook.com/agdam.org/videos/470974647336457/

https://www.facebook.com/agdam.org/videos/470974647336457/

KİÇİK HEKAYELER.

QOCA ŞİRİN RƏVAYƏTİ

Dişi şir qocalmışdı. Artıq nə iti dişləri ov tuturdu, nə də güclü nərəsi meşəni titrədirdi. Ürəyində düşünürdü ki, bu qədər əziyyət çəkib balalarını böyütmüş, nəvələr sahibi olmuşsa, indi arxayınca bir kənara çəkilib rahat nəfəs ala bilər. Amma deyərlər: "Sən saydığını say, fələk nə sayar?"

Balaları analarının bu halından utanırdılar. Bacı-qardaş bir yerə yığışıb qərara gəldilər:

— Belə olmaz. Meşəyə çıxmağa üzümüz qalmayıb. Anamızın tükləri solub, dırnaqları ov tutmur, onun qocalığı bizim şöhrətimizə xələl gətirir.

Ən böyük bacı irəli çıxıb dilləndi:

— Ay ana, sənin bu halın bizi çox narahat edir.

Şir ananın könlü sevindi. Elə bildi, balaları onun dərdini çəkir. Məlhəm kimi sözlərlə cavab verdi:

— Qızım, narahat olmayın. Mənə bir tikə çörək, bir damla su bəsdir. Şükür ki, siz sağ-salamat, başınız uca yaşayır, bu mənə yetər.

Bacı-qardaşlar isə bir ağızdan dilləndilər:

— Yox, ay ana, söhbət sənin ehtiyacından getmir. Sən bu halınla dost-düşmən arasında bizi utandırırsan...

Ana şir gözlərində yaş, ürəyində sızıltı ilə danışdı:

— Ay balalarım, atanız şəhərdən gələn sirk adamlarının əlində qəfəsə salınıb aparılanda mən gənc idim. Sizi təkbaşına böyütdüm, nə aclığa, nə susuzluğa düçar etmədim. Bir tükünüzə belə qıymadım. Sizə bir zərər gəlməsin deyə, tüfənglərin qarşısında özümü sipər etdim. Bax, sağ ayağımdakı güllə yarası bu günə kimi sızıldayır.

Oğlu kədərli səslə dilləndi:

— Ana, o zamanlar başqa idi, indi başqa. Heyvanların ovlanması qadağandır, dostlarımız hamısı hörmət sahibidir. Sənin bu halın bizi xəcalət içində qoyur. Yaxşısı budur ki, sənə meşənin o başında yeni bir yuva quraq. Orada sakit yaşarsan. Biz də arada baş çəkərik.

Ana şir susdu. Ağrısını içində boğdu. Gecə düşən kimi, heç kəsə bir söz demədən, illər boyu sığınacaq bildiyi yurdunu tərk etdi.

Günlər keçdi. Havalar soyudu, aclıq bədənini didiklədi. Soyuqda əlləri-ayaqları bir-birinə dolaşırdı. Bir gün o zəif bədəni ilə meşəni dolaşmağa çıxdı. Bəlkə bir ov tapar ümidi ilə. Ancaq o qədər arıqlamış, tükləri o qədər tökülmüşdü ki, aynaya baxsa, özünü tanımazdı.

Xeyli dolaşdı, bir şey tapa bilmədi. Gözləri qaraldı. Birdən uzaqda bir pişiyin balasını dili ilə yaladığını gördü. Yaxınlaşdı. Yavru pişik yaralı idi, ana pişik isə onu dili ilə təmizləyib yarasını sağaltmağa çalışırdı.

Qoca şir acı-acı güldü. Elə bir qəhqəhə çəkdi ki, bütün meşə səsə büründü, dağlar lərzəyə gəldi.

Pişik qorxu və incikliklə soruşdu:

— Bacı, mən balamı sağaltmağa çalışıram, sən nəyə gülürsən?

Şir başını yüngülcə tərpədib cavab verdi:

— O yarasını sevgi ilə yaladığın bala bir gün sənə dili ilə elə bir yara vuracaq ki, heç bir loğman sağalda bilməyəcək.

Sonra şir susdu.

Səsə toplaşan meşə sakinləri onun gözlərindəki qan rəngində yaşları görəndə dəhşətə gəldilər.

Bu, qoca şirin son görüntüsü oldu.

Sonralar nə onu görən oldu, nə də haqqında xəbər alan.

Balaları isə bir ömür boyu öz övladlarına "böyüyə hörmət" dərsini keçməyə çalışdılar.

---

QARIŞQA VƏ ADAM

Bir insan, qarışqanın özündən qat-qat böyük bir yükü daşıdığını görüb təəccüblə soruşdu:

— Ay qarışqa, niyə özünə uyğun yük daşımırsan? Sənə görə ağır deyilmi?

Qarışqa sakitcə cavab verdi:

— Bilmirsənmi, mən səndən daha güclüyəm?

Adam bu sözə güldü. Qarışqanı ovucuna alıb sıxaraq acıdıcı bir şəkildə dedi:

— Göstər görək indi gücünü!

Qarışqa təbəssümlə dedi:

— Ey insan oğlu, bu qədər lovğalanma! Bəlkə bu gün sən məndən güclüsən. Amma bil ki, bizi yaradan Allah bir gün səni mənim ayaqlarım altına salacaq.

Adam yenə ucadan güldü:

— Haa, haa... Ay qarışqa, barmaqlarımın arasındasan, istəsəm canını alaram!

Qarışqa sakitcə pıçıldadı:

— Sən indi qüdrətlisən, amma sabah torpaq altında mənim yemim olacaqsan. Sən bu dünyada bəlkə güclüsən, lakin axirətdə zəif və acizsən. Ey insan, nə qədər güclü olsan da, təvazökar olmağı unutma!

ON AYLIQ XOŞBEXTLİK

 

ON AYLIQ XOŞBEXTLİK

ACI GERCEKLER

ÖN SÖZ

Deyerli dostlarım ve çox hörmetli oxucularım . 

    Daha önceden paylaşdığım "On aylıq xoşbextlik " adlı romanımı tekrar sizlere teqdim edirem . Bu eser gercek bir heyat hekayyesi olub ve iki uşaqla , ağır ve keçmekeşli heyat yolu yaşamış bir qadından  behs edir .  Bir duygusuz erin ve çetin heyatın  , bir fedakar qadının keçirtdiyi , hisleri ve duyğuları bacardığım qeder sizlere teqdim etmeye çalışmışam . Belke de oxuduqca bu qadına nifret edeceksiniz . Amma gelin etiraf edek ki, bu qadının yaşadıqları Azerbaycanın indiki reallığıdır . Etrafımızda bele ailelere bele heyatlara tez tez rast gelirik . Ve bele qadınlar cemiyyetin bir atığı kimi bilinir .  Önceki paylaşımlarda oxucularım  her bölümünde Sevincle  beraber heyecanlanıb , Sevincle  beraber ağlayıb , Sevincle  beraber esebleşib,   Sevincle  sevinibler . Bu eser yeni üyelerimiz üçün de maraqlı olacaq  deye düşündüm ve sizlere teqdim edirem .

  Roman

     Bezen eşq insana vaxtsız gelir . Arına - abrına bükülüb bu sevgini gizlemeye calışırsan . Ama içinde bir dünya qurulur. Bu  dünya iki nefere aiddir. Özünü heyat cengelliyinde itirmiş iki insan  sanki böyük bir ümman ortasındakı kiçik bir adada bir birini taparaq , bu adanı keşf ederek onu       " gecikmiş mehebbet " dünyası adlanrır.   Bu dünyada yalnız iki nefer yaşayır...bu dünya yalnız iki nefere mexsusdur .  Bu adanı sanki Allah onlar üçün yaratmışdı , qurmuşdu . Burda ne qeder de sakıt , xoşbext yaşasalar da bu adada yaşayan zeherli bir maneeler de var ... ne yazıq ki bu maneler onları mehv edir . Biz kenardan baxanlar da onların neler yaşadığını bilmeden, elimizi yelleyib  " eşii heyatdır daa"  deyib keçirik...

 1 bölüm 

           Gözel , eynı zamanda köhne bır obyektın heyetınde onları qarşılayacaq adamı gözleyırdıler. Rayonda seleme, kredit borcuna düşmüş bu genc aile  borclardan qurtulmaq üçün Bakıya gelerek  iş axtarırdılar. Daha da genc yaşlarında evlenmışdıler . Daha dogrusu uşaqlıq  dostlugunu sevgi bilib beraber  qacmışdılar .  Ellerınde işleri ,mesleklerı olmayan bu uşaqları ne Sevıncın ailesi , ne de Qalibin ailesi qebul etmırdi. Ne toy etdiler ne evlerine qebul etdiler.  Belece özleri kiraye ev tutub yaşamaga başladılar. Qalıbin tüfeyyilli heyati Sevinci özünden cıxarsa da, gedecek bır yerı olmadığından  her şeye dözürdü. Heyatın keşme keşlerınden  kecerek 12 illerini geride qoymuşdular . İki övladları vardı 10  ve   8 yaşlarında. Qalibin tüfeyyilli heyatı onun  yolunu coxdan deyişmişdi. Qalibin dediyine göre bazarda alver edirdi. Ama ortaya bir şey gelmırdi. İşleyırdı, işlemirdi Sevinc  heç ne bilmirdi. Ama onu bilirdi ki, hardan olur olsun günde bir butulka araq tapıb  , bir iki butulka dostlarını başına yıgıb qonaqlıq ede bılirdi. Sevinc özü uşaqları evde qoyub iş axtarar  işleyer evin kirasını, yeyeceyını alar . İş olmayanda evlere temızliye ,bazar ambarlarında sogan ,kartof temızlemeye gedırdi. Sevincin bu yorğun heyatı, uşaqlarıyla ana övlad münasibeti qura bilmemesi , eriyle her axşam davaları onu canından, heyatından ,uşaqlarından usandırmışdı. Sabah uşaqları yatılı qoyub gedırdı. Gece işden gelib uşaqlarını yatılı görürdü.Gelen kimi evin işi paltar yumaq , yığ-yığışdır, qab ,qaşıq yemek ... Gece saat 3 olurdu . Yatagına gırende sümükleri sızıldayırdı. Ele pallı paltarlı uşaqlarının yanına girib onları ezizleye ezizleye yuxuya geder ,seher saat altıda qalxıb birinci avtobusla  evden cıxardı. Ne uşaq ananı görürdü , ne ana uşaqlarını.

    Sevinc artıq bu heyata alışmışdı. Ele bılırdi heyat bundan ibaretdir. Butun bunları hezm edırdı analıq ,qadınlıq vezıfesını seve -seve yerıne yetırıdı. Tek bağışlaya bılmedıyı şey Qalıbın onu qısqanması idi. Bu qısqanclıq qadının cehennem heyatını onsuz da cehenneme döndermişdi. Hetta iş görüşmesine de Qalib onunla geder . Özü Sevince iş danişar , ne işler göre bildiyini deyer maaşını falan , her şeyi özu danışar qıymetleşerdi. Sonra da ezrail kimi başının üstünü kesdirer  telefonlarını konturol eder ,niye gec geldın ,niye tez getdin . Filan saatda zeng geldi , bir bele kontur aldın hara getdı ... Başın alıb evinden , Qalibin olduğu şeherden qaçmaq isdeyırdi. Ele isdeyırdi ki , heç canından cox sevdıyi can parcaları da gözüne görünmürdü.

    - Salamun eleyküm.- Balacaboy sarışın   40  45 yaşlarında bir kişi onlara yaxınlaşıb salam verdi - Samire hanımın yolladığı bayan sizmiydiz?

    - Salam . - Qalib elini uzatdı. -beli budur - başıyla Sevince işare etdi.

   - Efendım siz?-

   -  Men Sevincin yoldaşıyam. Adım Qalibdi.

  - Ben  İbrahim  Yılmaz. Hadi ofise geçelim orda konuşuruz.

   Bağın dar sekılerıyle keçıb ofise girdiler. Dar balaca otaqda er arvad yan yana oturdular . İbrahım masanın başına kecenden sonra açıq qapıdan katibe qızı sesleyib çay istedi . Katıbe xanım onlara  çay getırdi. Usta çayına iki qend atıb qarışdırdı. Bir qurtum alıb  stekanı nelbekıye qoydu. 

  - Şirketımız  bır caterıng fırmasıdır . Yenı açılacak olan firmamıza işçiler alınacaktır. Büyük bir tikinti firmasına yemek satacaz. - Üzünü  Sevince tutub

 -İsminiz neydi ?

- Sevinç -  ağzını açmamış Qalib dillendi.

- Evet ,Sevinc hanım , siz ne iş beceriyorsunuz, bır mesleyınız varmıydı?

-Yox bu hemışe ele bele işde işleyirdi, qabyuyan , sil süpür zad... ne iş desez işleyer o . Qocaqdır , elinnen gelmeyen iş yoxdur.

  Yene  ağzın acmamış Qalib dillendi .

- Efendim , dilsizmisiniz , sağırmısınız? - Sevincin üzüne baxdı - Sevinc utancaq bır nezerle yazıq yazıq onun üzüne baxaraq güldü ve  başın buladı. Qalibin üzüne baxıb onun üzündeki sert  ifadenı gorub başın aşagı saldı.  İbrahim usta veziyyetin ne yerde oldugunu başa düşüb üzünü Qalibe tutdu.

  - Efendım siz ne iş yapyorsunuz 

  - Men bazarda işleyirem . Toptan satış mağazalarım var . Maşallah allah bereket versın qeşey qazancım olur. - Sevinç ters ters erinin üzüne baxdı.

  - Ama  Samire hanım Sevinç hanımın durumunu boyle dememişti ,  Bız burda yabancıyız tamamı. Çalıştıgımız ülkelerde gercekden işe ehtıyyacı olanları işe alıyoruz. Maksadımız onların duasın alarak helal para  kazanmaktır - başının keçelleşmiş seyrek tüklerini sığallayıb Qalibe baxdı.

  - Diyorum ki , madem durumunuz iyiyse işe ihtıyyacı olan bırını alalım...

  -  Yoxxx... cox xahiş edirem -Sevinç üsyancasına sesin yükseltdi -menım işe cox ehtıyyacım var. Kırayede qalırıq. Uşaqlarımı mektebe yollayacam hele  bı şey almadım. Lütfen cok ihtiyyacım var. Cox xahış edirem. Ne iş olsa ederem . Qab yuyaram temızlık edebılerem , tuvalet de temızlerem, cox xahış edirem . Yoldaşım da işlemir . Eyer işiniz varsa ona da bır iş verin ...

  -Ama  çalışyorum dedi...

  - Yox  çalışmır ...

    İşe başladığı bır ay deyıldı. Gelen ay mektebler acılacaqdı uşaqlara hele hec ne almamışdı . Ev sahibi de bır terefden iki ayagın bır başmagına dıreyıb ev pulu isdeyır. Evde yeyecek bır şey de yoxdur. İşe girenden iki defe avans alıb eve yeyecek almışdı  .Yolpulu etmişdi. Qalib de bir yerde işlemirdi arada bazara gedib qardaşından, dost tanışından  bır şeyler alıb getırır uşaqların qarnın doyurdur . Ele ki,  kiraye vaxtı gelırdı , Qalıb yoxa çıxırdı. Sevinc biryerlerden pul para tapıb evin pulun verenden sora ortalıga cıxırdı. Yene ayın sonu gelmışdı iki gün idi ki, Qalib ortalıqda yox idi.

  İşi seher saat 8.00- dan axşam 8.00 -a kimi idi. Şeher kenarında kiççik ucuz bır daxalda  kiraye qalırdılar. Ordan işe gelmeye en az  iki saat vaxt lazım idi. Hele aftobusları gozlemek bır problem idi . İşe gecikirdi. Qonşuda bır Aftobus şoferı vardı şeher marşurutlarının bırınde işleyırdi. İşe gecikmemesi üçün sabah 6 nın yarısı onun avtobusunda  yola cıxırdı . Saat 7 ye işlemiş işe catırdı saat 8 e qeder qapıda gözleyırdi ki ikinci novbe  cıxsın  birinci növbe işe başlasın. Başka yolu yox idi . Eks halda üzü danlanırdı, nece aydır işsizlikden sonra bır daha işsiz qalmaq isdemırdi.Odur ki ,İbrahım ustayla meslehetleşib iş saatını deyışdırmeyı qerara aldı. İşden cıxıb tabele qol cekdıkden sonra:  

  - Usta olar bır şey sorum?

  - Sor bakalım.

Sevınc aile durumunu ve işe nece gelib getdiyini , uşaqları kiçik oldugunu ve uşaqlarının derslerıyle meşğul ola bılmedıyını ona başa saldı. Qız danışdıqca usta onu dıqqetle dınleyır . Kıçık otagındakı kreslosuna yayxanıb elındekı qelemın arxasıyla masanın üstüne cıqqıldadaraq qızın etın endamın gözden kecırdır , tepeden dırnaga onu süzürdü. Ustasının bele baxışları Sevincin gözlerinden yayınmırdı , onu esebleşdırır , hem de utandırırdı. Hem esebden, hem utancaqlıqdan uzunde bır qeribe görkem yaradırdı . Qızarmış yanaqları dağ lalesı kimi qan damırdı. Boynundan bogazından axan ter çıyınlerınden bogazından süzüb açık sınesine tökülürdü. Açık saclarını gerı ataraq terini sildi. Saçlarını eliyle toplayıb sol döşunun üstınnen aşağı atdı.

   - Usta iş saatımı deyışe bilersinizmi ? Cox xahış edirem saat 7 - nin yarısı burda oluram onsuzda . Heç olmaya 7-den 7 -ye .  Nolar cox xahış edirem .  Gecenın qab yuyanını  bır saat tez buraxın men onu evez ederem o da bır saat tez gelsın nolar.

  - Ohhh  ne güzel kolaymı. Anlaşırmı sence kadın ?

  -Anlaşır usta . Sız " he " deyın men onnan danışaram.

  - Hadi git , bakarız. -sevındıyınden elın elıne vurdu güldü.

  -Cox teşekkur edirem usta allah razı olsun sızden.

  -Bak ben söz vermedım , bakarız dedim.

 - Sag ol usta . İyi akşamlar .

- Hani  kocan iyi bir işde calışyordu ? Senınle iş görüşmesi yaparken ne iş desez yapar demişdi unutmadın demi ?

  Ustanın  bu ikibaşlı sözü qızı qorxutdu belke işden cıxarmaq isteyır. Belke Qalibin  ele hapa zopa danışması kişiye yer eleyıb ? Ohhh Qalib bezdirdin eee lap. Bu iş de elimden çıxsa menen incime day elimnen qurtarmayasan .

   Çaşqın - çaşkın  ustanın üzüne baxdı. Ne demek istediyini anlamaga çalışdi. Ama gercekden pis bir veziyyetdeydı bu işinden atılsaydı alacagı da yox idi. Çünkü 2 defe avans almışdı. Eyer cıxarsalar evın pulun neyle verecek. Hele kredıt , selem , 8 ay bundan qabaq erinin oynayıb uduzdugu qumar borcu. Kecen defe qumar dostları qapını kesmışdıler kı , "Qalib, demişdin ki , bu ay borcumu vermesem gelın arvadımı aparın, indi gelmişik ver arvadını". Dava düşenden sonra ev yiyesi polis cagırıb hamısın içeri doldurtmuşdu. Hele Qalib SeVıncı de mecbur getırıb bankdan onun adına pul  götürmüşdü . Bir qısmın qumara bir qısmıni araga verib içmişdi. İndi kredit qalıb Sevincın boynuna. İki aydır kredıtıni  vere bılmırdi  . Bank Sevinci mehkemeye vermişdi . Mehkeme qızı uşaqlarına ve aile veziyyetıne göre zamına buraxıb vaxt verib. İndi işden atılsa ne edecekdi.

   -Sız ona fıkır vermeyın usta . İnan o ele deyer. Valla bır yerde işlemir. Men işleyirem allah haqqı. Başka bır gelırımız de yoxdur.

-Niye calışmıyor?

-Bilmirem , iş yoxdur yeqın olsa çalışar.

- Belki ona bır iş verelim ? Senin gibi böyle güzel kadin evininin hanımı olmaya  layik. Otur evinde bırak gitsin çalışsın.

   -Bak abi - onun anlayacagı dilde anlatmaya calışdı. O çalışan deyil. Kaç yere çalışmaya getdi. Çalışmadı kovdular . Anlata bıliyormuyum ? Abi bırak onu takma kafana . İnan ihtiyyacım olmasa çalışmam.

  -Ama iş görüşmesi yaparken sana konuşmaya izin vermeyen kocanın karısı bu gün burda iş için ,para için ,iş saati için yalvarıyor. Pes yani.

  Sevinc başın aşagı saldı. Dodaklarının altında mızıldandı.

- İş saatımı deyışmirsiz deyışmeyin . Eybi yox ama işimle de işiniz olmasın . Cox pis veziyyetdeyem . Allah haqqı. Banka borcumu  ödeye bilmesem meni tutacaqlar balalarım qalacaq ortada.  Usta  inanın mene . Ele bır vezıyyetdeyem kı ,deseler ki, elini sox tuvaletin içine ordan sene pul vereceyık inan soxaram . Balalarım için teki mektebden qalmasınlar. Borclarımızı vere bilim teki.

  -İyi  tamam. İş saatini değişyorum . Ama bir şartla .

 - Ne şart inan usta heç param yok , rüşvet vere bılmerem ama ...

     Elin qoluna atıb qolundakı saatı eli ese ese acdı başın qaldırıb ustanın uzune baxdı , usta onunla burun buruna nefes nefese dayanmışdı . Onun üzüne baxa baxa boynun yana eydi. Barmağıyla sınesınden iteleyıb adamı özunden uzaqlaşdırmaq istedi. Saatı qaldırıb onun gözünün qabagına tutdu. Pulum yoxdur ama bunu vere bılerem. Usta geri cekilib qadını süzdü.

  -O qalsın ... iyi düşün .

  - Bes ne isdeyırsiz ?

   -Öperim...

2 HİSSE

   Bu sözleri ilk defe deyildi ki, eşidirdi. Artıq bele şeyler onun gözünde adileşmişdi. İş yerlerini  tez deyişme sebebi de bu idi.  Artıq yeni  bir iş yeri tapmalıydı . Ama tapana qeder oyalanmalıydı burda . En azından bu ayların borclarını ötüşdürmeli idi. Erinin qısqanclıgına göre de  qorxusundan iş yerini  deyişme sebebını de ona deye bılmırdi. Yalan danışmaga mecbur olurdu kı, guya işde dalaşıb, ya da işçiler arasında ayrı seckilik olur ve s.göre işden qovulur ve ya cıxırmış. İşden cıxmagın sebebı ne olurdusa olsun yene Sevıncın üzü danlanır  , biraz da Sevinç  erinin üstüne düşerken eri onları qoyub gedır ya da qızı tehdıd edırdi. 

  - Kredıt senın adınadır menım yox , mehkeme gelıb senı aparacaq . Menim ne vecime işleyib verersen canını qurtararsan , işlemezsen hökümetin türmesinde 3 5 il müfte yeyıb içersen... sen yatarsan içeride balaların da qalar başlı başına. 

    Hara  baxırdı bır cıxış yolu tapa bılmırdı. Ustanın bu teklıfın eşıdıb esebleşdısede caresız oldugunu da görüb bir söz demedi. Dönüb qapıya  teref getdi...

 

    İşde  ustanın dıqqeti üzerinde oldugunu görürdü amma özünü o yere qoymurdu . Onu da bılırdı , o biri müdürler kimi bu da Sevinçden isdediyin almayanda behaneler edıb qızı qovacaq. Axşam işden cıxarken ele iş yoldaşlarının yanında :

  -Sevinc hanım sizin iş saatinizi değişiyorum . Sabah  yedi, aksam yedi.

  -Nasıl  olur yaaa usta .Sevincin gözü qaşı qaradır?- Pervane dillendi.

-Onun yolu uzak ,cocukları küçük,

-Yok öyle şey o bizden tez gedecek eve.

-Allah - allah kızım aynı iş saatı...sen sabah 7 de burda olacakmısın?

 -Yox

 -Hadi o zaman iyi akşamlar. Meşğul etme.

Her kes dağılıb getdi. Usta sözünü tutmuşdu. Sıra Sevincde idi. Ama nece , ne desin bu işi ve teklifi qebul etsin ya etmesin bilmirdi. Yazıq yazıq ustanın üzüne  baxdı.Qapını örtüb  arxasını qapıya soykedi. Elleri ese ese çantasını sınesıne sıxdı.

 - İnanın usta, caresız qalmasaydım asla qebul etmezdim. Allah bagışlasın.  Deyib gözünü yumdu. Burnuna xoş kişi duxusunun qoxusu yaxınlaşdı . Elinı arxasından qapının destesine uzadıb tutdu. Ele bu vaxt üzüne ilıq bır nefesın deydıyını hiss etdi.

  Gözüyumulu halda üzünü yana cevirdi. Gözlerin acmağa  qorxurdu. Ele bılırdi ki ,gözlerin acsa o otaqda uşaqların ,erini görecek. Hamı üzüne tüpürecek. Heyecandan üreyi  esirdi, ilk defeydı bu cur veziyyetle qarşılaşırdı. O ilıq nefes üzünde boynunda dolandıqca bütün bedeni esirdi. Esmek yox hetta soyuqda qalmış adam  kimi titreyirdi. Dişlerin bır bırıne sıxsa da  yene  bır bırıne deyırdı. Öpmürdü amma qoxlayırdı .İlıq nefesin ondan qopdugunu anladı. Gözunu  acıb adamın gözlerine baxdı. Bayaqkı özunden memun gözlerin yerinde qan çanagına dönmüş gözler gördü. Sevincın dolmuş gözlerii elleriyle silib yumuruguyla alnına vurdu:

   -Sen ne  erkekmişsin be... Erkekliyimden utandım.- işaret barmagıyla qapını  gösterib :

  -Hadiii giittt, defff olllll... -deye bagırdı.- Sakın bı daha benimle ...

  Qapını açıb bayra cıxdı ve qapıya söykendi. Arxadan qapıya neyinse  vuruldugunu hiss edib ele bil yuxudan oyandı. Gözünün yaşını silib :

  -Artıq bitdi, hec demedi sabah işe gelim ya yox.- deye düşündü.-Hec  özüm de bu biabırcılıqdan sonra burda işleye bilmerem.

     İçerideki bağırma sesinden  diksinib ordan uzaqlaşdı.

 

****************

       İsde onunla üz üze gelmemeye çalışdı.  İş çox ağır iş idi.Bir defeme 1500 1600 demir qab , bardaq  çengel qaşıq gelır .Onları şampunlayıb boyuk qabyuyan  makinasına yıgır, sonra maşında yuyulub qurulanmış qabları desteleyıb râflara yıgırdı.Nahar saatlarında da imkan edib düz emelli cörek yeye bilmirdi. İşde İbrahimle  küsülü adamlar kimi dolanırdılar. Arada gelıb İbrahim gelib  içeri nezaret edib geder. Bır tapşırıq  verecekdirse Sevincin üzüne baxmadan elin qolun ölce  ölce danışaraq , qabyuyanlara tapşırığını verer gederdi.Kımese , neyese hirslenıb qışqıranda Sevinc  özünü günahkar sayırdi.Adi bir şey üçün her an işden qovulacagını duşunürdü. Ustanın işde nece telabkar , amırane  eyni zamanda nece ureyı yumuşaq ve duygusal oldugun görürdü. Amma ne olur olsun o biri işçiler kimi ustayla semımı ola bilmirdi. Usta  onun otagına girende ele bilirdi usta ondan isitedyini almaga gelıb. Ustayla Sevinc göz göze  gelmemeye calışırdılar.Usta  Sevinci o biri işçilerĺe muqayise edir ,bu saf ve sakit simanın arxasında hansı fırtınanın yatdığını öyrenmek isteyirdi. O  iş sövdeleşmesindeki  bu qızın masum sifetini "İnanın usta caresız qalmasaydım asla qebul etmezdim  Allah bağışlasın" deyerek onun şertıne boyun eymesi vicdanını silkelemişdi. Özünü ,menlıyini bu qadına nece ehv etdıreceyını bilmirdi. Sevincin bezi qadınlar kimi puldan, konturdan otrü ne hoqqalardan cıxmadığını  görürdü. Bu qadının işe nece gelıb getmesi,erıyle aralarındakı soyuq  münasibeti, döyülerek üzü qolu göyerib , zedelenmesinden ailesinde vezıyyetin heç de normal olmadıgını yaxşı  başa düşürdü.Nece defe qadını otagına cagırıb ,bir şeye ehtiyyacı oldugınu soruşsa da isdediyi cavabı ala bilmemişdi. Bildıyı bır şey vardi. Sevincin qaygıya ehtiyyacı vardı. İbrahım usta bu qadının özelliyine, menliyine ,qururuna vurulmuşdu, caresızlıyıne  acıyırdı. İşde ona her baréde kömeklik edir. Maaşları gecıkende , pul lazım olanda öz cibinden ona borc vererek kömeklik ederdi. Tabii ki, bu cur yaxınlıgı Sevinc qebul etmek istemese de mecbur idi. Ve maaşın alan kimi ustanın pulunu qaytarırdı.Personal müdirinin bir işçiye  bele özel diiqqetini bezi "gözü acıqlar" yaxşı gorürdüler.Artıq " torbası " da tikilmeye başlamışdı.Sevincin isde başını aşagı salıb halal pulunu qazanırdı. 

*********

    Servis saatına az qalmışdı.Yemekler hele hazır deyıldı. Qurban usta bütün personalı seferber edıb kömeye  çağırdı.Sevincle beraber işleyen  qâbyuyan qadın da komeye getdi. O qeder qablarla tek başına qaldı.Bu vaxt İbrahım usta içeri girerek asılqandakı önlüyü yaxasına taxaraq Sevincle üz üze dayandı .

   -Bu  gün  beraber calışcaz, izin verirmisiniz? 

  ...Ve her şey de bu qab yumadan başladı. 

3 HİSSE.

Axşam işden gelib uşaqların rahatladı, evin işlerini gordü. Gelirken marketden aldıgı erzaqlardan el üstü yemek hazıırladı, yere sofra salıb,  balaların da başına yıgıb  yemeklerını yedıler, qab qaşıgı yuyub yıgışdırannan sonra yatagına kecdi. Kira vaxtı idi deye eri hemişeki kimi yene de yoxa cıxmışdı. İki gün idi ki, ortalarda yox idi. Erinin bele veziyyetde onları qoyub getmesı artıq adet halını almışdısa da, Sevinç esla onu qebul ede bilmirdi. Cox vaxt da davaları bunun üstünde düşürdü. 

  - Gedirsen birdefemlik get, men de bilim işimi, ele ki, kira vaxtı, selem, kredit vaxdı geldı gedirsen. Borclar verilennen sonra gelirsen. Ta neynirem seni. Bir yaman günümde yanımda olmayasan, Neyime lazımsan axı.Ne uşaqlara bir xeyrin deyir, ne de mene. Zererınden başka bır şeyini gormürük, Bütün günü  evde dır- dır dava... Nolar qurban olum hec neyını isdemirem , hec olmasa sevgini ver. Mene güven . menim senden başka hec kimim yoxdur, Meni qısqanma, meni sındırma , dadmadıgım xoşbextlıyı, sevgini ver mene , qulun kölen olaram- deyib yalvardıgı vaxtlar da olmuşdu. Amma ne faydası var ki? İlan derisin deyişse de xasiyyetini  deyişmez. 

   Yorgunluqdan  gözleri yumulurdu. Yatmaq isteyırdı ama yata bilmirdi.  Az önce ev sahibinin gelib onlara 

  - Ayın bırınecen vaxtınız var, evi boşaldın xalam qızı gelecek, Tay evi  kiraye vermirem - deyib xeberdar etmesi Sevincin  yuxusun elinden almışdı. Bilirdi ki, " xalaqızı" behanedir. Ev sahıbı onların davasından bezıb, bir terefden de kiraye pulu gecikir... 

  - Bax er bele yerde lazımdı eee adama. Hec olmaya sarılıb teselli ede. Gedib ev tapa. Cehennem  pulunu  men verırem de onsuzda. Onsuz da men evin hem  arvadı olmuşam , hem kişisi. Nolar  hec neyin istemirem birce sevgisin versin qaygımızı ceksın. - deye düşündü.

  - Adam tanıyıram ki, eri illerle xestedir amma qadın ona sedaqetlı qalır, gedib işleyir ona baxır. Ama er xeste olsa da mehebbetiyle o qadının gözun könlün doldurur. Qadının gozu erinden başka hec kimi görmur. Amma menimki, hem qısqanc hem deyingen. Heyatımı ,genclıyımı qara edib daha. 

  Bu sözleri kime deyib derdleşmişdi ? Kimese demişdi.- Yerinde qurcalandı, Yadına salmaga çalışdı. Gözünün qabagına işde qabları  yudugu yaglı şampunlu  su geldi. Heee isde danışmışdı, demişdi. Amma kime ? dediyi adamın üzü yadına düşmedi. 

  - Hec aile sirri de orda burda danışılarmı, hele hele qadın tayfasına , Vessalam daaa, innen sonra bir söz söhbet olan kimi başıma qaxınc edilecek.- Özü özüne esebleşdi. 

    - Agzın yırtıqdı eee, Harda geldı evinin sirrin problemin danışırsan . Camaatın da yüz derdi var hansı biri derdin deyir. danişir? - düşünerek özün qınadı. Qalxıb yatagında oturdu. uşaqları  yatmışdılar , televizor da acıq idi. Televizoru sondurub masanın üstündeki balonnan  stekanı dolduranda  bayaqdan beynınde dolandırdıgı sualın cavabını tapdı...

  - AY Allah  gör kime danışmışam eee, evimin sirrini... Ustaya... Kül menim başıma . Hem de bir kişiye. 

    İşde İbrahim ustayla işledikleri günü yadına saldı, Eslinde ilk tanışlıqdan bir birlerini yanlış tanıyıbmışlar. Sevinç  onu şorgöz bir kişi kimi, İbrahim usta ise Sevinci gözelliyinden istifade eden şeytan kimi tanımışdi. Amma hemin gün qab yuya yuya bir birleriyle söhbetleşmeleri, derdleşmeleri qab yuduqları boyük demir  vannanın bır terefınde o, bır terefınde usta durub hemın gun bol bol danışıb sohbet etmişdiler, derdleşmişdiler. Ve danışdıqca bır - bırılerın tanımaga başlamışdılar.  Ve bu tanışlıq  onların bir birlerine qarşı fikirlerin 

********

            Bolunun  uzaq bir dag kendınde bir ailenin evinde qonaqlıq var idi. Böyük külfetli evin böyük oglu esger gedirdi. Hamı çalıb oynamaqda idi. Ana esger geden oglun sever ezizleyer . arada gözünün ucuyla qonşu qızı oğluna gösterib:

  - Bak canım oğlum , Nurcan nasıl da güzelleşmiş demi, Sen asgerden gelince daha da büyüyecek. Hemen dügününüzü yapacagım. 

    Ananın bu qonuşu qızı beyenmesi yetkinlik yaşına dolmuş  İbrahimin duygularını oyatmışdı, Genclik...

  Esgerlikden izine gelen kimi , aileler arasında telem telesik nişan taxıldı. Esger gelen günü xına gecesi, üc günden sonra da toy etdiler. Yazıq gencliyinin dadını cıxarmamış aile qaygıları başını basdı, Gelin geldiyi günden vardan, devletden, evden, eşikden behs edib İbrahimi qırbetlere yolladı, 3 uşagı olan İbrahim şeher lokantalarında işleye işleye , iş yerlerinde stollarda yata yata , arvadının isteklerin yerine yetirmeyi özüne borc bilirdi. Qarşılıgında ise arvadından özü demeli " avuc içi kadar mutluluk " isteyirdi. Ama arvadın gözünü ,ne pul, ne ev doyuzdurmurdu. Ona " mutluluk " yox , "huzursuzluk " verirdi. Hele bu azmış kimi, onu ogluna ,evine gelin getiren ananı da beyenıb evine qoymurdu. İbrahimi boyuk bir aileyle düşmen etmişdi. İbrahim gencliyinde ne qeder boşanmaq istese de aileler bir araya gelib  İbrahimi bu fikirden daşındırmış. İbrahım ise arvadının "altına" , " paraya" olan  ateşini söndürmek ücün 20 ildir ki, xaricde işleyib pulunu ona yollamaya qerar vermişdi. Hetta 5 il bunnan qabaq da infarkt kecırse de vatenıne getmeyıb ele işlediyi ölkede emeliyyat olub , mualice alıb yene de işine davam etmişdi. Dediyine göre hemin vaxt Moskvada bir özbek sevgilisi varmış. O ona qulluq edirmiş. Böyük iş tecrubesini ve xesteliyini nezere alan şirket rehberliyi onun işini yüngülleşdirmek üçün  ona  "persönel  müdiri " vezifesi vererek Azerbaycandakı firmalarına yollamışdı. İbrahim Azerbaycana gelende  sevgilisine onunla  Azerbaycana gelmesini teklif etse de o gelmemişdi ve belece ayrılmışdılar.

   Bunlari qab yuya yuya bır birlerine danışib vaxt öldurmüşdüler ve anlamışdılar ki, ikisi de genc yaşlarında uşaqlıq sevgisinin esri olub yanlış qerar vererek evlenıbler. genc yaşlarından ikisi de isti yuva, aile sevgisinden mehrum olublar. Eyni derdi daşıyırdılar .  Onların heresinin iki ve üc uşagı olsa da  eslinde özleri sevgisini , gencliyini doya , doya yaşamamış uşaqdırlar , Yoldaşlarından zevq almayan gencdirler. Taleyın qoydugu qanunlara boyun eyıb heyatlarını sevgısız mehebbetsız davam etmiş caresızdırler. Onların  sevgiden başka hec neye ehtiyyacları yoxdur. Kiminlese danışsınlar , derdleşsinler, ureklerin boşaltsınlar . Kimse onları xoş dilnen danışdırsın. 

  Beynını  hec vaxt bılmedıyi düşünceler qurcalayırdı. Ureyının qapısını hansısa bır hıss  taqqıldadırdı, 

  - Ac qapını, Sevinc, narahat olma sadece dost olarsan, derdleşersiz...- başını silkeledi,

  - Hee , lazımdı... Axı men de insanam... ne qeder elleşib vuruşmaq olar ? Ne qeder dava olar?  Men dost ola bilmerem mi, Men de sevmek isdeyirem, kimse meni anlasın , başa düşsün, men agzımı acmamış menim ne isdediyımı gözlerimden oxusun, Olmazmı? Menim qelbim, ureyim sevinmesinmi ?

- Yoooxx

- Nıye?

- Ele heyle ,arvadla kişinin ne dostlugu?- deye içinde mübarizeye başlamışdı. 

 - Axı pis adam deyil , onun başka fikirleri olsaydı elinin altında o qeder qadınlar var ki, pulu yoxdurmu, isdediyi yere de gede biler . İsdediyi qızı , qadını da tuta biler. O insanca sene derdin açdı , üreyin boşaltdı. Sen niye qacasan ki, Qalibden qorxursan? Niye? Axı  Qalib seni adam yerine qoymur.İstifade edir kirasın ödetdirir, borcunu verdirir. İnan pulu olsa seni hec vecine de almaz. Boşu boşuna qısqanır, Yaxşı er olsa senın üreyindeki boşlugu doldurar. O sene hem er olar, hem dost , hem yoldaş, hem sevgili. Axı o sene sadece nigahda  erdir. eyer buna er demek olarsa. Bır er ki, kira vaxtı senı qoyub qaca , arvad ordan burdan pul tapıb borcları verennen sonra gele. .. Buna er demek olarmı? Axı hansı erlikden danışırsan ki, Sen de insansan axı, qadinsan axı, Senın de bır dosta , yoldaşa ehtiyyacın var , Üreyını , hisslerini, duygularını deyeceyin, paylaşacagın  birine ehtiyyacın var axı. Niye ozunu odun  kimi duygusuz   bır adam ücün mehv edirsen ki ?

   Beynı qarişiq fikirlerle dolu idi . Belke de üreyinin qapısın doyen şeytan idi ?!  Bilmirdi. 

  - Lenet sene kor şeytan -  deyib  telefonu götürüb saata baxdı.  - Gör aglım haralara gedir eee, Gör neler düşünürem eee. Saat üçdür, dörde işleyir yıxıl öl seher durub işe gede bilmeyesen, yıxıl  yat daa...

   Ele gözlerin mecbur yumub yuxulamaga calışırdı kı, telefonu 

 zeng çaldı,

   - Ayyy Qalib ,sen allah qoy yatım... Danışıb yene esebleşecem , yata bilmeyem , seher işe gede bilmeyecem, gecikecem. 

   Telefon cox calmadı bir defe kesik caldı susdu. Fikiri telefononun sesinde , üreyinde Qalibi asıb keserken telefonun qısa çalıb susması  Sevincde maraq oyatdı. 

  - Gecenın bu vaxtı kim ola?- Telefonu göturub  baxmaq istedi. Tekrar başını yasdıga qoyub yorğanı başına cekdi, 

-  Yoxxx , Qalib olsaydı adboy vermezdi. Meni oyandırmasa el cekmezdi.- Telefonu götürüb baxdı, Tanımadıgı bir nömre idi. 

  - Yeqin sehv düşüb...

  - Yox axı nıye sehv düşsün , gecenin bu vaxtı. Belke gece növbesindendir, nese soruşacaq. Nomrenı yığıb qulagına tutdu. 

  - Müsaitmisiniz?

    Yer göy ayagının altından qacdı, Ureyi aramsız çırpınmaga başladı. Dünya gözünde qaraldı. Aniden dönüb uşaqlarına baxdı. Şirin sirin yatırdılar. Telefonu agzına yapışdıtıb pıcıltıyla: 

  - Müsaitim usta - dedi...

  Telefon bir müddet susdu sadece ikisinin de heyecandan titreyen nefeslerinin sesi gelirdi. Ne Sevinc , ne de İbrahim hardan neden başlayacagını bilmirdiler. Uzun suren sukutdan sonra  Sevinc yene pıcıltıyla 

  - Bi şeymi lazım idi  usta ?

  - Bilmiyorum 

  - EE gecenin bu vaxtı neden aradınız?

  - Bilmiyorum

  - O zaman iyi geceler. 

  - Sen niye uyumadın?

  - Men, men... şey , şey usta yatırdım indi... Ama siz zeng elediz..

  - Senın uyumadıgını bılıyordum ondan aradım

  -   ...

  - Senin istediyini ben de istiyorum, ondan uyuyamadım ben de

  - Başa düşmedim , bu ne danışıqdı ?

 - Yanlışmı  söyledim ? Sen de  benim gibi yalnızsın , eşin olsa da , sene arkadaş lazım, sevgi lazım , saygı lazım. Aynı şeyler bana da lazım. Kalbim dolu, paylaşacaq bi arkadaşım yok. Senin de yok ... Bana arkadaş olurmusun? Bence ne istediyimizi ikimiz de iyi biliriz. Çünki ikimizin de istediyimiz aynı şey, sevgi , arkadaş, hüzür. Bunu bir birimize vere biliriz diye düşünüyorum , Ondan aradım...

   Tam oxu Sevinçin üreyinden vurmuşdu . Bayaqdan üreyinde özü özüyle danışıb icindeki hislere cavab veren Sevinci indi gercek bir insan danışdırır

  "- Sakit ol Sevinc, erin , uşaqların var...- boş ver getsın . ver cavabını redd olsun...- deye içinde mübarize başladı

  - Axı ehtiyyacım var...

  - Yooxxx ! Aglını uduzma ,onun arvadı zadı yoxdur yanında   tekdır ona gore özune yoldaş axtarır, sen evlisen axı erin var.

 - Başı batsın o erin..."

  -Sevinc ordamısın?- Piçiltili ecezkar ses onun qelbini titretdi,eyni tonda eyni titrek piciltiyla ,

 -  Burdayım usta.- dedi 

 - Usta isde olacaq, burda arkadaş... tamammı?

  - Usta ...

  - Suss konuşma... Kalbinin nasıl atdıgını duyuyorum. İzin ver dinleyim, sen de dinle...

   Dan yeri sökülenecen , sabaha qeder telefonun sessizliyin dinlediler. herden ikisi de ele bilirdiler ki, yatıblar. odur ki.yene pıcıltıyla ,

 - Sevinc,  canım uyudunmu?- deye soruşardi. Bu pıcıltılı ses qadın ureyını elıne almışdı onu yarmaga qoymurdu:

 - Uyumadım usta sen?  - deye eyni ahengle eyni pıcıltıyla cavab verirdi, 

  Dan yeri sökülende ,

 - Tamam hayırlı sabahlar, sen işe gelme ...- deyib telefonu sondurdu. İşin agırlıgından sonra , gecenın yuxusuzlugu onsuz da Sevinçi taqetden salmışdı. Yatmaq isdeyirdi.

 - Ne demek işe gelme. Belke bu menı sınayırmış. Menım nece qadın oldugumu bılmek isdeyirmiş? Gordü ki sıyıgam işden coxartdı? 

    Telefonu göturub  iki deqiqeden bir zeng eledi

   - Arabadayım ,

   - Musait deyilim

   - Sora gorüşürüz

   - Servisdeyim,

   - Meşgul etme

  - Toplantıya gediyorum -deye telefon o terefden seslenırdi ve baglanırdı. 

   Yuxudan qalxıb telefonun acanda "  müsait olursan çaldır yeter, Aramalarından biliyorum sen de beni özlemişsin. Ben işdeyim, kusura bakma telefonuna bakamadım. Seni seviyorum " - deye mesaj gelmişdi

4 BÖLÜM

     Bir birinden xebersiz aşiq olmuşdular. Bu eşq onlara nece gelmişdi bilmirdiler. Cagrılmamış müsafir kimi üreklerinin qapılarını doyürdü. Bir gün bir birlerini gormeyende cox darıxırdılar. Bunların mehebbet ve sevgileri sadece işde idi. işde idisede, işdeki resmiyyeti esla pozmurdular.İkisi de bilirdiler ki, bu mehebbet ikisinin de üreyindeki boşluqda yuva qurub . Bu yuva onlar üçün köceri quşların müveqqeti sıgınacagı yuvadan başka bir şey deyildir.İkisi de evli idiler ikisinin de uşaqları vardı. Ne atılası deyil ne satılası. Bu gizli sevginin ateşine ikisi de qovrulur, gözlerinden baxışlarından  cıxan ateş bir birlerininin qelbine od qoyurdu. Bu  baxışları bir birinden gizletmeye calışırdısa da bacarmırdılar. İbrahim işle elaqeli biryere getse de Sevinc üçün darıxaraq bir şeyi behane edib zeng ederek sesin eşitmeye calışırdi, O bir yere gedende qapıdan cıxarken Sevinc özunden asılı olmayaraq onu baxışlarıyla öpür, onu  yola salırdı. Sanki 17 yaşında genc qız olmuşdu. Hec vaxtı yaşamadıgı heyecanı yaşayırdı. Bu  heyecanın adı sevgi idi. Bu sevgi ona dinclik vermirdi. Bilirdi ki, bu hissin hec bir adı, hec bir menası yoxdur. Ama yene de üreyiyle bacarmırdı. Hemişe kira ve borcların vaxtı gelende qanı qaralıb hüzuru qacırdısada İbrahimi tanıyandan borc ve kira vaxtının tez gelmesını isdeyırdi. Cünki hemin vaxtı eri evde olmurdu qacırdı. Yaşadıgı her probleme razı idi yeter ki, gece sehere qeder onunla danışıb hislerini, duygularını yaşayaydı. Bele geceler üçün heyatını vererdı. Sehere qeder İbrahimle telefonda yatıb  qalxardı.Hec yorulmazdı. Onunla danışanda bütün problemlerini unutmuş olurdu. Yeniden dogmuş kimi olurdu.  Bu gizli mehebbeti işde sezenler  de olmuşdu

    -  Bax qızım bilirsen ki, o şey senin deyil niye ona umuddu olursan ki? Valla bele münasibet sene gözyaşından başka bir şey vermeyecek- deye kömekci qadın Melahet  xala onu bu sevdadan yayındırmaq isdeyirdi. 

  - Erin eşider biler ,ona da sene de yaxşı olmaz. O da, sen de  bura cörekpulu üçün gelibsiz  , eşq yaşamaga yox.Oturun pulunuzu, cöreyinizi qazanın. Yox eyer gün kecirdib pula gore onan yaxınlıq elemek isdeyırsense bu hislere qapılmaq nedır bu baxışmaqlar nedir. gedin bir otelde zadda görüşün pulunu al . O qeder beleleri var ki, Bax Nahide ele hoqqalardan cıxır kı , hec gor bir adam ona bır soz deye bilir?Ama sende bir şey yoxdu tüstün alemi bürüyüb. 

  -Yox Melahet xala  men onnan hec ne isdemirem ne pula gore ne hec neye gore bele elemirem . Men ele bele onnan yoldaşam dostcasına danışırıq derdleşirik . o meni başa düşür. onnan danışanda rahatlaşıram. Ne otel ne görüşmek , Sen ne danışırsan?

   - Ay qız , arvadnan kişinin ne dostlugu, Erin olmasa yene yeri var, Erli arvadsan olmaz axı bele . Bunu hec bir er qebul etmez.  Bilirem sen İbrahimle görüşsen , beraber olsan hec bele tüstülenmezsiniz, İkiniz de yanmaq isdeyirsiniz közünüz yaş olunca tüstünüz camaatı bogur. gel bu sevdadan vaz keç.  

   Sevinc özünü toparlamaga calışsa da üreyiyle bacara bilmirdi. Onunla danışanda rahatlaşırdı, hüzür tapırdi,

  Eyni hisleri de İbrahim yaşayırdi. Sevincin erinin mesuliyetsizliyine hirslenir, Doyulub qolu , ayagı göyermiş işe gelende qanı qaralırdı , Sevincin halına acıyırdı, Sevinc ailesindeki problemi isde gizlese de işçiler de ustada her şeyi yaxşı gorürdü,iş yoldaşları da bu qızın sebrine meetel qalmışdılar ,

  - Bele daş adam olar? Ya bu qız erinden asılıdır, ya da özünün erinin yanında gözükölgeli bir işi var ki , erinin onu bele incitmesine dözür. Vallah  hec  bir qadın bu meşeqqete dozmez...

   -Bizim karilar olsa asla bu duruma düşmesini istemez .Vallahi de billahi de  hemen boşar , tezminat davası acar, mahkemelerde sürüm sürüm süründürer adamı - deyirdi. 

    Sevinc bu nece ilde nece defe boşanmaq ücün mehkemeye müraciet etse de boşana bilmemişdi, Qalib onu qorxuzur hedeleyirdi. Hetta mehkeme süresi boyunca onun iş yerlerine gelib dava salardi qızı işden qovdurardı. Bir defe de gedib Sevincin müdürüne demişdi ki ,"Sevinc işden yeyecek ogurlayıb eve getırır" 

   Artıq SEvinc  caresızlıyıne ve gücsüzlüyüne göre taleyine barışıb oturmuşdu. 

  - Cehennem hara gedır , ne qelet edır qoy etsin, onsuz da bu yük menim ciynimdedir . O olsa da bu yükü men cekecem, o olmasa da.

 

  Yeni il erefesi idi. İşlediyi kollektıv böyük bir qadın kolektivi  idi. Kollektivde Ofsiant ve aşçılardan başka bütün işçiler hamısı qadınlar idi. Bütün kolektiv qerara aldı ki, yigişib beraber bayram elesınler,  yeni ili qarşılasınlar.

  - Usta her gün iş olmaz ki, hec olmasa bayramdan bayrama eylenib , deyib gülek. - deye işçiler bu günü qeyd etmek üçün izin isdediler. 

   Nahar vaxtı süfre acıldı ozel yemekler bişirdiler . Oturub yeyib icdiler ,caldılar ,oynadılar. Hetta Sevinçin  uşaqları da mektebden tetile cıxdıgı üçün evde tek qalmasınlar deye onları da özüyle işe getirmişdi . Çalıb, oxudular . Bol bol  şekiller cekdirdiler  . Uşaqlarıyla beraber cox eylendiler. İşçiler bir birlerine hediyeler de verdi.Qonaqlıq bitdi her kes yene işinin başına kecdi. 

    - Sevinc hanım , müsaitmisinz?

   - Noldu Ayhan usta?

  - Duydum  ki eşiniz burya tez tez gelip gediyor

  - He noldu ki, 

  - Diyorum bizi bir tanıştırsan

  -  Onun erin tanışdırmaya gerek yok usta , O buranın bir üzvü kimidir hemişe gelib geder. - deye qabyuyan yoldaşı Solmaz dillendi. Sevinc başıyla tesdiq eledi,

 - Hayırdı usta ?

 - Bi şey yok, biliyorsun ben bu şehirde yeniyim bi yer tanımyorum . Diyorum bir erkek erkeye arkadaşcasına bi kafa cekelim . Hem bayramdır ya.  

  - Kusura bakma usta , Yarın  bayram tatili ,ama biz cocuklarla baş başa kalacaz onları bayram partisine götürecez. 

  -Sadece bizi tanıştır ,olsun başka zaman cıkarız. Al şu da benim numaram.

   Ayhan usta Bakıya yeni gelmişdi. Seheri tanımırdı , Bir dostu tanışı yox idi, Genc adam idi. Gezmek tozmaq , şeherin keyfini cıxarmaq isdeyirdi. Cox pozitiv oglan idi. O biri turklerden ferqlı olaraq  Ayhan usta azerbaycanlılara daha cox qaynayıb qarışmışdı. Buranın tarixi, medeniyyeti, yemekleriyle yaxından maraqlanırdı, Onun bele semimiyyeti işciler arasında özüne hörmet qazandırmişdi. Böyük bir qadin kollektivinde ona uygun bir kişi yox idi ki , onunla dostluq , yoldaşlıq etsın . Odur ki özüne yoldaş axdarırdı,

  Sevinc uşaqlarına söz vermişdi ki , yeni ilde onları bayram şenliyine göturecekdi. Ailece beraber olacaqdılar. Belke bu gun onların aile münasibetine  bir deyişiklik  getirecek. Belke ailece bir yere cıxsalar beraber gün kecirseler onlar üçün yaxşı olar , belke Qalible aralarındakı buzlar eriyer. Belke isti münasibet Sevincin aglindaki pis fikirleri cıxarda. Cox sebirsizlikle bu gunu gözleyırdi. Hetta Bakının en berk geden restoranlarının birinde  hemin gece baş başa qalmaq üçün sifariş de verib ona sürpiriz elemeyi de düşünüşdü , saat 8 de restoranda gözel bir axşam yemeyi yemek ücün romantik bir  masa da sifariş vermişdi. 

   Bayram günü yuxudan qalxıb uşaqlarını öpub qoxladı. Hele de yatmışdılar,uşaqlarını  oyandırıb oynayıb ,qıdıqladı oynaşdılar. Hetta Qalib de onlara qoşuldu , Hemin gün cox xoşbext idiler . Üreyinde and icdi ki, Eyer Qalib bu günün de zehere dönderse ele bu gece her şeyi bitirecek. Axı o Qalibden ne isdeyirdi ki, Ailesinde hüzur isdeyir , evinden dava sesi yox , gülüş xoşbextlik sesleri isdeyidi. Qalib onun üreyindeki boşlugu doldursa ona başka ne lazım idi ki ? Süfre acıb beraber yemek yediler ortalıgı toplayıb Uşaqları geyindirdi. Bu gün onun üçün önemli gün idi , bu gun onun heyatı hell olunacaqdı , odur ki , aglindakı bütün şeytani fikirleri silib atmışdı. Geyinib Evden cıxdılar , Hele şenliyin vaxtına vardı. Odur ki, bulvara geldiler üşaqlar gezib oynadılar, karusellere mindirdiler,  ozleri bol bol sohbet etdiler danışıb güldüler qol qola gezdiler , Artıq Şenliyin vaxtına cox az bir vaxt qalmışdı. Biletleri götürmek ücün Sevincin cantasın acdı. Biletlerin arasından Ayhanın verdiyi kagız cıxdı. Kagızda da nömre... Altına da             " ben Ayhan" deye yazı yazılmışdı. 

  - BU nedir., Ne nömredir? Erinin ters baxışı Sevinci tamamile caşdırdı, Caşdırdıgı qeder de qorxuzdu,Ama bu günkü keyfini qacırmaq isdemirdi. 

  - Şeyyy di dee,neydi onun adı?

  - Sen bilersen neydi adı. Men ne bilim... Deyesen teze tanış olmusan  " ben Ayhan"- deyib Agzın eydi - Ne eceb adın yadınnan cıxartmısan?

  - Qalib , Men onu tanımıram ,bizim ustadı,

  - Heee tanımırsan ama  ustanızdı hee,  bilirem , Nomresini verib ki, darıxanda zeng eliyersen. men senın keyfini açaram?

  - Qalıb, offfff gel sen allah qanımı qaraltma sen allah, Vaxtdır tamaşa başlayır gel gedek evde zeng eliyersen özü deyer kimdir niye verib nömreni ,Az qaldi  , daha başlayır şenlik. 

  - Menim şenliyim budur deyib nömreni yıgdı.

  Sevinc eriyle onun bu gun danışmasını isdemirdi. Erinin xasiyyetin qeşey bilirdi. Bilirdi ki, Ayhan onu cagırsa hemen deqiqe gedecek. Onun üçün aile uşaq en son derecedir. Nömreni onun elınden almaga calışdı. Qalib onu iteleyib nömreni yıgdı, Özünü saxlaya bilmeyen Sevinç büdreyib yıxıldı.Qalib telefonnan danışa danışa ordan uzaqlaşdı, Yere yıxılmış Sevinci gelib gedenler qaldırıb üstünü temizledi. 

   Qalib gedir, Sevinc uşaqların elınden tutub onun arxasıycan qacır, Bu günlerin pozmaması ücün ona yalvarır . Bu gun onun ücün önemli bir gündür, ona sürpirizi oldugunu deyirdi, Ama ne faydası vardı ki, Gözü dönmüş bu adam Ayhanla ele hemin vaxt görüşmeye qerar vermişdi. İçeri Şeher metrosunun qabagında görüşecekdiler. 

   28 may stansıyasından metroya minib İçeri Şeher stansiyasında düşdüler. Uşaqlar ve Sevinc Qalibin qolundan tutub dartışdırır ki, şenliye getsinler. Qaba ve duygusuz adamı yola getirmek cetin mesele oldugunu her şeyden yaxşı  bilirdi. Metronun cıxışında Ayhanı cox gözlediler. Gözledikce de Qalibin rengden renge düşdüyünü görürdü

  - Gelmez... Hara gelir, camaat delidir buynuzun comaga surte? Gerek zeng eleyıb sene vererdim sen cagırsan tez gelerdi, 

- Valla bir şey yoxdur o sennen tanış olmaq ücün nömreni vermişdi, 

  -  Hee yeqin deyecekdi ki arvadını bır gecelik ver mene...

  - EE besdir deee camaat eşidir ayıbdır- Sevinc cileden cıxmışdi hirsinden az qalırdı aglasın. 

  -  Salamun aleyküm

 Bayaqdan qısqanclıgından döyüşken xoruza dönmüş Qalibin üz ifadesi deyişdi. Üzünde yaltaq bir gülümsemeyle ses gelen terefe döndü,

- Aleyküm selam- deyib el uzatdi  - Men Qalib 

- Ben de Ayhan ,İbrahim ustayı da biliyorsunuzdur.

- Bilirem tanıyıram. 

    İbrahim de onunla gelmişdi. Selam kelamdan sonra Bir kenara cekilib ne edeceklerini, hara gedeceklerini götür qoy elemeye başladılar. Ayhan da İbrahim de bir ağızdan  Qalibi ailesiyle beraber şenliye qatılmagı ,uşaqları sevindirmeyi dediler ,ordan da cıxıb gözel bir axşam yemeyine getmeyi planlaşdırdılar . 

  - Arvad uşagın kişi yanında ne işi, Bizde kişi oturan masada arvad uşaq oturmaz... Deyib sözü kesdi. 

  - Ama şenlik başlayıb biletlerimiz batmasın . Onda biz gedek şenliye

   Ele onların yanında tutub qızın qolun sıxdıb yaxındakı taksıye teref dartdı 

  -  Tek başına ne sülenmeyin qalıb şenlikde , yeri get yemek icmek hazırla biraz fırlanıb gelırık yeyıb içmeye, 

  İteleyib qızı taksıye oturtdu. Ne sürpiriz eliyecekdin? Sürpirizin pulunu verersen taksıye ...

   Saat 12 oldu . Fişengler atıldı. Peçin üstündeki aş hele de demdeydi, Uşaqlar ac acına coxdan yatmışdılar. Gözü televizorda bayram proqramına baxsa da beyninde yeni iller üçün planlar cızırdı. Qalxıb pencereden denıze  teref atılmiş fişenglere baxdi. Ateşfeşanlıq bitti. Derinden nefes alıb 

  - Bu gun bizim günümüz idi axı Qalib ,men axı bu günü senin için ayırmışdim, yeni ile seninle yeni addımlarla basacaqdım , men istedim, sen istemedin. Sen bele isdedin - deye köks oturerek telefonu eline alıb nömreleri çevirdi. Uzun zengden sonra qarşı terefden yuxulu bir ses geldi.

  -Aloo...

  - Sene cox  ehtiyyacım var,.

5 BÖLÜM 

 

- Nerdesin , istersen geliyim,

- Yox olmaz , nereye geleceksen ki,

- Gelim seni alıyım bir yere gedelim , biraz muhabbet ederiz  kafan dağılır, stres atarsın ,

- Ya cocuklar onlar uyuyorlar evde yalnızmı bırakıyım?

- Bi şey olmaz,

-Birden Qalib geler

-...

- Noldu ?

- Bi şey yok...

- Tmm sag ol iyi geceler

- Sevinc, canım 

- Efendim

- Bak ne diyecem,

- Söyle canım 

- Bak yanlış anlama,

- Söylee?

-Aranızı vurmak için demiyorum ama kocan sene değer vermiyor

- Biliyorum.

- Ama sakın bana da umutlanma . Eyer burda oldugum surece bana ihtiyyacın olursa...

- Bak canım sen iyi bir insansın , seni ne kadar sevdiyimi bilirsin, seninle dertleşırken rahat oluyorum , sen bana teselli ediyorsun ruhum dinlenir. Benim bir arkadaşa ihtiyyacım var, Sadece bir arkadaşa,

- Öylemi?

- Evet öyle

- Tmm o zaman eşin getsin dışarıda Ayhanla bayramını karılarla kutlasın ,  borc , kira zamanı evden gitsin senı yalnız braksın ,sen de sana ihtiyyacım var diye beni ara. Yok arkadaş yok öyle şey...Onun sene ne zaman ihtiyyacı var? Sen maaş alandamı? Eve yiyecek alandamı? Cepine para koyandamı? Madem onun sene ihtiyyacı var senin ona neden ihtiyyacı yok ta bana ihtiyyacın var? Olmazmı o ihtiyyacı kocan gidersin? O kocanın neden sana ihtiyyacı yok? Senin neden ona ihtiyyacı yok? Çünki sizin aranızda aşk yok, sevgi yok, heyecan yok, sizi sadece iki cocuk bagınız var. Aynen benim gibi...

- Dogru söylüyorsun .

-Bırak o zaman hayatı akışına

- Nasıl? Neyapabilirim ki? 

- Bilmiyorum... İzin ver seni mutlu edeyim,sana sarılayım seni seveyim,Sana kadınlıgını yaşatıyım .Sen de beni istiyorsun biliyorum,Beni seviyorsun , ben sana aşığ oldugum gibi sen de bana aşıksın. Bak sana bi şey diyecem Ailene cocugun icin bağlı ola bilirsin ama bu o demek değildir ki, sen mutlusun . Senin sıcak yuvan vardır. Mutluluk bir andır sadece o anı yaşadıysan sen mutlusun demekdir. 

- Sen mutlulugu yatakdamı görüyorsun?

- Asla ...Bak görüyorsun sen yanlış anladın ...O sen dediyin artık ihtirasını tatmin etmekdir.Yatakdan önemli şeyler var yatak en son versiyondur. Ben seninle calışmaktan zevk alıyorum, Seninle göz göze gelmek zevk veriyor. Ellerinden tutmak beni heyecanlandırıyor. Ben bu heyecanı eşimle yaşaya bilmiyorum . O beni anlamıyor. Aynı şeyi de sen yaşıyorsun.Kocanla eylenmek , gezmek, tozmak , sevişmek istiyorsun , Problemlerinizi beraber kaldırmak istiyorsun . O seni desteklemiyor, Sene güvenmiyor . Canın sıkılıyor. Tamam fakir ola bilirsin ama fakirlik mutsuzlık degildir, Ekmeyin soğanın olsun ama hüzurun olsun , evinde dır dırın olmasın. Çocukların sizi mutlu bir aile gibi görsün. Yalanmı söylüyorum?

- Hayır dogru

- Bak ben de bunları istiyorum ama bu saydıklarım hiç biri benim yuvamda yok...

-...

- Bence karı koca bir birin her konuda tamamlamalı. Hem arkadaş olmalı , hem sevgili, hem anne, hem baba, gerekirse cocuk da olmalı. Nasıl ki cocugunu sevip terbiyye ediyorsun aynen karı koca da öyle olması lazım . Sadece eş olmakla olmuyor. Eş olarak vazifeni yapa bilirsin ya dost olarak? Ya sevgili olarak eşine o heyecanı vere bilirmisin ,verdinmi, ve ya sana verdimi?

- ...

- Sevinc,

- ...

-Sevinc bitanem uyudunmu?

-...

- Hadi bebeyim uyu canım , keşke yanında olsaydım , böyle güzel güzel konuşup saclarını okşasaydım , sana sevgimi vere bilseydim, sen bir meleksin , Benim böyle bir meleyim olacak ta ben gidip dişarıda eğlenecektim?Ya rebbim nedir bu cektiklerimiz...

     Dan yeri sökülmeye başlamışdı, qapıya deyen zerbelerin sesinden yerlerinden dik atıldı , Uşaqları da qorxaraq qışqırdılar. Qalıb qapını tepiyirle vurub acdı, Yer yatagında yarıcılpaq veziyyerde oturmuş Sevincin üstüne cumdu. Başına gozune vura vura tehqır etmeye başladı . 

- Bir bu qalıb da telefonlarda şekillerin vidyoların cıxa da türklerin qabagında oynayasan?

- Ne dyırsen sen, başın xarab olub? Ne şekil, ne vidyo, ne türk

- Olmayıb bele şey?

- Yox 

- Bes men hardan bilirem sen işde ne qelet elemisen?- deyib Sevincin yaxasından yapışıb onu silkelemeye başladı.

- Bır dayan adam balası kimi danış görüm axı nolub ,

- Canına derd olub ,gözüne verem olub - deyib üzüne bir yumuruq ilişdirdi. 

- Ayyyy besdir deee , yeter bezdim elinden axı nolub ?

   Qalıb telefonun cibinden cıxarıb qurcaladı. Bax bele eliyirler eee,qızları qadınları dingildedib oynadırlar sonra şekillerin cekib internetlerde paylaşırlar. Erlerinin papagına p.. qoyurlar. Sonra deyirler ya arvadını ver, ya pulunu. Telefonu cevirib arvadına gösterdi kimdi bunlar ? Tanış gelir?

İş yerinde işçilerle beraber keçirtdikleri bayram şenliyinden şekiller idi. 

- Ele bu?

- Azdır?

- Hardan almısan bunu? 

-Türklerin telefonundan...

- Maraqlıydısa bele şekillerden qırxın gostererdim sene . Day niye Ayhanın telefonunda alırdın ki, deyib telefonun eline götürdi. İbrahimin nömresi gözüne sataşdi tez nömreni silib şekilleri acdi. 

- Al bax , işde cekmişik hamı kimi men de deyib gülüb oynamışam, şenlenmişem, uşaqlarımla beraber. Burda ne yanlış var başa düşmedim

- Sen eşşek şeysen ne bilirsen menlik , şexsiyyet , kişilik nedir?Ayhan senin şekilini niye ceksin ki, demek poz vermisen deee ona, xoşuna gelib ki , cekib deee

- E eee besdir deee , bezdim eee bezdim...- Deyib yaxasın onun elinden qurtarmağa calışdı. Sevinc etiraz etdikce döyülür, döyüldükce bagırır . 

- Sen meni eylendirerdin deee, kişiliyin catmırdı eylendirmeye? Men dünen seninle beraber olmaq isdeyirdim . Yeni ile ailemle başlamaq isteyirdim . Sen neyledin? Getdin girdin Ayhanın qoltuguna , hardaydın bu gece, sen gece barlarda onun bunun şotuna kef cekende niye meni düşünmürdün? Niye demirdin arvadım bayramın günü neyledi , süfre acdımı, meni gözledimi? meni isdedimi,? - barmagın bezeyi pozulmamış masaya uzatdı . 

  - Bax men bele arvad olmaq isdeyirem, Eri eve gelmemiş qazanın acıb uşaqlarına loxma vermeyen qadın olmaq isdeyirem -deyib qazanın qapagını acıb el deyilmemiş aşı ona gösterdi--

- Hec demedin menim yoldaşımın sözün yere salıb uşaqlarımı eylenceden qoyub eve yola saldım , tekbaşına neyledi, mensiz eylendimi, yeni ili qarşıladımı , Men bu ile seninle qarşılamaq isdeyirdim. Men bu bayramı her şeyi unudub yenı sehve acmaq isteyirdim, Yoxsa ...Televizorda bayram şenliyini izleyib deli kimi evin ortasına tekbaşına düşüb oynayıb eylenmek istemirdim- 

   Tessüüfle başını yelleyib telefona baxdı,

   -Yoxsa telefonlardan asılıb qalmaq , biriyle danışıb üreyimi boşaltmaq istemirdim.Başqalarının tesellisine, şirin sözüne ehtiyyac duymaq istemirdim . Erimi isdeyirdim , erimi!

- Kime zeng elemişdin?

- Burax - Bogazın onun elinden qurtarmaga çalışdi 

- Sennenem eee kime zeng elemişdin?

- Lazım olan adama - deyib dartındı. 

Sevincin telefonun eline alıb kontrol elemeye başladı, telefondan 11.55 de ve 00,05 de Qalibe cavabsız zeng getmişdi,

- Guya mene zeng elemişdin dee, Göreceyik ,,,

Hamama kecib yuyundu aynanın qarşısına kecib özüne baxdı, Qalibin yumurugundan yanağı qızarıb şişmişdi. Qızarmış yanagını eliyle oxşadıqca İbrahimin ona melhem olan sözleri yadına düşürdü . Onun sözleri onu kövreldir. Qeher bogazın yandırırdı. 

-Axı men neyleyim. Axı günahım neydi? Men bu zülümü cekmeye mecburmuyam ? 12 ildir erdeyem bundan başka bir günün güzaranım varmı? Axı men qadınam , sevib - sevilmek isteyirem, Sevilmeye haqqım oldugu halda ...- elin qızarmış yanagına cekdı- niye göre döyülmeliyem ki?Niye dözürem bu cur ezilmeye , sınmaga - üzünü ovuclarına alıb agladı

- Uşaqların ücün dözürsen axı başka ne var ki, Şükür allaha aciz deyilsen- Yoxx yeter bezmişem boşanacam ! - deye kesin qerarını verdi.

Ve hazırlanıb işe yola düşdü, 

Bir ay olardı ki, iş yerine yaxın bir yerde kiraye 1 otaqlı ev tapıb oraya köçmüşdüler. Yeni ev evveller oldugu kimi Qalibi hec deyişdirmemişdi . Yene 1 hefte evde sakitlik berpa olunurdu sonra yene köhne ,hamam köhne tas idi. Her gün QAlib onu işe götürür, Axşam işden özü getirirdi. Pİyada gedib gelirdiler. İşden metroya qeder şirket servisi verilmişdi. İşçiler servisle  gedib gelerdiler. İlk günler Sevinc de bu servisden istifade edib servise minerdi, ve 3 deqiqeye mehelelerinde olardi. Qalib bu servisi de ona cox gördü

- Ev yaxındı. Men aparıb getirerem . Xoşun gelir sallana salana camaata özünü sürtmekden?

Ne desin caresiz qalib razılaşmışdı, Odır ki her sabah Qalib onu özü aparıb ,  axşam da özü eve  getirerdi. Boş bekar adam idi , işinin adı ne idi ki?

Yene de bele günlerden idi. Uşaqlar qış tetiline cıxmışdılar . Evde tek qalmasınlar deye 

- Sen qal getme , uşaqlar evdedir, özüm gederem. 

- Niye meni yaraşdırmırsan özüne?

- Ufffff...

Yola cıxdı. Eriyle danışmaq istemirdi. Tek qalmaga ehtiyyacı vardı. Bu adam ona 5 deqiqe rahatlıq vermirdi ki , tek qalıb özüne gelsin. Eri arxasıyca gele gele şekil meselesini saqqız kimi ağzına alıb ceyneyirdi. Sevinc qulaqların tutub qacmaq isteyirdi yeter ki,  bu dır dırın sesini eşitmesin.Ehhh hardaydı o anlayışlı er... Sevinc " besdir " dedikce o coşurdu. 

-Qalib qurban olum meni tek burax. sakit sakit düşünmeye ehtiyyacım var. Get sen de sakitlikde otur düşün elini vicdanına qoy , bir cıxış yolu axtar. deynen ne eliyim ki ailemde mehribancılıq olsun , ne edim ki, ailem meni sevsin...

- Niye neynemişem , Gözüne ağ salmışam?

- Onsuz da ne desem de meni borclu cıxardasan...- deyib yoluna davam etdi. 

Qalib siqaret yandırmaq istedi. Siqareti evde qalmışdı. 

- Sevinc, men yavaş yavaş gedim sen get tez siqaretimi götür gel .

- Delisen? Men işe gecikirem birde gedib sene siqaretmi getirecem? 

- Onda sen dur burda men tez gedim gelim. 

Qalib eve telesdi. Sevinc erinin xasiyyetin bildiyi üçün onu gözlemek zorundaydi. Addımların yavaşıdıb onun gedib dönmesini gözledi. Yavaş yavaş gelib ana yola cıxdi. Ele bu vaxt işin servis maşını geldi. Şofer Sevinci görüb maşını kenara cekib siqnalladı. Sevinc onlara eliyle get işaresi verdise de , İbrahim başını pencereden cıxarıb onu cagırdı. İbrahimi gören qız el ayaga düşdü. Üzünün eziyini elindeki desmalla gizlederek maşına yaxınlaşdı. İbrahim qapini acıb yanında ona yer gösterdi. Sevinc başın bulayıb :

- Yox usta siz gedin men yoldaşımı gözleyırem- deyib evlerine teref döndü. Qalib hele ki görünmürdü. 

- Biz de geciktik işin başlamasına dakikalar kaldı, hadı atla bakalım arabaya . Burdan oraya yuruyerek kac dakıkaya gedeceksın. Cezamı yemek istiyorsun?

    Usta haklıydı. İş saatı ciddi rejimde işleyirdi. Odur ki , maşına minib ustanın yanında oturdu, qapını örtmek isterken dönüb evlerine teref baxdı. Qacıb aftobusa catmaq isdeyen Qalib onu haylayırdı. Artıq aftobus terpenmişdi. Qalib aftobusun arxasıyca arvadına barmaq silkeleyirdi. En pisi de erinin bu hereketlerini aftobusda olan bütün işciler ve İbrahim de 

6 BÖLÜM

             İş heyatı Sevinc üçün vazkecilmez idi. İşde bütün fikiri dagılırdı, isde mehribancılıq var idi. İşde evin problemleri, erin dırdırı yox idi.İşde ona deyer veren insanlar var idi. Onu xoş dindiren iş yoldaşları var idi.İş yoldaşları ile bir aile üzvü kimi idiler. Hamının derdi bir idi , işine bir parca cörek ücün gelib sabahdan axşama geder  günlerinin yarısı burda beraber kecirdi . Hamı bir birine ana bacı kımı yaxın idi . Tebii ki bezileri istisna olmaq şertiyle .  Qadın kollektivi oldugundan demek olar ki, Sevincin yaşadıqlarının coxunu deyişik formada yaşayan bu qadınların derdi onları bir birine bacı kimi etmişdi. Sohbetleşir, derdleşirdiler.  En esası da Ureyini yerinden oynadan biri var idi. Ele bir adam ki, onun oldugu yerde ozünü xoşbextlerin xoşbexti sayırdı.  İşe gelende xoşbext olurdu. 

   Axşam işden cıxıb eve getmek istemirdi. Evde onu neler gözlediyini cox yaxşı bilirdi. Seherki, barmaq silkelemeden sonra bu axşam evde neler olacagını texmin edirdi. Hetta bunu iş yoldaşları da hiss edirdiler.

  - Ne cür insanlar var sen allah .Ne var burda iş maşınına mınmisen de...

  - Adama deyerler a köpey oğlu qısqanırsan get cehennem ol , qazan getir men de oturum uşaqlarıma baxım daa...

 - Yox hem eve maaş getirim hem , siqaretini alım sen de burda gel camaatı sıxma bogmaya sal... - qadınlar Sevincin halına yanaraq deyinirdiler .

  - Eyer sabah işe gelmesem bilin ki , ölmüşem...

 

**************

        İşde Seide adli balaca bir cırtdan  qız işleyirdi. Yetim bir qız idi 18 yaşı olsa da 14  15 yaş vermek olardi.  O qeder balaca idi ki , 13   14 yaşlarından en agır işlerde işleyen bu cılız bulaşıq  vannasının arxasına kecende ayağının altına ketil qoyub qabları ele yuyurdu . Cox zirek qız idi , " yoruldum " nedir bilmirdi. Öz pulunu özü qazanıb kimese möhtac qalmaq istemirdi. Hem gözel , hem de yetim oldugundan çoxları ondan istifade etmek isteyirdi. Heyat tecrübesi bu balaca qızı vaxtınnan qabaq yetişdirmişdi. Cox gözu acıq qız idi. Bezen genc qızlar kimi hislerine qapilırdı, Sevib sevilmek isteyirdi. Yanlış adamlarla tanış olurdu . Sonra da başı daşa deyib o oglanın ondan istifade etdiyini hiss edince cox peşiman olurdu. Hetta  bir defe işde bu qızın fikirli dolaşmağını Sevinc de hiss ederek onu yanına cagırıb derdini soruşmuşdu.Uzun  sorgu sualdan sonra ;

  - Bacı Aytac var ee...

  - He 

  - Onun eri mene rahatlıq vermir

  - Aytacın erinin sennen ne işi hardan tanıyır seni?

  - Menim Aytacda nömrem var, bir hefte olar eri gece mene zeng vurdu mennen danışdı. Aytacı soruşdu. Dedim ki, a  qardaş arvad senin mennen niye soruşursan ki? Hem de gecenin bu vaxtı ?Dedi ki, senin üstunde Aytacnan dalaşıb evden qovmuşam , sennen xoşum gelir falan...

  - Delisen?- Sevinc heyecanlandı. - Bes sen ne  dedin. ?

  - Hec ne telefonu bağladım , Odur budur o günden zeng edir , mesajlar yazır , El cekmir.- Acıb mesajları Sevince gösterdi.  

   -Aytaca demek isdeyirem qorxuram ...

  - Sen Aytaca hec ne deme . Eriyle arası pozular. Ver Mene onun nömresini. Görum o beqeyret sennen ne isdeyir  axı ?

   Seide nömreni Sevince vermiş, Sevinc adamı arayıb guya Seidenin anası oldugunu demiş ve ona  hede qorxu  gelmişdi. Sevinc zenninde yanılmamışdı. Adam Seidenin yetim, sahibsiz  oldugunu eşidib qızı eline kecirib özüne meşuqe etmek isteyibmiş. Sevincin adamı Aytacla ve polisle tehdidinnen sonra. Adam qızdan el cekmişdi.   

   Seidenin deqiq ne işde işlemeyi melum deyildi. Deyesen kömekci idi kimin ne işi olsa onu yardıma cagırardılar .onu gah temizlikde ,  gah bulaşıqxanada , gah aşçıların yanında , geh da servisde görmek olardı .  Böyük bir yemek firması oldugundan burda  1800- 2000 nefer fehlenin yemeyi, salatı hazırlanırdı. Çekisi 45 50  kiloqram olan qazanlardan, tavalardan istifade edilirdi. İki adam qabları gücle yerden qaldırırdı. Sevinc qabyuyan oldugu üçün bele böyük qazanları yuyanda mütleq yanında bir kömekcisi olması lazım idi. Odur ki, Bu balaca cırtdan qızı yanına cagırdı. Qazanı beraber şampunladılar . Yumaq üşün Seide duşu Sevince vermek isteyerken bilmeden  yere tökülmüş şampunun üstüne cıxdı . Ayagı sürüşüb yaglı , şampunlu qazanın isine yıxıldı. Onsuz da balaca olan bu qız kirpi kimi büzüşub böyük qazanın dibine yapışdi,Gülmekden şoka düşmüş Sevinc ne edeceyini bilmedi. Qızın  bütün bedeni sacları yaglı şampuna bulaşmişdi.  Sevinc elindeki duşu qızın şampunun ve yagını yumaq üçün qızın üstüne tutdu. Qışqırıq sesine tokülüb gelen işciler bu sehneye uğunub gedirdiler  işçilerle beraber mesul işcilerden  Mahmud usta da gelmişdi .  Seideni bu cür veziyyetde gören Mahmut usta qazanın qapagını görürüb qazanın agzına qoyaraq icerideki aşcıları sesledi:

  - Kepçeyi getirin, ayhan usta , kurban usta ,  Seide corbası yapıyorum...

  Yarı zarafat yarı gercek kecen bu iş günlerinde bütün derdlerini unudurdu. İşi ne qeder agır olsa da işde adam yerine qoyulmagından zevq alırdı. Ayda iki gun evde qalııb onu da burnundan gelmeyinden de, hemen günleri de işde olmagı isteyirdi. Seherki qanqaraldan saatlardan sonra, Seide hadisesinde ele yenice keyfi acılmışdı ki, telefonu zeng çaldı, Mehkemeden idi. Dörd ay idi ki , Qalibin onun adına götürüb qumar borclarını baglatdıgı kredit borcunu vere bilmirdi. Bank nece defe xeberdarlıq etmişdi. Tek başına az maaşla bu krediti ödeye bilmediyi üçün bank onu mehkemeye vermişdi. Tez-  tez adres deyişdiyi ücün ve adresini banka bildirmediyi üçün bank onu şikayyet etmişdi. 

  Uzun bir telefon görüşmesinden  sonra işle maraqlanan mesul şexs onu akt ve izzahat yazıb baglaması ücün polis şöbesine devet etdi. Qara günleri başlamışdı. Ne edecekdi. Pulu parası yox idi. Kimnen alacaqdı bu qeder pulu .Bu telefon görüşmesi ele bu "Seide  çorbası" vaxtı baş vermişdi. İster istemez bu telefon danışıgına qulaq müsafiri olan işciler Sevincin düşdüyü duruma acıdılar,

  - Erin bir işin maşınına minmeye göre sene barmaq silkeleyir. Bes  sen niye ona barmaq silkelemirsen?

  - Boynunu yere soxum ele kişilerin. Ele bele kişilerin arvadlarıdır ee günde bir kişinin qoynuna giren .

  - Bes indi neyniyesen ?

 - Bilmirem , bilmirem- onsuzda başını itirmiş Sevinc uzunu tutub hönküre hönküre tuvalete qacdı. Ne edecekdi. Kimnen alacaqdı bu qeder pulu . Hele bir bu azmış kimi sorgu sual başlayacaqdı cek cevir. Rüşvetsiz işmi baglanacaqdı ? Tuvaletde ne qeder oturub düşünüb bir cıxış yolu tapacagını bilmedi.Bes tutulsa nolacaq? Bes uşaqları? Onlar uşaqdılar , heyatı başa düşmürler, Göresen boyuyünce onu bagışlayarlarmı. 

  - Yox Sevinc bura  Azerbaycandır. Ne olsa da qadın günahkardır. ve uşaqlarımız da ele bu ruhla böyüyür. Onlar böyüyüb anasının niye iceride yatmasını bilseler de  cevresindekiler onlara esil olanları demeyecek. Bizim xalqımızın gözünde qadın dediyin bir melek olmalı. Hec bir günahı , suçu olmamalı. Her cetinliyin altindan temiz cıxmalı suya duşse de ordan quru cıxmalıdır.  

  - Kapıyı acarmısın? - qapını çalan İbrahim idi . Onun sesi qaranlığı aydınladan güneş kimi üstüne dogdu. 

  -  Bu pulu ustadan alacam...

       Ama ondan pul istemeye üzü gelmirdi. Qabyuyulan yerde bütün kollektiv onun başına yıgışıb onun halına acıyırdi. Hamının işden el ayagı soymuşdu. Sevinci teselli elemeye calışırdısa da teselli elemeye ne bir söz tapa bilmirdiler ne de bir cıxış yeri. İşciler qerara aldılar ki, maaş vaxtı kömeklik üçün ona yardım eli uzatsınlar . Bu iş 300  500 le baglanası iş deyildi axı. Ona ne az ne cox 2500 pul lazımdır.Bu da Leylanın yemeden icmeden 9 10 aylıq maaşı idi.  Hele aylıq kira pulu, komunal xercler , uşaqların mektebinin fond pulu, süpürge pulu, Bir terefden de lombard , selem... 

  Gün erzinde yaşadıgı qanıqaracılıgı eve gelen kimi erinin üstüne tökdü, eri de sabahkı "erini gözlemeden kişilerin yanına oturub işe getmesini" ona qüsur tutaraq basıb döyerek üzün gözun qana buladı .  Onsuz da canından bezmiş qız,  seher polise gedib veziyyetini ve erinin ona nece işgence vermesini şikayyet edecekdi. Ve bu fikirle yuxudan qalxan kimi , uşaqlarını da yanına alıb polis şöbesine geldi. Bank meselesiyle baglı memurla görüşüb veziyyetini ona anlatdi. Bu borcun onun yox onun erinin olmasını dedi. Qızarıb goyermiş yanagını göstererk, ona işgence olundugunu demek isdedi. Uşaqlarına baxdı. 

  - Yox  Sevinc zibil zibile qarışacaq uşaqların qalacaq başlı başına , Ata da gedecek , ana da . Ata getmese de beş on manatla canın qurtaracak kime nolacaq sen aralıqda gedesen. Uşaqların senı yanlış anlayacaq . Deyecekler ki , ele anam bu yolun quludur. Sebr et ,  sebir. 

   İfadesini verib eve geldi,Qalib evde yox idi. Uşaqları eve qoyub işe getdi. Dalanı donub ana yola cıxarken qarşısında taksi dayandı. 

  - Sevinc xanım?

  - Buyurun !  

  - Oturun maşına menimle gelin ! Gökhan bey sizi cagırır. 

  - Allah- allah , Hara cagırır? Siz kimsiz?- bu vaxt telefonu caldı, tanımadıgı nömre idi,

  - Sevinc, benim Gökhan  Güven . Ofise gelirmisin. 

    Ofis şeherin  o biri başında idi. Taksiye oturub yola cıxdı. Onun taksiye minib getmesini erinin yaxınlıqdakı cayxananın baxcasından görmesini bilmedi. 

   İlk defe işe girmek ücün Qalible buraya gelmişdiler. Eyni hemin dar sekiyle addımlayıb ofis binasına girdi. Katibe  qızdan Gökhan beyi soruşub onun kabinetine girdi. Katibe onlara cay getirib qapını örtenden sonra Gökhan bey ona söz verdi. 

  - Anlat bakalim problemin ne? -  Sevincin veziyyetini işçilerinden eşidib bilen  müdür onu danışdırdı . 

  Ele bil ki, bir derd selinin  agzını acmışdılar. Ailesinde , evinde neyi vardı acıb tökdü. Danışıb coşduqca beyaz sifetinde göyermiş yanaqları qızarır sinesi suretle qalxıb yenırdi .Gözleri alışıb yanırdı. yanaqlarından axan yaşlar üzınden bogazına axıb tökülürdü. İlahi , bir qadına gülmeyin yaraşmasını coxları bilirdi. Ama aglamagın yox. Aglamaq bu qaduna nece gözel yaraşırmış, nece cazibeder görünürmüş, Hele, hele bir kişinin qarşısında bu cur ağlamaq ola . Hec bir kişi onun eri kimi daş insan deyil. Elbet bir yumuşaq damarı vardır. 

   - Şimdi ne yapmayı düşünyorsun?- Gökhan bey nevazişle onu dindirdi. Yaxınlaşıb elindeki salfetkayla onun gözünün yaşını sildi. 

   - Boşanacam ...- deyib onun elindeki salfetkanı aidi. Uzunu yana cevirib özü ile onun arasında mesafe saxlamaga calışdı. Başka yolum yok ...- Bu mesafeni hiss eden Gökhan bey pencerenin qarşısına kecib .

  - Bu durumda nasıl boşanacan? Zaten senin işlerin mahkemede. Once mahkemeni kapatman  lazım.

  Sevinc ciyinlerini cekdi. 

  - Ne edim  men Gökhan bey ? Mene kömek edin, yol gösterin.  Menim pulum yoxdur - Ayaqqabısının burnundan çıxan barmagını gösterdi. Men ayagıma bır ayaqqabı ala bilmirem . İşe bunnan gedib gelirem.Bu qeder borcu nece verib qurtaracam ...- ele bu vaxt telefonına mesaj geldi."Tedbirini al, sakın  kimseye güvenme" İbrahimnen idi, "  Allah indi bu ne demek?" - beyni qarışdı.İbrahim onun burda oldugunu hardan bilir. Bes onların ne danışdıqlarını ne bilir ki, bu mesajı ona cekib? 

   Bayaqdan  bir saatdı burda acıb  sandıgı toküb pambıgı . Güvenib evinin sirrini paylaşıb . İndi bu ne demek ? Gökhan bey o boyda şirketin ikinci sahibi Sevincden ne isdeye biler ki, Sevincin işci kimi derdini öyrenıse ve Sevinc de derdini bir insan kimi, müdir kimi ona danışıb bir kömek isdeyirse bu kos koca ikinci patron ona yardım eli uzatmaqdan başka ne ede biler ki ? 

  - Sevinc beni duyuyormusun ? - Gökhan beyin sesi onu fikirlerinden ayırdı. 

 - Beli buyurun .

 - Bak boyle yapalım. Ben sana gereken parayı verecem  tamammı. İşini de değişecem. Seni müdürler yemekhanesine personal şefi olarak yolluyorum. Maaşına zam yapıyorum ...

  - Allah  sizden razı olsun Gükhan bey . Sanki bir quyuya düşmüşdüm meni quyudan cıxarırsız. - Qız sevindiyinden ne deyeceyini bilmedi. 

  - Amma bir şartla...

 - Ne şart.?

 - Sen benim ordakı gören gözüm, duyan kulagım olacaksın. 

 - Yani?

 - Yanisi o ki, orda kardeşin bile olsa acımayacaksın . Kamera olacaksın . Ne olsa bile haber vereceksin. Kimin kiminle ne işi var. kim napyor , kim nerye getdi, kim kimden sonra işden cikti, kimin yolu beraber, kimin yolu ayrı,Kim kiminle sevgili. Bunların hepsini bilmek istiyorum. 

  -Ama...

 - Aması maması yok. -   Masanın üstüne baglı bir zerf atdı. 

  - Burda vad etdiyim bir qısım para var . İşlerini hall et. Bir qısmını de işe başladıkdan sonra verecem. - barmagıyla kapıyı gösterib     " gede bilirsin" işaresi verdi. 

- Haaa İbrahimle aranızda olanları bilmiyorum sanma . Haberim vardır. Gerekirse İbrahime bele acımayacaksın . Bu işler böyle. Gerekirse burak İbrahım ve ya başkaları bizi sevgili  sansın ...Hatta karım bile ...Ama bana ve işine sadik kalacaksın. Sen bana yardım edersin , ben de sana yardım ederim. Kabul etmezsen eyer... İbrahime ve sana olacakla

7 BÖLÜM 

            Masanın üstündeki zerfi götürüb cantasına qoydu.Onun heyatı bu puldan asılı qalmışdı. Bu pul olmasaydı heyatı alt üst , uşaqlarından , evinden derbeder olacaqdı. Sagollaşmadan qapinı örtüb baxcaya cıxdı.Geldiyi dar sekiyle yol darvazasına gederken buraya ilk gelişi ve İbrahimle ilk tanışmağı xeyalında canlandı. Üzüne tebessüm geldi. İbrahim onun ureyine yol acmışdı. Ümüdü olmayan bu yalan beşgünlük mehebbet onun bütün beynini, ureyini ele almışdı. Özün qadın kimi hiss edirdi. Sevirdi , heyatı dünyası deyişmişdi . Nifret etdiyi dünya gözünde gözelleşmişdi . Cimenden cimene başına daraq deyen Sevinc , indi özüne fikir verirdi. Gözel görünmeye calışırdı. Bilirdi, ki onun bu gözellıyine deyer veren bir kişi var. O İbrahımle kecırdıyı her deqiqe özünü xoşbext sanırdı. O sevdiyi qeder de İbrahimin sevgisini de hiss edirdi. Birce işlerim yoluna girseydi.Maaşını alıb vekille görüşüb mehkemeye boşanma erizesi vermeyi düşünürdü.

- İndi deyecekler sevgili tapıb , İbrahime göre boşanır , Ya da deyecekler pul tapdı erin beyenmir. , Cehenneme desinler . Bezmişem ta. Ne deyirler desinler , vecime deyil. Allah da bilir ki pul oldu olmadı, sevgili oldu olmadı günüm qaradı.

     Yola cıxanda çiyninden asdıgı cantanı möhkem möhkem böyrüne basdı. Ağlı kesen günden her işde işleyirdi. Maaş alırdı. Ama ömründe ilk defeydi ki, onun cantasında bu qeder pul olurdu. 

- Ehhh , kaş ki. özümün bu qeder pulum olaydı.Tamaranın yetimini içeriden qurtarardım. Yazıq gözünün ağı qarası olan madar balasını esgerlikde esger yoldaşını yaralamaqda şerleyib içeri atıblar. Yazıq uşagı da içeridekiler "yoldaşına xeyanet etdiyi ücün cinsi zorakılıga meruz qoyublar. Yetim oldun, sahibin, pulun olmadı beledir de... Kime dogru oldugunu sübut elıyessen ki, Hele Tovuz xala...4 ildir oglu nişanlıdır . Pulu yoxdur kı , uşagına toy elesın. Oglunun kebinini kesdirse de toy eliye bilmir deye qız evi qızı er evine köçürtmür . Yazıq qızla er arvad ola ola ayrı ayrı evde yaşayırlar . Nayibenın uşagı da gözlerinden emeliyyat olmalıdır. Yazıq qalıb bele . Başı batsın onun da eri menim erim kimi ... intahası bır ferq var . Onun eri dindardır  ,  her işde işleye bilmir . Düşüb dini qruma . Menimki de piyanska ... Gör millet ne günde yaşayır eee .Ehhh kaş men müdür olaydım...

    - Bunu sen deyirsen?- İcindeki ikinci Sevinc onu qınamaga başladı. - Yanı sende vicdan var?

     - He nolub vicdanıma ?

     - SEnde vicdan olsaydı hec vaxt o pulu qebul etmezdin. 

     - Axı o pula ehtiyyacım var.

     - Nolsun Senin dediyin Tamaranın , Tovuzun , Naybenin ehtiyyacı yoxdurmu.

     - Var. ..

     - Onda onlar da senin kimi müdürün her teklifin qebul etsinler de...Bes sen o iş yerinde neler olur kecir bilmirsenmi?

     - Bilirem .

     - Ne olur bir de?

     - Ne olursa olan şeyleri men de elemişem.

     - Ne mesela?

Utana utana ,

    - Ogurluq...

    - Nece ogurluq.?

    - Döşlerimin arasında uşaqlarıma cörek , yemey , yağ ,  yumurta zad daşımışam hamı kimi, Fehlelerin qabagından gelen etleri temizleyib işçilerle aramızda bölüb eve aparmışıq...

   - Bes indi müdürün sene bele  "mesuliyyetli iş" tapşıranda kimin "torbasını " tikeceksen , onların ya özünün? Hele bir bu azmış kimi "sevgilisi" de olacaqsan. Onnansa get qehbelik ele , ogurluq ele . Camaatın çöreyiyle oynama .  Yananda da tek senin canın yansın . Bu qeder adamın taleyiyle niye oynayırsan ki?

- Neeee?

- Eşitmedinmi sene bu teklifi edende?- Bedeninden üşütme kecdi.- Hele bir İbrahimle de seni seni tehdid etdi. İndi bu pulu alandan sonra hünerin catir cıx onun sözünden görüm nece cıxırsan. 

- Heee , İbrahim de mene mesajla xeberdarlıq etdi. Yeqin o da bir şeyler bilir,- Elin cibine atıb telefonu cıxarmaq isdedi. Telefon cibinde yox idi, Tez cantasını acdı. Eline toxunan pul zerfi ele bil cereyan olub onu silkeledi .

- Ay xanım , ay bacı minmirsen biz gedek- Onu gözleyen avtobus şoferinin sesi onu fikirlerinden ayırdı. Sevinc elini yelleyib ona "get işaresi verib özü geri döndü.

   Katibenın ona mane olmasna mehel qoymayıb , özünü müdürün kabinetinden iceri atdi. Çantasındakı zerfı cıxarıb masanın üstüne atdı, 

   - Siz meni ne zenn etmisiniz? Deyesen adresi sehv salmısız - kükreyib daşdı. - Adam tapmadız bele şey teklif etmeye? Siz mene neyle hede qorxu gelırsiniz ? Siz deyirsiz ki, Men sene pul verim qarşılıgında yoldaşlarını sat? İbrahim ustayla menim ne haqq hesabım var ki , meni tehdid edirsiniz?

- Bir şey bilirem ki , diyorum  . Sen bilmıyorsunmu sen İbrahimden para isleyince İbrahim de sana para vermek icin benden para isteyecek?

- Tamam da Men İbrahim ustadan cibinin pulun istememişem. Maaşımdan avans istemişem. ve ya maaşımı istemişem , Hetta tek özüme yox başkalarına da istemişem. Maaş gecikince , para lazım olunca mecburen isteyeceyik. Pulumuzu istemeyekmi.? O pulu istemişem ama teklikde deyil . Bütün işçilerin içinde ...

- Şimdi sana bi şey diyecem Sevinc hanım. Sen işçilerin içinde İbrahimden neden para istiyorsun ki, Gel benden özel iste , derdini bana söyle ...Ben de sana ne kadar lazım vereyim . Yoxsa işcilri neden kışkırtıyorsun ki. Üzerime üzerime geliyorlar.

- Ben neden sizden özel istemeliyem ki? Ben size özelmi calışmıştım ?

- Hah işte şimdi sana etdiyim iş teklifi şu. SEn o mutfakda işçi kimi görüneceksen , ama bana özel calışacaksın . 

- Alın şu paranızı . Ben öyle bir işde calışamam. Kusura bakmayın. Eyer borc verirsinizse verin , maaşımdan kesersiniz vermirsinizse ...

   Müdür telefonun ireli uzadıb orda bir resmi Sevince gösterdi. Nece olubsa işde İbrahimle qabları yuyarken şampunlu yaglı elleriyle bir birinin ellerinden tutub göz göze baxarken yaxalanıb şekillerin cekibmişler. Sevincin esebden dili dodagı esdi. 

- Kim cekib bunu ? Meni şantaj edirdiniz?

- Neyini şantaj edecem ki,neyin var servetinmi var? Paranmı var , arabanmı var? Sana demişdim benim gören gozüm , duyan kulagım olacaksan. Demek ki, bu teklif tek sana olunmayıb. Sen vicdan yapıyorsun ama ,senin vicdanlı bildiyin arkadaşlarından vicdansızları da var.Teklifimi kabul edenler de var. 

- Kimdir oo?

- Bende kalsın. Sen şu aramızda olan bu söhbeti kimseye söyleme.Hele hele İbrahime. Eyer böyle bi şey duyursam. Bu fotoyu her kes görecekdi. Haberin olsun. - Qapıya baxıb Zerfi masadan götürüb cekmeceye qoya qoya

- Lamia hanım , Sevinc hanıma kapıyı gösterin , - deye katibeni sesledi. Hadi get işinin başına bi daha hakkında bi şey duyursam ...

Suyu süzüle süzüle qapıdan cıxdı, Telefonuna mesaj geldi. İbrahim idi . 

" Benim bildiyim Sevinc kendini paraya satarak asla böyle bi teklifi kabulenmezdi. Yazıklar olsun sana" 

İşe getmeye halı yox idi, hec getseydi de işleye bilmezdi. Beynınde bir sürü suallar dolanıb dururdu. Axı Gökhan beyin gizli adamı kim idi? Axı Nece olub ki ,o foto cekilib. Goresen Gökhan beyin adamının kim oldugunu İbrahim usta bilirmi? Yox bilmir. Bilse mene deyerdi. Mene demese de ozü tedbirli olardi. Axı hemen vaxtı otaqda hec kim yox idi. Belke kamera qoyulub otaga ? Yox " bulaşıknanede" kamera yoxdur .

İşde işleyirdise de fikri özünde deyildi. iceri kim girdi, kim cıxdı , ne danışdılar ne dediler xeberi olmurdu. YUxulu adamlar kimi beyni dumanlanmışdı. Özün cox yorgun hiss edirdi . Belke yatsaydı bır özüne gelerdi. çox yuxusu vardı. İbrahim de göze görsenmirdi. Yanındaki qadından İbrahimi soruşsa da beynın dumanından ne cavab aldığını bele eşitmedi. İşlerini görub qurtarıb tuvalete girdi. Tuvalet kabinesinin qapısın baglayıb unitazın qapagını örtdü. üstünde oturub fikire getdi. Gün erzinde olanları beynınde cek cevir ede ede mürgüledi...

Axşam cedvele qol cekib cıxanda İbrahim usta ;

- Sevinc hanım yarından itibaren işe gelmiyorsunuz. Calışdıgınız günlerin maaşlarını ve hesabınızı ofise gederek Muhasibadan ala bilirsiniz. İşden cıkişiniz da orda yazılacakdır. Lütfen iş takımlarınızı camaşırhaneye bırakın. 

- Axı sebeb nedir? -İmdad isteyirmiş kimi İbrahimin gözünün icine baxdı. Teklifini kabul etmedim ona göremi?

- Etmedinmi?

- Etmedim.

- Ama etdi dedi bana ?- Gülümsedi- Ben de şaşırdım etdiyse işden niye atıyor. - Sevinc çiyinlerini cekdi. 

- Demek agzı yanmış , ondan . O seni daha burda tutmaz. Hadi git ben araşdırırım şu adamın derdi ne. 

- İBrahım usta menim veziyyetimi bilirsiniz. Men iş tapmadan cıxa bilmerem . Borcum falan var. 

- Tamam sen get . Yarın toplantı var . Bakalım nolmuş. 

Qapıdan iceri girmeyiyle evin eşyaları başına ucmagı bır oldu.Qalibin soyerek bagırması uşaqları qorxuzurdu. Uşaqlarının qışqırtısı alemı başına goturmuşdu. İlk önce ne baş verdiyine caşıb qaldı. Qalib soymekden yorulub yuımurugunu işe salanda meselenın ne yerde olmasını başa düşdü, Demiyesen seher taksıye minib işe yox , eks istiqamete getdiyini görüb. Kiminle görüşüb , Hara gedib. Kimin evinde hansı kişiyle görüşmesinin hesabı başlayıb. Canından bezen qız bütün acısını erine tökdü,

- Ay beqeyret. el cek. Sen kişi olub meni evimin xanımı etseydın bu gun men bu gunde olmazdım . Sen ne bilirsen men bu gün neler yaşamışam...

- Heee men kişi deyilem elemi? Sen başka kişiler görmüsen deee, menim kişiliyime şübhen var. 

- Eeeee besdir deee bezdim eee . Bezdirdin el cek - dartınıb elinden cıxıb yola terf qacdı. Onsuz da gün boyu stres yaşamış qız , evinde de rahatcılıq tapmayınca ne edeceyini bilmedi. Bildiyi tek şey vardı. Ayagı tutunca qacmaq...getmek .

- Az dayan ee , Sevinc , Sevinç! - deye Qalib arxasınca qışqıraraq ona catmaq ücün yola teref gelirdi. Qalibin onun arxasınca qacdıgını gören Sevinc ana yola cıxdı Qarşısına cıxan "QAZEL" yük maşına el edib saxlatmaq isdedi. Şofer ilk önce maşını saxladı ve Qalibin Sevincin arxasınca qacdığını görüb veziyyetin anormal bit hal  oldugunu anladı, Maşını aşını döndererek getmek isdediyini gören Sevinc maşına el ataraq yalvardı. 

- Yalvarıram kömek edin ! - deyerek ağladı.

Maşın dayandı ve yene yolcunu almaqdan vazkecdi. Maşını sürmek isterken Sevinc özünü maşına atdı. Qolu maşının sag güzgüsüne ilişib bir nece metr sürütdendi. Nehayyet maşın dayandı .Şofer maşından düşüb deyine deyine Sevince  yaxınlaşdı. 

- Ay bacı meni niye zibile salırsan , Balalarım var axı, Belanı niye mende axtarırasan. Burax , el cek cıxım gedim.

- Qurban olum , Meni de götürün. Meni öldürecek , aparın meni de.

- Hara aparım

- Bilmirem , Bilmirem. Aparın hara isdeyirsiz aparın , amma meni o adama vermeyin...

- Eşşşiii el cek deee...- deyib kabineye keçib maşını işe saldı . Sevinc qolunu maşının güzgüsünden açb yolun ortasına oturaraq ;

- Nolar meni de aparın , qurban olum menideee...- deyerek maşının arxasınca qışqırıb hönkürtü cekib agladı...

   Yoldan keçen maşınlar siqnal verir ,  sürücüler başların pencereden çıxarıb yolun ortasına çökmüş bu qadını exlaqsız ,  narkaman , eyhaş bir qadın dilib pis pis söyüşlerle söyürdüler . 

 

    Yolun ortasında iki nefer oturub aglayırdı. Biri Sevinc , biri Qalib.SEvincin başı Qalibin başında nevazişle sıgallanırdı...

 

Feride Acakçay

______________________________________________________

 

ON AYLIQ XOŞBEXLİK

 

8 BÖLÜM

 

Qalıb Sevinci yavaş yavaş itirdiyini görürdü. Sevincin bu hereketleri onun ağlına cürbe cür fikirler getirirdi. O ele bilirdi ki , özünü maşının qabagına ataraq intihar etmek isteyir. Yolun ortasında oturub nevazişle onun başını sıgallayır onu öpürdü.

- Nolub sene ay deli özünü niye öldürürsen deli olmusan? Ne var burda ?Gicsen sen?

-Burax , el cek menden - deyib Sevinc onu yumuruqlayırdı . Ama bir isti münasibete , xoş nevazişe cox ehtiyyacı vardı, hem de bele bir vaxtında. Ona yalvarmağa başladı . 

    - Nolar Qalib ,meni üzme , incitme ,  senden heçne istemirem ,  bir dene meni sev nolar sev ...

-Ay yoldaş ,özünüzü teqdim edin.

Yol patrul xidmeti polisinin sesi onları bir-birinden ayırdı . Qalıb ayaga qalxıb polisin birinin qoluna girerek danışa danışa polis maşınına teref getdi.

-Xanım nolub , o adamı tanıyırsınız- polis Sevincin qoluna girib qaldırdı .

    -  Ne meseledir , nolub? Problemınız nedir?

   Sevincin danışmaga heyi hereketi qalmamışdı. Hele olanların şokundan cıxmamışdı. Gözü polisin üzüne baxırdısa da beyni dumanlanmışdı. Özünü cox yorğun hiss edirdi. Yatmaq isteyirdi.Bu saat ona en lazım ve vacıb olan şey yatmaq idi.

-Xanım sizinleyem meni eşidirsiz?

- ...

-Yaxşı gedek şöbeye ne derdiniz varsa orda danışarsız. Şikayyetinizi orda deyersiz. Bele burda kücenin ortasında asayişi pozmaq olmaz . Özünüz de kameralara düşmüsünüz. Az önceki         " QAZEL" markalı avtomobil de saxlanılıb...

     Ele bıl Sevinci şapalaqlayıb yuxudan oyatdılar . Şoferin ona dediyi sözleri xatırladı . 

    -Onun ne günahı var? Buraxın onu . O adı maşın idi, men onu saxlatdım . Meni de göturmesini istedim .

- Niye ? Hara?

- ...

- Bu adam kimdir ? -onlara yaxınlaşan Qalibi gösterdi

- Yoldaşım 

-Ay qardaş , hamının evinde söz söhbet olur . Bir balaca er arvad arasında anlaşılmazlıq oldu , delilik eledik, qovala qac oynadıq - deyib polisin cibine pul basdı. İndi geşeyy bır yerde uşaqlarımıznan ailevi oturub yeyib içeçeyik inciklik aradan qalxacaq cavancılıqdı . Sız de her şeye fıkir vermeyin...

Cibine basılan pulu gören polisin gözleri işıldadı . O biri yoldaşına baxdı . Başıyla ona "sen ne deyirsen ,yanı sene bir şey catdı?" Deye işare etdi. Polis başıyla razılıq bildirenden sonra ;

- Xahiş edirem bura qol cekin . Adınız soyadınız...

   Hec bılmedi ki,neye qol cekdi. Bir onu bildi ki, imzasının üstünden " hec bir şikayyetim yoxdur " yazılmışdı. 

     - Bir de ictimayi yerde , asayiş qanunlarını pozmayın her terefde kameralar var . Bu ilk defe idi ,bir daha bele şeyle kameraya düşseniz ceza yazılacaq -deye xeberdarlıq eledikden sonra getdiler. 

   Sevincin qiçları sıyrıq sıyrıq olmuşdu. Yeriye bilmirdi. Qalib onun qoluna girib eve getirdi. Uşaqlar evde oynayırdılar . Analarını bu halda gören uşaqlar onun qabagına qacıb onu qucaqladılar. Ele bir haldaydı ki,uşaq da onun gözüne görsenmirdi. Hemişe balaların severek öpub ezizleyen ,onları qollarında yatırdan ana indi onları özünden uzaqlaşdıraraq yorğanı başına cekdi. Evde olan olmazdan süfreye düzüb yemeye oturdular . Sevinci de cağırdılarsa da  Sevinc qış yuxusunda idi...

   Seher o başdan Qalib Sevinci dümsükleri.

-Az danabaş,dur daa işe getmiyesen?

-Yox...

- Cehenneme get, dur cehennemol uşaqları yola sal -deyib yorğanı onun üstünden atdı. 

-Burax yatacam ,el çek !

-İndi bele cındırın balasın tepiyin altına salanda deyirler ki ...

- Ata ,eleme biz özümüz hazırlaşarıq -deye qızı araya girdi - qoy yatsın yorğundu.

- P.. yeyir yorğundur ... özün artistiye vurur . Nağayrıb yorğun olur? Daş daşıyır?

   Yuxudan gözlerini aca bilmirdi. Beynı dumanlanmışdı. Qulaqları eşıdırdıse de cavab vermeye de  halı yox idi. Deprosiyona girmişdi ,  bu cur veziyyeti kimse başa düşmürdü . 

    Biraz keçmiş eve bir mezarlıq sükutu çökdü. Yarıaçıq gözünün altından etrafa baxdı heç kim yox idi , getmişdiler . 

Ne qeder yatdıgını bilmedi. Bir vaxt çılpaq bedeninde isti bir elin gezdiyini hiss etdi . Gözün açıb özünü Qalible nefes nefese gördü. Köyneyini nece eyninden cıxartmışdısa xeberi de olmamışdı .  Dartınıb onun qollarının arasından cıxdı. 

   -Eleme, elin deymesin mene ,el çek burax.

    -İtin qızı bax bele eliyirsen ki ,ee ağzın cırılır.

    -Burax ,sen adam ol bele elemeyim ,

    - Ne özünü naza qoymusan,sen o cındır deyılsen a..ma yıxılan?

   -Kime naz eliyecem ? Arvad erine naz eder, kişiye naz eder,men burda arvadın nazını ceken kişi görmürem axı?

  Qalib Sevincin elini tutub namehrem yerine apardı 

  -Niye men kişi deyilem ki? Sene bundan artığı lazımdır? Bu sene bes elemir? Bes bu nedi?

   -Sen bunu kişilik sayırsan? Bu itde de var ,eşşekde de .Mene xarakterinde kişilik olan kişi lazımdı. Mene meni seven sevgisini gösteren er lazımdır. -deyib sivişib yatagından düşdü. Xalatın geyine geyine

- Bayaqdan mene o söz qalmayıb ki, demeyesen ; cındırın balası, itin qızı ,danabaş bilmirem ne ... men kime naz edecem ,meni tehqir eden ere?

- Yaman dil uzatmısan haa... Qudurmusan deyesen derdin nedir ? De bilek dee.

- Derdim hec ne . Sennen menı bu eve bağlayan o iki uşaqdır. Eyer men sende otururamsa bil ki, o uşaqlara göre otururam . Sennen kefe oturmuram . Kef isteyırsen get kimnen isteyırsen onnan kefını cek . Mennen işin olmasın. El cek mennen . Sende ağıl varsa get heyatını yaşa . Menden sene arvad olmayacaq. Menden arvadlıq gözleme . Ne zaman adam olarsan onda gelib adam kimi üzr isteyersen .

   -Gor yediyi p... bax ee sen - yatagından qalxıb Sevince bir şille vurdu... 

   - Yeqın sen tapmısan ? Oncun meni beyenmırsen? Sen kime ,neyine güvenib mene bele sözler deyırsen . Aye bunun niye bir yiyesi sahibi yoxdur ki, yığasan bura kı , gelin görün bunun derdi nedir?

    -Day bır er kimi sen menim derdimi bilmirsen ne ersen axı, menim derdimi kim bilecek?

   -ibrahım ,Ayhan,Gökhan,Mahmut, Mehti... padruqaların . Mennen cox günün onlarla kecir...

  -Daha kecmeyecek rahat ol. Day getmeyecem ,bitti iş. İnnen sonra özün gedib işleyersen getırersen evin kirayesini,banka borcunu, selemini verersen, hele mene de ,uşaqlarına da xerclik ...

     - İşden cıxartdılar dincel. 

    - Elemi ? Ele bilirsen hamı Sevincdi senin nazınla oynaya? Ne bilirsen men orda hansı şertler altında işleyirdim? Day işlemeyecem ,hec bir yerde . Get canın cıxsın qazan getir meni saxla.

   -Boyy ,bes sen xetırlı hormetli qız idin?Dalınca taksıler gelır, şirketin özel maşınları işe aparır? İsdediyin zaman işe gedib-gelirsen, isdediyin zaman özel taksı seni iş istiqametine yox ters istiqamete aparır, noldu? Xetırden düşdün? Dünen apardılar razı sala bılmedın? Başqa quş tapdılar senin yerine? Beyenmediler seni?

-He beyenmediler - qışqırdı 

-Dediklerini elemedim, sonra ? Bax ele senin kimilerinin arvadlarıdır ee yollarını azan ,canın ,bedenın satan . Özün namuslu kişi kimi gösterib arvadını her yola devet eden alçaq...-yatagın başından paltarını ve çantasını götürüb bayra cıxdı . Qapının ceftesin cekib qapını cölden bagladı. 

   -Az sen qudurmusan vallah, qapını üzüme baglayırsan? - qapını yumuruqlayır ,az qalır qapını yerinnen cıxarsın .

  -Ac qapını aç...

Sevinc evin ümumi hamamna kecib orda eynini geyinib evden cıxdı  . Hara gedeceyini bilmirdi.Bir onu bilir ki ,evden cıxmalıdır en azınnan sakitleşmelidir. Ama eyni zamanda sabr etmelidir. Ne "Sabr?" He sabr . Bir şey olan kimi ibrahim deyedi. "En böyük derman sabrdır,sabr,sabr,sabr " . He ... İbrahimin tesellisine ehtiyyacı vardı .En azından telefonda iki kelme xoş söz deyecekdi eşidib  rahatlaşacaqdı . Saata baxdı. Nahar saatlarına az qalırdı.Tam da müsait bır zamandır , deyib telefonu cantasından cıxarıb nömreleri yığdı. " Balansınızda kifayyet qeder vesait qalmayıb..." 

- Boş ver Sevinc lazım deyıl . Zeng eleme. -deye içindeki şeytan Sevincle ,melek Sevinc arasında dialoq başladı

   -Niye 

   -Olmaz dedimse olmaz.Qalibe fürset buraxma o ele isteyir ki , sende nese bir şey tutsun . Seni camaatın içinde biabr elesin. 

   -Day ne eliyecek, utandıgımnan camaatın icine de cıxa bilmirem ee. Hec neyim olmasa da bunun elinden eşiden ele bilir ki, men ele o yuvanın quşuyam . Adım cıxıncan canım cıxsın . 

   -Başın xarabdı ? Uşaqqarını düşünmürsen ?

- Ele uşaqları duşune ,duşune bu gune qalmışam daa... axı men de insanam ,men de qadınam, menim de duygularım var. Seve bilmeremmi? Dostum ola bilmezmi? Fikirlerim duyğularım biriyle üst üste düşmezmi? Sevile bilmeremmi,qadın yerine qoyula bilmeremmi? Qadınlıgımı yaşaya bılmeremmi? Menim heyatım heyat deyilmi? Men niye göre Qalibin kölesi olmalıyam ki? Niye menim aileme etdiklerimin qarşılıgında erim meni sevmesin ki? Niye men mehebbetimi, axtardıgımı niye başqasında axtarmalıyam ki ? 

    Gözlerinden axan iki damla yaşla telefonun zeng calması bır ana düşdü. Elleri ese ese telefonu gözüne yaxınlaşdırdı. İbrahim idi.

-Acma !

- Acacam.

-Acma . Nolar acma...

- El cek menden , Hele senin sözüne cox baxsam, yene doyülüb soyulecem. 

Etrafına baxdı . Flarmoniya bagında idi. Buraya nece gelmişdi hec özü de bilmirdi. Hava soyuq idi, üşüyürdü. Eyni de nazik idi. Evden cıxanda hazırlıksız cıxmışdı. Çiskin yağış saclarını isladıb biraz da qıvrıltmışdı. Uclarından damlayan su,gözünün yaşlarına qarışmışdı. 

   -Get cıx heyatımdan . Men hamını düşünürem . Meni fikirleşen yoxdur heç. Biraz da mrni düşünsünler - içindeki Sevince pıçıldayaraq telefonu açdı. 

- Sene ehtiyyacım var...

-Biliyorum zaten ,ihtiyyacın olmasa aradığın yok...

-...

-Nerdesin 

-...

-Sevinc

- ...

- Ağlyormusun sen?

-....

-Anlaşıldı... beş dakikaya ben seni arayacam . Tamammı canım ? Telefonu açık koy.

   Telefon danışması biten kimi içindeki eyni dialoq qaldığı yerden davam etdi .  Bu defe deyesen melek Sevinc şeytan Sevince qalib gelmişdi. Bu defe İbrahimin telefonuna cavab vermeyecek, amma bu şertle ki, eve de getmeyecekdi

-Bes hara gedesen? 

-Bilmirem lazım olsa Gökhan beyle danışıb yalvaracam ne dese eliyecem kampda müveqqeti yer alacam . Orda qalacam . Borclar bitennen sonra uşaqları da alıb ayrı eve köçecem . Boşanacam ...

-Ay hay , demek asandır sen saydıgını say gör felek ne sayır

Telefon caldı . Birir nece defe telefon zenginden sonra böyük teredüdle telefonu açdı . 

-Nerdesin aşkım 

-...

- Bak bitanem ben işten cıktım ,taksıye biniyorum. Nerdesin nerye geliyim.

-Gelme

-Noldu? 

-...

-Sevinc bebeğim ,Aşkım . Hani bana ihtiyyacın vardı?

-  Yene de var , her zaman htiyyacım var

-Eee

-İçeri şeher metrosunun yanındayam 

-Tamam canım hemen geliyorum sakın bı yere gitme . Bak orda Lavaş yazılan bi yer var . Tam orda beni bekle.

Feride Acarakçay

9 bölüm

 

   -Yox Sevinc gözleme. Senin onnan ne işin var ki. Get biraz gez dolan fikrin dagılsın . 

-Üreyim partlayır vallah ,adamın bır dostu sırdaşı olmazmı. Ne qeder içime atım ? Danışmaq isteyırem, içimdekileri cöle atmaq isteyırem.

 -İlla ki ,İbrahimmi olacaq?

 -Yox...

 -Bes niye onu cağırdın .

 -Axı onnan başqa menı anlayan biri yoxdur. Kimi cağırım axı ?  Başqa dostummu var ?

-Yanılırsan Sevinc

-Kim var sen söyle , kim var?

-Men varam ,sen varsan öz- özümüze danışacagıq - Sevincin dodaqları qacdı. Gülümsündü etrafına baxdı ve tez ozunu ele aldı.

 - Sennen danışanda camaat meni deli hesab edecek , bax gorürsen özüm özümnen - sennen danışıram , deli kimi öz özüme gülürem . Olmazmı men bir insan bendesıyle danışım ,söhbetleşim , derdleşim... deyim doya doya gülüm , gülmeyi unutdum ee...

   -Özün bilersen amma ele ele uşaqlarının yanında dılın gödek olmasın. Belke indi uşaqdırlar, başa düşmürler. Ama boyuyunce heyattı başa düşecekler. 

   Bütün bedeni esdi. Oğlu qızı gözünün  qabağına geldi. Böyüyecekler etdikleri sehvlere göre onun üzüne qayıdacaqlar .  Ondan üz dönderecekler. 

  -Düz deyirsen bu müveqqeti sıxıntıya göre balalarımı itire bilmerem -deyib ireli geri baxa baxa  metronun girişine teref addımladı. Kartını cıxarıb aparata yaxınlaşdırdı. Balansında vesait qalmamışdı. Pul qabını cıxartdı ,boş idi. 

 - İndi neynim üstümde qepik de yoxdu deyırsen get gez ,dolan  pulsuz neteher gezım ,hara gedım . Gedib bu gun pulumu almalıyam ama nece gedım ? Avtobusa ne verim? Of off... 

  - Qardaş meni de kecire bilersiz? Xahiş edirem . Kaşlokumu itirmişem. Pulum yoxdur...-deye bir nefere yaxınlaşdı. 

-Buyun xanım , xoşdur-deyıb kartını aparata vurub Sevince yol gösterdi. Bulud kimi dolan Sevinc eliyle arakesmeni iteliyib kecmek isterken qolundan kimse tutub geri dartdı.

  -Dur, gitme  - İbrahim idi . Sevinc geri dönüb İbrahime sarıldı. Sanki kimsesiz qerib bir yerde en eziz bir adamına rast gelmişdi. Sevinc ona kömek eden adama teşşekkür edib İbrahimle metrodan bayra cıxdı. 

  Kecib bagda ciskin yagışdan islanmış skamyada  bıraz oturdular. Sevinc dolmuldu ağlamaq isteyırdı. Bayaqdan içindeki Sevincle öz -özüne danışan qız indi susmuşdu. Uzaqlara baxaraq gözünden yaşlar süzürdü. Sessiz-semirsiz. Bayaqdan çiskinden islanmış qız soyuqdan esirdi. Bele sessiz ağlamagı da onda bır ecaib görkem yaradırdı.

  -Hadı kalk,üşüteceksın,hadı gidelim.

  -...

  - Burda boyle olmaz ki,hem biri görür yanlış anlar. 

  - ...

 -Hadiii,biliyorum ,dertleşmek istiyorsun , konyşmak istiyorsun . Burda yağmurda olmaz ki, hadi gidelim bir çay koyalım konuş açılırsın. Rahatlarsın. İzin ver sarılıyım başını omuzuma koy , ağla boşalt kendini. İnan sana iyi gelir. İzin ver seni seviyim. Senin buna ihtiyyacın var...

       Taksi dar bır dalanın başında dayandı. Taksıden enib dar ve uzun bır aralığa girib sağı solu balaca qapılarla ehate olunan dar küceyle üzü yuxarı getdiler. Bİr qapının önunde dayandılar. İbrahim cibinden acar cıxardıb qapını açdı özü kenara cekilib Sevince yol gösterdi. Sevinc donub key kimi baxırdı. İbrahim içeri keçib onun elinden tutub özüne teref dartıb ele qapının ağzındaca ona sarıldı ayagıyla qapını iteleyıb örtdü.

   -Canım ,canımsın. Şimdi ağla boşalt kendini. Agla benden cekinme, utanma -deyıb Sevincin islaq saclarını eline aldı. Öpüb qoxladı , Sevincin gözlerine baxıb gülümsedi, saclarını sığalladı. Sevinc neçe illik evliliyinde erinden  bır defe bele bir şey gormemişdi. O qeder dalaşıb küsmüşdüler ,bir defe de olsun eri onun nazını cekib onunla barışmamışdı. Odur kı,  İbrahimin ona gösterdıyı bu nevazış onu kövreldırdi. Başka yad kişide görduyu bu yaxınlığı hemişe erinde görmek isteyirdi. İbrahım eyilib Sevincin ayaqqabılarının üstünü acdı

  -Hadi sen iceri keç ,ben de bi çay koyayım  . Beraber çay içelim , muhabbet edelim .

   Sevinc ayagını cıxarıb İbrahımın gösterdiyi otağa kecdi. Yarıqaranlıq böyük bir salonın girisinde böyük bir ayna var idi. Sevinc aynanın qabagında durub özüne baxdı. Güzgü qabagındakı Sevinc olsa da eslinde güzgüden baxan içindeki Sevinc idi. İçindeki Sevinc ona baxan Sevinci sual yagışına tutmuşdu. 

   - Niye geldin? Noldu? Bes gedecekdın? Ya goren olsaydı? indi nolacaq? Özün geldin rahatlandın, bes vicdanın rahat  olacaqmı ?Bes utanmadın o taksıye minende? Günah deyılmı? O seni qucaqladı saclarını oxşadı zina deyilmi ?

  İbrahım aynanın qarşısında donub qalmış Sevinci arxadan qucaqladı. Cenesını Sevincin sağ ciynine qoyub aynadan ona baxdı . Bunu goren ve Sevıncı suala tutan İçindeki Sevinc başını bulayaraq yoxa cıxdı. Sevinc aynadan İbrahime baxırdı. İçinde qarışıq bır duygu var idi. Bu ne hiss idi? Bu ne idi. Ureyi cırpınmaga başladı. Gözlerini yumamağıyla yaşlar axmagı bır oldu. İçin -için sesin çıxarmadan hıçqırıb ağlayırdı. Çiyinleri ixtıyarsız atılıb düşürdü. İbrahımin de gözleri qızarmışdı. Arxadan Sevincin qulagına pıçıldayırdı. 

  - Ağla ,gülüm ağla için boşalsın .  Benden utanma . Sen benım canımsın -deyerek onun boynunu boğazını opüşlere qerq edirdi. Sevincin bütün hissleri ,duyguları elinden alınmışdı ne edeceyını bilmirdi. Heç ozünde de deyildi. Dönüb İbrahimi qucaqladı uzun -uzun hönkürüb ağladı. İbrahım onun saçlarına sıgal ceke -ceke:

   -Ahh yavrum., kıyamam sana ,ah canım ,nasıl kıydılar sana ,nasıl ezerler senı, nasıl aşağlayarlar? Sen en güzeline laiksin- deye deye onu ovudurdu. 

   Çayın daşmagı onları bır bırınden ayırdı. 

  - Hadı gel banyoda bır el yüzünü  yıka , bir güzelleş... zaten güzelsın ben de bır cay demleyım...

  Sevinc istı suyu açıb el üzünü yuyub,saçlarını daradı. Eynı nazık oldugundan çölde cox üşümüşdü. Hele de esirdi. İsti su onu rahatlatdı. Ağlamagı da onu xeylax yungulleşdırmişdi. Hele danışmamış boşalmışdı. Güzgüden özüne baxdi. İçindeki Sevinc ona baxıb kinayeli -kinayelı gülürdü

  - Ne  gülürsen?

  -Heç ne

  - Ne isteyırsen menden cıx get !

  -Men istemirem sen isteyırsen. ..

     Qapı döyüldü. 

   -Aşkım çayını doldurdum ...

   -Geliyorum...-tekrar güzguye baxdı -bax arxamca gelıb keyfımı pozma-deyib  qapını acdı. Jurnal masasının ustunde iki fincan cay, qendqabında şeker ve yoldan aldıqları şirniyyatlar qoyulmuşdu. Stekandakı düyünün içinde şam da yanırdı. Sevincin teecüble  şama baxdıgını gören İbrahim işıgın düymesını basdı .

   -Faturamız bıtmış ,ev sahıbıne parasını verdiysem de hala yatırmamış- deyerek dıvanda ona yer gösterdi.

 - Görende sanacak romantık bır akşam yemeyındeyız -deyıb güldü

   Özü de yere divanın döşekcesini  qoyaraq özü de onunla bereber yerden oturdu. Çayına şeker salaraq :

   -Şimdi anlat bakalım... taaa başından . Neyınız var ,neyı paylaşamyorsunuz ?

   Bır derd deryasının ağzı açılmışdı. İllerle üreyınde qalaq-qalaq yığılıb qalan derdınin, problemlerinin ağzını açıb içini yarım saata içininde bır sel kimi  boşaltdı. Ele bil ki,illerle bu günü gözleyırdı, özune hemdem axtarırmış ve bu gün onu tapıb. Onunla danışır. Qorxurdu ki, içini boşaltmadan o gedecek, yene derdi içinde qalacaq. Yavaş -yavaş sözumü bıtdi , yoxsa  danışmaqdan cenesımı yoruldu onu da bılmedi susdu. Araya uzun bır sükut çökdü. İkisi de beyınlerinde nese cek cevir edir danışırdılar. Uzun bır sükutdan sonra bır bırelerıne baxdılar . İkisi de bir ağızdan 

  -Ne düşünyorsun ?-deye soruşub ikisi de gülmeye başladılar.

   Danışmaqdan qurumuş dodaqlarını islatmaq üçün cayınıdan bır qurtum aldı ve stekanını yerine qoyub geri iteledı , cayı soymuşdu. 

  - Soğumuşmu? Ben dolduruyum...

  Ahhh nolardı onun İbrahım kimi anlayışlı bır erı olaydı. Axı o pis adam deyıl. Goresen onun arvadı bundan ne isteyır ki? Menim bele bir erim olsaydı onu yanımdan bır deqıqe de kenara buraxmazdım . Axı bu bedbax zehmetkeş , üreyiyumuşaq bır adamdı . Bele kişiyle yola getmemek olar? Onun arvadını Qalib kimi eri olsaydı nolardı? Nankordu vallah bunun arvadı , qudurğanlıqdır , onun erine eledıklerı. Elinde çay içeri giren İbrahime baxıb

   - Eee usta, hadii sen anlat bakalım . Ben konuştum sen de anlat. - İbrahim elindeki cayı masanın üstüne qoyub Sevincin elinnen tutub ayağa qaldırdı. 

  - Sen beni boş ver, sen konuştun yaaa,bak ne güzel oldu. Acıldın güzelleşdin yüzün güldü , mutlusun . Bı de ben konuşursam moralın bozulacak. Benim konuşmam kalsın biseferkine-gülümsedi.  Bu gün senin günün . "Sana ihtiyyacım var" dedin de geldın . Hoş geldın . Evimi şenlendirdin . İzin ver bu gun senı mutlu edeyım . Korkma senın burda oldugunu kimse bılmeyecek. Senın her şeye ehtıyyacın var . Muhabbete, sevgiye ,şafqete... öpülmeye sevilmeye. İzin ver ben ne kadar Azerbaycandayım seni seveyim  ,senı mutlu edeyım . Benım de sana ihtıyyacım var - deyib onu bağrına basdı. Sevinc sessiz kövrek uşaqlar kimi onun sınesıne qısıldı. Bır muddet evın ortasında belece her bırısı öz alemınde sessız qaldılar. İçindeki Sevinc onu İbrahimden qoparmaq isteyırdı. Amma göze görunmeyen qüvve onları bır birıne sarmışdı. Artıq İbrahim özünden kecmiş Sevinci öpüşlere qerq edirdi Onu duz kimi yalayırdı. Sevinc bu opüşlerden mest olmuşdu ,özünü başqa bır alemde hiss edirdi. Sankı bütün bu yaşadıqları bır şirın yuxu idi. Bu yuxudan ayılmaq istemırdı. Bu yaşına gelmışdi ilk defe idi ki , bele isti bir kişi sevgisiyle qarşılaşırdı. Qalibin de ona bele münasibetleri pis deyildi, ama onun qısqanclıgı dır -dırı, ailedeki problemler  her şeyi altüst edirdi ,Sevinci ondan soyudurdu. Artıq aralarında ne perde qalmışdı ne de ki  bir baglılıq. Onların bir yerde yaşamasına sebeb  sadece  uşaqlar idi. Onsuz da daha Sevinç cana doymuşdu. Ne olur olsun bu heyatdan qurtulmaq isteyırdı. 

   -Sevinç, sen bir meleksen , safsan. İnan bana, şunu sana seni kandırmak için demiyorum . Ama gencsın sen en güzelıne, en iyisine laiksin . İçinden nasıl geliyorsa  oyle yap. Yıllar sonra gerı baktıgında yaa ben neden bunu yapmadım dıye pişman olma. Hayat güzel . Doya doya yaşa hayatını . Her gün ömründen bir gün gider bi bakarsın genclık gitmiiş , hayaat bitmiş... Ben oldum ya olmadım,fark etmez . Hayatını genclıyını o ayıya verme . Bır erkek sana değer vermıyorsa. Neden ömrunu ona veresin ki? Bu soruyu  kendıme de veriyorum . Benım karımla aramda hiç bi şey kalmamış. Amalıyyatdan sonra da kadınlıgını kaybetmış. Ha bır erkek,  ha o, inan 6 ayda 15 günlüyüne  eve gidiyom . Sürem  dolmadan haftaya geri dönüyom . Bir ay sonra vızamı yenilemek için sınırı kecmem lazım . Bir hafta surem var , ucaqla gedib gele bilirim ama getmicem eve .Yüzünü görmek bile istemiyom. 

  -Neden

  -  Ya canım ,ben de senın gibi mutsuzum, anlasana , eve gidiyorum huzurum yok . Huzurum kacıyor. Moralım bozuluyor. Bı kere halımı sormaz nasılsın , canımsın ,cicimsin demez,gözü görduyu hep altın, burmalar ,altın bilekzikler  para , para , para. -elini hirsli şekilde başına aparıb alnına vurdu. Bu kadın parayı benden cok seviyor. Para gözün döndürmüş...

- Bak İbrahim ,suc sende 

 -Bendemı? Neden?

 -Evet sende ,sen iyi olursan neden kadının kötü olsun ki? Hanki kadın sıcak yuvasının soğumasını ister ki? Belki sen onu anlamıyorsun, ne istediyini bilmiyorsun? Bizde de aynı . Eşim benı anlarsa ,eşim bana değer vererse neden ben sana geliyim ki , neden eşimde görmek istediklerimi başkasında arayım ki? O da kadın . Onun da bı hisleri var . Yıllarla dışarıda calıştın. Yıllarla ayrı kaldın . Sence yılların soğuğu sizi birbirinizden soğutmuyormu? -Sevinc danışdıkca İbrahim otagın icinde var gel edirdi. 

   -  Sen sanıyorsun eşin seni sevmiyor. Seviyor! Sevmese boşanırdı. 

   -Bızde kolay kolay  boşanmazlar. Hele -hele ana baba evlendırdıyı kızı...

  - Yanlışın var . Eyer o kadın senı sevmeyıb de seninle yaşamaya mecbursa onu kimse tutamaz. Muhakak onun gönlunu kazanan bırı olacak.

  -...   -ters ters Sevince baxdı

  -Diyorsun ki,  o benı para için yurt dışına yolluyor. Para  onun için benden önemli . Yene yanlış yapıyorsun. Öyle kadınlar sende aradıgı bır şeyi bulmayınca hırsını alış verişle soğutuyor. Her kesin gözünde mutlu görünmeye calışıyor. İstemiyor kı ,dışarıdan bakanlar onun her hangi bir eksıyını görsün.

  - Öylemi düşünyorsun? 

  -Düşünmüyorum kadın piskologıyası budur. 

  -  Ben senı anlamıyorum

  -Nıye ?

  -Türkiyeyemi gediyim diyorsun 

  -Get

  -Ya seni napıyım?

  -....

  -Ben sana aşıgım , aşığ anlamyormusun?  Ben sensız yapamam, duramam oralarda. Aramızda bı şey olmasa da her defasında bana tatlı tatlı baktıgında gencleşyorum sanki . Sanki yenıden doguyorum bu dunyada sanki bi sen varsın bı ben .Başka bı kimse yok.

  -Sus bu olmayacak şeydır. Öteri bir hisdir . Seni de anlıyorum . Erkek başına burda kadınsız ... Hislerin ,  duyguların seni kandırıyor...

 -  He demek bu? Ben cocukmuyum . Ne istediyimi bilmiyormuyum? Sen diyorsun ki , ben burda yalnızken seni burya ihtirasım içinmi , sex  içinmi getırdim?

  -Bilmem 

  -Bana kadınmı yok? Seni sex için getırseydım kac saatdır burda ne iş  yaptık? Seni sevmekden başka bir iş yaptımmı? Anlasana seni seviyorum . Çaresızım . Sen de evlisin ben de . Bizim kavuşmamız için bi karar verip her şeyi zamana brakmamız lazım. 

  -Ben  boşanacam da . Ama senin benim yüzümden yuvanın yıkılmasını istemem.  Karını sahıpsız brakma . Ona sahıp cık. Bu yaşdan sonra o napacak ? Artık torun sahibisiz.

  -Ya sen napacaksın . Boşanırsan sahıpsız kalmayacakmısın? Gencsin, güzelsin. 

 - Şu an boşanamam . Bankaya borclardan dolayı . Borclarım bıtsın . Çocuklarım büyüyecek bana sahıp cıkacak.  Bana söz ver ... Sen benım yüzümden  boşanmayacaksın. Böyle olursa asla kendımi afetmem...

  -Ayy  canım senin na kadar güzel kalbin var. Başkası olsaydı...

  -Sadese seninle bir arkadaş gibi konuşuyorum ,  sana arkdaş tavsiyesi ceriyorum . Nerde olursak olalım biz  arkadaş olarak kalacaz.

  -...

  -Söz  ver! 

- Söz veremem kusura bakma. Söz verirsem arkadaşlığıma ihanet etmiş olacam... Ama nerde olursam olayım seni şu kalbımde taşıyacagıma söz veriyorum.

   İkisi de ne desede faydası olmayacagını yaxşı başa düşürdüler. İkisi de hec zaman gelmeyecek  gecikmiş qatarın astanasındaydılar. İkisi de bilirdi ki , bu sevgi qatarı hec vaxt gelmeyecek.

 Hava artıq qaralırdı. Eve de gedib bu gözel günü pozmaq istemirdi. Ancaq burda da qala bılmezdi.

 - Geç oldu

 - Nerye

 - Maaşımı da almadım daha . İş de aramam gerekir. Bu gün gec oldu . Yarın iş için cıkacam . Maaşımı da almaya gedecem, ama o patrondan korkuyorum . Hala beni neden işten atdıgını merak ediyorum . 

  -Burda kal diyecem ama... yanlış anlarsın diye korkuyorum . Ama  kala bilirsin, ben arkadaşıma gider kalırım.

  - Yok yaa olurmu oyle şey ?

   Ayaqqabısını geyındı. Sağollaşıb cıxmaq isteyende İbrahım ona  pul uzatdı. Borclarını ödemez ama bir süre idare edersin. 

  -Bax seni pulnan  ele  alır. - içindeki Sevinc dile geldi. -ehtıyyatlı ol. O bılır ki,pula ehtıyyacın var şirniklendirir seni. Bir  defe, iki defe , üçüncüde yatagına soxacaq...

  - Alamam kusura bakma .

  -Niye? 

  -...

   -Al en azınnan bu gece cocuklara bı şeyler alırsın 

  -Yok. Gercekden  İstemiyorum

  -Gel, gel-deyib telesık üstünü geyindi. Sevinc cantasından darağını cıxarıb saçlarını topladı. 

  -Hadi cıkalımmi.

  - Tamam 

 

     İbrahimle beraber gelıb böyük bir marketin yanından kecende 

   -Bana yardımçı ola bilirmisin , alış veriş yapacağım . 

  -Hava karalıyor . Gec kaldım . Cocuklar da gelmiş şimdi okuldan merak edecekler.  

   - Sadece 15  dakıka ... Lütfen.    

   Neler almadılar, neler. Sevinç ömründe bele alış veriş etmemişdi hec. Hemişe aliş verişde özünü, elini sıxan Sevinc bu defe ,

   -O iyimi ,

  -Şunu alalımmı? Misafir gedecem de cocuklar ne sever ?-deye Sevincden  söz alan İbrahim heç neye qıymırdı her şey alırdı...

   Marketden cıxıb taksıye yaxınlaşdılar. Eşyaları yerleşdirib Sevinc ayrılmaq için İbrahime el uzatdı.

   -Usta ,gec oldu men qaçım

   -Taksıden tezmı gedecen? Geç otur.

   -Yanlış anlaşılır usta . Siznen gedemem. 

  -Tamam sen otur -taksının pulunu verdi-benimle getmiyorsun ki ... 

  -Ama eşyalarınız?

  - Onlar  senin, ben tekbaşıma napacam onları . -Sevıncın elini tutub - ne zaman ihtiyyacın olursa ara. Ben aramıyacam, problem olmasın, sen ararsın . Amma sen de kendını özletme. Biliyorsun seni ne kadar sevdıyımı. İşini de Gökhan beyle konuşacam . Biraz sabret . İş de arama . Kocan iş için bana gelecek tpış-tıpış. -deyıb getdi.  Sevinc onun arxasından 

   -Ama usta men bunların hesabın neyle verecem evde . Bunları almaya benım param yok ki.... -deyib cagırsa da usta dönüb geri baxmadı

 

 FERİDE ACARAKCAY...

 

ON AYLIQ XOŞBEXTLIK

    10 BOLÜM 

 ACI GERCEKLER

 

   Eve gelende hava qaralmışdı. Qapını acıb içeri girdiyinde uşaqlar sevincek 

  - Anam geldi - deye qışqıraraq ona sarıldılar. Sevinc elindeki zenbilleri yere atıb onlara sarılaraq ,öpüb qoxladı. İçindeki Şevinc  dile geldi.

  -Gorursen ? Dunyada övlad sevgısınden,övlad qoxusundan gözel ne var, bax gül kimi balaların üzüne hansı üznen baxacaqsan? -yanında yere dagılmış zenbıle baxdı 

-İndi onlara ne deyesen ? Deyesen ki gedib İbrahime sarıldın,öpdün qoxladın o da sene evezınde pul verdı? Pulu qebul etmedın ,yerine erzaq aldın?

  -Eee. El cek mennen . Çamaat onnan bunnan cıxır pul qazanır hedıyeler alır hec hesabın ceken yoxdu...

 - Q.. liye başlamaq iisteyırsen? Onda xeyırlı olsun yenı işin . Hesabı o dunyada bu uşaqlara sen veresen ...

    -Ana acınnan öldük . Niye gec geldin. 

   -Bazara getmişdin ana ?Ne almısan ?- deye uşaqlar heresı bır terefden zenbılı dartışdırsılar. 

  -Dayanın ay bala .  Bizim deyil  o zenbıller dagıtmayın . 

  -Kimindi ki?

  -Bizim deyil dedim . Hec neye el vurmayın sabah yıyesı gelib aparacaq. 

  -  EEE anaaa ...  uşaqlar ağlamsındı . 

  -İndi men bır şeyler bişirerem . Atanız hanı ?

-Bılmırem , biz gelende qapı çölden baglıydı , atam içeride yatırdı. Biz geldık açdıq .  Biraz çıgırdı bağırdı seni soydü ,getdi. 

   -Hara?

   - Bilmirem ,- deye qız zenbılden yere dağılan mandalınleri ,bananı toplayıb gizlince mandalının birin cibine qoyub bayra cıxdı . Sevinc butun bunları iş göre göre izleyirdi. Özünü gormemezliye qoydu. Ama boğazında bir düyün ilişib qalmışdı. İçindeki Sevince üsyan edirdi. 

   - Gorürsen indi men neyniyim. Uşaq acdır , canı çekdi deyim yeme? Niye menim uşagın oğurluq cibine meyve qoyub gedib cölde yemelidir? Sabah bır qarın yemek içün bu uşaq başka yollara el atmazmı ? Menim uşağım korluq cekmekdense qoy men q..be olum eybı yox. Allah bilir ki , men ibrahimle yataga girmedim . Elimde olan şey deyıl belke o mennen istifade edir, ama men ona qarşı pis fikirde deyilem. Özümnen aslı deyil sevirem onu , başa düşdün sevirem?! On  gün de olsa, on ay da ,olsa on  il de olsa yene de sevecem. Men q.. be deyılem uşaqlarımın kölesi ,sevgimin esrıyem . 

   -Nazlı - qızını cagırdı

   - He  ana - qız qoluyla  ağız burnunu sile sile qapıdan içeri boylandı. 

  -Gel quzum ,gel 

  -Ee  ana neye gelim ?

  -Gel o zenbılı boşalt. Meyve yu qoy stola

   İkisi de tecüüble analarına baxdı. 

  - Axı...

  - Ne deyırem onu ele ,bir iş yoldaşımla getdik markete . Mene dedi dur burda malların yanında  indi gelirem . Gözledim gelmedi. Soruşsa deyerem . Gec oldu deye mallarını  satıcı  qızlara tapşırdım cıxdım . 

   -Ana...- oğlu direndi. Onsuzda hövseleden cıxmış ana oğluna sözün davamın getırmeye qoymadı. 

-Zehrımar. Ne deyırem onu eliyin. O yan bu yan elese . Çek orda ne qeder xercleyıb pulun verecem siz rahat olun. 

  İcindeki Sevinc durmadan danışır Sevinci qınayırdı. 

- Utanmırsan uşaqlarına yalan danışırsan? Utanmırsan onlara haram yedırdırsen? Olmaz olsun bele analıq... - Sevincin öz içinde bir üsyan var idi . Sesi otağı başına götürmüşdü , özü ucadan zümzüme edib oxuyaraq İbrahimin aldıgı qoyun etınden yarpaqdan dolması bükürdü.  Üzde keyfı yerınde görsense de ,içinde içindeki Sevinle elbeyaxa idi. Hele de Qalib gelmemişdi. Süfre açıb uşaqlarını başına yığdı . Onların yemeyin cekıb yerde qalan dolmaları balaca qazancaya yığdı. 

   -Ana gel dee...

   -Sız yeyin ...

 

     Uşaqları derse yola salıb üstünü geyınıb yola cıxdı. Bu gun ne olursa olsun iş tapmalıydı. Amma hardan . Ne iş ? Onu bilmirdi.  Biraz şeheri gezdi, Restoran ve kafelere nömre verdi . Maqazınlerde iş üçün baxdı.  Geze geze gelıb şeher bazarlarından bırıne girdi iş deyib soraq eliyen kimi 

  -Yaxınlıqdakı tualete işçi lazımdır dediler . Axtarıb bu işlerle meşğul olan adamı tapdı. Maaş cox az olsa da "hec olmamaqdan yaxşıdır " deyıb razılaşdı. İşle tanış olmaq üşün cavabdeh  şexsle tuvalete getdıler. Keskin sidik iyisi hele tualete girmeden Sevincin üreyin ağzına getirdi. Boynuna bağladıgı şarfın ucunu ağzına burnuna tutub içeri girdi. İçeri pisliyin içinde idi. Belli ki, coxdandır baxımsız qalan tualetı temizleyen olmadıgından  içeri iyrenc güne düşmüşdü. Adam kranın altındakı su ile dolu vedrenı götürüb şappıltıyla unetazın kenarındakı pisliyin üstıne vuraraq söymeye başladı

- Eşşek köpek oglunun qırılmışları ele bıl bu boyda deşıyı gormurler  qırağa sı..lar.  get s.. dedenın kellesıne...

   İceri giren bir kişi müşteri içeride olan qadını - Sevinci bele saya salmadan şalvarının qabağını acıb özün kabineye soxdu. Sevinc  üzünü yana tutub özünü görmemezlıye qoydu. 

   - Ay bajı bura kişi tualetıdır eeee -  deye kabineden Sevince  seslendi...

  İş üreyince olmasada işe razı olub hemen işe başladı. Özüyle iş paltarı da getırmemişdi. Şalvarın dızıne qeder cırmeleyıb, serfini ağzına sarıdı. Şlankı ve süpürgeni eline alıb öyüye öyüye içerinin pislıyını temizlemeye başladı. İçeri gelen bezi kişi müşretiler qızın acıq ağappaq baldırına baxır bezileri ona atmacalar atır , hetta nömre isteyenler de olurdu. Biraz once şalvarın açıb kabineye giren kişi cox kecmeden yene geldi. Yenice işini görüb " kabinetinde " oturan Sevincin penceresin döydü. 

  - Maşallah bele gözel xanımın bu p..xanada ne işi ?

  -...

  - İş tatapmadın?

  Sevinc başını buladı.

  -Yoldaşın zadın var? -var demek isdedıse de başını bulayıb

- Ölüb -dedi

  -Ay allah rehmet elesin ...  yeqin ki bu et endamla cıxırsan ?

 - Ne?

 -Deyirem ki , bele ki gözelsen deyerin bilirsen. Özünü tualetde cürütmersen etin endamın pula geder. Tuvaletde işlemek  behanedır . Meqsed klent yığmaqdı helemi ? Gunde bir ikisiyle 15-30 m eliyir . 

   -Başın xarabdı ? Bu ne sözdü utanmırsız ? 

  -Sennen qabaqkı maşallah yaman feresetdiydi. Ele ayaqüste xaltura eliyirdi  . Çiş - piş üç deqıqeye on manatın qatdayıb qoyurdu cibine

 - Reddolll - eline kecen qruşkanı götürüb pencerenın nefeslıyınden  kişiye tulladı. 

  -Yaman havalısan haaa.Havanı bıraz yatır aşağı,coreksız qalarsan. Sevinç onun arxasınca

 - Redd ol- deye qışqıra qışqıra qalmışdı. Oturduq yerde yerınde esırdı. Durub getmek isteyırdi. Ama 4 5 saat burdaydı işlemişdi. Üreyi ağzına gele gele temizlik etmişdi. İndi pulun almadan gedecekdi? Adamın nomresın de almamışdı kı zeng eleyıb adamı cagırıb haqq hesabını alsın getsın . Axşam iş saatı bıtene yaxın adam geldı. Kassaya yığılmış pulları sayıb tehvil aldi. Sevinc günlüyünü istedi.

  -Qardaş  men işleye bilmirem . Sabahdan işe gelmeyecem . 

 -Qardaşın evinde, bu ne demekdır ? Bele iş olur? Ne demek sabahdan gelmeyecem öz başınalıqdı? Kefim isteyende gelim kefim isteyende gedim...

  Sevinc ne qeder veziyyeti kişiye anlatsa da kişi başa düşmedi . 

  -Sabah gelersen men de o vaxta qeder  bir adam taparam  qoyaram iki gününü vererem. Yoxsa men nıye saa pul verim ki.

  Çaresız qalan Sevinc meyyus halda bayra cıxdı. Hava qaralmışdı. Payızın soyuq havasında göyde tek tek ulduzlar sayrışırdı. Başını göye qaldırıb derinden nefes aldı. İcerinin üfunetınden sonra ciyerlerini temiz havayla doldurdu. 

  -Allah kime neylemişem günahım neydı axı. Men niye bu zülmü ,bu eziyyeti cekirem ?- dönüb tekrar tuvalete baxdı . Gözleri doldu. İçindeki Sevinc onu teselli eledi.

    -Sebirli ol ,Sevinc qurban olum . Senin kimseye zererın yoxdur , ancaq özünün özüne zererin var. Olsun yeter ki , balalarının qarşısında üzü qara olma . Sen fexrle de ki, sizi tuvalet temizleye temizleye böyütmüşem . 

   Gözünün yaşını silib dayanacaga dogru getdi. Yola vermeye üstünde 20 qepiyi de yox idi. Evden iş axtara axtara buralara piyada gelib cıxmışdi . Cox gec idi, ama  piyada geri dönseydi iki saata ancaq eve catardı. Evde dünenki dolmadan qalmışdı. Yemek bişirmeyecekdi. Onu yeyecekdiler . Yıxılıb yatacaqdı . Seher tezden işe gedecekdi. 

  "Göresen evde çörek qalıb ? Offf çörek olmasa neyleyecekler?"

   Eve çatanda uşaqlar yatmağa hazırlaşırdı. Yuxulu idiler deye Sevincin gelmesine de fikir vermediler . Sevinc  jaketını çıxarıb uşaqlarıyla öpüşüb görüşdü. 

  -Mama qurban necesız, ne yediz, ne içdiz derslerinizi oxuduz?

   -Mama hardasan? - oglu qaşqabağın tökerek Sevincin yaxasından iteledi

  -İşde , harda olacam?

  -İşde  deyıldın

  -Bes hardaydım ?

  -Men ne bilim? Atam işyerıne gedib ordan deyıbler ki , Sevinci işden cıxarıblar. Bes iki gündür hara gedirsen sen ?

  - He düzdür. Dünen bütün günü iş axtarmışam . Bu gün başka işe cıxmışam 

-Ne iş  harda ?

-Bazarda -ağzını doldurdu ki tuvaletde desın, demedi düşündü ki ,oglu ananın bu işinden diksiner ,iyrener, utanar...

   -Mama yalan danışma -ters ters anasına baxdı.

  - Ne yalan danışacam oğlum ... işdeydim . Vallah. Ama işlemeyecem . 

- Niye ?

  -- Bu iş menlik deyil . Bacarmaram, Yemek yemisiz?

 -Yemek vardı yeyek ?

 -Niye yoxdu oğlum . Dünen size dolma saxladım axı qazancada. 

  - Erin geldi , isitdi yedi hamısını getdi -deye Nazlı yerinden hirsle bağırıb üzünü divara tutub yorğanı başına cekdi. Yorganın altınnan ;

   - Bütün günü cay ,köke yemişik . Allahın cöreyi de yoxdu. Evde...

 

     İşe getmiyecem deye deye 4 gün idi gedirdi . Sadece her gun gündelik maaşını alırdı. Onu da gundelık yol pulu cörek uşaqlara xerclik... İşden icaze alıb köhne iş yerine de gedib maaşını ala bilmirdi. Qalib her gün gelib evde olan olmazdan yeyıb gedir, Sevincin telefonuna da cavab vermirdi. İş o yere catmışdı ki, Sevinc evin içinde yemeyi gizledirdi ki, Qalıb uşaqlarına bişirib qoydugu yemeyi tapıb yeye bilmesin. 

   Bu nece gunde yalnız bır defe İbrahimle danışmışdı. O da maaşıyla, cıxışıyla bağlı kiçik bir dialoq olmuşdu. İbrahımle son görüşünden sonra özünde bir ecaib hissler baş qaldırmişdi. Ondan, eynı zamanda  özünden utanırdı. Onunla görüşmeyine göre özünü qınayırdı. Onunla üz üze gelmek bele istemirdise de onun qaygıkeş sifetı ,onunla kecırdıyı xoş deqıqeler gözünün qabagından getmırdı. Bu anları düşündükce gülümsünür ,üzüne xoşbext tebessüm yaylırdı. İbrahım onun harda işlediyini soruşsa da işlediyi yeri ona dememişdi .Tuvalete gelen o anormal müşteri de yazıq qadına gün verirdi işıq vermirdi. Ona tuvaletde onunla görüşmeyi,  onunla exlaqsız münasibetde olmagı teklif edirdi. Sevinc tualeti işleden adama şikayyet etsede

   - Ee müşteridir ne deye bilerem. Deyim ki tuvalete gelme? Deyecek kefe gelirem ? Bele başdan qrijalar coxdur yola ver getsın . 

  -Ne yola verecem ki , polise şikayyet edecem - Adam gülüb

  -Neyi şikayyet edesen ? Sen öl seni ilişdirerler . Adam sene sulanıb . Sennen almasa el ceken deyil gör neynirsen ?-  deyib getdi . 

  Sevinc başqa yere cıxıb iş axtara da bilmirdi. Tuvalete gelen bazar adamlarından iş axtarsa da hec kim tuvaletde işleyen arvadı yanında işletmeyi özüne ,dükanına sıgışdırmırdı. Hamı ona en aşagı bır qadın kimi baxırdı .Ama  bazarın en seviyyesiz alxaşları , yükdaşıyanları  ona pul qarşılıgında görüş teklif edirdiler. Bele şeye ondan iyrenmırdıler...

  Sonuncu müşteri  gedenen sonra el ayaq kesilende tuvaletı temizleyib bitirib "kabinetine "  kecdi .  Oturub müşteri gözlemeye başladı. Otura otura mürgü basdı. Başını qolları arasında masaya dıreyıb azacıq yuxuya getdi. 

  Özünü uşaqlarıyla beraber gözel bir mekanda bol yemeklerle dolu bir süfre arxasında  görürdü. Uşaqları sevine sevine yemek yeyır. Sevinc elini neye uzadırdısa eline yemek evezine necis gelirdi, ne içirdise içecek yerine sidik içirdi. Burnu qoxuyla dolmuşdu. Qefil burnuna İbrahimin qoxusu doldu ve bu zaman sankı yer göy titredi. Zelzele oldu. 

  -Ayyy ,ayyy...  - deye gözlerini acdi.  Ve gözlerini acmagıyla İbrahimi qarşısında gördü . Sevincin qolundan tutub silkeleyirdi.

   -Ne işin var senin burda? Sevinc -

-Yapma usta bırak kolumu çalışıyorum .

  -Gel, gel ... na koyarım işinin ... Sevincin oturdugu stolun başından cantasını alıb qızın elinden tutub dartdı  - gel, gel

  -Dur ... mantomu alım  dur !

  Qapını baglayıb tuvaletden cıxdılar. Açarı qonşu dükana verib bayra  cıxanda tuvalete gelen manyak adam qabaqlarına cıxdı. Sevinci türkle el ele görende ; 

    -Deyırem axı . Bu nıye goynen gedır. Belesı turke verer bize vermez kı. Deyyy gedir otele türke vermeye...

  -Ne  diyorsun sen...-Sevincin elin buraxıb adamın hülqumundan yapışdı. Sevinc onun qolundan tutub;

  -Gel kurban olayım ,aldırma sen ona . Manyak o...-deyerek yaxındakı taksıye teref dartdı. 

  -Men onu tuvaletde qoyub... eee biz erkek deyilik bizde yoxdu az q...be men pul vermırdım ? Yoxsa...

   -Gel qurban olum sen yabancısın başına bela alma boş ver . Bura bazardır . İndi iti qurdu tökülecek...

 

     Qapını açıb Sevincin küreyinden içeri iteledi.

-Ne işin var senın orda 

-Napıyım  mecburdum işim yok param yok...

 -Sen dedin de ben para vermedimmi. Sana demedimmi bekle...

-Bekliyemem . Evimde ekmeyim cibimde yol param yok, şirketden aldıgım maaşla evin parasın verecem . Selem  ,banka ,duruyor. 

  -Nerde o it olacak kocan -İbrahim onun cıyınlerinden tutub silkeledi .

 -Bilmiyorum -ovucların üzüne tutub agladı . 

  -Yok . Cevab da vermiyor. Ben işde olanda gelıb yeyır gedir.  Haberim yok.

-Aşağlık herifff -yumuruklarını  düyüb divara vurdu. Sevincin qolından tutub hamama saldı. İsti suyu açıb qızı ele palli paltarlı suyun altına iteledi. 

  - Yıkan , yıkan  iyrenc kokuyorsun . Hadii

  - Ayyy  , aaa neynedın paltarlarım islandı . Ne geyecem indi...

 -Zaten yıkandıkdan sonra bu pis elbıserei giyemezsin -deyib duşu qızın başına tutdu . Qız cum culuq su olmuşdu su qızın paltarların isladdıqca eynıne geydıyı ağ köynek bedenıne yapışır. İnce parcadan olan koyneyınden bütün ezaları qabarıb cıxırdı.  Sevinc ;

    -Eleme , Yapma -deyerek  köyneyin altından qabaran döşlerin qollarıyla qucaqlayıb gizledirdi. Üzüne vuran isti sudan gözlerini aca bilmirdi. 

  -Burax . Burax  eleme. Dur...Neyledin -aglamsınaraq başını duşun suyundan ayırıb İbrahımın sinesini yumuruqladı. Duşdan axan su Sevincin qollarından axaraq İbrahimi de isladırdı..

 

  11  BÖLÜM

 

  O gunun vicdan ezabını yaşasada cox xoşbext olmuşdu. Qarşısında ömründe ilk defe onu bütün hisleriyıle ,qadınlıgıyla, ehtırasıyla ,guygularıyla özüne teslim eden bir kişi var idi. Hec 18 yaşında ilk defe yatagına girdiyi eriyle bele heyecan ve xoşbextlık yaşamamışdı. İnden sonra  ne olursa olsun dünya vecine deyildi . Ele bır hiss yaşayırdı kı, sesi geldikce bagırıb "men xoşbextem" demek isteyırdı. Beli o xoşbext idi. İllerle gözlediyi ,allaha gece gündüz yalvardığı xoşbextlik payından allah ona da daddırmışdı. 

  -Ne gözel şeymiş qarşılıqlı sevgiyle yaşamaq ? -hamamnan cıxıb böyük aynanın qarşısında dayanıb saçlarını qurudan  Sevinc öz özüne düşündü.

  -Sen buna sevgimi deyırsen. Sen sevgiyle ehtırası qarışıq salırsan Sevinc.

  - Ehtıras sevgiden yaranmırmı?

  -Yox. 

  -Bes nedır? Men sevmeseydım bütün bunlar olardımı?

  -Belke de sen sevırsen . Ama o sevirmi? O ömrünü heyatını senin üçün riske atacaqmı. Ya sen? Sen aileni uşaqlarını riske atacaqsanmı? İnnen sonra erinle de bir yastıga baş qoya bileceksenmi. Senin o sevgi ve xoşbextlık dediyin bu baxcadan cıxıb özünü o qaratıkan koluna ata bılecekmisen? -Aynadan İbrahıme baxdı. 

  -Bayaqdan erinin ve uşaqlarının üzüne alın acıqlıgıyla baxırdın . İndi nece olacaq? Ne üznen baxasan onların üzüne?

  - Bilmirem ,bilmirem el cek menden el cek barım bu gün keyfımı pozma. El cek - Sevincin canı sıxılırdı. Tıncıxan canını götürüb bu dunyadan qacmaq isteyırdi. 

  -Noldu aşkım ? İyimisin?

  -Hic iyi değilim

  -Noldu bebeğim? Pişmanmısın ?

  - ...

  -Bak canım asla seni pişman etmem. İnan bana . Sen güzel bi kadınsın . Gencsın . Kadınsın .kadınlıgına deyer vermeyen bır erkekle nasıl can cürüdeceksen ki? 

  -Mecburum...

  -Suss... -işaret barmağını Sevıncın dodaqlarına qoyub susmasın istedi. - bu  dünyada mecbur bi şey yok. O neye mecburdur? O sana mecbur deyılmı? Sana mutlulugu yaşatmaya , seni sevmeye , seni kırmamaya mecbur deyılmı? Sen mecburum dıyorsun, ama o senden cok mecbur olması lazım . Ama bak nerde. Kac gündür eve gelmiyor? Neden gedip de kendıne iş aramıyor da gelip seni işe almamız için bana ağız açıyor. O  seni kullanıyor kızım . Tıpkı benim eşim beni kullandıgı gibi o da seni kullanıyor. Benım eşim nasıl ki,beni köle biliyor, o da seni köle biliyor. Ben nasıl parayı kazanıp ona yolluyorum o da senden para istiyor. Kendin diyorsun gelip yeyip gidiyor. Nerye gidiyor? Nerde kalıyor? Cocuklarım ne yedi ,ne icdi onu ilgilendirmezmi? Hanı sen kötüsün. Cocukların sucu ne?onlardamı kötü? O cocuklar onun canı, kanı  deyilmi?

  -Sus konuşma yeter!

  -Bak Sevinc bı ricada bulunacam ,canım . Bu gun burda aramızda olanlar için asla pişman olma. - Sevincin beline sarılıb özune cekerek, islaq saçlarından öpdü. 

  - Ben bu gün seninle cok mutluydum ve inanıyorum ki, seni de mutlu etdim . Hayatımdan cok kadınlar geldi gecdi. Moskovoda beraber aynı evde yaşadıgım sevgilim de vardı. Ama sende gördüyüm mutlulugu hiç kimsede görmedim . İnan yemin ederim. Sen safsın ,sen beni seviyorsun ,bana seve seve geldin,para karşılıgında deyil. Ben de seni seve seve mutlu etdim .Para ile olsaydı  başka kadınlara gederdim ...beraber olduğumuzda nasıl  kendinden  geçmeyin hala gözlerimin önünden kecmiyor . Sen benden ,  ben senden zevk aldık . Senin mütluluğunu ben gördim . Ve bir daha emin oldum ki sen mutluluğu hakediyorsun . Ne kadar sen istiyorsun ben seni mutlu edeceğim . Yemin ederim . 

  -Bu ilk ve son olacaq. Bi daha benı böyle şey için çağırma, getırme-İbrahimin sözlerınden duygulanmış Sevinc ağlayaraq onun sınesıne qısıldı. 

   - Ama benı sev , nolur beni sev

  -Seviyorum canım , 

  -Benim en cox sevgiye ihtiyyacım var. Sadece sev. Ama bı daha bu olmasın . Nolur. Olmasın ...

  - Devamlı olacak . Bak görürsün bunu sen kendin isteyeceksın . Çünkü seni mutlu eden şey sevgidır ,sayğıdır. Seve seve beraber olmaq her kadını ve erkeyi mutlu eder. 

   Paltaryuyan maşınından islaq paltarlarını eynine geyib eve gelende Famil  tek carpayının üstünde uzanıb televızora baxırdı. Uşaqlar da yere uzanıb ders yazırdılar. Ayaqqabıların soyunub içeri girende uşaqlar qacıb ona sarıldılar. 

   -Aa ana , yağış yağır? İslanmısan 

  - Yox qızım , yoxx... şlank partlamişdi onu düzeldene qeder islandım . 

   - Atam geldi.

   - Ne yaxşı ? - kecib bir otaqlı evin metbex bölümüne yemek hazırlamaga başladı. 

  -Ne yemisiz ana qurban , ac qalmadız ki?

  - Yox atam qavyadına , kalbasa almışdı. 

  -Ne yaxşı... 

    Eli ayağı yere deymirdi. Ne elediyini bele bilmirdi. Öz havasında deyildi. Ele bil ki, evin içinde herlenen Sevinc yox bir ruh idi. Eline ne alırdısa yere salırdı.Tek qalmaq isteyırdı. Bir otağa qapanıb aglamaq, düşünmek isteyirdi. Ama ele bir ev hardaydı. Bir otaqlı kıra evinde hem uşaqlar, hem  metbex,hem qonaq otağı,hem yataq otağı. Bele yerde ruhu dinlemek olardı? "Hele neçe gundür Qalıb yoxdu. Nece sakitlik idi. İndi niye geldı. Kaşke gelmeseydi. Hec olmaya bu gun gelmeseydı. Dolmalıgı dolub nece gündür yoxdur. Dava axtarmaga gelıb yüz faiz"-düşündü

  -Azz qapıdan içeri girmisen salam vermeyın yox,başına deysın hec verme. Nıye demırsen haralardaydın bu nece günde?

  -...

  -Hee seni maraqlandıran maraqlandırar. Neynirsen meni? Ne yedin ne içdin soruşmazsan.

 - Niye soruşacam ki , maraqlıdı?

  -Maraqlı deyil? 

 -Eee... Besdi dee. Başlama yene .

 -... senin var yoxunu. Ama mene maraqlıdır. İşden niye cıxmısan?

 - ...

 - Sennenem ee.- Sevince yaxınlaşıb ciynin dümsükledi. 

  -El cek dee...

  - Bes nece gündü hara sülenmeye gedirsen ?

  - Hara gedecem?

  - Men ne bilim .İşlemirsen. Eve de gelirem evde yoxsan...

  -İşe gedirem , hara var hara gedim.

  -Ne işiymiş o...

  - ...

 -Sennenem ee, karsan ?

-...

- Vurub şikest eliyecem ee indi bu deqıqe,az adam saymırsan? Ne iş imiş  o bazarda ...

 -Tuvalet temizleyen ... dinceldin ta ... el cek qoy rahat oturaq. 

  -Helemi? Bes menim niye xeberim yoxdu?

  -Senin neden xeberin olur a bedbaxt . Senin ancaq menim pulumdan xeberin olur başka hec neden ... - donub uşaqlara baxdı 

  -Gelin uşaqlar yemek hazırdır.

  -Azz senin pulun menim neyine lazım ? Deyyy  bunnan neslini alaram . -Cibinden bir koma pul cıxardıb Sevincin gözünün önüne tutdu. 

  -He lap yaxşı. Allah sene şükür . Bunun da cibinnen pul cıxan gördük.Hardan almısan o pulu.

  -Neyine lazım, bes men senin üçün maraqlı deyildim. 

  -Ataa fonda pul yıgırlar . Hemde bayram  şenliyi kecireceyık 20 manat lazımdı. 

 - ... nu ye. Hele . Demeli pul lazım olanda ata yada düşür ee -yemeyı qabağına cekib qaşıqladı. Sevinc hamama girib kirli paltarları vannada islağa qoyub suyu açıb ellerını yudu . Başını qaldırıb balaca qırıq güzgüde ozüne baxdı. İçindeki Sevinc ona baxıb gülürdü

  -Neye gülürsen ? Xoşbextsen indi senin o Qalibinle ?

  -Bes sen?

  - Men xoşbext idim beli. Bu gün heyatımı yaşadım ,qadınlıgımı yaşadım, gencleşdim , gözelleşdim... Eve geldim ... dı içine.

  -O zaman cıx get qal küçelerde . Sene aile ,uşaq lazım deyıl...

  Başın ellerinin arasına alıb saçlarını qarışdıraraq yere cökdü. Boğazında sanki nese düyünlenib qalmışdı. Aglayaraq bu düyünü cıxarıb atmaq isteyırdı . Yoxsa bogulacaqdı. 

  -Axı men neyleyim . Bir yol göster neyleyim. Offf ay allah nolar qurban olum yol göster . Meni bu caresızlıkden qurtar. 

  -Az eşitmirsen? -qapı zerble döyüldü- nağayrırsan içeride

  -Ne var ee paltar yuyuram - tez gözünün yaşını silib istiden ve ağlamaqdan portmüş üzünü erine hiss etirmemek üçün qoftasını cıxarıb qapını acdı. 

  -Qızmısan? Ne lütdenmisen? Qapını niye baglayırsan?

 -Görürsen ki paltar yuyuram, istidi. Soyunmuşam, uşaqlar gelmesin deye...

  -Cerenneme ,gel cehennemol yerimi ac onnan sora ne qelet eliyirsen ele. 

  -Yaxşı get gelırem. 

  -Get yeri aç gel çimirem belimi kisele...

   Sevinc iceri girib uşaqların yerin acıb onları yatagına gönderdı. Masanı toplayıb ,qabları yudu,arada hamamnan Qalibin sesi gelirdi onu cağırır . Ama Sevinc özün eşitmemezliye qoyurdu. Özün işle meşgul kimi gösterirdi ki, Qalib çimib cıxsın ,o da gedib paltarları yusun. 

  - Köpeyoglu, bayaqdan o zeherli sözu yoxdur dememiş olsun , indi cagırır ki gel meni kisele, ay sen ölesen. 

  - Bes ne yaxşı  ibrahimle hamama girdin?

  - Eeee... el cek de onsuz da cinlerim tepemde . Sen İbrahimle Qalibi bir tereziye qoyursan? İbrahim onun kimidir ki? İbrahim bir diliyle ,bir sevgisiyle , bir baxışıyla ureyimi cıxartdı. Bes bu... Bu zehrı qoyur xırtdeyıme sora deyır ud. Nece udum . .. -qapı açılmagıyla taxta parcasının başına deymesı bır oldu. 

  -Sen bır heyle qudurmısan? Adam zad saymırsan? Bayaqdan cağırmıram seni ? Yalın artıq düşüb deyesen ...

-Ne yal? Hele özün yal tap yallan.

 -Az bu ne danışıqdı?Qudurmusan? Men item?

- Bes men item?

 - He sen menim itimsen , eşşeyimsen sora ?

  -İtin eri de it olar ... 

  -Az bu qudurub allah haqqı -Qalibin yumuruğu küreyinin ortasına sancıldı. Zerbeden nitqı içine qiren Sevinc qapını acıb hamama qaçdı. Geceden xeylı kecmış paltarları yuyub bitirdi. İpe asıb içeri girdi. Yemek qoyub ele sobanın kenarında bardaş qurdu, uşaqlarına baxdı. Üreyinde onları sevib ezizledi. Opüb oxşadı. Qalib terefe dönmek bele istemirdi. Televizor ve işıqları söndürüb hemişeki kimi yere döşenmiş uşaqların yatağına girdi . Qızının saçlarını opüb qoxlaya qoxlaya ele tezece gözlerini yummuşdu ki,Qalıb yorganı onun üstünden atıb onun qolundan dartdı. Uşaqlar oyanmasın deye Sevinc sesini cıxarmasa da çırpınıb Qalibin elinden cıxmaq isteyırdi. Qalib ovcuyla onun ağzını tutaraq yarıcılpaq bedenıne toxunuraq onun cılız bedenin oz qaba vücuduyla altında boğurdu ...

 

   - Az alabaş işe getmirsen?- Geceki "sevişmeden" sonra Qalib "şirin " dilini işe salmışdı - Günorta oldu dur cehennemol işine dee...

  -Getmiyecem ... 

 -Niye noldu?

  -Cıxmışam .

  -Niye? s.. ler orda  ağ..nı?

  -Düz emmelli danışa bilmirsen? Uşaqlardan ayıbdı.

  -... uşaqların da...

  -Besdir...

  -Nece gündür evde yoxam . Sülenmediyin yer qalmayıb indi gelmişem oturmusan evde?

  -İnan xoşum gelmır sennen üz üze gelmekden . İşim olsa gederdim . İşim yoxdur deyırem . Olsa gederem. 

  -Başa düşmedim özün demirsen ki, işleyırem ? Mennen xebersız ne işler cevırırsen sen? Harda işleyirdin , ne işleyirdin ?

  -Gözle uşaqlar derse getsin danışarıq...

  

    Ofisin muhasıbatlıgına gelende günortadan kecmişdi. Köhne iş yerinde qalmış maaşın almaga gelmişdi. Mühasibatlıqdan  iki gün önce erinin gelib onun maşını aldıgını bildirdiler. 

  -Ne ixtiyarla men olmadan menim maaşımı ona vermisiniz. 

  -Sakit olun, Sevinc xanım ,yoldaşınız geldı ki, bes Sevinc başka yerde işleyir işden izin vermirler , gelib pulunu alsın meni yolladı. Biz de verdik ona.

  -Ne ixtiyarla axı. Men yollamamışam onu- deye qışqıra qışqıra ağladı. Axı o pulu gözleyırdım alıb banka verecekdim borcum var. Meni mehkemeye cagırırlar. 

  -Vallah ne deyım, ay Sevinc xanım biz ne bilek sizin ne probleminiz var ? Biz dedik indi eridir de verek ona . -Qapı açılıb Gökhan beyin içeri girmesı ile işçilerin sesin kesmesi bir oldu. Hamı ayaga qalxdı.

  -Ne olmuş burda -İşçilere göz gezdırdı Sevinci görüb:

  -Sen gel...

  İxtıyarsız ayaga qalxdı. Gökhan  beyın arxasıyca onun kabınetıne kecdi. 

   Masanın sıyırmesınden  hemin pul paketını götürüb  Sevinçin qabagına atdı. 

  - Belki bi karar vermişsindir . Ben olsam bu fırsatı kacırmam. Ben hala vazgecmedim. Seni işe alacağım . Ya bu parayı gecen gun konuşdugumuz gibi kabul edeceksın ,ya seni eski işine alacagım, ibrahimi yollayacağım. 

  -İbrahimnen mene ne ?Onnan menim ne elaqem ? Ne dexlı var.  ki?

  -Ben cocukmuyum Sevinc ? Bende masallara inanacak gözmü var? Ben kos koca şirketin patronuyum . Kendim orda olmasam da orda benim gören gözüm , duyan kulaklarım vardır. Benim işçilerim napar, nerye gider, kiminle cıkar haberim olmazmı? Yoksa bu kos koca şirketi iflas edib memlekete donumla dönmezmiyim ?

  -Bakın Gökhan bey . Neden konuşdugunuzu bilmiyorum . Ama yemin ederim benim İbrahimle hiç bir alakam yok. İsterseniz beni başka bir işyerinize gönderin. 

  -Sevinc yemin etme, günaha giriyorsun , yemin etme dün ibrahim işi brakıb nerye gitmeyinden haberim olmadı sanki? 

  -Allah, allah bana ne nerye gederse getsın. 

  -Bak benim ağzımı bozdurma benim her şeyden haberim var diyorum  . Seni alıp evine götürdü. Ama bu sizin kendi hayatınız , kendi işiniz  tamam da. Ama benim iş yerimde böyle şeyler yasak . Buna asla izin vermem. Ya sen gedeceksen ,ya o... 

  -Tmm ben iş bulurum . - deyib ayaga qalxdı. 

  -Hayır otur aşagı.- Sevinc  tecüble ona baxdı. İki gün önce eşin gelmişdi. Biraz sohbet etdik. İbrahimden seni işe almasını istemiş. İbrahım de ona bozuk atmış. İşçiler sakinleştirmişler.  Bana da geldı sana  iş istedi biraz da para . Ben ona iş teklif etdim . -Sevinc udqundu:

  -Ne iş .?

  -Pazarlık işi.O pazarlıkdan anlıyormuş. Arkadaşları varmış pazar yerlerinde. 

Şirkete ucuz köy malları ala bileceyini söyledi. Bu iş üçün avans istedi . 

  -Yapma yaa Gökhan bey inanmayın ona ...

  -Dün ilk malı getirdi. Beyendım . Ama seni işe almağımı cox israr ediyor. 

   -Sizden alıb harcadıgı paraları bana ödetmek için. 

  -Orası size kalmiş ,ama sana İbrahimden başka konuda her şeye güveniyorum . İsterdim ki , benimle beraber calışasin...

  -Gökhan bey ben işimden memunum . Siz bana kendi işimi verin . Parayı da verin borc olaraq . Her ay maaşımdan kesersiniz. 

   -O  zaman İbrahim gedecek...

  

    Pulu alıb bir başa banka gedib borclarını bagladı. Mehkemeye gelib ceki teqdim etdi. Bayra cıxıb derinden nefes aldı. 

   -Şükür allah ... Bank bitti ,qaldı selem. 

  - Birde qaldı sukalıq elemek, torba tikmek... senin üçün bu iki vur ikidir...- içindeki Sevinc dile geldi.

  -Ne deyırsen ee sen . Men hec vaxt bunu elemerem. 

  -Eliyersen...

  -Elemerem  !

  -Gör nece edirsen , erine de xeyanet etmiyecekdin , noldu ? Erine xeyanet eden iş yoldaşlarına etmezmı? Etmeseydin hec vaxt bu pulu qebul etmezdın. Sen sen olsaydın , sen duzgun qadın olsaydın ,ya bu işi qebul etmeyib evvelki işine qayıdardın . İbrahimi  silerdin . İbrahımden ayrılmamaq için sen bu teklifi qebul etdin. Sen bu qeder insanların heyatını işini bir yalancı , kecici hislerine qurban etdin. Onu bil ki , İbrahim burda kecicidir, öteridir . Ama bu dunyanın ötesi de var bu qeder işçinin çöreyiyle nece oynuyasan ? Nece cavab veresen?

  -Axı men innen sonra neyleye bilerem ki? Elimde pul da qalmayıb daha . Men bu teklıfı redd etmem üçün pulu ona qaytarmalıyam . 

   -Daha gecdır ,

12  BÖLÜM

         Aradan bır nece gün kecse de hele işe balşamamışdı. Onu özlerı işe cagıracaqlarını demişdiler. Bu vezıyyet Sevinci cox darıxdırırdı. Planları var idı. İşleyecekdı Gökhan beyın pulunu hisse hisse qaytaracaqdı .Ama hele iş yox idi. İbrahımnen de ses soraq yox idi. Aralarında olan özel münasıbetden sonra ona zeng etmeye onunla danışmaga utanırdı. Uşaqların uzune baxa bilmirdi.Vicdan ezabı cekırdı. Eyni zamanda da ona hemışekinden cox bağlandıgını hıss edirdi. Onunla keçirdiyi anların xatırelerı gözünün qarşısından kecırdıkce cox xoşbext olurdu. Ele bılırdı ki heyat,qadınlıq, xoşbextlık bundan ibaretdir. Qalibin cibine pul düşmüşdü. Evde tapılmırdı. Gecelerı eve gelmezdı . Gunduz de gelende qoltugunda araq iki üç nefer kişiyle geler evde yeyıb içer Sevinc onlara qulluq ederdı. Sevincin xidmetı bıttıkden sonra ya qonşuya getmeli idi, ya hamamda oturmalı idi ,ya da baxcada. Kişiler olan yerde arvadın ne heddıne idi ki , onlarla bır evde otursun ve ya iş görsün. İçki meclısi dağılannan sonra Sevinç içeri gire biler ortalığı toplayar. Esil işgence ise bunnan sonra başlayardı. İçib serxoş olmuş Qalib uşaqların evde olmamasını behane ederek Sevinçi exlaqsız şeylere zorlayırdı. Saatlarca evin içinde cılpaq dolandırıb ondan hezz alırdı. Bele bır vezıyyetde Sevinç onun caldıgı her havanı oynamalıydı. Yoxsa doyüler, iftıralara meruz qalardı. 

  Sevinc bank borcunu bağladıgını erine demişdise de er olan bır defe sormamışdı ki,sen bu qeder pulu hardan almısan, neynen bağlamısan?Sevincin de hirslendıyı şey bu idi. 

   - Madem menı qısqanırsan , niye soruşmursan bu pul hardan?

  -Sen "xetırlı ,hörmetlı"qızsan senin dostların coxdur meselenı men olmasam da hell ederler. 

  Nehayyet bir gün Qalib telefonu Sevince uzadıb

  - İbrahımdır, gör ne deyır? 

   Böyük heyecanla telefonu aldı. Sesı tıtreye tıtreye

  - Alo -dedi

  -Merhaba Sevinc hanım nasılsınız?

  -Teşekkür ederim ,sağ olun siz nasılsınız?

  -İyiyım . Bu gun eşiniz gelmişdi. Senin calışman için Gökhan beyle konuşmamı istedi. Çalışmak istiyormusunuz?

  - ...

 -Sevinç hanım duyuyormusunuz?

 -Evet. Ama düşünmem lazım . 

 -Ama eşiniz beni cok zorluyor Sevinci yanına işe al dıye...

  -Benim çalışıp  calışmama ben karar verırım ... 

 Başına deyen qapazdan dilini dişledi. Acı bır sesle ister istemez qışqrıdı.

  - Sevinc hanım  bi şeymi oldu, aloo,aloo

 Qalib telefonu Sevincden alıb qapatdı.

 -Deyırem axı bu turklerle neter dıl tapırsan . Geşey öyrenmısen turkce,çörey tapasan bala ...

  -Eey besdi dee. Bezdırdin ... Men yalvarıram işlemek üçün? Niye mene iş axtarırsan kı?  Niye onlara ağız acırsan ki? Sen işleyirsen de ...camaatı yıgıb eve getırme bogazını bıraz aşağı qoy kecınek,ötüşdürek dee...

  - Dil uzatmısan haa deyesen ...

  -Men işlemek istemirem, vessalam...

  -Eşşek balası kımı işleyesen ...

   

  İşe başladıgı bir nece gün idi. İbrahımle beraber işlemirdiler eyni firma olsa da iş yerlerı başka yerlerde idi. Sadece yemek saatlarında elece salam sag ol deye görüşürdüler. Sonra her kes işinin başına kecerdi. İş deyende eller işde ,  gözler bir birinde idi. Gozler danışır, gözler sevişir, gözler zarafatlaşır, oynaşır, gözler qısqanır... özleri yox gözleri böyük bir eşq yaşayırdı. Ürekleri od tutub yanırdı. Bir sanıye de olsa tek qalmağa fürset axtarırdılar. Yemek sırasında gözler bır bırıne himçimle işaret edib sakit bır yere cekilib sarmaşıq kimi bir birlerine sarılıb qoxlaşır. Danışmaga fürset tapmadan ayrılırdılar. Boş olan kimi mesajlar, zengleşmeler bu iki qadağan olmuş mehebbetı daha da alovlandırırdı. İş o yere catmışdı ki, işçiler arasında dedi qodu da başlamışdı.  " Sevinci ibrahim usta saxlayır" -deye...

  - Deyırem utanıb ölmür ee ... iki uşağın anası , eri ...

  - Belelerı özlerini pula satır...

  -Gören erinin xeberi var ? 

  -Azz hee... boynun yere soxum onun erinin ...eriynen ibrahim dostur özde...yoxsa kimiydi onu bura nacalnik getiren

  -Kuxnada evvel qabyuyan işleyib ee. Day deynen bir gülleynen iki dovşan vurub . Hem sevgili tapıb, hem de vezife...

  Sevinc bunları eşıtse de ,onların bır bırıyle xısın xısın danışmasını gorse de, içindeki Sevinc " olmaz ,bu işden qan iyi gelir"- deyib  feryad etse de Sevinc özüyle bacara bilmirdi. Özü -özüne söz verse de yene İbrahimle üz üze ,göz göze geldiyinde ixtıyarı alınıb bütün hislerini gözlerine tabe edirdiler.   

  Ona verilen vezifenin şertlerine göre Sevincin kimseyle işi yox idi . O hiss edirdi ki, işçiler ondan ehtıyyat edir,onunla semimi deyiller. Gökhan bey " burak bızı sevgili sansınlar" demesinden işçiler Sevinçle Gökhan beyı sevgili yox, İbrahimle Sevinci sevgili bilirdiler. Odur ki diqqet bu ikisinin üzerinde daha cox idi. Onsuzda iş yerinde bele şeylerden rahatsız olan Gökhan beyin qulagına bu münasibet catarsa halı nolacaqdı aĺlah bilir. Gökhan bey Sevincden iş isteyirdi , işine dair xeberler gözleyırdı  ama evezine başqa şeyler eşidirdi. Sevince bu barede bir şeyler demese de İbrahime xeberdarlıq ederek ona bir daha Sevinçin işlediyi yere getmeyi yasaq qoymuşdu. İş bu yere catınca bir birini göre bilmeyen sevgililer işden bir behane edib evde görüşmeyi qerara alırdılar. Tekrar her biri işinin başına dönurduler. 

  Qalib onların şirketine kend mehsullari bazarlıgı etse de yene hemişeki kimi qazanc göze görünmürdü. Sevinç her axşam eve gelerek içki masasını toplar , dagılmış evi temizleyerdı. Uşaqlarına da zaman ayıra bılmırdi . Geceler yatagına gırıb uşaqlarını sevib qoxlayarken içinde bir hissler baş qaldırırdı. Bu hislere ne ad vereceyını bilmirdi. Bilmirdi peşmancılıqdanmı, vicdan ezabındanmı, yoxsa uşaqlarının geleceyının olmamasını düşündüyünnenmi hemişe için için ağlayırdı . Yorğanı başına cekib, arxasını erine dönüb saatlarla sessiz ağladıgı günler olurdu. Bele bır zamanda cox isterdi eri onu qucaqlayıb sevgısını göstersın ,ona şefqet versın . Cox isteyırdı erinden qaygı görsün. And içmişdi ki, eyer erı ona dıqqet edib Sevincin ondan nese gizletdiyini sorarsa Sevinc ona her şeyı etiraf edib vicdan ezabından qurtarardı. Qalib onun xeyallarındakı er deyıldı, hissiyyatsız ,duygusuz bır odun parcası idi. Geceler yorğanı başına cekib cox ağlayaraq allaha yalvarmışdı kı, Qalib onu dindirsın , danışdırsın , cözsün ... Qalib onu bu etırafdan sonra onu bağışlasa da bagışlamasa da özü rahatlardı. Artıq başına ne geleceyınden qoxmurdu. Dünyada en acı gercek olan tenhalıqdırsa artıq o bu tenhalıgı etrafında insanlar ola ola yaşayırdı. Onun üçün bu tenhalıq ölümden beter idi. Yaşaya yaşaya ölmüşdü , menevi ölumune her gece yas tutub ağlayırdı. Bir yorğanı ,yasdıgı paylaşdıgı erı onun yas qapısın döyüb onun derdın sormurdu. 

  Bu gun işe gec gedecekdi . Guya valıdeyın iclası vardı. Eslinde İbrahimle görüşecekdi. Bu gun 2 saatlıq derdını qemini problemini unudacaqdı, daha dogrusu ibrahim ona her şeyı unutduracaqdı. Eşq dunyasında özlerı olacaqdı . Bu dunyada hallalıqdan , nifretden, ezilmekden başka her şey vardı. Sevgi, hormet ,sayğı, insanlıq ,şirındil, qadınlıq,  ehtiras ... İbrahım onu hec vaxt hec neye zorlamırdı. Eyer Sevinç isteseydı ehtırasları cuşa gelıb qadınlıgını ona teslim edecekdi , yaşayacaqdı ,yox deseydı asla İbrahim ona toxunmazdı . İbrahim olnun her şeyi idi. Sevgilisi,en esası da pisixologu. Sevinc onunla derdleşende onu sebrle dinler , sebırle ona yol gösterirdi. Sevincin düşdüyü veziyyetden beraber cıxış yolu tapardılar. Bu sevgi yuvası ehtıras uzerinde qurulmamışdı, odur ki ,Sevinç onun yanında cox rahat olurdu. Bu iki saatlıq sevgi dünyasında esil er arvad olurdular. Evin işlerini de görer, İbrahimin paltarlarını maşına da atardı. 

 

  Hemişeki kimi gelen kimi İbrahimin kirli paltarların makinaya yıgıb , metbexe kecdı . Metbaxde tamiz qab yox idi .

  -Bu nedır bele ? Deyesen bu gun temizlik günüdür. 

  -Boş ver,canım otur. Ben yaparım.

  -Hayır kusura bakma ben buranı boyle koyup oturamam .-suyu acıb qabları umivalnikin qabagına qoydu. 

  -Bulaşık sabunu varmı?

  - Yok...

     Sevinc banyoya tuvalete baxdı  pis gundeydı. Gule güle İbrahimin küreyinden iteledi. Hadı get temizlik malzemelerı al da gel -

 Soyuducunun üstıne yapışdırılmış kagız ve qelemı götürüb yazdı. 

  - Qab şampunu, domestos, sonra canım sene desin, xlor... yanı ace...

  -Başka?

  - Bilmem orası senlikdir...

  - Ver kalemi ver- qelemi Sevincden alıb başka bir kağız qoparıb yazmağa başladı;

  -Bir kilo aşk, bir qucak sevgi, bir tutam opüş, 1 dudak, 1 saç koklamak,... yetermı ya fazla ? Başka şey lazımmı? Tamam bu kadar yeter .Zaten bu gun zamanımız az başka bi şey olamaz ki... qelemi yerıne asıb 

  - Ben kaçdım...- Deyıb Sevince sarıldı. Öpüb qoxladı . Bu iki deqiqeni bele ayrılmaq istemeyen sevgililer öpüşmekden doya bilmirdiler ,bir birlerinden qopa bilmirdiler. 

  - Bunlar eskiden evde kalanlar ,  şimdi yenısın alacam taze taze bunlar bozulmasın yazık olur - deyıb bu hallarına güldüler . 

  -Delısın sen vallah .

  -Ben deliyim evet, deliyim  senin delinim - deyıp qapıdan cıxanda 

   -  Çay koy gelıyorum . Cikolata da alacam dudak dudağa yiyecem senınle . Dudakların cikolatama bal katacak...

  -Hadiii...

  - Hadi bana eyvallah.

   Sevinc çay qoyub şirniyyatları qablara yığıb zala kecdi. Elindekileri jurnal masasına qoyub divanın üstünü seliqeye saldı, jurnal masasının altına nese tokülmüşdi . Kecib içeriden bir esgi getırıb yere oturdu xalcaya quruyub yapışmış zibili temizlemeye başladı. Bu vaxt qapı açıldıgını hiss etdi."İbrahimdir" deye düşünüb işine davam etdi. Hec bir ses gemirdi .Addım seslerının  önce yataq otağına sonra zala teref geldiyini hiss etdi. Qapıda önce kölge sonra Gökhan bey göründü

  - Gökhan bey ?...

  - Yaaa... Gökhan bey... Senin okul toplantın burdamıydı? - jurnal  masasının üstündekı şirniyyatlara  baxıb - Maşallah hem de toplantıda çay keyfıde varmış - teklf gözlemeden keçib kresloya oturub ayagın ayagının üstüne atdı. Hadı anlat  bakalım başka  ne var ?...

  -Bakın Gökhan bey...

 - Hadii , hadii utanma anlat.

  -...

 - Seni evden burya calışmayamı yollamışlar? Ben seni işe alanda ne dedim? Anlaşmamız neydi ?  Ben senınle beraber calışmak istiyorum dedim , sen naptın? İbrahımın evınde kahpelıkmi  yapıyorsun?

  -Meni tehqır etmeye  hakkınız yoktur. Ne hakla benı tehqır edıp aşağlayorsunuz ? Benmi  yalvardım calışmayı sizden ? Ben istemyordum . 

  -Nasıl istemyordun ? Kocan pezevenk karıma iş ver, ne desez yapar diye bana rahatlık vermyordu. Ona iş verdim para verdim . Benimle calışsın diye . Kötülükmü yaptım ? Kaç gündür arıyorum telefonlarıma cevap vermiyor. Gördüm diyen yok, almiş 5000 doları kacmış. Karısı da burda İbrahimin  ... altında saklanıyor ...

   - Yeter- Sevinc bağırdı. Yeter artık . Ben kendime cavabdehem , ona degıl . İlk baştan ben size söylemişdim ona güvenmeyın diye . Ben sizden aldıgım parayı kruşuna kadar qaytaracam.

 - Neyle İbrahimin evinde kendini ... İbrahimin sana verdiyi paraylamı?

  -Hayır efendim -İbrahimin sesi geldi - benim evimde yaptıği hizmetcilik parasıyla - İbrahim elindeki temizlik eşyalarını gösterib Sevinci müdafie etdi. Başkasını getırıb para vereceyımı . İhtiyyacı olana verim diye düşündüm . İşden izin alıp arada eve gelip temizlik yapıyor . 

  - İbrahim  bana yalan söyleme  haberim var ikinizin bir hat karıştırdıgınızdan . Ben sizi eskı yerden ayırdım kac kere senı uyardım . Sen naptın? Tekrar bu oropsuyla berabersın . Hem de evli başlı bir kadınla utanmyormusun . İbrahim elindeki yere brakıb Gökhan beyın xırtleyınden yapıştı.   -Sakın bı daha ağzından küfür çıktıgını duyarsam ... 

   Sevinc araya girib onları ayırdı.  

  -Tamam allah aşkına bi daha gelmem . İşe de gelmem istefa edecem . İşden cıxıram 

  -Hayır . Asıil işden kovulan budur sen yok... deyıb bağırdı. Sen calışacaksın . Hem kendi borcunu, hem kocanın borcunu ödeyene kadar sana maaş vermiyecem . Eyer dediklerimi yapmasan karı koca ikinizi de mahkemeye verecem . -deyıp qapıdan cıxanda dönüb İbrahime baxdi. Sen de hazırlan en gec haftaya memlekete dönüyorsun . 

 - Ķimsenin hayatına karışmaya hakkın yok. Aramızda bir ilişki varsa sana soracak değilim . Anladınmı ?Değilim -qapı cırpıldı ve Gökhan bey getdi.

 Otaqda ne varıydısa havada uçurdu . İlk defeydı ki , İbrahimi bele esebi görürdü.  Eynı zamanda Sevinci de sakitledirmeye calışırdı :

  -Sen merak etme ,ben senı sevıyorum . Ben izin vermem sana öyle küfür söylensin. Ben seni bırakmam. Ola bilir uzakda olurum, bir birimizden ayrı kalabiliriz ama asla kendını yalnız,caresız hissetme. Bide böyle oropsu cocuklarına ezdırme ,eğilme eyer duysam kı, kimese eğildin kimese el acdın. O zaman sen bılırsın. Demek ki, sen ben bildiyim Sevinc deyilsin . Ben o zaman senı tanımamaşımdır. Hakkımı helal etmem o zaman . 

 O gün,bu gun ne Qalibden xeber vardı, ne de İbrahimi görürdü.  Qalibin telefonu gece gunduz bağlı idi hardaydı harda qalırdı xeberi yox idi. İbrahım artıq işe gelmirdi. Hazırlaşırdi,Türkiyeye dönecekdi. Bu xeber onun dunyasını yıxmışdı. Özünü onsuz tesevvur ede bilmirdi. Eli işe yatmırdı. İbrahimin yerine gelen yeni müdirin gözü de Sevincin ustunde idi, qızı iki deqiqe boş qoymağa imkan vermirdi. Belli ki Gökhan  beyin tapşırıgı idi. Ayın 20 de İbrahimin uçuş biletleri xeberi iş yerine bomba kimi düşmüşdü. Qadinların Sevince atmacalı, kinayeli sözleri Sevinci cin atına mindirse de İbrahimle aralarında hec ne olmamış kimi özünü sakit aparmaga calışırdı. Hetta hardansa Gökhan beyin Sevinci İbrahimin evinde beraber tutması da sızmışdı.  Bu sızıntı xeber ne Gökhan beyden , ne  de İbrahimden  deyıldi yeqın kı , Gökhan beyin şoferinden idi. İçinde bir tufan var idi. Sevinc kenardan sakit bir deniz kimi görsense de İçinde sengimeyen tufanlar var idi. 10 ay idi  İbrahimle heyatında görmediyi xoşbextliyi yaşamışdi. Sanki 10 ay deyıl sevgi dolu  bır ömür yaşmışdı. Geri dönüb baxdıgında eriyle yaşadığı 12 illik heyatında bır dene de olsun xoş xatıreler canlanmırdı. Ama İbrahimle kecirdiyi her deqiqe,her sanıye, her telefon danışıqları, her şey xatıresıne hek olmuşdu . İndi bu xoşbextlik ucub gedir, Sevinç bır daha bu xoşbextlıyı yaşamayacaqdı. Bir daha görmeyecekdi. Bu anları yaşadıqca  ,düşündükce aglı başından cıxır. Elinden bir şey gelmeyince de bir daldalıga cekilib gözünün suyunu sel kimi axıdırdı.  Onunla son defe görüşmek isteyirdi. Ama hec cür fürset tapa bilmirdi. 

   Budur son iki gün qaldı. Yene xatıreler dile gelib onu mengene kimi sıxıb gözlerinin suyunu bulaq kimi acmışdı . Geyim otagında idi . İçindeki tufan tüğyan edirdi. Qefil qapı acıldı İşçilerden biri - Kemale içeri girdi. Tez özünü ele almaga calışdı gözünün yaşını gizlice silib özünü işle meşgul kimi göstererek asılqandakı paltarları seliqeye saldı.

  -Sevinc 

  - ...

  -Eşitmirsen?

  - De  eşidirem 

  -Bura gel buna bax ee... gör padruqamla kim sevgili olubmuş...

  - Mene ne ? Sen allah bekar qalmısan ee deyırem vallah. 

  -Az yox ee ... yazıq day indi özün öldürür . Sevgilisi gedir deye . Qız da indi hamiledi...

   El ayağı yerden üzüldü. İraq olsun ya o qızın yerine Sevinc olsaydı nolardı? Ya Sevinc  hamile qalsaydı  nolacaqdı ?-düşünerken ister istemez Kemaleye yaxınlaşıb telefonu elinden alib şekile baxdı. El ayagını buz kesdi, qolları keyleşdi, bedeni süstleşdi... Bu İbrahim  ola bilmezdi. Hec vaxt bu İbrahim olmazdi. Onun tanıdıgı İbrahim hec vaxt onun saf mehebbetıne xeyanet etmezdi. Hec vaxt...

 

  FERİDE ACARAKCAY...

 

 13BÖLÜM 

 

   İşde eli ayagı yere deymirdi. Ne elediyini bilmirdi. Tek qalmaq isteyirdi. Özünü bir otaga qapayıb dustaq etmek isteyirdi. Özü özünü cezalandırmaq, erine ve uşaqlarına etdiyi xeyanete , ağlını hislerine qurban verdiyi üçün ozü özüne cinayyet açmaq isteyirdi.

   - Axı o sene demişdi... mene ümüd etme - içindeki Sevinc içindeki mehkemede onu suclayırdı.- Sen bilirdin ki , onnan senin axırın yoxdur. O  Moskvadan bele dolanıb gelıb.  Heyatında nece nece  senin kimi qız - qadın  olub ...

  -Yeter , el cek menden reddoll...-özünün sesine özü diksindi. Yanındakı qızlar donüb; 

 - Nooluub aaz neye qışqırırsan ? Kimnensen . 

 - Hec nee -işinize baxın !

 -Delisen ? Dodagının altunda ne mızıldanırsan ?

 -Hec ne dedim dee, uzatma !  - deyib elindeki bıcağı hırsle masanın üzerindeki taxtaya cırparaq bayıra cıxdı. Göyün üzü buludlu idi. Qapının agzına cıxıb derinden nefes aldı ,başını qaldırıb göylere baxdı . Eynen Sevinc kimi dolmuşdu buludlar da ... Çırtma vursan hemen ağlayacaq , boşalacaqdı. 

   - Kaş ke tek olsaydum, kaş ke ağlaya bılseydim ... Axı ibrahim, niye bele eledin ki ? Meni niye aldadtdın ? - qoftasının boynunan elin salıb döşünde gizletdiyi  telefonu götürüb İbrahimi yıgdı. Telefon uzun uzun caldıqdan sonra kesdi.  

   - Sen demişdin ne zaman istersen ara . Sen bilirsen ki , menim sene ehtiyyacım olanda seni  arayıram , İbrahim.  Ac nolar sene ehtiyyacım var. 

    Uzaqdan teyare sesi gelirdi. Başın qaldırıb buludların arasında gözü teyarenı gezdı. Gözu bir nöqteye ilişib qaldı. Mesaj bölümünü acıb yazdı...

 - Şu an ucağa bakıyorum, iki gün sonra  o ucaq seni benden alıp uzaklara götürecek , seninle yaşadıgım on ayın mutlu  dakikalarını iki saatın içine  toplayıb o ucaqdan atacaksın .. Seni hec zaman ailene ,eşine qısqanmadım. Ailenden ayrılmanı  hec bır zaman istemedim . Hep sana kötü de olsa ona sahip çık dedim . Ama bana ihanetini asla af etmem . Ben seni tüm kalbimle sevdim . Ben kadınlıgımı seninle yaşadım . Benim aşkım , kalbım ,ruhum sana aitti . Beni bir bakışınla mutlu etdığın yerde ihanetinle arkamdan vurdun hoşca kal ...

   Arxadan kimse onu qucaqladı. Dönüb arxasına baxdı . Kemale idi. Neyse içinden ona sarılıb ağlamaq kecdi. Ve özüne hakim ola bilmedi. Onu qucaqlayıb sesizce çiyinleri atılıb düşe - düşe ağladı. Ele bil buludlar Sevincin ağlamasını gözleyirdi. Önce tek tek sonra leysan tokmeye başladı. Kemale onu qucaqlayıb artırmanın altına yığılmış taxtaların yanına cekib oturtdu. Özü de yanında oturdu. Sevincin başın göşüne sıxıb saçların tumrladı. 

   -İçine niye qapanırsan. Bir derdin varsa danış. İçini boşalt. Hamımız qadınıq . Bir birimizi başa düşerik. Heyatda her şey olur. Heç istemediyimiz şeyler de olur. Ama biz ona boyun eyirik. Neyinse xetrine. Kimisi heyatın anlamını uşaqlarında , kimisi sevgisinde, kimisi pulda görür. Heyatdır bu...Her kesin özüne göre bir derdi vardır. Ama derdini danışacaqsan ki , dermanını da bulacaqsan .

   - Uzun  söhbetdir. Bir günnen bitesi deyil. 

   - Gece gedek bize isdeyirsen söhbetleşib derdleşerik.

  -Ehhhh kefden danışırsan eee, sen allah. Onsuz de evde başım belada .  Bir de desin ki gece hardaydın ? - qalx  qalx servis başlayır  indi -deyib saatına baxdı . Telefonu tekrar doşüne qoyub içeri kececekdi ki , mesaj geldi. " gel bana son kez nolursun . Bu gun de benim sana ihtiyacım var . Yalvarıyorum . Gel ." 

  Servis saatı başlamışdı eli iş görürse de ruh kimi dolaşırdı. Kemale de bunu hiss edirdi. Sevincin elinden işini alıb onu iceri yolladı 

-Get dincel biraz men baxaram . 

  Qalib nece gün idi ki , yox idi. Sevinc artıq bu yoxluqlara alışmışdı. Qalib yoxa cıxan kimi Sevinc bilirdi ki ,Qalibin kimese borcu var hardasa gizlenir. Telefonuna zeng catmırdı . Onun evde olmamagına sevinirdi. O evde olmayanda canı rahat edirdi.  İşden gelen kimi yorganı qaldırıb altına gırdı. Uşaqlarıyla bele danışmadı, ne yediyini ne içdilkerini bele sormadı. Uşaqları da analrının xestelenmiş olduğunu düşünüb narahat etmediler de . Axşamdan yatan sübh tezden qalxdı uşaqlar hele yatırdılar. Peci yandırıb cayı üstune qıydu. Telefonuna mesaj gelmişdi. Kemaleden idi. "Sevinc dediyim padruqam bu gün onnan vedalaşmaga getdi. Yeqın gece ordadır. Uşaq haqqında danışacaqdılar "

  Üstünü tez geyinib qapıdan cıxdı. Hava qaranlıq idi sabah acılmamışdı. 

 - Hara gedirsen ay deli ? -içindeki Sevinc feryad etdi. 

 - Cehenneme ! El cek mennen bax gelme haa gelme...

 -Gedib ne deyesen ? Özünü peşman edesen. 

  -El cek dedim . -özü özüne bagırdı. Öz sesine diskinib etrafına baxdı. Hec kim yoxdu. Telefonu götürüb saata baxdı sabah 05. 30 idi.

  -Ay deli hara gedirsen axı ? Bu saatda aftobus var? Gedib neyliyesen ? Deyesen ki , bu kimdir getirmisen evine ? Deyecek senin kimi q... nin biridi. Ne cavab veresen ki ?  Agır otur , batman getir . Özünü o yere qoyma guya hec neden xeberin yoxdur.  -  saçların qarışdırıb eĺeriyle boğazını tutub sıxdı. 

  -  Mene qarışma deyirem , el cek !      

    -Get Kemleye danış , derdleş , yüngülleş , 

   Yaxınlıqdakı taksıye yaxınlaşıb .

   -Sabahınız xeyır , sovetskiye gedersınız ?

   -Getme Sevinc -içindeki Sevinc dillendi. 

  - Özüm gözümle görmesem  inanmaram ... gedecem . 

  -Oturun ! - şofer arxa qapını acdı . Sevinc maşına oturub . Yerini rahatladı . Maşını düz ibrahimin qaldıgı mehelleye sürdürdü. Maşından düşüb iki addım ireli getdi. Dar aralıqdan ibrahimin evine teref baxdı.  Pencereden cox zeif işıq düşürdü.

 - Bax Sevinc sen burda soyuqdan donursan . O ise o qadının qoynunda seninle paylaşdıqların paylaşır. Sene dediyi dilleri tökür. Onu sevib nazlandırır.  Senin dediyin sevgi budurmu ? O da seni sevirmi ? Eyer sevirse bes o qadın kimdir? Fahişemi ?  Fahişeyse bes o boynundakı uşaq ? 

    Beyni dumanlanırdı. İçindeki Sevinc ona rahatlıq vermirdi. Ağzını Sevincin qulağına dayayıb hey danışırdı. Başı ele bil şişmişdi. Özünde deyildi ? Bir an önce içindeki beynindeki suallara cavab tapmaq isteyırdi. Saata baxdı. 6 tamam  idi. 

  -Ne gezirsen sabahın bu vaxtında  burda. Subay olsan , dul olsan cehennem ... Evli , uşaqlı  qadın ...hec olmasa onlardan utan. 

Camaat cıxıb gedir. Seni isteseydi gece seninle olardı onunla yox . 

 -Axı o mene mesaj yazdı gel sene ehtiyyacım var deye.

  -Ne  bilirsen ona da ehtiyyacı vardı. Onun da ehtiyacını o qadın odedi. O son gunlerinin keyfini cıxartmaq isteyirdi . Seni cağıdı, ama cengine o qadın kecdi. Belke İbrahim senin kimi onu da aldadıb. Belke o qadın da senin kimi aldanıb. 

    -Bax ele men bunun üçün burdayam. Onu ifşa etmek üçün . O qadın da bilmelidir ki, o yalancıdır. Bizi özü üçün istifade edib . Niye göre menim hislerimle oynamalıdır ki? Ölmek ölmekdir xırıldamaq ne demekdir ? Eyer gedirse sözümü deyib üreyimi boşaldaram  da.

   - Axı bu ifşa hec neyi deyişmeyecek . 

      - Sen qarışma !

  Telefonu cuxarıb nömreni yığdı. Uzun uzun çaldı ama cavab vermedi. Başın qaldırıb havaya baxdı . Dan yeri sökülmeye başlamışdı. 

 - Get evine işe gedeceksen birazdan . Özünü toparla sanki heç onu tanımırsan . İşde hamı sizden danışır. Ayıbdır.

   İçindeki Sevinc danışdıqca işde yaşadıqları mehebbet mecaraları gözlerinin qarşısından kino lenti kimi kecirdi. İster istemez ixtiyarsız o gunlerin xoşbextliyi üzüne tebessüm getirirdi. Hele o işıgı gelen pencerenın o terefınde neler yaşamışdı  ay allah ...gözlerinden axan yaşları qollarına sildi. 

  - Unut deyırsen... unuda bileremmi ? Men bu xoşbextliyi  isteyirem men yene xoşbext olmaq isteyirem  - deyib qapıya yaxınlaşdı . Qapını doymek istedi . İçindeki Sevinc bu defe de onu geri dartdı. 

    -Yox Sevinc yeri deyil bilirsen ki ,iceride başka qadın var . Qadın acsa ve ya sen onu orda görsen  ? Onsuz da ayrılırsız hec olmasa hörmetle ayrılın. O xoşbext günlerin xetrine. İller sonra o günleri hörmetle xarırla barım .

   Çıyninin üstünden geri yola baxdı . İki addım geri dondu. Tekrar qapıya ve pencereye baxa baxa biraz aralandı. Telefonun sesine ayağını saxladı. Cibinnen cıxarıb telefona baxdı . Qalib idi. 

   -  Azzz qancıq ! Hardasan sabahın bu vaxtı . Gelmişem evde yoxsan .

  -İşde ...sennen niye soruşan yoxdur nece gündür hardasan ?

  - Meni dolamısan ? Bu saatda iş olur ? Senin ne azarına qalıb men hardayam ?

   -Ee besdir dee. İşdeyem dedim .

   - Az başın xarabdı  senin . İşin necede başlayır. Saat 6 -dır ee 6. 

  -Gece növbesinin işçisinin qohumu ölub rayonda . Mene dedi sabah tez gel . Men tez gedecem . Onun yerine 2 saat tez geldım . 

    -Qızmış özbaşına şeysen de onsuzda sen . Seni aile uşaq ne maraqlandırır. Gece de gelme . Qal orda teki iş olsun . İş yoldaşların bizden vacıbdır dee sene. 

   Ona cavab vermeye halı qalmamışdı. Ele onun sozun ağzında qoydu .Telefonu üzüne qapatdı. Tekrar zeng geldi. Yene Qalib idi. Açıb qulağına tutdu. 

  -Bir heyle qudurmusan ? Telefonu üzüme bağlayırsan ?- telefonu qulağından ayırıb havada yelledi. Çırpıb qırmaq isteyirdi. Başını yuxarı qaldırıb

  - Allah mene sebir ver öldürecem özümü daha döze bilmirem . Allah balalarıma yazıgın gelsin. - deyib telefonu qulağına tutdu.

  -İşdeyem. Danışa bilmirem dedim ...

  Derinden nefes alıb geri dönüb pencereye baxdı. Perdede kölgeler oynaşırdı. 

  -Demek durublar . Get , get uzaqlaş burdan tez ol. Telesik adımlarla ordan aralanmağa calışdı. Amma addımları getmirdi. Orda qalıb, orda neler baş verdiyini bilmek isteyirdi. Ele bu vaxt telefonu seslendi.

    - Offff off bezdim ee taa. El cek dee işdeyem dedim ne isteyirsen menden ? -telefonu cıxarıb içini boşaltmaq isteyidi ki , pencerenin perdesi cekildi. İbrahim bir elinde telefonu qulağına tutmuş o biri eliyle pencerenı acırdı. Telefona baxdı . Zeng eden  İbrahim idi. Heyecanla telefonu açıb qulagına tutdu. 

  - Canım , aşkım  Sevincim aramışsin uyuyordum. Ordamısın niye konuşmuyorsun kiz ? Aloo  Sevinc...

  -Bax görürsen evde hec kim yoxdur evde biri olsaydı onun yanında bele danışa bilerdi ki ? - bu defe de Sevinc  içindeki Sevince üsyan etdi. 

   - Aloo  hayatım ordamısın  ?

  -Burdayım tam karşında ağacın altına bak !

    Yarı qaranlık kücede iki sevgili bir birine sarmaşıq kimi sarılıb, deli kimi bir birini opüb, bir birinin göz yaşlarını silirdiler. Hec ne veclerine deyildi. Kim görür görsun . Kim ne deyir desin . Bu son görüşleri idi. Bir daha bir birlerini görmeyecekdiler. Opüşüb ağlaşırdılar ele bil ki , nece illerdir bir birine hesret qalmış sevgililer qovuşmuşdu. Dilleri söz tutmurdu . Danışa bilmirdiler. Ele bil ki, sehraya düşmüş susuz yolcu kimi susamış, yangılarını opüşüb sarılmaqla söndürürler . Nehayyet İbrahim onun elinden tutub eve teref dartdı. 

  - Gel ,aşkım , nolursun gel. Bu gun son günümüz. Yalvarıyorum gel. 

  -İÇeride kim var?

  - Kimse yok , kim olucaq ki?

  - Bana biri var dediler . 

  - Kimse yok allah - allah . Kuran carpsın, yemin ederim , valaha kimse yok . Gel bak istersen yatağın altında veya dolapda saklayacak halım yok. 

  - Gec oldu . İşe yetişmem lazım . Qalıp de arayıp duruyor.

 İbrahim  qızı top kimi qucağına alıb içeri göturdu. 

  - Burya kadar geldın . Şimdi bana nazmı yapıyon kiz . Şimdi seni...

 

    İşde sabahkı görüşün ab havasıyla yaşayırdı . Dünya gözünde işıqlaşmışdı sanki. Cox xoşbext idi. On ay idi İbrahimi tanıdıgı. Onu tanıdıgı gunden özünü xoşbext sayırdı . Dünya gözünde gözelleşmişdi. Ele bil güclenmişdi. Hec neden qorxusu yox idi. Bu on ayın son goruşu ve son vedalaşmagı idi. Ama İbrahim ona söz vermişdi. Söz vermişdi ki , ilk fürsetda iş tapıb  tekrar Bakıya  dönecekdi. Ve bunun ücun de quranına , kitabına and içdi. Sevinci inandırdı. Sevinc de ümidlenmişdi. Planlar cızırdı. Onsuz da Qalibden boşanmağı düşünürdü. Borclar başın ele qatmışdı ki, mehkemeye gedib erize vermeye bele zamanı olmurdu. Ama indi İbrahim Bakıya gelene qeder bunu etmeliydi. İbrahım ona bir qisim pul da vermişdi Gökhanın borcundan qaytarsın deye.

   - Bu azdır biliyom ama ne olur olsun o pezevenge sakın eğilme. Eyer beni sevyorsan onun dediklerin yapma. Duyarsam... sen bu parayı götür ver . Ben sana Türkiyeden yene yollayacam . Seni işden cıkarsa bele sakın gedip o tuvaletde falan çalışma bana haber ver. Ben sana burdakı arkadaşlardan iş bulurum . Bir şeye ehtiyyacın olursa  cekinme haber ver. Dogru biraz sıkışıgım olucak . Ama olsun anca beraber kanca bereber. Seni seviyorum bunu unutma. 

   Kemale qapını acıb içeri girdi. 

  -Maşallah qız havan yerinde ?

  -Heee bu gun menim hem kederli hem xoşbext günümdür. -deyib elindeki bezi masanın üstüne atdı. Kemaleni qucaqladı .

   -Xeyır olsun , sen allah nolub dunen bulud kimi dolmuşdun bu gün güneş kimi parıldayırsan . 

  - Hee . Bu gun işimiz azdır söhbet elıyek biraz 

 - Ne deyirem ki, eliyek dee

  Sevinc içindeki heyecanı kiminlese paylaşıb dertleşmek isteyirdi. Bu işde ona yaxın olan dedi qodudan uzaq semimi bir dene Kemaleni bilirdi. Onu özüne yaxın cana yatımlı bır qadın kimi görurdu. Odur ki , bu xoşbextlıyını ve kederini onunla paylasmaq isteyırdı. Hem bezmişdi içindeki Sevincle danışmaqdan , onun dansaqların eşitmekden .

   İşlerini beraber gorüb günortadan sonra boş oldular. Bu aralar İbrahimin mesajları da hec durmaq bilmirdi. Bu gun sabah evdeki heyecanlı deqıqelerinden tekrar tekrar yazır, bu gunler heyatının en gözel en unudulmaz günleri olacagına and içirdi. Telefondakı yazıları oxuduqca o heyecan ve ehtiras dolu deqiqeleri eyni heyecanla ozünü İbrahimin qolları arasında xumarlanmış kimi hiss edir. Oxuduqca gülümsünürdü. Gedeceyini düşündükce  de  tessüf edirdi. Tessüf hissi onun gözlerini yaşardırdı. Özünü onsuz tesevvur ede bilmirdi. 

-ilahi nen onsuz nece dayanacam ölerem  vallah catlayaram 

   -Az daha at bu telefonu danış görüm nolub. Cavan qızlar sevgilisiynen cikildeşen kimi telefon elinden yere düşmür -Kemalenin sesi onu fikirlerinden ayırdı. 

  -He deme day. Niye ki , subay seve biler  evli yox ?

  - Niye olmasın kı , bu heyat senindir eşq qapıya geldise izin almadan açar girer. 

  - Eynen  eledir. De görum o söhbet hardan cıxdı , o padruqan İbrahimle beraber olmagı falan . Uşaq hamilelik zad. 

  -Eşii boş ver

  - Ne boş ver ? Ne baş verir  ne meseledi. Gece de yazmısan İbrahimle vedalaşmaya gedib falan filan . Nolub  bana ne ki , senin padruqannan ? Mene neye yazdın ki onları ?

   -Madem bu gun keyfın yerinde  qoy deyim . Üreyinde qalmasın.  İbrahim mene dedi Sevince destek ol onu yalnız qoyma deye ?

  - İbrahim ?

  -Hee. Az mene gelme dee - eliyle Sevincin ciynine vurub güldü 

  - Her şeyi bilirem onnan görüşmeyinizi , sevgili olmagınızı.

   Sevinc başını aşagı saldı.

- Neyse metlebe keç

 - Mene dedi ele ele Sevinc mennen nifret etsin , meni unutsun .  Yoxsa cox üzülecek . Men de padruqamla anlaşdıq plan qurduq . Onun dostlarıyla  onun evinde yola salma merasımı  kecirdik . Meqsed seni  oraya cagırıb onları sarmaş dolaş göstermek ve elaqelerinizi soyutmaq idi. Sen de gelib cıxmadın .

   - Yani  bu gece o qadın onun evindeydi ?

  - He, be nedir?

  - Ne melum o qadınla İbrahimin elaqesi varmı yoxmu ?

 - Eee besdir dee adam kimi sene söz dedim , sen de başlayırsan. 

   -Bax Sevinc seni  aldadırlar. Yoox o qadınla onun elaqesi var . Yoxsa hansı qadın isteyer ki, tanımadıgı bır kişiyle sarmaş dolaş olsun  ozun kimese göstersin. O kişi xeylagıdır. O son gunlerini burda xoş kecirib getmek isteyir . Kül senin başına hele bir utanmaz utanmaz onnan pul da aldın . Demek seni de o qadının yerine qoyub . Ona verdiyin  keyfin haqqını pul ile odeyib . Seni q..be bilib - deye yene İçindeki Sevinc onun beynin üreyin didib parcalayırdı.  

   Yox bu ola bilmez İbrahim onu sevir hem de coox.

  -Sevinc sabah hamımız yığısıb Arifin qazeliynen onu yola salmaga gedeceyik. Aeroportdan . Onun xeberi yoxdur. Oz aramızda meslehetleşmişik işçilerle. Sürpüriz edeceyik. En azından beraber cörek kesmişik. Elinden çörek  yemişik . Yaxşı adam olub . Yeqın sen bizsiz gedeceksen ora. Ama İbrahime deme haa. Xeberi olmasın . Sene dedim ki, bilesen . Uşaqların yanında biabırcılıq olmasın . - ters ters Sevince baxdı

  -Getmiyesen ?

  - Yox nece gedim . Evde ne deyim . İş saatları olsaydı yene gederdım . 

 14 BÖLÜM

ACI GERCEKLER . 

               İbrahımın getdiyi günden il yarım vaxt kecmışdi. İl yarımda çox şey deyişmişdi. İbrahim sözünün üstünde durmuşdu. Sevince pul yolayıb bütün borclarını bağlatdırmışdı. Hetta iş yerini de deyişmişdi. Gökhan bey erinin borclarına göre Sevinci sıxışdırsa da Sevinc onun hec bır hede qorxusuna baş eymemişdi . Cox cetinlikle de olsa erinden boşanmışdı. Uşaqların da velayetını almışdı. Qalıb Sevincin ondan boşanmağını hezm ede bilmirdi. Gah yolunu kesıb onu tehdid edir , gah iş yerine gelib işçilerin içinde tehqır edir , gah da uşaqları görmek behanesıyle eve gelıb barışması üçün yalvarırdı. Hetta bir hefte de evden getmedi. Sevinc polislerin komeyiyle onu evden çıxartmışdı. 

   İbrahim yanında olmasa da onun adı üzerinde idi . İbrahim onu yeni iş yerinde etibarlı ellere tapşırmışdı. Maaşı az olsa da kecıne bilirdi. Müxtelif tedbırlerde iştirak edirdi. Onu  Azerbaycanı temsıl etmek üçün müxtelif ölkelere yollayırdılar. Ama o bütün bu tedbırlerden imtina edirdi. Cünkü uşaqlarını tapşırıb gede bileceyi hec kimsesi yox idi. 

  İbrahim de dediyi kimi Türkıyede 15 gunden artıq qalmadı . Dağıstana  işlemeye getdi. Hetta Sevince de onunla gelmesını istedi . Uşaqlarının atasından izin kağızı olmaması onun Dağıstana  getmesıne mane olurdu. İbrahimin Dagıstand işlediyi müddetde iş izninde o Türkiyeye yox Bakıya Sevinci görmeye gelirdi. 15 gün izinini Sevincle beraber kecirdiler, her gün  işden sonra 3 4 saat beraber olurdular. Sevinç bu gunler özünü cox xoşbext sanırdı. Ama bilirdi ki, bu heyat  heyat deyil bele yaşayış olmazdı. Bu heyat ne aile kimi ailelik, ne de sevgili kimi sevgililik idi. Uşaqlarıyla tek başına qalmışdı. Ne onlarla İbrahime qovuşa bilirdi. Ne de İbrahimsiz heyatını düşüne bilirdi. İbrahimin 6 aydan bır eve getmek şansı var idi. İlk izininde Bakıya gelmişdi. Sevinç onu evine getmeyine ne qeder mecbur etse  da o yene de Türkiyeye getmirdi . 

   -Sevinc , canım, sen biliyorsun ki ,beni orya bağlayan bir şey yokdur. 3 cocuk var. Zaten kızlarım evlenmiş ,oğlum da unversıte öyrencisi . Masrafları neyse karşılıyorum. Hanıma da para lazım . Sana da aşk. Paralarım gettikden sonra benim sana verecek bi şeyim kalmıyor. Sadece sana verebileceyim aşkım var -deyırdi .

  İbrahim ne  qeder Sevinci bele sözlerle teselli edirdise de , bu sevgi Sevince hesretden ve göz yaşından başka hec ne vermirdi. İçindeki Sevinc onu o qeder danlayırdı ki ...  Artıq bu içden danışmalar  kenardan baxanlara bir qeribe gorsenırdi. Hetta iş yoldaşları onu doktora görsenmeyinin vacibliyini deyırdiler. Uz ifadelerinde de deyışiklikler olmışdu. Ozune qapandıgında gözleri eyilir ,üzünde bir ecaib bir ifade yaranırdı. Bu deyişiklikler onun hansısa gizli bir xestelik kecirmesine işare idi. Cox esebi olmuşdu . Ama özünü ele almaga calışırıdı. Defelerle hekime getse de maddıyyat baxımından müalicesi yarım qalmişdi. Hekimin dediyine göre düşdüyü depresyondan cıxmasa eseb ve stres ruhi xesteliklere yol ala biler. Bu da onu qorxuzurdu. Pul sarıdan ne qeder sıxıntısı olsa da hec vaxt İbrahime ağız açıb ondan pul istemirdi .   Hec bu barede de ona hec ne demirdi. İbrahime ümid vermek istemirdi. Ne qeder onu cox istese de , kiminse yuvasını yıxmaq istemirdi. Yuva yıxmaq olsaydı da guya özu yuva qura bilecekdimi. Uşaqları onunla bu evliliye razı olacaqdırmı ? Başka yolu da yox idi. Ancaq İbrahimle gec gec de olsa gizli görüşecekdi. Bu görüş de ancaq aylardan beri hesretinde oldugu qadınlık hormanlarının cuşa gelmesinden başqa bır şey deyildi. Sadece ehtıraslrını söndurmekden başka ne işe yarayırdı bu görüş ? 

   -Axı sene ne verir  ? Camaatın eri gedir 6 aydan bir gelir. Bilir ki gelende evine er kimi gelir. Axı ne anlamı var bu ümüdsüz sevginin ? Boşandın yaxşı eledin . Otur uşaqlarına bax. Uşagından başka sene hec kim ömrünün axırına qeder bir yerde olmayacaq -deye içindeki Sevinc onu qınayırdı. İçindeki danışdıqca Sevincin halı deyişir bezen de o Sevincden qurtulmaq üçün başın alıb harayasa qacmaq isteyirdi. Hetta neçe defe de işden özbaşına gedib tekrar geri dönmüşdü. Defelerle ona edilen xebardarlıqlara baxmayaraq o içindeki Sevincle sülh müqavilesi imzalaya bilmirdi. İçindekinden qurtulmaq isteyirdi ama cifayda . Ondan heç cür qurtara bilmirdi. Bezen bu öz özüne danışmalara kenardan baxanlara gülmeli gelirdi. Coxları onu deli bilirdi. Bütün bunlara baxmyraq bütün diqqeti işinde idi. İşinde cox uğurları var idi. Onun işinde hec bir nöqsan tapılmazdı.

   Növbeti  milli yemekleri temsil etmek üçün  dövletler arasında saziş imzalandi. Sevinc yarişa  teyin olunmuş iştirakcılarla beraber Moskvada bu yarışda iştirak etmeli idi. 15 gunluk ezamiyyetde uşaqlarını kimin yanında qoyacaqdı ki ? Odur ki , bu müsabiqeden vaz keçmek istedise de İbrahimin tekidiyle qebul etdi.

  -Sevinc bu senin şansındır. Bu yarışlara katıl . Bu yarışlar seni ireli ceke bilir. Daha da ireli gedebilirsin . Şu an şirketin uğurlarına yapacaksın , ama yarin daha yükseklere gitme şansın var. 

   İbrahim hemişeki kimi ona destek olurdu. Ama içindeki Sevinc onun yaxasından tutub onu geri çekirdi. 

   -Axı onnan ne isteyirsen , onnan senin axırın yoxdur

  -Ne var ne isteyem ? O dünyanın o ucunda ,men burda sadece danışırıq. 

  -Axı ne danışırsan . Camaatı ailesinden niye soyuq salırsan ki. Niye umutlu edirsen

  -Heyatdır her şey ola biler. Belke arvadı oldü ve ya hansısa bir iş cıxdı. Belke geler.

   -Ay ağılsız gelse guya sen onnan evlene bileceksen ki ? Bes uşaqlar ? Onlar bunu qebul edecekmı .? 

   -Bilmirem , bilmirem el cek mennen . 

  Nehayyet gözlenilen müsabiqe vaxtı gelib catdi. Şirket bütün hazırlıqlarını gördü , biletler alındı. Sevinc uşaqlarından atasına xeber yollasa da Qalib uşaqlara sahib cıxmadı. İş bu yere qalınca Sevinc bu işden imtina etmek isdedise de Sevinc uşaqlarını allaha hevale edib yola cıxdı. Cox heyecanlı ve nigaran  idi. İlk defe idi ki , uşaqlarından ayrılıb uzaq bır ölkeye bele bir iş üçün gedirdi. 

   Tesadüfen teyarede orta yaşlı bir kişiyle yol yoldaşı oldular . Bu qısa tanışlıq onlarda semimi söhbet ve münasibet yaratdı. Bu kişi rayon mehkemelerinin  bırınde vekil olaraq işleyirdi. Moskvaya bacısı oglunun toyuna gedirdi . Beş il bundan evvel yoldaşını uzun süren ağır xestelikden sonra qanaxmadan itirmişdi. 3 oglu ve 2 qızı vardı. Boyuk qızının 19 yaşı var . Ve qonşu kendlerin birine nişanlamiş ,bu yaxınlarda toyu olacaqdı. Oğlanlar 15 , 16 , 17 yaşlarında . En kiçik qızı ise 6 yaşında idi. Anası ölende kiçik qızının 1 yaşı  varmış. Allahverdi ona hem ata hem ana olmuşdu. Uşaqlarını anasız böyütse de onların hec bir isteyine yox dememişdi. Ve bu erköyünlüyün neticesini de görmüşdü. 

   Böyük Oglu mehelle uşaqlarıyla zarafatlaşarken elindeki bıçaqla ecelin hökmüyle  uşaqların birin bıcaqlayıb öldürmüş ve eyni zamanda da özü qorxudan strese düşerek havalanıbmış. Hazırda ruhi dispanserde müalice olunur. 

    Teyyare  hava limanina enmeye hazırlaşırdı. Allahverdi cibinden  kartını cıxarıb ona uzatdı. 

   - Sİzinle tanış olmağıma şad oldum. İmkanınız olarsa mene zeng edin -karta baxıb nömrenin üstüne elini qoyub  güldü .

    -Azerbaycan nömresidir haaa... geri dönende zeng eliyersen .  Burda zeng elesen nataşalar aca biler -deyib göz vurdu sonra cıddıleşib ;

  -Sizi yaxından tanımaq isteyirem , hem de ciddi ciddi -dedi...

   Azerbaycan günleri başlamışdı . Her gün müxtelif yemekler bişirilir sergilenirdi .  Sevinc onların menusunu tutur bu yemekleri gelen qonaqlara teqdim edirdi. Yarışda bir neçe ölkenı temsıl eden komandalar vardi. Onların komandasına ayrıca yer verilmişdi , deye başka ölke yarışmaçılarını göre bilmirdi. O sadece dezgahın yanında durub gelen müşterilerle maraqlanırdı. Onlara yemekleri tanıtdırırdi ve ikram edirdi. Qonaqların bırine yemek teqdim  ederken qonaqların bırının ehtıyyatsızlıgı üzünden yemek uzerine dagıldı. Üzür isteyerek ustünü temizleye temizleye içeri kecerek qapıda bir aşçıyla toqquşdu aşçının dezgaha getirmek istediyi yemek dekoru büst bütün Sevincin üzerine dağıldı.

   -Ayy bu gun ne pis bir gün ,ay Allah bu neyidi ? -deyib üst başına baxıb ağlamsındı .

  - Zehrımara qalsın  bunu,  biraz yavaş olun da . Korsuz ? Görürsüz qapını acıram , özünüzü hara soxursuz ? Qabağınıza baxın da...

  Hirsinnen harda oldugunu unudub Azerbaycanca hirsini aşçının üstüne tökdü. Üstünü çırparaq danışmaqdayken qollarından kiminse tutub onu bağrına basdıgını gordu. Aşbazın üzünü qormese de qoxusu ona yad gelmedi . 

  -Ayyy İbrahimin qoxusu... -düşünüb adamı ozünden aralayıb üzüne  baxdı.  Beli yanılmamışdı . Bu İbrahim idi. Bir uşaq sevincıyle İbrahimin boynuna atılıb onu öpüşlere qerq etdi. 

   -Sen ne arıyorsun burda ? -coxdandır danışmayıb xeberleşmeyen Sevinc onu sual yagışına tutdu.  Burdamı çalışyorsun? Ama sen Dağıstandaydın ? 

   İceriden turk metbexini temsil eden aşçı İbrahim Yilmazın el işi olan dekoru seslendırdıler. Dekor ne gezırdi , qapıda dagılmışdı. İçeride ise spiker bar bar bagırır dekoru nümayiş etdirmek üçün İbrahimi  isteyırdi. İbrahim Sevinci özünden araladı üstune baxdı Sevincin üstunun bulaşığı İbrahımın ağappaq aşbaz formasını da bulaşdırmışdı. Ne edeceklerine caşıb qalmışdılar . Yere duşmüş dekoru qabına yıgıb qızın elinden tutaraq zala dartdı . 

   -Sayın spiker , çook değerli misafirler ben ülkem , canım Türkiyemi temsil etmekden çok mutlu ve kururluyum . Aşçı olarak yemek dekorumu yaptım .-elindeki qabı ireli uzadaraq - Fakat  malesef kardeş ülkemizin temsılçisi sayın Sevinc hanımla kapıda carpışma nedeniyle  dekorumuz dağıldı - deyıb qabı masanın üstüne qoydu - ve bu nedenle tabii ki , kardeş  Azerbaycanla düşman olacak halımiz yok . Bi daha yaparız , tekrar yaparız, on kere yaparız . Dekorumuz 100 kere dağılsın ama  yeter ki , kardeşligimiz , sevgimiz , sayğımız bozulmasın ve en önemlisi aşkımız bitmesin  - deyib qızın cıynin özüne sıxaraq saçlarından öpdü. - yaşasın Turkiyye Azerbaycan  kardeşliği -deyerek yumurugunu duyunleyıb havada oynatdı. Hirsinden dodaqlarını ciyneyen türk nümayende rehberi yerden qalxan alqışlara özü de qoşuldu. Ve neyise tebrık edirmiş kimi onlara yaxınlaşıb ikisinin de elini sıxıb onları içeri yolladı. Gelen qonaqların arasında Sevinc tanış bir üz gördü. Cox tanış gelırdi. Göresen bu kim idi yaman tanış gelır ? Göresen azerbaycanlıdır ?

  Alqışlar altında İbrahim Sevincin elinden tutub arxasıyca içeri dartdı. Qapıdan içeri giren kimi harda olduqlarını bele unudub sarmaşıq kimi bir birlerine sarıldılar ayların illerin yangısını opüşmekle ,qucaqlaşmaqla söndurduler . İçeri girib cıxan olduqca bir birilerinden aralanıb tekrar maqnıt kimi yapışırdılar...

   İş saatından sonra şehere gezmeye cıxdılar . İki derdsız problemsız genc sevgili kimi Moskvanın küçelerin seraser gezib dolandılar . Yorulub oturdular. Daldalıga cekilib sarıldılar öpüşdüler . Bir birlerinden ayrılmaq istemirdiler. Geceni gözleyırdiler el ayaq cekilsin otele kecsinler... içindeki Sevinc ne qeder Sevinci tutub cekişdirse de Sevinc yaxasını ele vermirdi . Her defe reddol el cek menden dedikce İbrahim ona baxıb

  - Bi şeymi oldu canım, bi şeymi dedin ? -deye sorurdu. Bu meqamda o Da Sevincin üzündeki deyişiklikleri açıq aydın gorurdu ve narahat olmaga başlayırdı . 

  -Sende bir şeyler var canım BAküye döndügünde hemen doktora git neyin var neyin yok bana da haber et  ...

 

    Gelen müsafirlerin içindeki o  tanış üz Sevincin  diqqetinden yayınmırdı. Gorasen kimdi bu . Ağlına yüz fikir, yüz sima gelirdi. İnsanları xatırlamaga calışırdı. Bu adam kimdi harda görmüşdü ki ? İbrahimi müsabiqede gördüyü günnen otelde sadece eşyalarını qoymuşdu. Onun yanında geceleyırdı bu geceleri unutulmaz heyatının en yadda qalan geceleri idi. Artıq bu gecelerin de sonu gelmişdi. Artıq ayrılıq vaxtı idi. Bu nece gece onları bır bırıne daha da bağlamışdı . İkisi de umutsuz ve yasaq bır eşq yaşayırdı. Bu dagınıq kesık yolun sonu bir gün qurtaracagını ikisi de bilirdiler. Bilirdiler ki  bu yolun axırı uçurumdur  ve buna ikisi de tesüüff edirdiler . Nece deyerler zamanı gelınce eşq gelmirdi , eşq gelince zamanı...

  Bakıda aeroportda elin cibine salarken eli çibindeki karta ilişdi. Çıxarıb baxdı . Hemen ordakı o qonaqların arasındakı tanış sima   ve teyaredeki ona yol yoldaşı olan kişi yadına düşdü .

  Eve catanda gece yarı idi. Qapı içeriden bağlanmışdı. Qapını uzun müddet doydukden sonta qapı açıldı. Qapını açan Qalib idi. Qalıbi gapıda görünce donub qaldı.

  - Senin be işin var burda ?

  -Bes ne gözleyirdin . O qeder qızmısan ki iki uşagı burda yıyesız , sahıbsız qoyub dünyanın o başına gedirsen ? Seni mehkemeye verib sürüm sürüm süründürecem. Uşaqları elinden alıb seni mehv edecem. Elimde faktım sübutum var. Seni analıqdan mehrum edecem deyib içeri girdi, eynini geyinib otaqdan cıxdı.  

   -Bundan sonra başına geleceklerden

15 BÖLÜM 

 ACI GERCEKLER

         Eve geldiyi bu nece günde ele bil uşaqlarının carxı dönmüşdü. Analarıyla ters gelirdiler . Uşaqları söze baxmaz ipe sapa gelmez olmuşdular . Uşaqlarının bu inadı onsuzda esebleri pozulmuş Sevinci daha da esebden cıxardırdı. Az qalırdı kı, başın alıb qacsın . Bilirdi ki , evde olmadıgı bu 15 günde ataları onlar istediyi kimi doldurub ondan nifret etdiribdir.  İcindeki Sevinc de öz işinde idi. Hemişeki kimi yene Sevinci günahlandırır , her  şeyin sebebini onda görürdü.

   - Görürsen Sevinc men deyende meni qınayırsan işime qarışma deyirsen. Sene dedim axı getme . Senin bu gedişin uşaqlarını sene qarşı tutdu. Onları bir damın altında tek qoymaga haqqın yox idi. Günah senindir, heç kimi borclu cıxartma. Neye getdin axı . Ora sene ne verdi ? Sen sadece özünü düşünürsen özünün eylenceni ,özünün keyfini

  -Ne keyf ?

  - Kef cekmedinmi ? Gettdiyin gunun beş gününü öz otağında qaldın qalan günü ibrahimin qoynunda gecelemedinmi ? Bilirsen ki , onnan senin sonun yoxdur niye bağlanırsan ona ? Neyine ümüdlenirsen .

   - Tekem , yalqızam ... Menim ona ehtiyacım var. Men de insanam axı . Men bır gün görmedim bu yaşıma qeder. Deyırsen yaşamayımmı ? Deyirsen xoşbext olmayımmı ?

  -Axı İbrahim sene xoşbextlik vermir . Axı herenız bır terefde ayda ilde bir defe qacaq görüşmeyi xoşbextlik sayırsan ?

  -Neyleyim bes ? Bir yol göster...

  - Pir de uşaqlarını tut. Kişi qızı kimi uşaqlarına sarıl. Onların gözünden salma özünü . Tekem , yalqızam deyırsen bax esıl yalqızlıq  onlar seni terk ederse başlayacaq .

  İçindeki Sevincin dediklerinden canı sıxılır . Ne edeceyini bilmirdi bezen de öz özüne bağırır qışqırırdı. İşde de hec neden esebleşıb sağın solun dalayırdı. İşçilerin coxu Sevincin pisxoloji problemi oldugundan şübhelenirdiler . Hetta  temizlikci yaşlı qadını da ona hekime getmeyi meslehet görmüşdü. 

  -Sevinc vallah men seni qızım kimi isteyirem , ele bilirem öz balamsan . Yazıgım gelir sene . Gel gedek hekime gösterim seni.

   - Yox Gülsüm xala vallah hec neyim yoxdur. 

  -Var qızım ,sen qebul etmirsen . Yene get hekime . Hekim qerar versin. 

- Yoo  vallah maşallah turp kimiyem bir yerim ağrımır bir şey elemir . Şükür . Gedim hekime ne deyim ? Deyim neye gelmişem ?

  - Ay qızım men uşağam ? Dünyanı görüb gelmişem. Görmürem sen özünde deyilsen ? Öz ozüne danışırsan esebleşirsen . Bilmirem seni hal danışdırır , cin danışdırır ? Belke hekimlik bir şeyin yoxdur belke molla bir dua yazacaq pis şeyler şennen qacacaq. Gedek vallah peşiman olmazsan . 

   Gülsüm xalanın ağlına uyub onunla bir molla yanına getdi . Quran acdırdı. Molla  ona yolunu azdığını , irelide onu böyük belelar gözlediyini dedi. Ele bir bela ki ,hetta olüm bele qaçılmazdır. İki yol arasındadır bir terefden şer qüvveler , bir terefden xeyir qüvveler onu cekişdirir. Neye qerar vereceyini bilmir. İrelide qarşısına gözlemediyi bir yerden gözel bir qısmet cıxacaq ama bu qısmetle böyük  problemleri onları  yarı yolda qoyacagını dedi .  

  Molla iki üç "bahalı "dualar yazandan sonra ordan ayrıldı. Mollanın dediklerini piskolojik olaraq beynine yazmışdı . Ele bil biraz rahatlıq tapmışdı . Seyide, mollaya inanmayan Sevinc  bu aralar mollalardan asılı qalmışdı. İynesinin zamanı catan xeste sayaq , bir şey olan kimi baxıcı molla yanına qacırdı. Onların yazdığı dualara tesellı tapırdı. Bir zamanlar evine bir tike cöreke pul tapmayan Sevincin qazancı indi mollalara ,  baxıcılara gedirdi . 

  Nece vaxt idi ki İbrahim de danışmirdi. Ele bil ki , Moskvadakı görüş onları bir birinden uzaqlaşdırmışdı. Sevincin özünü bir teher hiss edirdi . Özünü  hamile kimi sanırdı . Test alıb yoxlamışdı bir şey yox idi. Ama içindeki sıxıntı ona rahatlıq vermiirdi. Beynine yerleşdirmişdi ki , betninde İbrahimin uşağını besleyir. O bu uşağı böyüdüb saf bir sevgiden yadigar saxlamaq isteyirdi. Ne olur olsun bu uşaq dogulacaqdı. Kontrol ücün defelerle hekime getmişdi . Hekim de ona hamile olmadıgını söylemişdi. Hetta uzi kağızını da vermişdi ki, istediyi hekimde yoxlatdıra biler. Sevinc onlara inanmır elini qarnına sürterek uşağıyla danışırmış kimi özü özüne  tesellı verirdi .

 -Onlar yalan deyir. Sen dogulacaqsan . 

 - Axı nece ? Senin başın xarabdı ?ne gezir uşaq muşaq ? Sen deli olmusan vallah. Her ay vaxtında adetini görürsen bele hamilelik olar ?

   -Olar , o qeder adet göre göre hamile qalanlar var ki . Her şey allahın möcüzesidir. 

-Sen delisen vallah.

-Günah elemişem bilirem ama özümü allaha bağışladacam . Allah bağışlayandır. Quran da mennen allahdan bağışlanmam üçün ibadet etmemi isteyir.Tövbe edib, dua edecem ...

 Eve gelib çimib temizlendi . Seher ilk işi mescide gedib tövbe etmek oldu. Ordan Sedereye gedib qapalı dini  paltarlar aldı. Cox yaraşmışdı. Qapalı geyimde bir meleye dönmüşdü. Bazar günü oldugundan uşaqları da evdeydi . Beraber yediler içdiler. Ordan burdan söhbet edirdiler . Bu arada oglunun telefonu çaldı. Atasıydı. Bağıra bağıra danışmağından reng vèib reng aldı. Demiyesen Qalib uşaqları anasından almaq üçün mehkemeye müraciet edib. Hele üstelik de ananı exlaqsızlıqda günahlandırıb onu analıqdan mehrum etdirmek isteyirdi. 

  Bir qeder sonraQalibin qaldırdığı şikayyet üzre  ilk mehkemeye baxış kecirildi mehkemede iştirak etdi. Tebii ki , Sevinc bütün bu idaların gercek olmadığını dedi. 

 - Men Moskovaya işimle elaqeder getmişdim .  Yoldaş mehkeme , Bunu araşdırmanızı xahiş edirem .

 -Artistlik eleme. Seni menden yaxşı heç kim tanıya bilmez .

  Başındakı örtüye baxıb ;

-Yoldaş hakim , tulkü hece gedir belesine deyibler . Bu hec vaxt bele geymeyib . İndi mehkemeye gelib özünü namuslu kimi gösterir ?

Mehkeme  növbeti aya teyin olundu. Mehkeme salonundan bayra cıxarken elini qarnına qoyub 

- Meni bağışla menim balam . Seni aldırmalıyam. Yoxsa uşaqlarımı itirecem. Allah meni bağışla. Bele qapalı,dininde namazında allahını bilen birinin bir heyati mehv etmesini cezasın bilirem ama buna mecburam . 

 Mehkemeden bir başa  xestexanaya geldi. Hekimle görüşüb uşağı abort etdirmek istediyimi dedi. O biri hekimler kimi bu hekim  de muayineden sonra Sevince onun hamile olmadığını dedi . 

 -Siz neter hekimsiniz başım cıxmır . Nece yanı hamile deyilem, men bilmirem ki ,  men hamileyem ya yox ? Yalan deyirsiz - deyib eline keceni havada fırlatdi.

 -Axı men hamileyem . Men bu uşaqdan qurtulmaq isteyirem meni abort edin .

  -Ay xanım sakit ol. Sen hamile deyilsen narahat olma . Sakit ol. İndi bir iyne vurarıq sakitleşersen .

 Gözünü acdıgında özünü qaranlıq bir  otaqda demir carpayının üstünde eli ayağı bağlanmış qollarında sistem qoşulmuş gördü.

 - Men hardayam ? Açın meni ,açın...

 Ruhi dispanserde uzun bır mualice alandan sonra ilk defeydı ki, hekim ona xestexananın heyetinde gezmeye icaze veridi. Ağlı başında idi. Her şeyi xatırlayırdı. Hetta en son abort üçün getdiyi xestaxanada etdikleri yadına düşdükce onu gülmek tuturdu. Nece günde Gülsüm xaladan başka hec bir taniş sima görmemişdi. Hefdede iki üc defe Gülsüm xala onun yanına gelmişdi. Uşaqlarından xeberi yox idi. Hardaydılar ,yanlarında kim vardı bilmirdi. Gülsüm xala da bır söz demirdi. 

  Mehkeme gününü xatırladı. Növbeti mehkemeye bir nece gün qalmışdı. Bu xestelik raporundan sonra Qalibin eline fürset düşecekdi . Yüz faiz mehkemeni qazanacaqdi. Elini qarnına cekdi. Başın qaldırıb göye baxdı. Düz deyirdin Sevinc esil yalqızlıq inden sonra başlayır. İki balamı da qarnımdakını da itirdim . Derinden nefes alıb mollanın dediklerini xatırladı. 

-İnden sonra yeni qismetimi , yeni sehvemi acmalıyam . -güldü -axı deli kimin neyine lazımdır ki ?

-Deli? Menem deli ?

- Bes kimdir? Senden başka kim var burda ? 

  -Menn delliyem ! haa haa - gülmeye başladı.

 -Maşallah Sevinc xanım , keyfiniz yerinde - yad bir ses onu özüne getirdi. Dönüb  arxasındakı adama baxdı . Üz cox tanış geldi . Kim idi bu adam . Ay allah niye xatırlaya bilmedi ?

 - Tanımadız deyesen ... -elin uzatdı . Samalyotda Moskvaya gederken yol yoldaşı olmuşduq . Men  vekil Allahverdi Hacıyev ...

-Hee yadıma geldiz. Allahverdi müellim . Necesiz  ? -dönüb etrafa baxdı ne işiniz var burda ... delixanada ?

 Allahverdi duruxub etrafa baxdı . Derinden nefes alıb Sevincin yanında özüne yer gösterdi;

-Otura bilerem ?

 - Buyurun  !- Sevinc yana oturub yanında ona yer gösterdi. 

 - Evvela sizin bu delixana dediyiniz yer bır xestexanadır. Bunu unutma . - eliyle bağcada gezen xesteleri gösterib dedi ;

- Burdakılar da xestelerdir. Derdi veren allahdırsa dermanın da verer inşallah .- Sevincin baş örtüsüne nezer salıb ;

  - Qapanmısınız cox yaraşmış. Gözellıyınıze gözellik qatmış . Üzünüze nur gelmiş .

  -Sağ olun . Utandırdız. 

  - Yox estefugullah , Her qadın gözeldir onu cirkinleşdiren pis yaşayışı ve düzgün heyat yolu seçmemesidir. 

   Sevinc başın aşağı salıb onun sözunu başını terpederek tesdiqledi. Bir anlıq İbrahim yadına düşdü. O da hemişe Sevince bele gözel sözler deyirdi. Cox anlayışlı qadına deyer veren biri idi. 

   -Cıx get İbrahim gelme yadıma ,nolar qoy unudum seni...

  - Size  danışmışdım - Allahverdinin sesi onu fikirlerinden ayırdı 

  - Oglum yaşadıqlarından dolayı piskoloji pozğunluğu vardi. Azerbaycanın en yaxşı doktorlarına götürmüşem onu. Kecen günlerde pirusupu tutdu. Getirdik bura . Yatır burda 25 ci palatadadır. 

  - Neyi var ki , nece hallar kecirir. 

  -İçine qapanmalar , key key baxmalar, baxırsan normal bir görkemi var . Ama özünde deyil ele bil ruh kimi dolaşır. Hec kimnen danışmır . Divarlarda tutar qoymayıb  barmaqlarıyla deşir ,nese öz ozune danışır .

  - Menim kimi -deyerek gülümsedi .

  - ... ?

  - Üşüdüm ... kecim içeri . Men de burda 17 palatadayam . İki üç güne cıxacam . 

      Evine gelende evinde başqa kirakeşler gördü. Ev sahibi onun eşyalarını qaraja boşaldıb evi başkasına kiraya vermişdi. Uşaqları ataları aparmışdı. Eşyalar deyende sadece eyninin paltarları qalmışdı. Deyerli şeyleri Qalib alıb getmişdi. Ev tapana qeder ev sahıbınden eşyaların orda qalmasını xahış ederek, paltarları yığılmış yeşiyin içinnen paltosunu götürüb ele qırış qırış eynine keçirtdi bir iki alt paltarı ve baş örtüsü  götürüb cantasına qoydu. Gedecek bir yeri yox idi. Tecili kiraye ev tutmalıydı ama neyle . Pulu yox idi. İş yerine geldi . Yerine işçi almışdılar. 

  -Narahat olma Sevinc işçiye ehtiyyac olarsa  cağıracağıq. -deyib orada qalan bir qısim maaşını verib yola saldılar. Guman yeri Gülsüm xalaydı. İş ve ev tapana qeder ondamı qalsın . Qapıcıya yaxınlaşıb Gülsüm xalanı cagırdı. Veziyyetini ona anlatdı . Gülsüm xala ona axşam işden cıxanda metronun qabagında gözlemeyi isdedi. İndi axşama qéder  kücedemi veyillensin ? Boynundan asdıgı şarpı başına golayıb paltosunun boynun qaldırdı . Sert bır külek vardı . Elini cibine salıb isitmek istedi . Eli cibindeki karta ilişdi . Allahverdi müellimin kartı idi . 

  -Xestexanada arada bir gelib gedirdi  Yemek zad getirirdi. Yaxşı adam idi. Yazıq da bele bedbexdir. Allah da onu bele vurub . Yazıq qalıb meydanda tek bir xeste uşaqla Bakıyla rayon arasında . Beş uşaq ... bir nişanli ,bir körpe qız . İki yeniyetme beynı qan cavan oglan ... çetindir vallah . Bele veziyyetde her kişi dözmez.  Buraxıb her şeyı deyer ne vecimedir ee . Qazanıram pulum cibimde qoy gedim kefimi cekim . Vallah Qalibin cibine beş manat girende bizi tanımırdı. Bunun yerine olsaydı gör nolardı . Yazıq ne heyatını yaşaya bilir ne günü gün deyil. Ne var ,ne pul ... Allah derd vermesin . Derd geldiyse var pul göze görünmür - deye öz derdini unudub onun derdini düşündü . 

  Kartı tekrar cibine qoyub Bakının küçelerine düşdü. Hem iş , hem ev axtarmaga başladı. Dayanacaqlarda gördüyü her elana zeng edir ev axtarır. Ama ona ilk başdan pul vermeden ev veren yox idi. Bazarın yanındakı mescidde azan oxumaga başladı . 

 - Ya Allah deyib mescidin heyetine girdi destamaz yerine kecib destemazını alıb mescidin içine girdi. Paltosunu soyunub asdı. Ayaqqabısın cütledi . Qapının yanından asılmış qara çarşafı göturub geyindi. Qadınların arasına kecib namazını qılmağa başladı. Eyilib qalxdıqca gözlerinin qarşısında rengli işıqlar oynadıgını görürdü. Qulaqları küyleşir. Elleri keyiyirdi. Ağzından cıxan kelmeleri de dogru dürüst ifade etmediyini de hiss edirdi. Gözünün önüne uşaqları ,Qalib , İbrahim gelirdi. İbrahimle xoş deqiqeleri , o xoşbext saniyeleri , İbrahimle Gökhan beyin  evde yaxalaşması . Sonraa... sonra noldusa Sevinc ele bil bir uçurumdan düşdü. Uçurum od tutub yanır. Sevinc qayalarıqlardan tutub elleri , ovucları yana yana yuxarı dırmaşır . Elleri yandıgından mücadile ede bilmeyib tekrar alovun içine düşür, yanına getdiyi mollalar , falcılar gelir . Ona yazdıgı duaları üstünnen acıb alovlara atdıqca  , alovlar daha da yükselir , Sevinci qarsır . Qefil  bir işıq gorunur . İşıqın şuasından üzünü göre bilmediyi adam elini uzadıb Sevinci tutur ve yuxarı cekib bağrına basaraq onu alovlardan qoruyur . Arxasını alovlara siper edir . 

 - Hekim cağırın , tecili yardıma zeng edin  -deye qışqırır . Bu ses ona tanış gelir. Kimdi bu adam, kimdi axı ? Allahverdi müellimin sesidi ?  Dönüb adamın üzüne baxır .  Üzne su çilenir  kimse üzüne şilleler vurur.

    -Aç gözünü Sevinc ,özüne gel bir şey yoxdur , qorxma Sevinc ... -deye sesllenirdi.

  Gözün acıb baxdı ... Allahverdi müellimi başının üstünde görüb ister istemez gülümsündü ve gözlerini tekrar yumdu.

   Günlerle  palatanın qapısını acıb başını iceri salan da yox idi . İyne ve derman vaxdı iceri giren tibb bacıları da içeri bir minnetle girirdiler ki , Sevinc  hec onların  bele gelmeyinnense gelmemeyini  meslehet bilirdi. Bir de Allahverdi...

   Hemen vaxti tesadüfen o da kıraye tutdugu mescidin yanındakı evinden mescide gelibmiş , namaz qılmağa . Mescidin qabağına toplaşan adamları yararaq yere uzadılıb kömeksiz qalan Sevinçi görüb ona sahib cıxmışdı.  "Qohumumdur " deyib ona yardım etmişdi.  Günde iki defe onun yanına geler yemek , meyve getirer . Yastıgının altına pul qoyub gederdi  bezen de hec gelmirdi. Gelmediyi günleri  rayonda mehkemelerde , işde oldugunu  deyirdi. Tez tez zeng edib Sevincin halını soruşar. Onu hekimlere tapşırardı . Sevincin gözü qapıda idi. Gözü telefonda idi . Ondan başka onu arayıb soran , yanına gelen yox idi. Onu görmeyende darıxırdı. Bele meqamlarda içindeki Sevinc yene dillenirdi .

   - Eyyyy ağlını başına yıg . Bu dunya müveqqetidir. Her şey öteridi . Hanı derdinnen öldüyün İbrahim ? Hanı hemişe yanında olacaqdı ? Hanı  yanındamı indi  ?  Gizli infarkt kecirtdin . Hec tükü de terpenmedi , hiss etmedi .  Hec arayıb soruşurmu ? Başına gelenlerden xeberi varmı ? Moskvadan gelennen xestexanalarda , mehkemelerde can cekirsen . Kefine düşende gelir . Günün cekib devranın sürür gedir. Yene gelecek darıxma amma kefi duranda , senin kimi qoyunu hardan tapacaq ?

  - Yoox  gelse de o Sevinc yoxdur artıq . 

  - Niye  ? Başqasın tapdın ? İbrahim debden  düşdü ?

  -Yooox  el cek . Men tövbeliyem qapanmışam . Bunnan sonrakı ömrümü allahıma ve uşaqlarıma hesr edecem . 

  - Özün özünü aldatma Sevinc . Sen zahıren deyişsen de daxilen yalqızsan , hemişe bir şirin dile ,bir tebessume ,isti nefese ,qaygıkeş ele ,sağlam arxaya ehtiyyacın var...sen caresizsen , yazıqsan , möhtacsan ...

Feride Acarakcay 

Davamı var ...

-----××××××××××-----------××××××××---------

    16 BÖLÜM.

                     Eli ayağı her şeyden üzülmüşdü. Heyatda yaşamağa hec bir sebebi qalmamışdı. Her şeyini itirmişdi uşaqlarını , ailesini , sağlığını ... canı el vermirdi , ama yene inadına savaşmaq isteyirdi heyatla , yarımcan canıyla mübarize aparırdı. Herden içindeki Sevinc dile gelirdi :

   - Teslim olmaq yox Sevinc , sen güçlüsen , sen qazanacaqsan . Sen neler yaşadın neler gördün ... bu gunleri de ötüşdüreceksen inan mene . Ümüdünü itirme . Ümüd insanı yaşadır . Ümüd ölmüşse demek sen de ölmüsen . Vardır her şeyin bir caresi. Derd veren allah onun dermanın  da verir... 

   - Gelmek olar ? - palatanın qapısından ağ saçı sifetini daha da nurlandırmış Allahverdinin  başı göründü. Önce üzüne tebessüm geldi , sanki en yaxın bir adamını görürdü. Sonra özünden asılı olamayaraq yerinde dikelmeye calışdı 

  - Yoooo bele olmaz axı . Hara durursan ? Uzan, uzan bele elesen bax bir de gelmerem haa...- Allahverdi etiraz ederek yastığı onun başının altında rahatladı. Ele bil Allahverdi bu gun daha da yaraşıqlı uzu nurlu olmuşdu . Hem de hemişekinden daha serbest daha cana yaxın olmuşdu. Uzun - uzun söhbet etdiler beraber cay içdiler , hetta öz elleriyle Sevincin yemeyini de yedirtdi . Hekimiyle de görüşüb "hörmet" etdi . Bu hörmetlerden sonra hekim ve tibb bacılarının Sevince diqqet ve şefqeti daha da artırdı . Beyninde şübheler dolanıb dururdu. 

   - Axı Allahverdi bu hörmeti neyin qarşılığında edir ? Axı özü görür ki , menim sağ canım yoxdur . Mene gözü düşe bilmez . Ona qadınmı qehetdir. Pulu ,şexsiyyeti ... Menemi, menim xeste canımamı  qaldı ? Axı men ona acı ve problemnen başka ne vere bilerem ki ? Axı bu yaxşılıqların qarşısında temennası nedir ? -ele bu fikirlerle 

  -Allahverdi müellim ... - dedi

  - Buyurun ! 

   -  Sevinc özüne gel yatanı da ayıltma -içindeki Sevinc dillendi.

  - Terlan idi oglunuz ?

 - Hee. Terlan böyük oglum . Xeste...

  -Ele onu soracaqdım . Neter oldu . Necedir ?  - deye bu defe içindeki sevinci dinleyib fikrini deyişerek onu soruşdu . 

 - Ele heyle . Deyişen bir şey yox . O doktor qalmadı aparam . Uşaq ele bil yuxudadır . Ruh kimi gezir özüne gele bilmir.

 - Belke qorxub ? Belke qorxuluğun goturmek lazımdır ? 

  - Vallah ele nenesi gil de -yanı qaynanamgıl de  -ele deyirler . Men ele şeylere inanmıram . Ama bir deli şeytan deyir burax bu hekimleri . İndi de götür mollalara , cindarlara.

  - Mence de belke caresi tapılar. 

  -Ama men bele şeye inanmıram , hem de tanımıram 

  - Men  tanıyıram...

  -Heylemi sen allah ... - iki eliyle Sevincin zeiflemiş elini iri pencelerinin arasında gizledi. Ne deyersen eliyerem bir dene balam sağalsın , allah yolunda

  - Ne demek Allahverdi müellim mene bu qeder yaxşılığın qarşısında  yanı deyırsız...elimnen ne gelirse ederem... narahat olmayın . 

 

    Xestexananın qapısında Allahverdi ve 6 - 7  yaşlarında balaca cılız qız onu gözleyirdiler. Jale Allahverdinin sonbeşiyi idi. Sevinc  ve Jale birbirlerinden  çekinse de Allahverdinin pozitiv ehval ruhiyesi bu utancaqlığı aradan qaldırdı. 

  -Jale , Sevinc bibinnen görüşmüyesen ? Görüş ,görüş utanma . Yaxşı bibidi . Men onu cox isteyirem sen de isteyesen . Bax görersen .

   Utancaq qız elini Sevince uzadanda sevinc bir ana şefqetiyle onu bağrına basıb saçlerını öpüb qoxladı . 

   Taksiye oturub birbaşa Allahverdinin evine geldiler. Sevinc onun evine getmeyine etiraz etse de Jalenin onlarla olması onu üreklendirdi . Guya getmeseydı başqa hara gedecekdi ki ? Gedesi yeri yox idi ki ...

  Dörd  geceni Jaleni qoynuna salıb yatırtdı . Seher açılar alımaz Allahverdi cıxıb gedir  axşam 5 de 6 da gelirdi. Sevinc de öz növbesinde yerinden qalxan kimi özünü güce salmamaq şertiyle yarimcanıyla evin işlerini görür. Allahverdinin masanın üstündeki külqabının altına qoydugu puldan Jaleyle aşağıdakı marketden alış veriş edib, yemek bişirib Allahverdinin yolun gözleyirdi . Allahverdi de qapıdan içeri girib Jaleni qucagına alar opüşüb görüşer ,Sevincle el tutub salamlaşar sonra hamama kecib yuyunar , metbexe girib yemeklere baxıb qoxusunu içine cekerek beh behle süfrenin arxasina keçer.

  -Deyirem dee yüz dene pover olsun , dünyanın en leziz yemekleri olsun , evinnen soğanca iyi gelmirse boşla getsin eee... ev yemekleri başqadır . Qadın eli başqadır - gözlerin süzdürüb gözaltı Sevince baxaraq az qala pıçıltılı sesle :

   -Hele evde qadın sesi , bir addımlığında qadın nefesi ...

 

  Mehkemeden çağırış mesajı gelmişdi . Yaxın günlerde mehkemesi vardı. Amma bu barede Allahverdiye bir şey demek istemirdi . Bilirdi ki , dese bu defe de Allahverdi ona kömek edecek bu qeder yaxşılığın hörmetin qarşısında ona borclu qalmaq istemirdı. Ona yük olmağa utanırdı. Özü özlüyünde özünü danlayırdı. 

  -Axı Allahverdi senin neyindir , ne gezirsen onun evinde  ,onun yanında ? Hem de erin seni analıqdan mehrum etdirmek isteyir. Bu onun elinde fürset olmazmı . 

  -Bes neyleyim , hara gedim ?

  - Bilmirem , amma bele de olmaz axı , özün düşün . Senin bele veziyyetde olmağını bir sen bilirsen , bir Allahverdi , bir de allahın  onlara nece sübut edeceksen . Hele erin bilse ki , onun tutduğu evde qalırsan ...

 - Vayyy , vayyy ele deyecek ki vekil bunu saxlayır. Off ...

  -Allahverdi müellim...

  -Evde müellimsiz -deyerek elin emir verirmiş kimi qaldırdı . Eyneyinin altından ciddi bir nezerle onu süvüb , elin yellederek davam etmesine işaret etdi .

  -Deyirem men de yaxşıyam artıq . İcaze verseniz men de bir iş güc tapıb bir terefe cıxım . Allah razı olsun cox kömek etdiniz size borclu qalmaq istemirem ...-Allahverdinin gülümsünmesi onu özüne getirdi . 

  -Yanı yük olmaq istemirem . Bağışlayın . Yavaş yavaş özümü düzeldim .

  - Ne işleyesen ki ?

  - Ne bilim ne olsa yungulvarı iş olsun kı ,hekim ağır iş görmeye izin vermir .mene bir iş tapa bilersiz ? Sizin cevreniz coxdur .

  -Ay qız çevrem sene iş verecek,amma evinde ya inek sağmaga ya da toyuq cüceye , başqa yüngül iş ne verecek ki ? Otur oturdugun yerde . Ye iç ele menim,Jalenin yemeyin bişir ... ders acılanda da mektebin bura deyişecem . Onsuz da gunım Bakıda kecır. Uşaq rayonda qalır ortalıqda .

  - Bes o biri uşaqlar ?

  -Allah deyen olsa onlar da menim dediyimi qebul ederlerse gelerler ,etmezlerlerse  qalsınlar orda . Sen Jaleye bax yeter .

  Üreyinde özün didib tökdü :

 -Görürsen sen de her şeyi qara qara düşünürsen . Kül tepene . Senin neyine tamah salacaq . Yazıq uşagını fikirleşir. Böyük qızıda nişanlı bu gun sabah çıxıb gedecek . Jale qalacaq ortalıqda . Bele cıxır kı ,o Jaleni burda saxlayıb oxudub tehsil vermek isteyir . Orda qalsa oğlan uşaqları ona nece baXacaq ki ? Burda da ona baxacaq bır adam lazımdır . Bes bu niye evlenmir axı ?

  -Beş uşagın üstüne kim geler ? Hem de bir uşagı deli , xeste ... hem de yeniyetme cavan bığıburma üç dene oğlan uşağı

  - Kim gedecek ? Senin kimi çaresizin biri ,ya evlenmek isterse evleneceksen ya da qehbe kimi saxlayacaq . - Özünün özüne dediyi sözden bedeni titredi .

  -Ay allah , gör ne düşünürem ee . Keç günahımdan , tövbeliyem . Başının örtüsünü düzeldib kişinin üzüne baxdı . Yaman dalğın idi . Gözü  televizora baxırdı ama özünün  başqa yerde olduğu açıq aşkar görünürdü .

   - Allaverdi müellim , eee... qardaş

  -Atadan birik anadan ayrı ? Yoxsa ana bir ata ayrı ?

  -Vallah size ne deyeceyimi özüm de bilmirem .

  -Ele Allahverdi . Yox dilin yatmırsa bizim rehmetlik arvad kimi Alik de . Yazıq Alık deyerdi hemişe -içini cekdi .

  -Allah rehmet elesın . Yoox ele deye bilmerem . Cünki bu onun size verdiyi addır . Men o adı sıze demekle her deqıqe onu sıze xatırlada bılmerem . 

  -Hec vaxt ele şey düşünme . Fikir verirem sizin cox xarakteriniz onunkuna benzerdir mesela sakıt davranışın ,asta yerişin  , baxışın  boyunuz da eyni olardı .Ama tebii sen ondan gencsen . Gözelsen . Xestelik onu yıxdı sürüdü - telefonun cıxarıb qurcaladı . Ölmeden 4 gün qabaq cekmişdim ...-gözü telefondakı resme baxırdısada xeyalı uzaqlarda dolaşırdı . Kim bilir belke onun son gunlerinde ömür gün yoldaşıyla  beraber cekdiyi son  acılı gunlerine getmişdi . Xeyalında xatıreler canlanırdı . Sevinc onu xatırelerinden ayırmamaq üçün yavaşça geri döndü. Onu telefon elinde xatıreleriyle baş başa buraxmaq istedi . Bir addım geri atıb divana doğru yöneldi . 

  - Nolar getme - deyib Allahverdi onun elinden tutdu . 

  -Nolar -yazıq bir baxışla düz Sevincin gözlerinin içine baxdı .Bu baxışlar Sevinci sankı göylerden yere carpdı param parça oldu .

 -Sen de meni terk etme . Nolar . O öldü terk etdi . Men insanam , yaşayıram , insanın insana ehtiyyacı var . 

 Özünden asılı olmayaraq ele  Allahverdinin oturduğu yerde başını qucaqladı . Gözlerinden ixtıyarsız olaraq yaşlar süzdü . 

  - Senden hec ne istemirem , ama qal yanımda . Arada derdleşek , söhbetleşek . Bax arada bir belece sarıl mene . Meni de ağlat özünü de -deyib gözlerini Sevincin sinesine sıxaraq sesizce çiyinleri atılıb düşerek ağladı .sevinc bu caresiz adanın başını köksüne basaraq alnını başının ortasına qoyub zeyiflemiş barmaqlarıyla ağarmış saçlarını oxşayırdı .çinden onun derdine şerik olaraq ona sarılıb ağlamaq ,  onu öperek teselli etmek gelirdi . 

  - Bilirem ki , menim de senin de buna ehtiyyacın var ... - Başın qefil qızdan ayırıb özünü toparladı . Üzünü yana tutub göz yaşlarını gizlederek sile sile :

  - Heee ne deyirdin ? -burnun ceke ceke islanmış uzun kipriklerini döydü :

  - Sen  mene fikir verme eee.  Sevincin qıxarmış gözlerine baxıb vaşını buladı elini habada yelleyib ; 

   -Arada bir tutmam tutur eşiii .-  dedi .  Ama herden bir lazımdır heylemi ?

  Sevinc başıyla onun sözün tesdiqleyib bayaq başlamadan yarım qalmış söhbetlerine davam etdi .

  -Bilirsiz niye deyirem ?

 - Niye deyirsen ?

 -Bu  yaxınlarda mehkemem var .

 - Ne mehkemesı ? Boşanmamısan sen ? 

 -Boşanmışam eee . Meni analıqdan...-bütün başına gelen hadıseleri gece yarıya qeder oturub danışdı. Nenesinden nağıl dinleyen uşaqlar kimi arada bir Allahverdi onun sözünü kesir , suallar verir , sonra da sebr ve düşünceli bir halda onu dinleyirdi . Hetta İbrahimle olan on aylıq xoşbext xatirelerini de danışdı .

  - Hec peşiman oldunmu ?

  -Esla... çünki xoşbext idim, cünkü içimdeki boşlugu o doldurmuşdu , çünkü sevgi acıydım , o meni doyurmuşdu . Men qadınlığımı onunla yaşadım ,ehtirasımı onunla söndürdüm . Onun mene etdiklerini erim mene vermemişdi . Erimden sevgi gormedim ,şirin söz eşitmedim . 

Erinin yerini o doldurdu , onun yerini başqası doldura bilmezmi ? 

  -  Heç vaxt ! İnden sonra bir defe de olsun dünyaya gelsem yene de onu severem ! İnan allaha son nefesimde o un gözüne baxaraq olmek isteyerem . Bu arzum üreyimde qalacağını da bilirem . Kimdir onu mene tapıb getiren eehh...

  -Eşii bizim Aazebaycan kişileri onlar kimi canımla cicimle danışmırlar . 

  - Olsun ,insanlıq canımla cicimle ölçülmür. 

  -  İnan heç aramızda nece deyim , sen de meni bağışla , çox çox üzr isteyirem , sex , yataq olmasada qebul ederdim . Amma mene qadın  kimi deyer vererdi . Men ondan ne istedim ki , bir qaşıq xoşbextlik . O xoşbextlik ki , onu mene erim dadıraydı . Başqası yox . Yoxsa gece yatağımda yatıb seheri qalxıb geceki er arvad münasibetimizi başıma qalxmayaydı . Meni exlaqsız görmeyeydi . 

  Bu sözlerden tesirlenen Allahverdi gözlerin yumub dişlerini bir birine sıxdı . 

  - Şerefsiz , binamus ...

  Gec saatlar olmuşdu . Heresi öz aleminde , öz dünyasında idi . Danışmırdılar ,  gözleri televizora baxsada esilinde danışan televizor yox öz içindekiler idi . Nehayyet Allahverdi ayağa qalxıb metbexe kecib buzdolabın acdı, butulkadakı suyu birnefese başına cekerek elinin arxasıynan ağzının suyun sile sile Sevince seslendi.

  - Sabah tezdennen dur gedek natarusa . 

  Hemişekinden ferqli olaraq bu defe mehkemeye Vekilnen girdi. Vekili allahverdi idi .  Sevinci müdafie ederek uşaqların velaetini atadan alınaraq Sevince verilmesini teleb etdi . Bir anlıq Sevincin ve qızının gelecek durumu gözlerinin qarşısında canlandı. Özünün qalmağa yeri yox idi. Özü Allahverdinin evinde qalır , onun cöreyini yeyir , qızı bunları yanlış anlamazmı. Hem de atalarının onu exlaqsızlıqda suçlaması lap yerine düşmezmi. Qız ananı exlaqsuz bir qadın kimi görüb atasına haqq qazandırmazmı . Özü de xeste azmı yaşayacaq , coxmu hec bilmir .

  - Sevinc xanım , mehkemeye deyeceyiniz bir söz varmı ?

  -Beli,

  - Buyurun !

  - Yoldaş hakim ,bu saat uşaqlarıma baxacaq veziyyetde deyilem .-çantasından hekim kağızlarını cıxarıb gösterdi. Xesdeyem , işlemirem , qalacaq yerim yox , meyer kasıb ,xeste caresiz , kimsesiz  qadın exlaqsızdır ? Canım sağ olsaydı ,işleseydim , evim olsaydı ,sahibim olsaydı ,pulum olsaydı meni exlaqsızlıqda gunahlandırıb meni analıqdan mehrum ede bilerdilermi ?  -  dolmuş gözlerini sızıb gözünü salonda gezdirdi . Camaatdan imdad dileyirmiş kimi yalvarıcı bir sesle ;

   - Yıxılana balta calan cox olar ama nolar yalvarıram meni analıqdan mehrum etmeyin . Hec olmasa heftede bir  defe uşaqlarımla görüşe bilim .

   Mehkeme qerar vrrmişdi . Qalibin israrına baxmayaraq mehkeme anaya uşaqlarıyla görüşme şansı verdi .

   Mehkemeden sonra heyetde ulaqlarıyla öpüşüb görüşüb ayrıldı . Ulaqlarının ona qarşı biganeliyi Sevince öz sözünü deyirdi . Sevinc ele bu biganelikden sonra balalarını birdefelik itirdiyine emin oldu .  

  Allahverdiyle avtovağzala gelib taksiyle Bakıya yola cıxdılar . Çox duyğulanmışdi. Uşaqlarından ayrılıb gelmek ona cox ağır gelirdi . Heyatın işine bax . Gül kimi uşaqlarını buraxıb özgenin uşağını bağrına basacaqdır .Özünü arzusuz , xeyalsız yaşamağa mehkum edecekdi. Ve buna mecburdur da . Yol boyu gözlerindensakit , sesiz  yaş süze - süze eve geldiler. Maşının qapı güzgüsünden baxışlarıyla Sevince teselli veren Allahverdi , eslinde bele bir zamanda qadına sarılmagın ne qeder teselli verici oldugunu yaxşı bilirdi . Heyf o şoferin yanında Sevinc ise arxada oturmuşdu . Hem de terslikden şofer de fesadüfen Sevincin qonuşusu çıxmışdı. Bu durumda Allahverdi ve Sevinc özlerine hakim olmalıydı .

  Bir nece hefteydi ki, Sevinc onun evinde qalırdı gündelik heyat davam edirdi . Artıq Sevinc de, Allahverdi de ,Jale de bir birlerine alışmışdı . Herden Allahverdi rayona uşaqlarının yanına gedir bir nece gün qalir , şenbe ve bazar günleri Terlanı xestexanadan cıxarıb eve getirirdi . Terlan danışmayıb ,key key baxsa da bu yad qadını gözleriyle qaraba qara  izleyirdi . Bezen Sevince ele gelirdi ki , Terlan  yalannan özünü xesteliye vurub .

  Yatanda böyük yataq otagında qoşa yataqda Jaleyle yatırdı . Her axşam Jaleye kitab oxuyar ,onu yuxuya verennen sonra o biri otağa kecib cay demler saatlarla Allahverdiyle beraber televizor seyr eder ,söhbetleşerdiler . Artıq bir neçe günde Allahverdini çözmüşdü de .Neleri sevib, neleri sevmediyini bilirdi de. Uzden ne qeder ciddi bir görkemi varıydısa da o qeder ureyi yumuşaq ve semimi idi . Aile onun üçün en başda gelen bir meyar idi. Uşaqları üçün dünyanı vererdi . Amma nedense oğlanlarını istediyi kimi böyüde bilmediyinden gileylenirdi .

 - Köpek qızı telesdı ere gedecem dedi . Dedim ay bala, oxu sinif elacısı olmusan yox dedi durdu . Sevirem oxumayacam dedi. Gedeler de . Biri 9 da oxuyur ağlı bir qarış havada ele o biri qardaşı kimi oxumaqla işi yoxdur. O biri ele özu 9 dan sora getdı slesar yanına " maşın düzelden "olacak kişinin oglu .Özde kimin oğlu haaa. Ölkeynen bir adı şerefi olan bir vekilin oglu . Bir terefden de deyirem eşi cehennem avaralanmaqdansa goy elinde bir peşesi olsun . Terlan maşallah öz biliyine ferqlenmeyle , qızıl medalla girdi unversitete . Prezident teqaüdçüsü idi .  O bedbex de sinif yoldaşı esger gedende toplaşıb yeyib içib zarafatlaşıblar . Ölen bedbext bunu iteleyıb  başı deyib divara bu da eleme tenbellık meyve biçağın götürüb soxmuş... -tesufle başın yırğaladı. 

  - Uşaq olublar ,qorxublar dayna , hec kime xeber vermeyibler . Özleri yardım edibler . Çox qan itirib . Xestexanaya götürende yolda ele Terlanın qollarında keçinib . Onnan sora uşağım zayy oldu . Bir qaldı Jale . Kaş ke menim yolumu davam etseydi . Anası ölende jala bir yaşına az qalmışdı . Doguşqan sonra qanaxması dayanmadı şekeri de vardı ... getdi meni meydanda tek qoydu  - ağlamsındı . 

  - Tek başına uşaq böyütmek cetindi . Siz yaxşı atasız . Sizin kimi adamlara hesed aparıram . Vallah hemişe arzusunda olmuşam gözel ailenin . Allah her kesi bir cür imtahan edir . Meni bele, sizi de ele imtahan edib . Allah rehmet elesin ama o zaman daha cavan idiz, uşaqlar da balaca , evlene bilerdiz 

  - He o vaxt qaynanmgil de cox direndiler . Hele qohumlarından bir nece qız , gelin de tapdılar. Gelin deyene eri ölmüş boşanmı ... Yaralı vaxtım idi . Söz eşitmedim . Sora dedim evlenerem . Onda da avarıya eledim çox pis... yaralandım - udqundu nese demek isteyirmiş kimi Sevince baxdı . Amma demedi . 

  -Şükür salamat qurtarmısız . 

  - Kaş ke qurtarmasaydım .

  - Yox ele demeyin . Size de bir şey olsaydı bu uşaqların günü nolardı ? Bir düşünün. Şükür artıq böyüyübler birazdan özleri başa düşecekler ki kişiye arvad her zaman lazımdır . Genclikde olmasa da yaşlandığında mütleq .

 - Men evlene bilmerem .Uşaqlarım da analarının yerine kimseni qoya bilmezler . Ele bu üzden Bakıya gelmişem . 

  -Lap yaxşı , burda evlenin evlenenden sora ne deyecekler ki ? Yavaş yavaş qebul ederler.

  -Sen meni başa düşmürsen ee Sevinc . Evlene bilmerem ... neyse get yat gec oldu.

  Sevincin beynini suallar qarışdırırdı . Hicabını acıb saçlarını cıynıne dagıdıb geceliyini geyindi . Yatağında uzalıb Jalenın saçlarıyla oynaya oynaya Allahverdinin niye evlene bilmemesinin sebebini axtarırdı . Gözlerinden yuxu qacmışdı . Azmı düşündü coxmu düşündü. Yerinde terpene de bilmirdi ki , Jaleni oyatmasın . Gece lampasının zeif işığında bextsız taleyine için için ağlayıb içini boşaltdıqdan sonra gözlerinı yumdu . Ele yenice yuxuya kecmişdi ki , boynunda qulağında isti nefes hiss etdi . Yerinden dik atılıb bu nefesi üstünden uzaqlaşdırmaq istedi .

  - Etme , eleme Sevinc ...-içindeki Sevinc  onu sakitleşdirdi .

  -Axı günahdır

  -Bilerekden İbrahimin qoynuna girande günah deyildi ,indi evinde qaldıgın coreyın yediyin bir qadına möhtac olan bu bedbexte günah oldu ?

  Qımıldanmadan işin sonunu gözledi .Allahverdi Sevincin saclarının ucunu yastıqdan götürüb üzüne Dodaqlarına sürtür onları qoxlayırdı , piciltıyla öz özüne danışırmuş kimi içden nefes ala - ala nese deyirdi . Ama Sevinç ne qeder diqqet etse de onun dediyini  başa düşmürdü . İçindeki Sevinc de durmadan ona 

   - Yerinnen terpenme  haa bir şey eliyen deyil . Qorxma sadece ureyi dolub . Boşalıb gedecek .

  -Axı bu ne pıçıldayır , kiri gorum ,başa düşmürem . -biraz da diqqet etdi . Allahverdinin pıcılrıları arasında İbrahimin adını eşitdi .

  - İbrahimin adını cekdi. 

  -He vallah 

  -Booy onu hardan tanıyır kı ,

  -Özün danışmısan da ay deli ..

  - Hee amma ne dexli var ki ?dayan görüm bir ne deyir ?

  Diqqetini cemlemeye başladı . Allahverdi onun saçlarını öpe öpe pıçıldayırdı ;

  - Men bilirem ki, bütün bu olanlardan sonra sen hislerini ehtirasına qurban vermezsen . Ne qeder desen de ki, men İbrahimi sevirem , onunla xoşbextem . Ama o yoxdursa o ehtirasın o xoşbextliyin bir anlamı yoxdur . Artıq o ehtirasın coşgusu seni sevdiklerinden ayırdı , o ehtıras sene gizli yaralar vurdu . Ama sen bunu qebul etmirsen . Qebul etmek zorundasan Sevinc. Men Noskovada ibrahimle ciddi ciddi danışmasaydım hele sen cox otellerde qalacaqdın , çox ibrahimin yemi olaçaqdın, yalancı bır sevginin arxasıyca qacacaqdın . Hele cox ehtirasının qurbanı olacaqdın . O seni isteyirdi düzdü ama bu sevdanın hec zaman baş tutmayacağını bilirdi . O üzden ortaq qerara geldik . O seni aramayacaq sen onu unudacaqsan zamanla sen mene alışacaqsan . Eger menim bele halımı qebul etsen evlenerem seninle . Sen de az yanmamısan . Az cekmemisen . Lap seninle evlenmek istediyimi desem de ,sen caresizlikden qebul ede bilersen ,amma men senin ehtirasını söndüre bilmeyınce mene xeyanet edeceyinden qorxuram . Ahhh bextsız taleyım . Kaş ke o qezada qolım ,qıcım qopub düşeydi , belim qırılaydı kişiliyimi ... kişiliyimi itirmeyeydim ...

Feride Acarakcay

 

ON AYLIQ XOŞBEXTLİK 

     17 bölüm 

ACI GERCEKKER

 

   Sevinc ne deyeceyini ne edeceyini çaşıb qalmişdi. Bextsiz taleyinemi ağlasın , Allahverdinin bu acısınamı yansın bilmirdi . Beyni dumanlanmışdı. Bir terefden de yuxu bütün düşüncelerine, eşitdiklerine mane olurdu. Ele bilirdi ki, bütün bu eşitdikleri bir yuxudur. İçindeki Sevinc de dile gelmişdi. 

 - Başın xarabdı ? Görmürsen  içeride hec kim yoxdur ? Deyesen yene xesteliyin tutub haa ? Bahhh lap kinolardakı kimi olub ee ? Moskovada İbrahimi tapmaq , Sevinci onun elinnen almaq - dodağı qaçdı öz özüne gülümsündü . 

 -  Eşii hardaydı mende o bext ki biri mene sahib cıxa . Neynir Allahverdi xesde yarımcan qadını. Zaten arvadı da cavan köçüb bir de mennen başın belayamı salacaq ? Axı men onun neyine lazımam ki ?

  -Ahhh Sevinc senin bu gic xeyalların da kişini kişilikden saldı . Allah ağıl fikir versin ...

   Onsuz da yuxudan gözün aca bilmirdi . Amma beyin danışırdı. Eşitdiklerinin xeyalmı gercekmi olduğunu bile bilmirdi . Ele bilirdi ki yene xesteliyi ,xeyalqurma pisxolojisi yene baş qaldırır. Nece ki bir neçe ay bundan once özünü hamile kimi hiss edirdi. Betninde olmayan uşağına xeyallar qururdu. Eşitdiklerine de inanmaq istemirdi. Bunu da bir xeyali pisxoloji kimi qebul etmek isteyirdi .

  Jalenin yerinde qurcalanması ile üstüne ağırlıq cökmesi bir oldı. Yuxulu göz qapaqlarını qaldırıb Jaleye baxarken Jalenin qucaqlayıb yatan Allahverdini gördü. Canı sıxılmış Jale de Sevince teref sıxılmış ,istunu acaraq ayaqlarını Sevincin üstünnen aşırdaraq yatmışdı . İxtıyarsız olaraq elini yatağın başındakı yaylığına atdı . Saçlarını yaylığının altında gizledib Jaleni yatağında rahatlayıb ,yorganı ikisinin de üstüne çekdi. Yatağın o biri terefine keçib başmaqlarını geyindi . Gözucu Allahverdiye baxdı. Jaleni qucaqlayıb ele şirin şirin yatırdı ki ,Sevinc nece arzusunda olmuşdu bele ailenin ? Evlendiyi bu nece illerde öz erini hec vaxt bele görmemişdi . Uşaqlarıyla beraber yatan . Eri ona qarşı diqqetsız ve qayğısız olan kimi uşaqlarına qarşı da diqqetsiz idi . Kaşki Qalib de Allahverdi kimi qayğıkeş ata , mehriban er olsaydı . Yoxsa Sevinc isti yuvasına soyuq su cilerdimi ? Kecmişini , bir otaqlı kira evlerinde , huzursuz ailesi gözlerinin qarşısına geldi. Uşaqları yadına düşdü . Burnunun ucu göynedi . Gözleri doldu . Allahverdiye sarılıb ağlayaraq içini boşaltmaq istedi . Amma etmedi. Buna tövbeli olması mane oldu . Aşağı eyilib üzü Jaleye dönmüş Allahverdinin boynunu qoxladı . Yanaqlarından yaş süzdü . Bütün qadınlıq hisleri cuşa geldi . Bir anda İbrahimle keçirtdiyi günler xeyalında canlandı . İçinden bir ah kecdi .

  -Sene  ehtiyacım var İboo hardasan ? Axı sen menim her ehtiyyacımda yanımda olmaq isteyirdin . İndi harda kiminle nece olduğumu bele bilmirsen ...

Saata baxdı . Sübh namazına cox az qalmışdı. Destemazın alıb namazını qıldı. Metbexden su alıb içdi .Zala kecib televizoru acdı . Sesini qısıb gözü televizorda ,xeyalı İbrahimle kecirdiyi o xoşbext günlerde yuxuya getdi . 

    Seher Jalenin sesine yuxudan durdu. 

  - Boy  Sevinc bibi , sen niye burda yatmısan ki ?

  -Ne bilim , televizora baxırdım yuxu tutub yatmışam . Gözü aralı qalmış yataq otağınının qapısından Jalenin yatağına baxdı. Allahverdi yox idi . 

  -Atan gedib canım ?

  - Bilmirem ki ...

  Qalxıb el üzünü yudu. Jaleni de rahlayıb metbexe gönderdi :

  - Get otur . Gelirem  men de . çörek yeyek . Otaqlara kecib pencereleri acdı ara qapıları örtüb Allahverdinin otagını havalandırmağa kecdi . Dağınıq yatagının üstünde deyişdiyi paltarları vardı . Paltarlatı toplayıb hamama kecdı . Paltaryuyan maşının qapagını açıb kirli paltarları içine qoymaq isterken dizleri yere cökdü. Paltardan gelen kişi qoxusunu cıyerlerine cekdi. 

   - Ehtiyyacım var... - deyib ağlamsındı . 

   -Yene şeytan aldadır Sevinc . Tövbelisen . Ağlını başına yığ . Lenet şeytana de ...

   Özünü ele alıb metbexe kecdi . Jaleye ve özüne cay süzüb seher yemeyine başladı . 

    Nece gecedir ki eyni şey tekrar olurdu. Her gece Sevinc yuxuya gedennen sonra Allahveri onların otağına geler , piçiltilarla gündüz Sevince deye bilmediyi sözleri deyer , biraz Jaleni sever öper bezen de yanında yatar sabaha yaxın qalxar gederdi . Bütün bunlar yuxulu olduğu üçün Sevince yuxu kimi görünerdi . Gündüz olanda da Sevinc özüne toy tutardı. Özü özüne  ve xesteliyine şübheyle yanaşardı . Ele bilirdi ki yene xesteliyi baş qaldırır. Ele bilirdi ki bütün bu olanlar onun xeyal gücüdür. Allahverdiden de bir şey soruşmaga utanırdı. Daha doğrusu qorxurdu :

  - Belke  hec bunlar olmayıb . Birden deyerem , soruşaram ... Deyer buna bax ee gör içinnen neler kecir . Yox bunlar niye gece baş verir axı ? Axı bu xesteliyin vaxtı zamanı olmur . Ne zaman geldi tutur. Hekime getmeliyem .

   -Allahverdi müellim ,

   - Eşii müellim deyilem ee Allahverdiyem . 

  - Bağışlayın . Hekime getmeliyem .  Bilirsiniz xesteyem . Menim mualıceye ehtiyyacım var . Allah razı olsun . Bir aya yaxındır burdayam . Cöreyinizi , suyunuzu yeyirem , içirem . Ama men size yük olmaq istemirem . Menim de işe ehtiyyacım var. Hekime getmeliyem . 

   - Darıxırsan ?

  - Ne dexli var ?

  - Deyırem yanı evde oturmaqdan sıxılırsan ? Sen ne zaman dedin men seni hekime  götırmedim ki ? 

   - ...

  - Gel bele danışaq . Ne qeder maaş isteyirsen . 

  - Bilmirem vallah , men burda siznen maaşmı danışacam ? Siz mene o qeder yaxşılıq elemisiniz ki ,o qeder yaxın olmusunuz ki , sizinle maaş danışmağa dilim gelmez ,utanaram . Sizi öz ailem kimi bildim . Jaleni de öz balam kimi... ele bilirem öz ailemin içindeyem . Allah razı olsun . 

   - Bes ne isteyirsen  ?

   - Hekime getmeliyem .

   - Götürek dee.. Haran ağrıyır , neyin var ?

 -  Hec haram  ağrımır .Qarabasmalar olur .

  - Ne kimi ?

  -Bilmirem . Nece başa salım ? Ele bil yuxu görürem . Yatannan sora kimse gelir otağa , mennen danışır ...

  - Hmmm... 

  - Ne hmm ?

  -Eşii fikir verme ele bele şeydir hamıda olur . Gözde o kimse bir gün seni götürüb qaçmasın - deye güldü 

 -Ne gülürsüz men ciddiyem , 

  - Hhaa haaa haa

  -Deliyem dee deliye gülerler...-incik nezerlerle Allahverdini  süzdü . 

   - Yoox allah elemesin -gur gülüşü otağı doldurdu

   -Amma deyesen sen meni deli eleyeceksen . Hara deyirsen aparım , hansı hekime deyirsen gösterim -güldü -ama hamı deyecek senin derdinin dermanı Allahverdidedir . 

  Mesele açıq aşkar ortada idi . Demek Allahverdinin otağa gelişi yuxu deyilmiş. Yene emin olmaq üçün Jaleni atası gezmeye götürdüyü günlerin birinde doyunca yatıb yuxusunu aldı ki , gece oyaq qalsın . 

  Hemin gün gelende onlarla beraber yaşlı bir qadın da geldi . Bu qadın Allahverdinin qaynansı , hem de bibisi idi, yani atasının bacısı. Geldiyi deqiqeden Sevinci müşteri gözüyle süzür , onu sorğu sual edirdi . Sevincin heyatı haqında melumatlar ona cox maraqlı gelirdi . Gece oldu yataqlar acıldı . Sevinc Jalenin yatağına teze çarşaf saldı qadına onun yatağında yer düzeltdi . Özü de zalda adyalına bürünüb yatdı . Eyer buna yatmaq deyerlerse . Gündüz yuxusun almışdı . İlan vuran yatdı Sevinc yata bilmedi ki , bilmedi . Yatağından qalxıb gah pencereye gedib küceye baxır , gah metbexe kecib su içir , gah otagın aksusuarların gözden kecirdir . Hec cür gözüne yuxu getmirdi ki , getmirdi . Gelib yatağına girdi . Başının yaylığını açıb saçlarını qarışdırdı . Barmaqlarının ucu boğazına ordan da sinesine endi . Böğasında düyünlenib qalmış qeheri uddu. Bu qeher üreyini yandırıb , içini göynetdi. Döşünü ovcuna alıb sıxdı. Açısından içinden bir inilti  geldi , yerinde qovruldu . Cılpaq ayaqları bir birine dolaşdı . Adyal burulub qıcalarını arasına toplandı . Bir eli döşünu sıxaraq , bir eli saclarını yolurdu . Dodaqları pıçıldayırdı . 

   - Axı men kime lazımam kı ,men xesteyem . Menim bu halımla kim mene yaxın geler ki ? Özüm özümü xeste saldım , ozüm özümün zamanında deyerini bilmedim , her şeyi içime ata ata ...- gözün dönderib qapıya baxdı , 

  - Nolar  gel , yalvarıram . Nolar . Barım sen ümüdümü qırma ...

  Ele bil Allahverdi qapının arxasında durub bu sözleri gözleyirmiş . Tesadüfen Sevincin bu sözleri deyerken qapını acdı . Bunu gören Sevinc hereketini dayandırdı gözlerini yumdu.  Daha elini qoynunan cıxartmağa da macalı olmadı. Özünü yuxululuğa vurub işin sonunu gözledi .

     Pencereden düşen ayın solğun işıqı içerini aydınlatmışdı . Allahverdi önce masaya yaxınlaşıb nese taqqıldatdı . Sonra jurmal masasına yaxınlaşıb qezetleri şaqqıldatdı . Sesden qımıldanmayan Sevince yaxınlaşıb  onu tepeden dırnağa süzdü . Cox cazibedar bir pozda yatmışdı . Bu ele bir yatış idi ki , hec bir kişi bele balıq beden qadından qaça bilmezdi . Divanın qarşısında diz cökdü . Dodaqların qızın acıq budlarına sürtdü . Qızın qımıldanmadığını görüb ellerini qızın cılpaq yanlarına qoyaraq yanına uzandı . 

   Sevinc özünü yuxululuğa qoyaraq elini döşünnen cekib arxasını ona döndü . O bütün vücuduyla Allahverdiye teslim olmuşdu . Allahverdi onu onu oyandırmamq şertiyle sevib qoxlayır , saçlarını öpür , ehmlca ellerini onun qıçlarında budlarında gezdırırdı . Dodaqları arasında nese pıçıldayır , ama  Sevinc onun ne dediyini anlamırdı . Hetda onun Sevince etdiklerine de diqqet etse de yerinnen terpenmirdi . Heyecannan üreyi esirdi . Daha artıq şeyler isteyidi . Ama bunların olmayacağına ağzındakı dili kimi emin idi ...

   Nehayyet  , Allahverdi ehmalca  ayağa qalxıb getmek isterken Sevinç özünü saxlaya bilmeyib onun elinnen tutdu .

   - Getme nolar . Getme . Biraz da qal yanımda . Buna ehtiyyacım var , nolar xahiş edirem - deye Allahverdini özüne teref cekib yanında oturdaraq ona sarıldı . İçinde şeytani bir hiss baş qaldırmışdı . Bütün qadınlığı ve vüçubu ile ona teslım  olmaq isteyirdi . Bayaqdan Allahverdi onu severken ona qarşılık vermeyen Sevinc indi onu sevir , öpür ,bütün qadınlığıyla ona teslim olmağa çalışırdı . Ama Allahverdi don vurmuş buz parcasına dönmüşdü .  Ne edeceyini bilmirdi . Sevincin bu ehtirasına nece qarşılıq vereceyini bilmirdi . İçinde özü özüne söyürdü . Bir qadının hisleriyle oynadıgı üçün özü özüne nifret edirdi . İçinde bir tufan ,üsyan baş qaldırmışdı . Axı bu qadının isteyine nece cavab verecekdi . Axı bir kişini bele şeyle xoşbext eden qadına qarşılığı ne olacaqdı . Ureyi heyecannan atılıb düşmeye başladı . Sıxıldı , sankı bu saat vulkan partlayacaqdı . Özüne , varlığına nifret etdi . Sesi geldikce bağırıb " ölmek isteyirem "demek istedi . Amma iceri otaqda yatan qaynanası ve qızından ar ederek yavaşca ovucları ile Sevincin yanaqlarını oxşadı .

 - Meni bağışla ... meni bağışla... men ...men... senin istediklerine... -sözünün davamını getıre bilmedi  yanaqlarından yaş sel olub süzüldü

  Sevinc onun yanağında olan elinden tutub opdü .Onun demek istediyi ve deye bilmediyi içinde qalan sözüne cavab verdi . 

  - Her necesen qebulumsan . Bunu bir sen, bir de men bileceyik . İnan mene . Ve sen bundan utanma . - tok vurmuş adamlar kimi , yerinden sıcradı. Sevincin gözlerinin içine baxdı. Ne deyeceyini bilmedi . Sevinci var qüvvesiyle bağrına basıb  sonra da sert bir dönşüle qapını açdı. Otağına kecdi , biradan asılqandan penceyini götürüb qapıdan cıxdı . Bir hefteydi ki , ne ondan  xeber vardı  , ne de telefonuna zeng catırdı . Zeng catmır deyende telefonu evde qalmışdı Hetta rayonnan oğlanları da gelmişdi . Hamı bir birine deymişdi . Sevinc ilk defeydı ki, onları görürdü. İlk baxışdan Allahverdinin oğlanları Sevince evin qulluqcusu kimi yuxarıdan aşağı baxırdılar . Sonra nenelerinin ona qarşı münasibeti ve Sevinc haqqında müsbet fikirde olması onların da Sevince qarşı fikirlerini deyişdi .

  Ev yas evi kimi dolub boşalırdı . Bakıda yaşayan bütün qohum, eqrabalar eşiden bilen hamı onlara axışıb gelir her yerde  onu axtarırdılar . Mehkemeden de zeng zenge qarışmışdı . İşiyle elaqedar onu axtarırdılar . Ama onun harda olması hec kime melum deyildi . Bütün bu olanlardan Sevinc özünü günahkar sayırdı . 

 - Sen eledin hamısını , sen gerek ele etmeyeydın . Gerek onu utandırmazdın . Qızmısan gedib özünü başkasına sırısaydın . Bilirdin ki ,bu beledir . Niye ele hereketlerinle onu utandırdın ? Ya özüne bir şey elese ? Bu dunyada kimse bilmese de o dunyada nece cavab veresen ki ? Offff Allahım offf... 

  İş o yere catmışdı ki , Allahverdini polis de axtarışa vermişdi . Her yerde onu axtarırdılar . Bütün aeroport , ve avtovağzala da elan verilmişdi . Nehayyet demir yol idaresinden evden getdiyi günün seheri Astara qatarına bilet aldıgı melum oldu . Bütün aile bir birine deymişdi . 

  - Bu kişinin Astarada ne işi var . Kimi var orda .

  -Belke davası var ,işiyle elaqeder . 

  - Axı papkası , cantası evdedir , telefonun da götürmeyib .Bele iş olar 

  - Yox burda başka şey var . 

  - Eşii ne olacaq yüz faiz işi var . Başqa neye geder ki ?

   - Allah elememiş birden dedenizi ogurlayar mehkeme yiyeleri ay bala ? O qeder cencelli işlere girir ki , sen öl bunun işi de iş deyil ee. Rehmetlik ananızın o davaya girende eli üreyinin başında qalırdı . 

   - Ay nene , bizim dedemiz Polad Elemdardı  ee odda yanmaz , suda batmaz , qurşun keçirtmez yenilmez batalyondu -  deyib balaca oglu güldü - ona heşne tesir elemez arxayın ol .

  Lenkeran , Astara  polisleri de axtarışda idi . Hansı ünvanda olmağı hec kime melum deyil . 

   - Eşii day hara gedecek ee . Allah bilir bir matan tapıb. Kişi orda gözelcenin qoynunda biz de burda ürek göbeyimizi yeyirik . 

   Masaya vurulan yumuruğun sesine Sevinc dik atıldı .

  - Bismillah ...

  -Qağam heç vaxt bele iş görmez . Anamızın üstüne gül qoxlamaz . -deyib ortancıl oğlu qapını acıb bayra cıxdı . 

  - Eyer  bele şey elese dünyanı başlarına yıxaram 

  - Hereniz gedib bir ev olasız dedeniz qalacaq ortalıqda ,  ölennen kim ölüb  ki , o da ölsün . Xeberiniz var ne qeder günaha girirsiz , atanızı diri gözlü öldürmekle , heyatı ona söndürmekle ? Bilirsiz heyatı ona nece zindan etmisiz ?  Siz siz olsanız orda burda ne işi var ki ? Arvad alıb size ana eder evine xanım . Bu adam ölüdür ki heyatında biri olmaya ? Ya allah zaddı  ? Estefuğullah... - qadın ortancı oğlanın arxasıyca bağırırdı .

  - Ey nene , besdir dee ... men başa düşe bilmirem sen öz qızının yerine nece  başqasını göre bilersen ee ? Sen nece anasan  ? - balaca oğlan da boyük qaradaşının arxasıyca bayra cıxdı . 

 

    Gecenin bir yarısı telefonu zeng çaldı . Tanımadığı nömre idi . Telefonu meşğula atıb yatağına girdi . Tekrar zeng geldi . Sesize atıb gözlerini yumdu. Mesaj sesi beynine işledi .hemen nömreden idi. 

   - Allah allah . Gece vaxtı kimdi bu axı ?- deyib mesajı acdı . 

   " Eyer fikrini deyişmemisense seni aşağıdakı ünvanda gözleyirem . Gelende telefonumu da getir . Hec kime hec ne deme  adresi taksiye ver , gel men burda pulunu verecem ". Bu mesaj Allahverdiden idi ...

  -Bu saat , gelirem gözle  yazıb otağına kecmek istedi . Fikirinden daşındı . Arvadla Jale orda yatırdı . Oyanacaqdılar . Uzun toxunma jiletini ev paltarının üstünden geyinib qapıdan cıxdı . Yola enib uzaqdan gelen taksiye el etdi . Yazılan adrese geldi . 

   - Allahım . Bu adres İbrahimin adresidi axı . Ola bilmez. Belke İbrahim  gelib . Belke o yazıb mene bu mesajı . Sen hardan cıxdın axı ? Axı niye qoymursan heyatımı düzene salım. Axı mennen ne isteyirsen ? Bütün bu olanlar senin izünden başıma gelmedimi ? Senin üzünden balalarımı , ailemi itirmedimmi ? Xestexanalara düşmedimi . İndi de heyatım yoluna girmiş deyerken sen hardan cıxdın . Daha sene heyatıma girmeye izin vermeyecem . Cıx redd ol get  heyatımdan . 

  - Noldu  peşimanmi oldun ? Bes o senin heyatının , en böyük varlıgı idi ? Bes o senin her şeyin idi ? Bes sen qadınlıgını xoşbextlıyını onunla yaşamışdın. ? On aylıq xoşbextliyin sadece bir ehtirasdanmı ibaret idi ?soydunmu ondan ? Bes senin ona qarşı mehebbetin olmeyecekdi , ali qalacaqdı noldu ?

   -Peşiman deyilem yene sevirem ...-deye icindeki Sevince etiraz etdi .- Hemişe de sevecem ... Amma ele şeyler var ki , esil sevgini de neyese qurban verirsen . 

  - Kime qurban verirsen Sevinc? Esil senin sevgini bele qurban vereceyin adamlar uşaqların idi . Onları itirmememek üçün .artıq bu sevgini qurban edecek hec ne yyoxdur hec ne...   Bes Allahverdinin mesajıyla burda ne gezirsen ? Onda  Allahverdi kimdir ? Özün özünü aldatmaqla niye onu da bedbex edirsen ? Onsuz da bedbexdir onsuz da o sennen ümüd gözleyir...

   Düşünerek qapıya yaxınlaşıb döymek istedi . Bu vaxt onu getiren taksı siqnal vererek onu telesdirdi . Cünkü iceriki adamdan pul gözleyirdi . Geri dönüb taksiye baxdı , 

   -İbrahimdir bu 

  - Yox o  deyil o ola bilmez . Cünkü gelende telefonumu da getir dedi .  

   Geri dönüb taksiye yaxınlaşdı :

  -Tez ol tezz... gedek 

   -Ay xanım ...

 

   - Sevinc ... getme ...-tanış ses qulağında pıçıldadı...

 

💔💔💔ON AYLIQ XOŞBEXTLİK 💔💔💔

   ACI GERCEKLER

  

18 Bölüm 

 

    FİNAL  BÖLÜM .

 

    ... Elinden tutub onu qapıya dogru cekdikce o tanış yerlerde qol boyun oldugu , ele bu qapının girişinde sarmaş dolaş oldugu , indi addımlarını basdıları pilekenlerin üstündeki sevişme sehneleri gözlerinin qarşısına geldikce gözlerinden aramsız axan yaş gülümseyen dodaqların isladırdı . Allahverdi  bu gülümseyişli  gözyaşların sevinç gözyaşları kimi deyerlendirirdi . Sevinc keçmiş xatirelerle yaşadıqca gozleri qaralırdı yıxılmamaq üçün elini sol terefdeki qapıya soykedi , qapı açıldı ,içeride duşun altındakı Sevinc ve İbrahimin beraber sehnesi canlandı . O sehne ki , Sevinci işlediyi tuvaletden dartıb getirmişdi. Onu hamama salıb duşu ele pallı paltarlı başına tutmuşdu . Heyatında ilk defe ele orda qadınlığını ona  teslım etmişdi .

  - Gelsene niye qapıda qaldın - Allahverdinin sesi onu xatırelerinden ayırdı . Eyer buna ayırmaq demek olardısa . Ala qaranlıq kalidordan içeri kecerek addım addım , saniye saniye bu evde yaşadıqlarını tekrar yaşayırdı . Bu evin her divarında ,her küncünde , her tavanında  , her döşemesinde ,  divanında , aynasında her şeyede ,  her yerde xatıreler kino kadırları kimi gözüne görünürdü. 

   - Ahhh bu güzgü . Ahh o divan , oyyy - yataq otağına baxdı , derinden nefes alıb arxadan Allahverdinin qolunnan tutdu 

  - Meni bura niye cağırmısınız ? Keçmişimi üzüme vurmağa ? Günahlarımla utandırmağa ? Axı buna ne gerek vardı , Allahverdi müellim . Men bütün heyatımı size danışmışdım axı . 

   - Allahverdi müellim yox ... ay daa men seni Allahverdiye alışdıra bilmedim ki , bilmedim . -ne baş verdiyini anlamayan Allahverdi hirslenib coşmuş Sevincin sözün ağzında qoydu . Allahverdinin her şeyden xebersiz olduğunu gören Sevinc özünü toparladı. Amma yene üreyi sakitkeşmedi .

   -Yox burda bir şey var , amma ne var ? Ya bu meni qoyun yerine qoyur , ya da özün ağıllı sayır  ?

   -İçeri  gelmiyesense yola salım get .

  - Meni niye cağırdın axı bura  ?

  -Hele gir de iceri otur da  bir , ayaqüstü söhbetmi olur ? -zalın qapısında duran Sevince oturmağa yer gösterdi . 

   - Eşyaları sabah gelib aparacaqlar . Beraber gederik mebellere baxarıq . 

   - Ne eşya , ne mebel ? Camaatın eviyle ne işin var  ? Başa düşmedim .

  - İmkan verirsen ki , başa salım ? Gelennen meni almısan ... qoymursan ağzımı açım .

   Sevinç tecüüble onun üzüne baxdı . Sevinç ne qeder narahat idise ,Allahverdi o qeder rahat idi , sanki heç neden xeberi yox idi . İçindeki Sevinc üsyan edirdi .

   - Artistiye bax haa sen allah . Gör özün nece tülkülüye vurur ehtiyyatlı ol Sevinc ...

 - Gel , bax ,bura bir balaca otaqdır ,bura yataq otağı , bura balkon olub artırıb bir otaq eleyibler . Hamam balacadır , böyütmek olar ama neynirem ee uzağı 2 il qalacağıq burda . Buralar plana düşüb sökülecek . 

  - Ne ? - Sevinc bağırdı . Allah bilir ne xatıreler itib gedecek buralar sökülse . 

  -Eşii...

  -Niye buranı tutmusan ki  ne gözel idi ,  olduğumuz ev ?  Neçiye tutmusan ?

   - Kiraye tutmamışam ee ... Ev bizimdir daha dogrusu senin 

  - Ne ?

    

     Demeli Allahverdi ev sahibi Ceyran xanımın davasına baxırmış . Qadın davanı qazanmaq qarşılığında planda olan Sovetski mehellesindeki evini - yanı bu evi Allahverdiye bağışlayıb . Ev planda olduğu üçün evi kimese sata bilmediyinnen evi Allahverdiye bağışlayaraq , dövlet terefinden sökülecek eve verilen vesaiti Allahverdi alacaqdi . Allahverdi bütün senetleşdirme işlerini hazırlamış birce imza atmaq qalıb . O imzanı da Sevinc atacaqdı . Çünki Allahverdi evi Sevince alacaqdı . Bütün bunları eşiden Sevinc ne deyeceyini bilmirdi . Allahverdiye onu keçmiş xatırelerine qaytarmağına göre hirslensinmi , yoxsa ona sahib cıxıb ona can yandırmağına göre teşekkurmu etsin . Donub qalmışdı . Yoxsa bütün bu evde yaşadıqlarını ona söyleyib  bu evden imtina ederek vicdan ezabından qurtarsınmı ?

   Allahverdi içeride vargel ede ede bu evi nece almagını ona danışdıqca Sevincden gözlediyi xöşbextliyin yerinde durğunluq ,çaşqınlıq gördükce reng verib reng alırdı. Esas söhbete nece başlayacagını da bilmirdi .

  - Eve getmiyek ? - Sebri tükenmiş Sevinc nehayyet dillendi . 

  - Bura  ev deyil ?

  -Axı ... evdi . Amma Jale ...

  -Bibim ordadır daa hele Terlan da ... 

  -Heqqi nece gündür haralardasan ? Başımız qarışdı ev söhbetine ,hec danışmadın hara getdın ? Astarada ne işin vardı ?

  - Ne Astara ?

  Sevinc bu neçe günde bütün olanları ona danışdı .Allahverdi elin eline vurub güldü .

  -Yox eşiii . Ne Astara ele burdaydım.  Bu evde qalırdım ee ... Astaraya menim adıma  bilet alıb Ceyran xanımın oğlunu yola saldıq . Onun pasportu yox idi deye bilet  menim pasportuma alındı . 

   -Bes niye eve gelmirdin  ? Demirsen nigaranıq ? Demirsen axtarırıq ? 

   -Sen nece ? Nigaran deyildin ?- gözlerin süzdürüb ona baxdı .

  -Men ... de ... narahat oldum ...Dedim gören başına ne iş geldi . Şükür... sene bir şey olsaydı özümü bağışlamazdım ...

   - Niye ? 

   - Bilmirem . Ama özümü bağışlamazdım . 

  Allahverdi divanda yanında ona yer gösterib onu yanına cağırdı .Sevinc yerinde qurcalanıb ayaga qalxıb ona yaxınlaşınca onun yerinde İbrahimi görürdü . Oturmaq isterken gözü jurnal masasındakı külqabıya sataşdı. Tez götürüb metbexe kecdi .

   -Evde de siqaret cekerler ? Öfff iyisi öldürdü meni ...öff... Kranın  qabağında durub suyu açdı . Derinden bir nece defe nefes aldı . Gözlerinden iki gile yaş axdı ve hemen özünü toparları . 

  -Ağlamaq yox , bax ağlamaq yoxdur... artıq her şeyi burax öz axışına . İndiden sonrakı heyatını yaşa .Onsuz da yandığın qeder yanmısan . İndiden sonra itirilecek bir şeyin yoxdır . Ne uşaqların , ne anan , ne atan . Arvadı da olsan , q..si de olsan artıq sen onunsan . Cünkü senin ondan başqa sığınacaq bir kimsen yoxdur -

  Arxadan ince beline dolanan qollar onu fikirinden ayırdı . Qulağının dibinde isti nefesin fısıltısı butun tuklerini qabartdı .Allahberdinin o biri eli başının örtüsünü acıb boynundan bir öpüş aldı . Ehtiraslı sesiyle ağzın qulağına dıreyib

  -Senin istediklerine tam cavab vere bilmesem de seni razı salacam söz verirem ... eyer memun qalmasan ne zaman istersen o zaman gede bilersen . Men senin xoşbextliyine mane olmayacam . Amma menimle beraberken mene xeyanet etme nolar . Bunu özüme bağışlaya bilmerem . Meni buna utandırma . Menden razı qalmasan ne zaman desen ki , men başqasına gedirem o zaman men bu evden cıxacam . Seni mecbur edib menimle evlen deye bilmerem ...

   - Menimle evlen ...-Sevinc onun sözünü ağzında qoyub nemli gözleriyle ona teref döndü ...

  - Senin mene etdiyin yaxşılıgın qarşısında  men yalnız sene heyatımı vere bilerem . İnan mene men ancaq bundan sonrakı heyatımı sene bağlayacam ve seni xoşbex edeceyem . Sene hec vaxt  xeyanet etmerem . Yeter ki,  sen meni qoru , meni kiminsenin ayğına verme . Meni adam yerine qoy .  Keçen defe de dedim . Senin ... xesteliyini menden başqa hec kim bilmeyecek ...

2   İL SONRA 

        Yeni heyatına qedem qoymuşdu . Qısmetiyle, taleyiyle barışıb iki il idi ki , beraber yaşayırdılar . Allahverdinin oğlanları ilk başdan bu evliliyi qebul etmesele de neneleri onları ağzını yığaraq ipe sapa düzmüşdü . Böyük qıza da analıq edib cer cehiz düzeltmiş, er evine köçürtmüşdü . Oğlanlar rayonda , Jale ise Sevincin yanında qalırdı . Terlan xestexanada müalicesine davam etse de hec bir kömekliyi olmadığından Sevinc onu tanıdığı seyyid mollaların yanına aparıb onlardan kömek isteyirdi . Ve bir cindarın kömekliyiyle guya     " cıni " cıxanildıqdan sonra dili açılmağa başlamışdı . Ama bu uşaq indiki zamanda olan hec bır şeyi xatırlamır , daha doğrusu  qebul etmir ,amma keçmişde olan ne varsa her şeyi anlayıb başa düşür , keçmişle yaşayırdı . Allahverdinin qaynanası  ilk başdan Sevinci qebul etse de son vaxtlar fikirlerini deyişmeye başlamışdı . Sevinç ele başa düşürdü ki ,arvad onların                                 " xöşbextliyini" qısqanır . Niye dırnaq arası dedim ? Ailede her şey pulnan ölçülmür . Allahverdi Sevincden xebersiz hec bir iş görmür , Sevinci kiminse ayağına vermirdi . Sevinc gözel heyat yaşayırdı . Bir şeyden korlugu yox idi . Heyatı qaydasında davam edirdi . Ama geceleri yatağına girerken özü Allahverdinin qoynunda xeyalı İbrahimin yanında gecesini sabah edirdi . Allahverdi bütün bunları , Sevincin onun qoynunda sevişmenin , öpüşmenin , onun ehtiraslı qadın cılğınlıklarına cavab vere bilmemesinin ve Sevincin bütün bunlardan esebleşmesini yaxşı görürdü . Hetta otaqda yalnız qaldıgında İbrahimin xeyalıyla danışmasının şahidi olmuşdu . Bu danışmalar ilk günler az az olurdusa da artıq getdikce coxalıb , yatağına geldiyi günler olmuşdu . Beraber paylaşdığı yataqda Allahverdiye baxa baxa onu İbrahimle danışırmış kimi seslemesi  ve sevmesi  ona ölümden beter olmuşdu . Ama elinden ne gelirdi ki . Evlenmeden önce yüz ölçüb bir biçmişdi . Bilirdi ki , o bütün bunları yaşayacaq . Hetta qadınından xeyanet de gözleyirdi . Bir genc qadın ne qeder ehtirasını sevişib öpüşmekle söndüre bilerdi ki ? Yene de şükr edirdi ... Şükür edirdi ki , Sevinc  ona gercek heyatda olan kişilerle yox , keçmişindeki ve indi xeyalında yaşatdığı adamla xeyalen xeyanet edir . Eyni zamanda o Sevinci İbrahime qısqanırdı . Onu o xeyala qısqanırdı . Allahverdi bilirdi ki , Sevinin gözünün qabağında o olsa da beyni , ruhu , üreyi İbrahimle döyünür . 

   Eve daşındığı günnen evin eşyalarını deyişmeye izin vermedi . Ele hemin köhne eşyaları işletdi evin düzenini pozmadan . Ele belke buna göre Sevinc keçmişin aurasından cıxa bilmirdi . Allahverdinin ve Jalenin israrıyla zal ve Jalenin otağının  eşyaları deyişmişdi . Evde kimse olmayanda Sevinc qapını pencereni bağlayar işıqları söndürer . İbrahimin ilk defe yandırdığı kimi otaqdakı şamları yandırar , üstündeki bütün paltarlarını çıxardar, özünü İbrahimin qoynunda sanırmış kimi özi özüyle sevişerdi . Artıq bu onda  bir adet halını almış xesteliye dönmüşdü . 

  Nehayyet  gözlenilen gün gelib catmışdı . Sovetski sökülürdü . Bu köhne evden qurtulub teze eve köcmek  evde hamı üçün toy bayram olmuşdu . Bir Sevincin qarnına qara sancılar dolmuşdu . Sevgi ve qadınlıgını yaşadıgı bu xoşbext yuvanın dağılmasını istemirdi . Dövlet terefinden ne ona verilen pulu isteyirdi ne de evi . Etrafda olan qonşu evler hamısı köçürülmüşdü . Evde yaşayış oldugundan onların evlerinden başqa bütün evler sökülmüşdü . Her yer xarabaya dönmüşdü . Xarabalığın arasında bir onların evlerinden işıq gelirdi . İşıq deyende lampa işıgı. 

   Aşahverdi de Sevincin inadına caşıb qalmışdı .Jale artıq bu xarabalıqda qorxuya düşmüşdü . Evin hüzuru qaçmışdı . Her gün Allahverdinin evden köçmek israrı Sevinci yumuşaltmırdı ki , yumuşaltmırdı . 

  -Axı seni bu xarabaya bağlayan nedir ki, men başa düşe bilmirem ?  Bax ne gözel . Qonşular hamısı ev alan aldı ,  tiken tikdi köçdü,bir biz qalmışıq bu xarabada . Burda dogub böyümemisen ,bura alışmamısan . Axı ne qelet eledim men bu evi aldım . Axı senin burda neyin var . 

  - Menim burda her şeyim var ,menim burda 10 aylıq xoşbextliyim var ,şirinli acılı günlerim var . Menim burda qısasım var . Özümün özüme acıgım var . Bu ev , bu evde yaşadıqlarım menim yuvamı dağıtdı.  Bu ev meni balalarımdan ayırdı . Ve yeniden bu ev mene xoşbextlık ved etdi . Xoşbext olacağımı sandım ama olmadım . Ola bilmedim . Ele bildim,  bu ev meni o eski günlere qaytaracaq. Ele bilirdim yene xoşbext olacam . Olmadım . Olmayınca da özüm özümü cezalandırdım . Axı men niye xöşbet ola bilmirem ? İndi deyirsen köcek . Beyem men orda xoşbext olacam ki ? Yene burda keçmişimle yaşayıram . Meni bura bağlayan şeyler ver . Bes orda ? Meni ora ne bağlayacaq ? Sennen uşağımmı var ? Sen mene ne verdin - tutub Allahverdini silkeledi 

 -He ? Sen ne verdin . Ele bilirsen men senin aldığın bu eve qalmışdım ? Yoox menim bu evde en gözel günlerim vardı ? Niye deyişmedim bu eşyaları ? Çünki o eşyalar menim üçün senin en bahalı mebellerinden deyerlidir . Sene hörmet etdim .Amma sevmedim . Seve bilmedim . Çünkü sen meni başa düşmedin . Sen sadece özünü düşündün . Qızını düşündün . Ona analıq edecem sene heyan olacam deye . Heç xeberin oldu bax o yataqda senin qoynuna girende neler yaşayırdım ? Bilirsen sen ehtiyyacımı odemiyende nece defe ölüb dirilirdim ? Niye men her gece yorganı başıma çekib ağlayanda sen seheri başımın altına pul qoyub gedirsen ? Men qadınlıgımı pulamı satıram ?  Bilirsenmi men bu evde özüm özümle sevişirem ?  Ehtiyacımı , ehtirasımı söndürürem ? Men erime mene biganeliyi üçün xeyanet etdim . Sene xeyanet ede bilmirem . Çünkü sene xeyanet etsem ibrahime de xeyanet etmeli olacam . Men seni bile bile qebul etdim . Senin puluna göre yox ,  insanlığına göre qebul etdim .  Ele bilirsen pul her şeydi ? İbrahim mene hec ne vermedi , ama meni yaşatdı . Men ona qadınlığımı , o mene kişiliyini  verdi ...

       Allahverdi döze bilmeyib ömründe ilk defe idi ki onu vurdu . Yataq otağına kecib onsuzda köce hazır olmuş eşyalarını götürüb Jalenin otağına keçdi . Qızın elinnen tutub bağırmasına baxmayaraq onu bayra cekdi . 

 

   Üç gün sonra xarabalıqlar arasında qalan tek evin eşyaları bayra tökülerek sökülürdü . Dizlerini yere qoyaraq feqan eden qadını tecili yardim maşınında ruhi dispansere apardilar . Allahverdi Sevince görsenmese de hekimleriyle görüşüb onlarla danışır onun durumundan xeberdar olurdu . Xestexanada yatarken ikinci infaktını kecirtmişdi . Hekimler üçüncüden qurtuluşu olmayacağını demişdi . Onun sağ qalma ehtimali cox az idi . Bu gedişle cox yaşamayacaqdi . 

   Bir müddet sonra onu xestexanadan cıxarıb yeni evine getirdiler . Danişdiqlarından ve Allahverdiye qarşı etdiklerinden cox peşiman olmuşdu . Üzüne baxa bilmirdi . Özü özünü danlayırdı . 

   - Sen adam deyilsen Sevinc . Yalın artıq düşdü ? Qudurdun ? Axı onnan sene ne fayda var idi ki ? O seni evinden eşiyinden uşaqlarından peren peren salmadımı ? Allahverdi seni sevmekden sene sahiblenmekden başka ne etdi ? Hanı seni "xoşbext" eden kişi ? O xestexana  köşelerinde kim oldu yanında  ? Senin ömür gün yoldaşın Allahverdi olmadımı yanında . Senin üçün neler etmedi  ki ? Nankörsan ...

 

    - Sevinc . Sennen bir şey danışacam .- palayaya girib otaqda var gel edib Sevince qoşulmuş aparatlara baxa baxa dedi :

  - Ele men de ...

  -Türkiyeye gedirem bir nece günlük ... Ne deyecekdin ?

  - Türkiyeye ? Neye ? Heç ne ele bele dedim . 

  - İşim var . 

  - Ne işin ? Meni bele qoyub hara gedirsen ki ?

  - Tez gelecem 

  - Yox getme . 

  - Senincün gedirem . Bir hekimle danışmışam . Belke yaxşılaşacaqsan . 

  Sistem qoşulmuş elini ona uzatdı :

  -İstemirem nolar getme . 

  Eli havada qalan  Sevinç baxışlarıyla sankı ona getmemesi üçün yalvarırdı . 

  -Yaxşı ...men sene bir şey söz vermişdim yadında ?

  - Ne ?

  -Seni xoşbext edeceyem demişdim . Mene xeyanet etmemeyin qarşılıgında . Sen ne qeder ezab  ceksen de mene xeyanet etmedin . Sağ ol . Buna gore sene teşekkür borcluyam . 

 - Ne demek canım . Biz bir aileyik . Men de seni nece varsan ele qebul etmişdim ...

  -Hee - qınayıcı bir nezerle ona baxdı . Ama sene kişilik eden başkası oldu . Öen sene  kişilik ede bilmedim . 

 - Meni bağışla ... hemin gün cox stresdeydim ...

  -İndi necesen ? 

  - Yaxşı ...

  - O zaman senin o evdeki xatırelerini danış . Menden qabaq ne yaşamısan o evde ...

      Heyecanlandı . Esdi qızardı ...

  -Sakıt ol , Sevinc ,biz yalnız senedde er arvad olmuşuq . Eslinde ise bir birimizin ehtiyyacında, bır bırımızı anlayacaq dost olmuşuq . Bu gün de  dost kimi derdleşek . Danış içini boşalt . Heyatını mene danışmısan . Ama o ev haqqında hec ne . 

   Gözü ona baxsa da donuq gozleri başqa setirlerden sanki xatıreler oxuyurdu . Allahverdi onun qızarmış gozlerine baxdıqca o kelmeleri ağzından cıxardanda nece xoşbext olduğunu görürdü . Belke onu xoşbext elesin? Belke dostca ona kömek etsin . Son nefesinde ? Yüz ölcüb bir biçdi . Bayra cıxıb bir nece deqiqeden sonra döndü . Sevinc iynelerin tesirinden yatmışdı . Ona yaxınlaşıb saçların tumarladı . 

  -Sen de menim en çetin günlerimde yanımda oldun . Sirrımı paylaşdın . Qezadan sonra mene şübhelı yanaşan dostlarımın qohumların yanında başımı uca etdin . Meni kişiler cergesine qoşdun . Uşaqlarıma elinnen geleni etdin . Bir defe de olsun meni sındırmadın . Mende özüme qarşı güven yartdın . Qadınlığınla öz hörmetini qazandın , sene bağlandım . Günah mende oldu . Men seni başa düşmedim, eslinde başa düşmeliydim , sen eve qeder gelib tekrar taksiye dönende ,  eve girende keçirtdiyin hisleri anlamayıydım . Qalın olmuşam başa düşmemişem . Men sene hemişe demişdim ki mene güvene bilersen . Neyin var paylaşa bilersen ,  biz er arvad yox dost olmalıydıq Sevinc . Bizim aramızda erlik arvadlıq bir şey yox idi ,  bizi yalnız dostluq bir birimize bağlaya bilerdi . Men sene güvendim , sene her şeyde kömek etdin ama sen ... Sen bedense nebe güvenmedin . Sirrini mennen paylaşmadın . Belke de qorxdun ,  çekindin . Nahaq ,  gerek sen o zaman o evin ehvalatını mene danışaydın . Men onu sene unutdurum deyince , onu  daha da sene bağlamışamış . Esil sen meni bagışla . Senin bu pisxplojik veziyyetini men qeşey bilirem canım . Cünkü men öz evime gedende eyni senin yaşadığın şeyleri yaşayıram . Bibiqızımı  görurem , onnan  yaşadıgım her şey yadıma düşür . Heyatdan soyyuram . Eyni şeyi de sen burda yaşamısan . Seni o xatırelerden uzaqlaşdırmaqdan ... ehhh ...Sevinc sen ona ne qeder bağlanmısansa , onu ne qeder sevirsense  men de seni o qeder istemişem  inan ,o qeder  bağlanmışam ki ...

     Özünü saxlaya bilmeyib üzünü tutaraq qapıdan cıxdı .

 

   Soyuq bır qış günü idi . Veziyyeti getdikce ağırlaşırdı . Sevincin veziyyetinin pisleşmesi , Allahverdinin Türkiye seyahetini texire salmışdı . Sevinc son günlerini yaşayırdı . Bunu hekimlerden öyrenen Allahverdi Sevincin daha artıq yaşaması üçün   onlara yalvarırdı. 

  -Ne deseniz ederem , Almaniyaya , isvecireye  , İrana götürek cavandır . Var yeqin bunun bir caresi 

    Allahverdi axtarıb Sevincin uşaqlarını tapsa da Qalib uşaqlarını analarıynan halalaşmağa qoymamışdı . Son  günlerinde uşaqlarının adını ceken ananın gözü qapıda idi . 

    Qış ayları olduğundan hava erken qaralmışdi . İçeride var gel eden Allahverdinin nedense narahat olduğu acıq aşkar görsenirdi . Jale ve bibisi koridorda onun başgicellendiren hereketlerine baxıb onu sakitleşdirmeye calışırdılar .  Allahverdi tez tez saata baxırdı  . Ele bil kimiseni , neyise  gözleyirdi . Danışmağa heyi olmayan Sevinc nigaran baxışlarla bu menzereni şüşe qapıdan seyr edirdi . Allahverdinin telefonu zeng çaldı . 

  - Aloo , geldinizmi ,aşagıdan sorun , Hacıyeva Sevinc . Onlar söylerler -deye danışa danışa bayra cıxdı . Allahverdinin bele heyecanlı halda  kimsenin gözlemesi ve hemin gözlenilen adamın vacib biri olduğunu bilen Sevinc heyecanla 

  -Balalarım geldi ? -deye onun arxasınca dikelib qalxmaq istedi .  Halı  pisleşdi . İçeride kimse olmadıgından onun bu kritik veziyyetinı bilen de olmadı . 

   Qapı açıldığında aparatların heyecan siqinalını eşiden  Allahverdi qaçaraq hekim cağırdı . 

  Tecili hekimler tedbir görmeye başlarken elinde kiçik bir idman cantası olan adam içeri girerken tibb bacıları  Allahverdi ve hemin adami bayra cıxartdı .Heyecannan özünü itirmiş kişi , Allahverdini güclü qollarıyla sıxıb onu tesellı etdi . 

  - İnşallah bir şey olmaz . Bol bol dua edelim . Siz iyi bir insansınz . Siz ona sahip cıktınız . Ve inanin ki bunun mukafatını Allah size verecektir . 

    Bu adam İbrahim idi. Sevincin öleceyini bilen Allahverdi onu internet sehvelerinin birinden axtarıb taparaq Sevincin veziyyetini ona yazmış . İbrahim ise son günlerinde eyer izin verirse onun yanında olub onunla halallaşmaq istediyini demişdi . 

  - Allahverdi bey , eyer siz Moskovada Sevince sahip cıkacagınızı deyip yemin etmeseydiz inanın ki , ben kendim onu yanıma alacakdım . Şerefim üzerine yemin ediyorum . Ben onu sevyordum . Fakat evli olmam cok şeyi engelliyordu . O kadına sevdiyim kadar da  acıyordum . Mutluluğunu yaşamamışdı . Mutluluğu hakediyordu ...

   Sevinci tekerli xerekde  reamimatsiya şöbesine götürerken Allahverdi ona yaxınlaşıb ;

  -Bax Sevinc kim geldi ? İbrahim... Ibrahim :

  -Sevinc , Sevinc bak ben geldim aşkım yanındayım . Bakk burdayım canım . İyi olacaksın inan bana -  deyib elinden tutaraq öpdü . Sevinç yorğun gözlerini gücle qaldırıb İbrahime  baxıb gülümsedi . Sonra elini dartaraq İbrahimin elinden çıxardı . Gözün dönderib Allahverdiye baxdı . Ona baxdığını gören Allahverdı eyilib onun üzünden öperken Sevinc gücle eşidilecek bir sesle :

  - Meni tek qoyma . Men sene söz vermişdim . Menim heyatımda senden başqa biri olmayacaq . Niye getirdin bunu  ? -dedi .

  -Sakit olun , Sevinc xanım size heyecanlanmaq olmaz - tibb bacısı xeberdarlıq ede - ede onu iceri salıb qapıları  bağladılar . İbrahim pencereye sarılıb gözünü Sevincden çekmeden sessiz sessiz ağlayırdı . Allahverdi ise kenarda durub bu menzereni seyredirdi . 

    Hekimler lazım olan müdaxileni edib bayra cıxdılar . Bir nece saatlıq yuxudan sonra Sevinc gözünü acaraq önce tavana sonra etrafa baxdı . Gözü ibrahimin gözleriyle rastlaşdı . Bir damla yaş gözlerinden gicgahına axdı . Vee...

  Bayaqdan pencerede donub qalan İbrahim :

  -Sevinc ,- deyerek seslendi . Allahverdi ona yaxınlaşıb elini onun çiynine qoydu . Sevinc donuq baxışlarla hele de pencereye baxırdı ...

 

 

    S. O. N