Cuma, Mayıs 25, 2018

İİLK MEHEBBET ESSE


İLK MEHEBBET

İLK MEHEBBET


İlk mehebbet nedir ?

Mehebbet mertebe - mertebe tikilen bir binadır . Her mertebesini bir mehebbetle tikirsen . İlk bünövreni - ilk  mehebbeti ana öz betninde yoğurub - yapır , öz mehebbetiyle dünyaya getirib onu mehebbetiyle mehebbet  ustası kimi işinin başına qoyar .insan oğlu yaşadıqça mehebbet formalaşar . Yaşadığı heyat binasını tikdikçe her mertebesine öz  mehebbetin adını qoyar .

İlk mehebbet başlayır ana betninden . Gözünü açar açmaz , ilk gördüyün,  seni heyata getirene , sene iki ceşmesinden ilk qıdanı verene , seni heyatda tutmağa çalışana,  senin her yıxıldığında qolundan tutana , her xesteliyinde başında durana verersen ilk mehebbetini . Hele şükürün ne olduğunu bilmesen bele , mehebbetinle şükr edersen seni yaradana.
   Ele ki, heyatının bu anlarını keçdin , gözünü ki açdın , gelir çevrenin mehebbeti , etrafında olan sevdiyin  her şeye -  mehelleye , aileye dostlara...mektebe , cemiyyete ...

   Növbeti pillekene qedem basırsan . Her çetinlikleri aşırsan , her çetinliyinde ellerini göye açıb imdad dileyirsen , ozünü tanıtmaq sözünün doğrulugu  üçün , and içirsen ... içinde , beyninde , vücudunda , sağında , solunda , yerde , göyde hemişe seni qoruyan , senin yanında olan birinin olduğunu keşf edirsen ... Bu Allahdır ... o Allah ki , görünmediyi halda bele senin bütün , beynini fikirini , qelbini nuruyla doldurub , senin her getdiyin qaranlıq yolda sene nuruyla yol gösterir . Ve bilirsen ki ,  bu ele bir varlıqdır ki ,  oler güne qeder seninle beraber olacaq ve o seni heç zaman terk etmeyecek .  Özünden asılı olmayaraq o senin bütün qelbini zebt edib .Sen onu görmeden ona onun varlığına heyran olmusan . Ona aşiq olmusan .  mehebbet vermisen .

   Bezen düşünürük ki , uşaqlıqdan yeniyetme çağlarına keçdiyimizde vücudumuzu saran hansısa bir ehtiyacdır ilk mehebbet . Xeyir deyildir .
   Bu mehebbet heç neye benzemez .heç bir şeye benzemez . O biri mehebbetlere minnet duyduğun halada , şükr etdiyin halda , bu mehebbet seni her şeyinden aldırar , tenhalığa soxar , nazıyla , mümkün  olmamasıyla seni heyata küsturer . O biri mehebbetlerden ferqli olaraq bu mehebbete , sen can atarsan , o biri mehebbetler kimi o sene gelmez , senden qaçar . Sen bunu mümkünsüz bir şey sanarsan . O senden qaçıb uzaqlaşdıqca sen ona bağlanarsan .  Bu mehebbet ele bir şeydir ki , tikdiyin binanın en üst qatında durub , öz cılğın halıyla tikib qurduğun önceki mehebbetlerin divarların uçurub dağıdar , ipden asılmış  bir terezi kimi  qalarsan . Terezinin bir gözünde önceki mehebbetler , o biri gözünde bu çılğın mehebbet durar . Dengeni saxlamağa çalışarsan . Bezen o ilk mehebbet seni yarı yolda qoyar . Terezini nizamda saxlaya bilmezsen . İkinci , üçünçü , dördünçü ... mehebbet geler . Nehayet  balansı tarazlaşdırarsan . Bu balansı tarazlaşdıran  ise övladdır . Övlad ...
   O mehebbet ele bir mehebbetdir ki , heç zaman üreyinden , qelbinden , ruhundan cıxarıb ata bilmeyeceyin mehebbetdir . Cünkü sen onu etinle, qanınla ,canınla , mehebbetinle  yoğurmusan. İstesen bele sen onu ata bilmezsen , atsan bele onun mehebbetini  üreyinden söke bilmezsen .   O, seni söküb  atsa  bele ...

Hiç yorum yok:

Zamanın sustura bilmədiyi qadınlar...

“Zamanın susdurmadığı qadınlar” Onlar sakit görünür. Bəzən bir fincan çayın buxarında, bəzən bir kitabın səhifəsində gizlənirlər...