Adam

” Copyright © ”

Baxıram dünyadan yaman razısan 

Her şeyden halısan guya dee adam 

Allahın yanında çox " imanlısan", 

İmana gel,  tövbe  eyle be adam 

Uçma yuxarıdan  en bir aşağı 

Bende bir bendeye qoymaz yasağı 

Namus deye başa, basma papağı 

Pis hala düşersen özün de adam 

Gün geler batarsan ,  çetin yaşarsan ,

Düşüb menimle de ayaqlaşarsan 

Ecel tarixini özün yazarsan 

İmdadına gelmez , ölüm de adam . 

Bax bele nankorsan etmirsen şükür,

Ədan el - əyalı qarşında bükür 

Her bir emelinden  adam ter tökür 

Gönü qalına söz keçmez de ,adam 

 Feride Acarakcay

28.03.2019

ÇANTA

         

                                        ” Copyright © ”

Uşaqlarımın yanına, başqa şehere şeyahete çıxacaqdım. Büyüyüb oxumağa gedenden ele orda qalıb işleyib evlenib qalmışdılar . İşlerinin yoğunluğundan , külfetlerinden imkan tapıb ziyaretime gele bilmirdiler . Bayramdan bayrama onlara gedib , her gün birinin evinde qalıb tekrar , xatirelerle dolu yuvama qayıdıb tenhalığıma sarılırdım .
Dolabın başına qoyduğum çomadanları alıb yere qoydum . İç içe yığdığım seyahet çantalarını bir bir çıxarıb seçirdim .
- Bunumu götürsem ? Yox bu böyükdür , ne gerek var bele böyük çamadana ? Belke bunu ? Yoo bunun da tutacağı yaxşı deyil , he bunu ... deyib nehayyet uzun götür qoydan sonra bir çomadana qerar verib ayırdım .
Köhne eşyalarımı qarışdırarken gereksiz eşyaların içinde çamadanın birküncüne atılmış böyük bir el çantası gördüm . Qırışıb ezilmiş çanta sanki qocalıb elden düşmüş, kimsesiz bir yurda buraxılmış qocaya benzeyirdi . Sanki kimsesiz bir qocanı ziyarete gelen müsafir kimi gördüm özümü . Çanta köhne dostunu görüb ağlayıb zırlayırdı ele bil, mene vefasız dostlarından şikayyet edirdi . Eyilib barmaqlarımın uçunda çantaya toxundum , barmaqlarımın istisi çantanı dillendirdi , daha da ağlatdı . Döze bilmedim çantanı götürüb köhne dost kimi bağrıma basdım . Özüm de ona qoşulub ağladım . Gözümün yaşıyla tozunu yudum .
- Deyesen tanıdın meni he , vefasız dost ? - çanta dillendi ...
- He tanıdım , yaman düşmüsen !
- Ele sen de ...
- Men de ? Mence yox ...
- Sen de düşmüsen dindirsem seni menim kimi qocalığın görsenecek , hele ki biruze vermirsen .
-He düz deyirsen ...
- Sen demi menim kimi atılmısan ?
Başımı silkeleyib çaresizce çantaya baxdım :
- Atılmışam ...
- Sen niye ?
- ...
- Menim modam keçdi deye bir köşeye lazımsız eşya kimi atıldım . Bes sen ? Ananın ki , modası keçmez , ana ki, atılmaz ?!
- Eh gözel çantam , gözel dostum , gözel sirdaşım ... görünür ki, ana da beyenilmezmiş ...
- Demek ki, boşuna günahlarını mene yüklemişdin ?..
- He , sen menim günahlarımın şahidiydin , sen bilirdin men o uşaqları neçe böyütmüşdüm , nece yedirtmişdim ... işlediyim yerden atıq yeyecekleri ayırtlayıb temizleyib sene doldurmuşdum , getirib yemek edib balalarımı böyütmüşdüm , sen mene şikayyet edende ki " besdir mene haram yükledin , camaat çantasına kosmetika , etir , hediyye , pul qoyanda sen de mene yeyecek yükleyirsen , medem qaynayır qıcqırmış yeyeceklerden , çürümüş meyve , terevezlerden " - Ağzından vururdum , "senin sahibin menem , sus !" deyirdim , ne yükleyirem onu da götür , deyirdim , senin meden menim uşaqlarımdan artıq deyil deyirdim ...
- Hele bir bu qulpumu qaldır !
Yaralı bir şeye toxunurmuş kimi çantanın qulpun ehmalca qaldırdım iyne sapla tikdiyim çantanın qulpu sanki mene baxıb kinayeli gülürdü .
- Bax , bu yara en utanc günümüzün yadigarıdır . Yadındadır ? İşden eve gederken kontrol otağında seni saxladılar .
- Yadımda ...
- Çox heyecanlıydın . Ele men de... Mene yüklediyin bütün günahlar mene ağırlıq verirdi , içimi partladırdı . İçim içime sığmırdı .
- Off getsin o günler qayıtmasın . Suç üstünde yaxalanmış cani kimi hiss edirdim özümü ...
- Hele men ... meni satacağından qorxurdum , içime yüklediyin yeyecekler kimi bütün günahlarını da menim üstüme atacağından qorxurdum . Ele bilirdim deyeceksen "çanta menimdir ama içindekiler yox"
Günahkar kimi başımı aşağı saldım gözümün yaşını silib baxışlarımı bir nöqteye zilledim
- Amma gözlediyimin eksi oldu . Sen mene de içindekilere de sahib çıxdın . "Menimdir" dedin . Meni onların elinden alarken üsyan etdin . Men de seninle beraber üsyana qalxmışdım , qapıçı bir terefden , sen bir terefden meni dartışdırırdız ,bax o zaman yaralandım, elinden qopub qapıçının ayaqları altına düşdüm . Ağzımı açıb içimi boşaltdılar , içimden neler tökülürdü , pizza qalıqları , pamidor , yumurta , yağ ... menim içim boşaldıqca senden göz yaşları menden xecalet axırdı ."Yalvarıram , men oğurluq elemirem , atılası yemekleri evime götürem" dedin . Hah dedin evde toyuqlarım var , gah dedin , heyvanım var , geh dedin qonşuda yetimi olan var . iki deqiqenin içinde evde qoyub geldiyin atalı yetimlerini gah , toyuq, gah heyvan , gah da qonşunun yetimi etdin . Meqsed o günü de evine yemek götüresen . O " fedakarlığının" sonu ne oldu ?
- İşden atıldım ...
- Yene bir başqa yerde üzüne söz gele gele eyni veziyyetde çalışdın , az maaşın seni qane etmedi , maaşını kiraye ,yola , uşaqlarının mekteb xerclerine , borclarına xercledin , yene mende yemek daşıdın ...
İçimi çekdim ...
- Barım deyerin bilinirmi? Barım yanındadırlarmı ?
- Yox ...
- Niye ? BEs özünü niye feda etmişdin ? Niye sen de menim kimi atıldın .
- Özümü feda etmek analıq vezifem idi ondan . Görünür ki, ya yaxşı ana olmamışam , ya da övladlarım nankör olub - deyerek ayağa qalxdım . Özümü toparlayıb , bu defe halal pensyamdan aldığım hediyyeleri köhne çantama doldurub yola çıxdım .
Çantam da en az menim kimi sevinirdi , bu defe içindekiler haram yox halal pensyam idi .
Amma meni maraqlandıran bir sual vardı . Göresen bu çanta tanınacaqmı ? O balaca uşaqlar kimi övladlarım bu çantanı sevincek açılacaqdılarmı ? Yoxsa hemişeki kimi dodaqucu görüşüb heresi öz işine dönecekdi ?

10.03. 2019

Rize - Ankara karayolu .

Ay Xocalı

” Copyright © ”

Dünya niye laldır , kardır ,

Gösteriririk gözü kordur ?

Bize  baxan gözler xordur 

Utanırıq ay Xocalı 

Günahkarıq ay Xocalı 

Gözü yolda qulaq sesde 

Can veremmir yatan xeste 

Ağı deyir lap aheste  

-Gel, bağışla, ay Xocalı 

Günahkarıq ay Xocalı 

Dözmek olmur yaralıyam ,

Gören sorur haralıyam?

Deyim birce Ağdamlıyam,

Qusarlıyam , Qubalıyam ?

Demek olmur, Ay Xocalı 

Günahkarıq ay Xocalı

Alça

Çerşenbe gününde, watsat başında 

Gözüm yam -yaşıl alçaya düşdü .

Ağzım sulandı, dişim qamaşdı ,

Dişimin ağrısı başıma düşdü 😂😂

Dedim ,geltır mene yaşıl alçanı ,

Dedin, gel , bağçadan derek alçanı 

Yadıma salmışken bizim bağçanı ,

Qışdır hele, arzum gözümden düşdü .

Bu alça yuxumu qaçırar menim ,

Ne qışı görerem , nede ki çeni .

Allah üreyine eylesin rehim 

Bu neydi , bu  heves ağlıma düşdü

XATİRELERİMDEN BAZARSTORE

” Copyright © ”

         Demeli 2012 çi il idi deyesen sehv etmiremse . Evimi yeni tikib bir otagın sıvayıb polunu vurmuşdum .  Neçe illik kiradan ele yarım tikili evimize  köçdük . İşığımız bele çekilmemişdi ,  şam yandırırdıq evde,  qazımız cekilmemişdi ,  odun peçi qurub dörd terefinden yel alan otağımızı isidirdik .  Özümüzün ne oturmağa stolumuz , ne de yatmağa bir yatağımız vardı . 4 neferlik bir ailenin 2 yorğan döşeyi vardı . Birleşdirib,  döşeklerin enine  yastıq adyal qoyub  dördümüz de orda yatırdıq . 
    Park bulvarda Tako Mex meksikan restoranında pover işleyirdim . Hemin vaxt da  park Bulvarda Bazarstore marketin  açılışı olmuşdu . Açılışda iştirak etmesem de vaxt tapan  kimi özümü verdim yeni markete . Qiymeti ayaq tutub yeriyen mallara baxınca Meyveli bazara , sederek ticaret merkezine şükür eledim . Esil kasıbın yeri ele oradır . Ne işim vardır zenginlerin marketinde ?     
   Elimde tutduğum heftelik maaşa baxıb içimi çeke çeke qalmışdım . Yeni marketin malları gözümü qamaşdırır, yeni eve köçmüşdük , evimize bir şey almaq isteyirdim . Amma elimdeki bu puldan eve bir şey alınsa sabah uşaqlar aç qalacaqdı . Şeytan yaxamı çekişdirib dururdu . Pulunu xercle deyirdi . Pul elimde dörd dolanıb dururdum . Ne yeyecek ala bilirdim , çünkü bahalıq idi , ne de başqa bir şey . 8 mart idi qıza hediyemi alım , eve bir şeymi alım ,  yoxsa yeyecekmi ?  İceride dolaşa dolaşa götür qoy edirdim . Eger bu pulu xerclesem 1 hefte uşaqlar ehtiyyac içinde qalacaqdılar . 
    Hediyelik eşyalar satılan yere geldim gözel bir bilerzik seçdim . Qızıl rengli,göz muncuqlu , rengi qaralmayan bilerzik üreyimce olmuşdu . Qızıma 8 mart hediyyesi olacaqdı . 
   Gözü yun yorğana alışmış canım ... Ehh... silikon yorğanları ilk defe görende önce gülmek meni tutdu . 
   - Bunda can qızar? - deye güldüm -Eşi varlıların evinde gece gündüz kombileri işleyir ,  qazları paqqa pak yanır . Camaat bizim kimi odunla ev isitmir ki ... Düşünerek kinayeyle gülürdüm . Yorğanı o teref bu terefe cevirdikce gülüşüm dodaqlarımda quruyurdu. 
   - Axı dörd neferin 2 dest yorğan döşeyi var . Buna da şükür deyib yorğanı qoltuğuma vurdum . Oğluma da  bir polver alıb alış veriş yerine keçdim . Yerde qalan pulun son qepiyinecen sabah yemeye yumurta , smetan , şor , bud , makaron , marqarin alıb eve geldim .
   Ele oldu ki , o yorğanı işletmek bize qismet olmadı . Ne uşaqlar üstüne örtdü ne de biz . Ele bilirdik o yorğanda canımız qızmayacaq. Ele bilirdim hemişe üstümüze saldığımız yorğanları ayrılsaq, onsuz da ayrılığın yelı vuran yuvamızı buz kesecek ...
   Neyse ...O yorğan işlenmeyen eşyalarla beraber ele Bazarstor  torbasında qızım üçün hazırladığım cehiz eşyaların içinde evin bir küncune  qoyuldu ....
    Artıq aradan   8 il keçdi ... dondü dolandı ... o yorğan ele o Bazarstor torbasında Azerbaycandan Türkiyeye geldi . Qızımın cehizizine qoymaq üçün anam ordakı eşyalarla beraber onu da yollamışdı ... 
   Bir görseydiniz o poşeti qucaqlayıb nece ağlayırdım . Heç ağlamağımın sebebin bele bilmirdim . Bilmirem, veteninmi yoxsa illerinmi qoxusunu bu torbadanmı aldım , yoxsa yaşadığım acılı çetin  günleremi ağlayırdım ,  belke de dişimle dırnağımla qazanıb daşı daş üste qoyduğum o evden gelen qazancımı , zehmetimi mi görmüşdüm qarşımda ... bilmirem ...

XATİRELERİMDEN - QÜRUR GÜNÜMÜZ

XATIRELERİMDEN : 


QÜRUR GÜNÜMÜZ


       O ili  rayon İçra  hakimiyyetinde  işleyirdim . Rayon üzre 20 yanvarla elaqedar  tedbir keçirirdi . Tedbirin bütün işleri bize tapşırılmışdı . İşe teze başladığımdan ilk defeydi bele bir tedbire hazırlaşırdım . Belke de tecrübem olmadığundan bu tedbirin  ne qeder öesuliyyetli olduğunu derk etmirdim .  Sadece  Mürvet müellim mene ne tapşırırdısa "  Baş üste ,  Mürvet müelşim " deyib emre tabe olurdum . Elimin altında olan kağızları festeleyib bir kenara qoydum , üzerine temiz qezet serdim .  Evden getirdiyim yemek torbasını masanın üstüne boşaldıb işyahla nenemin öz elleri ile yuyub qoyduğu göyertiden bir topa ağzıma qoymuşdum ki qapı açıldı : 
   -  Nuş olsun ! 
   - Sağolun Mürvet  muellim ,  buyurun qonağım olrn ! 
   - yox siz rahat olun , çöreyinizi yeyin . Menim yoldaşlarla görüşüm var - deyib elindeki kağızı masanın bir küncünde qalaqladığım kağızların üstüne qoydu:
   - Feride xanım , çöreyinizi yedikden sonra , bu siyahını maşınkadan qeşey seliqeli şekilde  cıxarırsınız .  Siyahıdakı şexsler 20 yanvar iştirakçıları, şahidleridir . Sonra bir - bir bu nömrelere  zeng edib , onları  tedbire devet edirsiniz . 
  - Baş üste Mürvet müellim ! -  deyib Mürvet müellimi yola saldıqdan sonra iştahla yemeye girişdim ...
    Siyahını hazırlayıb , telefonu elime aldım ve  bir -  bir nömreleri çevirib qonaqları tedbire devet etdim . 
     Tedbir 20 yanvar günü rayon 1941 -  1945 abidesi önunde  baş tutdu .  İclasından sonra tedbir iştirakçıları ile  şehidler xiyabanını  üçün ayrılmış avtobuslara minib  şehidleri ziyaret gedecekdik . 
    Çisginli bir hava var idi . İcra hakimiyyetinin isçisi olduğumuz üçün iş yoldaşlarım olan qızlarla  ön cergelerde dayanmışdım . Resmi geyimde geyindiyimiz üçün eynimiz nazik idi . Üşüdüyümüzden bir birimize sıxılsaq da resmiyyetimizi pozmurduq . İcra hakimiyyetinin cıxışından sonra müavinlere ,  mesul şexslere söz verildi .  Bayaqdan soyuqdan dişimizi  bir birine  sıxaraq tedbirin tez bitmesini arzulayırdıq . Bir  planımız vardı . Tedbir biren kimi  otağımıza qaçıb eynimizdeki yubkaları deyişib şalvarlarımızı geyeceyik . Palto,  şerfe ,  papağa bürünüb bizim üçün ayrılmış aftobuslara minib az da olsa otda özümüzü  soyuqdan müdafie etmiş olacaqdık . 
     Bayaqdan soyuğun ve çiskin havanın tesirinden o boyda rayon rehberlerinin ne dediyini eşitmirdik . Ve nehayyet son söz 20 yanvar şahidlerine verildi . 
   - Ura ... - deye qızlarla bir birimize baxıb pıçıldaşdıq 
   - Şşş... -  yanımızda dayanmış Murvet müellim bize göz ağartdı . 
   Son natiqlerin xitabet kursüsüne gelmesine sevinmişdik . Tedbire nöqte qoyulacaq  ve biz soyuqdan qurtulacaqdıq deye . Amma eksine , onları  dinledikce damarımızda qanımız dururdu . İlk söz adını eşide bilmediym 30 - 32 yaşlı bir qadına veridi :
  - ... Gözümün önünə Bakı küçələrində tökülən qanlar, azadlığımız uğrunda şəhid olanların cəsədləri, cəmiyyətdəki mübarizə həvəsi gəlir. Nə bilim... 6 il öncə bu günü xatırlayanda gözümün önündə hər şey olduğu kimi canlanır
  20 Yanvar 1990-cı il.. Bu tarix 6 ildir təqvimdə qara rəngədədir. Sovet hakimiyyəti yanvarın 19-dan 20-nə keçən gecə qoşunlarını Bakıya yeridib, qarşılarına çıxan dinc, köməksiz insanlara atəşə tutdular...
  Qadının biraz çıxışından Sonra söz Mürsel Elesgerov adlı ağsaqqal  bir kişiye  verildi . 
   - Həmin vaxt evimə atılan güllə izləri hələ də qalır. 6 ildir ki, bu izlər evimdədir. Eviminin divarlarında, qapılarda açıq-aşkar bu izlər görünür. Onlardan biri də mənə dəymişdi. Ani olaraq elə güllə atmağa başlamışdılar ki, mən gizlənməyə belə imkan tapmamışdım, özümü döşəməyə atmışdım. Amma mən evimdə yaralandığımı heç kime sübut edə bilmədim - deyib kişi tessüfle başını yelledi . 
   - Qoşunlar əsasən Sumqayıt yolunda idi. Oradan Bakıya girməyə çalışırdılar. Bu vaxt əli yalın insanlar həmin ordunun qarşısında barrikadalar qururdular. Orduya şəhərə girməyə imkan verilmədi. Onlar arasında gənclər də vardı, yaşlıları da, uşaqları da... Amma elə bir ani qərar qəbul etdilər ki, hər kəsi bir anda qırıb şəhərə girdilər. Bakıda 20 Yanvar qırğınına etiraz olaraq sakinlər Kommunist Partiyasına üzvlük vəsiqələrini yandırırlar.  
   Mürsel dayı danışıb qurtaran kimi ele yanında dayanmış kok besteboy bir kişi mikrafona yaxınlaşıb  özünü teqdim etdi . İmişli rayon sakini Vaqif Cabbarov özünü teqdim etdikden sonra cıxışına başladı. 
     O , 20 yanvar faciesinden sonra şehid qardaşlarımızın defn merasiminde iştirak etmek üçün Bakıya gelibmiş : 
   - Kommunist partiyasının biletlərindən imtina edirdik. Un kisələri ilə biletlər toplanmışdı insanlar biletləri meydanda yandırırdı. Həmin vaxtlar başımızın üstə qara vertolyotlar uçuşur, aşağıya kağızlar atırdılar. Həmin kağızlarda baş verənləri Xalq Cəhbəsinin üzərinə atılırdı.​ Sovet qoşunlarının Bakıya yeridilməsinə əsas kimi 13-15 yanvarda milli zəmində baş vermiş münaqişələr səbəb göstərilirdi. Amma qoşunlar Bakıda 20 Yanvar Qırğını qurbanlarının kütləvi dəfn mərasimi, 21 yanvar 1990
​Bakıya gələnə kimi münaqişə çoxdan bitmişdi.Bakıda 20 Yanvar hadisələrindən sonra həbslər başlamışdı. Fevralın 1-də İmişli rayonuna da qoşun yetiridilmiş, ayın 2-də rayonun fəalları həbs olunmuşdu. Onlardan biri de Arif Mirzəyev  qardaşımız idi -  deyib yanıga dayanmış genc adama baxdı : 
   - Yoldaşlar , icaze verin ,bu barede ele o , özü danışsın -  deye xitabet kürsüsünden biraz aralanıb yanında dayanmış Arifi ireli çekdi : 
    Arif başın tesüfle yelleyerek , elin qolun ölçüb ,  sesini yükselderek ,  heyecanla  danışırdı . Onu dinledikce hemin gün merd oğullarımızın gösterdiyi şücaetden damarlarımda qanım coşmuşdu . Özümü meydanlarda hiss edirdim . Arifin çıxışı sanki bizleri yüksek ehval ruhiyeyle meydanlara toplayırdı . Bayaqdan soyuqdan esim esim esen canımda indi bir qızışma var idi . Özümü o qehremanların arasında hiss edirdim . 
   -  Həbs olunandan sonra meni Bakıya – Şüvəlan təcridxanasına aparılar.  20 Yanvar menim  üçün həm Azərbaycanın milli matəm günü, həm də milli qürur günüdür.  İnsanların içində bir alov vardı. Azadlıq ! Bizim bir arzumuz vardı, müstəqil Azərbaycan dövlətini yenidən qurmaq. Çox şükürlər olsun ki, şəhidlərimizin qanı bahasına olsa da dövlətimizi qura bildik. Amma qurmaq istədiyimiz dövləti belə görməyi arzulamırdıq. Biz demokartik, bərabər cəmiyyət istəyirdik. Mənfi və müsbətin birləşməsindən elektrik enerjisi alındığı kimi müxalifət və iqtidar nə qədər güclü olarsa bir o qədər də güclü cəmiyyət qurular.
    Tedbirde çıxış edenlerden başqa bir iki neferin de çıxışından sonra tedbir qapalı elan  edildi . Qonaqlar avtobuslara doluşdular . Biz ise öz otaqlarımıza gedib telesik üstümüzü deyişerek onlara qoşulub Şehidler xiyabanına geldik . 
     Beli . Hemin gün men ilk defe idi ki ,  Şehidler xiyabanını ziyaret edirdim . Düz şehidlerin ebediyyetinin , şehidliyinin 6 cı ilinde . Ve ilk defe şehidlerin qarşısından kecdikce , üreyim qürurla çırpınırdı . Beli Arif müellimin sözüne qüvvet : 
   - Bu gun bizim hem matem , hem de qürur günümüzdür . Siz rahat uyuyun , şehidler ! -  deye başımı dik tutub qarşımdakı mezarın qara mermerinden gülümseyerek baxan igide  baxdım . 
   - Sizinle fexr edirem ! -  deyib mezar qarşısında elimi sineme qoyub baş eydim . Elimde tutduğum qelenfili öz kendlim , yerlim , 20 yanvar şehidi Yanvar Nesirovun mezarına qoyub yanaqlarımdan axan qürur gözyaşlarımı silerek ordan uzaqlaşdım ...                      

 ” Copyright © ”

20.01.2019
03:04
Feride Acarakcay


Feriş Abla

Dostların tebrikleri

Tebrikler

” Copyright © ”

Axşamınız xeyir, qrup əhli! Bu gün qrupumuzun admini Feriş Ablanın doğum günüdür. Onu səmimi qəlbdən təbrik edirəm. Arzularımı isə şeirlə deyəcəyəm!

Bu gün sənin ad günündür,

Deyim 1-2 söz, ay Fəriş!

Xətrini hamı istəyir,

Qoy dəyməsin göz, ay Fəriş!

İllər ötür tez, ay Fəriş!

Bu gün beşik, sabah əsa,

Arzular çox, ömür qısa,

Nəsə bir çətinlik olsa, 

Nə inci, nə bez, ay Fəriş!

İllər ötür tez, ay Fəriş!

Arzularım sənə bol-bol,

Təpərli diz, tutarlı qol,

Əniştədən muğayat ol,

Qoşa qarı, gəz ay Fəriş!

İllər ötür tez, ay Fəriş!

Övladların işi asan,

Nəvələrdən yarıyasan,

Görüm səni yaşayasan,

Həştad, doxsan, yüz ay Fəriş!

İllər ötür tez, ay Fəriş!

Ömür qısa, həyat fani,

Kədərə baş əymə yani,

Qoşub gözəl bir nəğməni,

Ad günündə süz, ay Fəriş!

İllər ötür tez, ay Fəriş!

Vaxid Ahadov 

Feriş xanım bütün qrup üzvləri adından sizi səmimi qəlbdən təbrik edirəm. Xoş günlər nəsibiniz olsun. Ən xoş arzularımı sizə arzulayıram. Bu da məndən sizə hədiyə olsun.

DÜNYAYA GƏLİŞİNİZ MÜBARƏK!

Keçdiyin enişli-yoxuşlu yollar,

Ayaq izlərini qəlbə salıblar.

Sənlə addımlayan dostlar-tanışlar,

Bugünki gününü alqışlayırlar.

Həyatın nəbzindən möhkəm yapışdın,

Halal zəhmətinlə sən ad qazandın.

Bəzən dalğalandın, lap aşıb-daşdın,

Təmiz yaşamağı sən şərəf sandın.  

  

Ölkədən, ölkəyə səyahət edib,  

Girdin şəhərlərin arxivlərinə.

İnsanları dinləyib, proloq yazıb,  

Hörmətlə yanaşdın əsərlərinə.  

  

Yazdın "Gecikmiş Bahar" haqqında əsər,

Dedin qoy milyonlar tanısın onu, 

Yorulmaz zəhmətin getmədi hədər,

Şad etdin, yaşatdın şair ruhunu.  

  

Gün o gün olsun ki, yuz yaşın olsun, 

Pis olmaz yüzü də adlasan əgər.

Həmişə qoy qaynar ilhamın olsun,

Yazib-yaradasan gözəl əsərlər.

Hörmətlə: Vusal Agayev

CANIM ATAM.

 

 

         Bu dünyanın işine bax ! Ehhh edaletsiz dünya ehh. Bir zaman geceler otağımıza gelib,bizi oxşayan,xestelenmeyek deye  üstümüzü örten atam ... Bu gün biz gelib seni  yad edirik Üstünü çiçeklerle örtürük CANIM ATAM ! Daşdan baxan resmine sığal cekib , soyuq üzünden öpürük .soyumuş torpağını oxşayırıq Bumuydu vefan ay etibarsız ?Bumuydu sözün ?Sen bilmirdinmi gedişinle bizi can evimizden vurdun ? Bu etibarsız dünyada bir ovuc torpaq oldun.Torpağına qurban olum Torpağına sarılıb ona ata demek ağırıma gelir ata ! Bilirsen ne zaman başımız dik gezerdik?Senin elin bizim çiynimde olanda Seni arxamızda dağ bilirdik  axı  Bilirsenmi ki, senin o ellerin bizim dayağımız idi? Sen getdin  dayağımız yıxıldı, can evimiz çökdü ata !Sen getdiyin gün boynumuz büküldü, Sen getdin  belimiz qırıldı! Seni unutmağa zamanımız yox ,Seni unutmağa ömrümuz yetmeyecek.Aramızda yoxsan ama seni unutduq sanma, Atam !!! xesteliyin üreyimize yara vurdu .İller bizi yoxluğuna öyretdi,amma sensizliye esla..Sen daim üreyimizdesen ata

 

!!! ALLAH BÜTÜN DÜNYASINI DEYİŞEN EZİZLERİMİZE REHMET ETSİN . MEKANLARI CENNET OLSUN A M İ N    ! S  O  N

” Copyright © ”

 

O OCAQ YOXDUR

” Copyright © ”

Herden cıxıram tebietin qoynuna

O gozel günlerim gelır yadıma 

Sıxılır ureyım ,canım darlanır 

Kecdıyım xatıreler catır dadıma

Yadımdadır, kicikken anam cagrardı

Qızlarla qoşub dağa yolayardı

Toplardıq meroyce  , quzuqulağı

Palcığın , bulaq suyuyla yuyardıq.

Sonra gelib eve xamır qatardıq

Anamla herden zarafatlaşardıq

Mal tezeyin yandırıb sac asardıq

Künde tutub yayıb lavaş açardıq. 

İçine bol goy  qoyub qatlayardıq .

Kete bişirib arasını mercan 

İneyimizin yağıyla yağlardıq

Tepel kecimizin ,mahur baxışlı 

Döşü südlü qara qoyunumuzun 

Şoruna batırıb dişe cekerdik

Ele saçın başında 

Ele ocaq başında  kenarında 

Dövre vurub keyfle  bardaş qurardıq

Nenemin samavarın qalayardıq  

 Beh beh ne gözel iller idi allah

Havamız ,keyfımiz var idi allah

İndi ne o ev var , ne de o saç var

Ne samavar var , ne de o ocaq var

İndi her şey var ,ne istesen de var

Elektırık caydanlar var ,saclar var ,

Yanar qazlar var, tustüsüz manqal var 

Ama o tezek tüstüsü  heç yoxdur

Ama o pencer var , o kete yoxdur.

Ana da var , nene de var, hamı var

Evlad da var , uşaq da ,biz de varıq

Ama ne o kend var , ne de ki ocaq ...

         

 

                                 Feride Acarakcay

Hara getsen men de gelim . Qrup deyişme .

                                                                           Leyla Mahmudqızı 

Gedən bulud bəxtəvərsən

Dərdlərimi nə bilərsən?

Ağrı acımı silərsən?

Hara getsən sənlə gəlim.

Göz yaşların yağış olur

Torpaq naxış naxış olur

Ruzu olur-alqış olur

Hara getsən sənlə gəlim.

Külək qovur hey qaçırsan

Hərdən qəzəb od saçırsan

Səmada süfrə açırsan?

Hara getsən sənlə gəlim.

Ağ donlu gəlin olursan

Gah kövrəlirsən dolursan

Torpağa ana olursan

Hara getsən sənlə gəlim.

Feride Acarakcay

Yağış olum men de yağım 

Bulud kimi men boşalım 

Qoy vetenimde dolanım 

Hara getsen senle gelim

Vaxid Ahadov 

Günəşin önün bağlama,

Ürəyimi çox dağlama,

Qaçıb dağlarda ağlama, 

Hara getsən, mən də gəlim!

Feride Acarakcay 

Sen varasansa  güneş heçdir 

Sen  yoxsasa  ömür heçdir 

Men sevirem ,demek gecdir 

Hara getsen , senle gelim 

İlham gelib qelem tutub 

Qara gözün qelbim tutub 

Dillenmirem nefes tutub 

Hara getsen senle gelim 

Leyla yazdı birce kelme 

Vahid dedi ilme ilme 

Feriş deyir cümle cümle 

Hara getsen senle gelim

Huseyin Acarakcay 

..............................................................

ARAYA BENDE GİREYİM..

BİR KAÇ SÖZDE,BEN DİYEYİM,

YAĞAR,YAMAZ NE BİLEYİM,

iZİN VERİN MENDE GELİM...

BU KADAR YETERMİ BİLMEM;

KİMSEYE BİR ŞEY SÖYLEMEM;

YAĞMUR YAĞSA SEVİNEMEM,

hARA GİTSEN mENDE GELEM...

Feride

Meydan qızıb  a şairler

 İlham coşub a şairler 

Deyek söze söz şairler 

Hara getsen men de  gelim

Vusal 

Belke bize qoşulasız 

Şer yazıb da oxuyasız 

Bu meydana buyurasız 

Hara getsez  men de gelim

Vüsal Ağayev 

Sənə gələn yolu nişan ver mənə, 

Qıyma ki, ürəyim sıxıla, gəlim.

Bu yol can alsa da, can atım yenə, 

Qoy elə yıxıla-yıxıla gəlim.

Sənin olduğun yer əzizdir mənə, 

Döndər bu aləmi nağıla, gəlim.

Yollar can alsa da, can atım yenə,

Lap elə bu dünya dağıla, gəlim!

Feriş Abla

Qapını döyürəm, Tanrı,

Aç qapını, tənlə gəlim.

"Hə "-de, qaçırım özümlə,

Yanına Vətənlə gəlim.

Adamları bal tanımır,

" Adlıq, yönlük hal "tanımır...

Göyün qeylü-qal tanımır,

Yanına Vətənlə gəlim.

Keçmədim, bir lələyindən,

Keçirtsə də ələyindən...

Yarıdım çiyələyindən,

Yanına Vətənlə gəlim.

Ízn ver mənə ,izn, ağlayım,

...çayın, dənizin ağlayım.

Dalan-dəhlizin ağlayım,

Yanına Vətənlə gəlim.

Arxasınca at salan var,

Oba-oba sat...alan var.

Demirəm, Tanrı balam var,

Yanına Vətənlə gəlim.

” Copyright © ”