Pazar, Nisan 29, 2018

DÜŞÜNME AYRILIB, UNUTDUM SENİ


Revan Memmedli .
Düşünme ayrılıb, unutdum seni ,
Yalandan danışıb, gülürem her gün
Sen idin bir zaman yaşadan meni

İndiyse can verib ölürem her gün
Bilirem sevgilim unutmamısan ,
Sen menli günleri ,  xatıreleri .
Ruh veren eşqimi çilovlamısan ,
Söyle  başından edirsenmi meni ?

Revan Memmedli

Yemekden, içmekden kesildim tamam
Senli günlerime men ac qalmışam !
Bir zaman "seni sevirem" deyerdin mene
İndi bir salama möhtac qalmışam
Feride.
Men neceyem , neyem düşünürsenmi,
Sensiz xesteyem , bunu  bilirsenmi ?
Meni sevmemeyinle  görürsenmi,
Bu eşqde zarıncı qoymusan meni ?


Revan .

Ayrılıq cox asan gelmesin sene
Sanma ki ,külekdir esib ötüşdü.
Ağacdan ayrılan bir yarpaq kimi
Senle xeyallarım sulara düşdü


Feride .

Ayrılıq belke soyuq rüzgar idi
Gelib aramızdan ötüşdü ,kecdi .
Sene qovuşmağım bir xeyal idı
Bes niye yuxuma gelmisen menim ?

Revan.

Derdimi danışsam denize , dağa,
Quruyar denizler , eriyer dağlar
Senli dünyada sensizlik cetin ,
Bu qeder hesretin ne menası var ?

Feride .

Derdini söyle dağa , ne denize
Bu sevgini salma bele qelize
" sevirem seni " demişdin gizlice
"Ayrılaq" la niye üzürsen  meni ?


Revan .

Ataq ayrılığın daşını daha
Canımı almamış,qemim nisgilim
Xoşbext bir son ile qovuşmaq varken
Ayrılıq yaraşmaz bize sevgilim .


Feride

Revan , gel Ferişi salma sınağa ,
Ayrılıq  daşını ataq qırağa
Sen meni dağ , daşda verdin sorağa
Bes niye özümden sormursan meni ?

Hiç yorum yok:

Zamanın sustura bilmədiyi qadınlar...

“Zamanın susdurmadığı qadınlar” Onlar sakit görünür. Bəzən bir fincan çayın buxarında, bəzən bir kitabın səhifəsində gizlənirlər...