Yazar ;
Sahilde beyaz saçlı bir bayan vardır. Dalmış gitmiş derin derin hayellere . Heç bir şeyden habersiz , kendi aleminde ... onu görüb hayel ettim . Kağıt , kalem çıkarıp böyle çizdim ...
Qadın ;
Külek esir , meni menden alıb , ora atır , bura çıpır . Xatireler mengene tek meni sıxır. El atıb saçlarıma , sanki bir - bir o xarireleri menden alır . Menden çekir .
- Vermirem , el çek , o xatireler , o keçmiş menimdir , o ilk sevginin , o ilk mehebbetin ezelidir . Temelidir .
Men vermirem, oysa alır , saçlarımla hep beraber ağlımıda başdan alır . Döze bilmir , xatireler perik düşüb . Üzü qara gelin kimi itkin düşüb ... Rüzgarın tesirinden beyzalanmış saçlar uçur , uçur ... xatitelerimin arxasıyca qaçır...
Yazar ;
Biraz uzaktan , sahildeki o afeti seyrediyorum . Denizden esen rüzgar saçlarını okşuyordu. Gözü yolda , kulağı sesde . Biraz sonra sevgilisi ona gelecek , ona varacak .
Budur geldı iyit oğlan , bak, o kızı seven oğlan . İki gönül cok hoş oldu , iki seven can kavuşdu . Kucaqlaşıb koklaşdılar , dertlerini yok saydılar . Esen rüzgar saçlarıyla oynuyordu . Oğlan kızın saçlarını topluyordu . Öpüb, öpüb kokluyordu . Ve nihayyet... dile geldi, güzel afet , başın aldı sinesinden , tutub sıkıp ellerinden , gözün dikdi düz gözüne , sözün dedi düz üzüne ;
Qadın ;
- Canım menim , vardır sözüm
Yoxdur daha mende dözüm
Üzüm qara , boynum ince
De ölümmü, yoxsa dözüm ?
Sene qurban, iki gözüm
Bilmeyirem nece dözüm
Atam verib bax bu gece
Artıq burda bitti sözüm .
Yazar ;
Esiyor rüzgar , saçlarını alıb kaçıyor , karip kuşlar gibi , kız onlara taraf koşuyor. Saçlarını rüzgar atıyor . Hazan olmuş güller gibi . Boynun bükmüş sevgilisin bıraktı arkasında . Arkasında bıraktığı yarım kalmış sevgisi var ... yüreyini , kalbini , sızlatan bır yarası var , hasreti var .
Qadın ;
İndi niye bele esib , dağıdırsan saçlarımı ? Ele hemin yerdeyem , o deniz kenarındayam , ama sevgilim burda yoxdur . Niye oynayırsan saçlarımla ? Daha dağıtdığın saçlarımı toplayan yoxdur , daha saçlarımı öpüb qoxlayan yoxdur . El çek bu ağarmış saçlarımdan ! Qelbim kimi bu defe de sen onlarla oynama , bu yaşımda sen onları vüsal boyasıyla boyama ... burax bele hesret qalsın . Açı ceksin , imdad etsin... iller önce ağlatdıgın sevgisinin derdin ceksin . El cek , eyy külek ! El çek ey felek , külek kimi iller önce sen ki , mennen oynamışdın ... arzularımı , xeyallarımı saçlarım kimi yolub , qaçırtdın menden . El cek , menden ey rüzqar ! O vaxtki kimi bu defe de , menim taleyimle , hisslerimle oynama ... esme ey külek ! Esme !
https://www.facebook.com/feriw.rizeli/videos/708029792921470/
Feride Acarakcay
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder